Τα ξημερώματα της Παρασκευής, ο μπασκετικός πλανήτης παραμιλούσε με τα κατορθώματα του Λουίς Σκόλα που οδήγησε την Αργεντινή σε νίκη επί της Παραγουάης (96-63) για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2019. Στα 37 του, ο πολύπειρος ψηλός καταπίνει χιλιόμετρα στο κινεζικό πρωτάθλημα, αλλά συνεχίζει να φορά και τη φανέλα της εθνικής ομάδας της χώρας του. Δεν της έχει γυρίσει την πλάτη, είναι ένα σύμβολο για τον αθλητισμό της Λατινικής Αμερικής και μια πηγή έμπνευσης για κάθε άνθρωπο που ασχολείται με τα σπορ. Η εμφάνιση του Σκόλα έκανε τον γύρο του διαδικτύου, όμως σχεδόν μια μέρα αργότερα ήρθε ένας δικός μας άνθρωπος να τον επισκιάσει.

Ο Γιάννης Μπουρούσης έκανε το ματς της ζωής του στο Λέστερ και οδήγησε την Ελλάδα στη νίκη επί της Μεγάλης Βρετανίας, στην πρεμιέρα των προκριματικών του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2019. Μόνο που η βραδιά του "Μπουρού" δεν έκανε ανάλογο "γκελ" με εκείνη του Σκόλα, ούτε καν στο ελληνικό internet.

Για τον πολύπειρο σέντερ μπορείς να πεις πολλά. Μπορεί να τον λατρεύεις, να τον συμπαθείς, να σου είναι αδιάφορος, να τον αντιπαθείς. Όποια κι αν είναι η διάθεσή σου απέναντί του, για ένα πράγμα δεν μπορείς να τον κατηγορήσεις.

Για αδιαφορία.

Δεν ήταν ποτέ στην καριέρα του αδιάφορος. Ούτε στην ΑΕΚ, ούτε στον Ολυμπιακό που πολλές φορές έπαιξε τραυματίας, ούτε στην Αρμάνι Μιλάνο, ούτε στη Μπασκόνια, ούτε στον Παναθηναϊκό. Ούτε τώρα που αγωνίζεται στο κινεζικό πρωτάθλημα (με αντίπαλο τον Λουίς Σκόλα). Δεν ήταν ποτέ αδιάφορος στην εθνική ομάδα, την οποία έχει τιμήσει όσο κανείς άλλος τα τελευταία 10-12 χρόνια. Όταν σταματούσε ο Διαμαντίδης, εκείνος συνέχιζε. Όταν αποχαιρετούσε ο Σπανούλης, εκείνος έμενε πίσω. Όταν έβαζε τον επίλογο ο Ζήσης, αυτός στεκόταν όρθιος. Κάθε φορά που ετοιμαζόταν ένα κείμενο με τίτλο " αποσύρθηκε από την Εθνική ο Μπουρούσης", ο Γιάννης κρατούσε το στόμα του κλειστό. Δεν ήταν ποτέ έτοιμος για το γκραν φινάλε και δεν είναι ούτε και τώρα.

Τέλη Νοεμβρίου, λοιπόν, ο 34χρονος πλέον αθλητής είχε καταφέρει να πείσει την Zhejiang Lions να του επιτρέψει να αγωνιστεί με την ομάδα της καρδιάς του. Μπήκε σε δυο αεροπλάνα, ταξίδεψε για μια ολόκληρη μέρα, ήρθε στην Αθήνα και ενσωματώθηκε στη μίνι προετοιμασία της Εθνικής. Στη συνέχεια μπήκε ξανά στο αεροπλάνο για να φτάσει στο Λονδίνο και από εκεί να πάει στο Λέστερ για την πρεμιέρα των προκριματικών. Ποια κούραση, ποια καταπόνηση;

Στη Leicester Arena ο Μπουρούσης δεν μπήκε για να κάνει χαβαλέ. Μπήκε για να κερδίσει. Μιλούσε σε κάθε φάση στους συμπαίκτες του, πονούσε όταν αυτοί τραυματίζονταν ( με χαρακτηριστικό παράδειγμα τη φάση του Βασιλόπουλου , στην οποία τον ρωτούσε " Παναγιώτη, χτύπησες;"), ζητούσε τη μπάλα και ορμούσε συνεχώς προς το αντίπαλο καλάθι. Στο τέλος της βραδιάς, είχε κάνει ρεκόρ καριέρας με την εθνική ομάδα της χώρας του.

Ο απολογισμός του απέναντι στη Μεγάλη Βρετανία:

27 πόντοι

8 ριμπάουντ

2 ασίστ

1 κόψιμο

Ο Μπουρούσης έκανε τον γύρο του κόσμου για να παίξει αυτό το παιχνίδι, να σπρώξει την Εθνική στη νίκη, να δείξει το δρόμο στα παιδιά που έκαναν χθες βράδυ το ντεμπούτο τους ως άνδρες. Ο Μπουρούσης ήταν εκεί, όπως ήταν πάντα τα τελευταία χρόνια, ακόμη και τότε που έπαιξε ένα τουρνουά με σπασμένο χέρι. Σήμερα γυρίζει στην Ελλάδα για να ξεκινήσει το ταξίδι της επιστροφής στην Κίνα. Θα φτάσει αύριο στη Hangzhou άδειος από κουράγιο, αλλά γεμάτος συναισθήματα, ήσυχος με τον εαυτό του και περήφανος γι' αυτή την κληρονομιά που θα αφήσει (ΟΤΑΝ τέλος πάντων αποφασίσει να αποσυρθεί από την επίσημη αγαπημένη) στις επόμενες γενιές.

Καλός ο Σκόλα, αλλά έχουμε κι εμείς τέτοιον. Και πρέπει να τον χειροκροτήσουμε.

Δεν είναι εύκολο να είσαι " Μπουρούσης", να αφήνεις τις παραλίες για να ανέβεις στο βουνό για προετοιμασία στα τέλη σχεδόν κάθε Ιουλίου. Δεν είναι εύκολο να είσαι " Μπουρούσης", να πρέπει να ταξιδέψεις από την Κίνα στην Ελλάδα και από εκεί στην Αγγλία για να παίξεις με ένα μάτσο rookies, απέναντι σε έναν αντίπαλο που με το ίδιο roster δυσκόλεψε τους πάντες στο Eurobasket του 2017. Δεν είναι εύκολο να είσαι " Μπουρούσης", να ακούς το κορμί σου να σου λέει "ξεκουράσου" κι εσύ να του λες "σκάσε!".

Γενικά, δεν ήταν ποτέ εύκολο να είσαι " Μπουρούσης". Για τον ίδιο τον Μπουρούση όμως, όλα αυτά που έγιναν τις τελευταίες μέρες ήταν μερικές ακόμη μέρες στη δουλειά. Στη Media Day της Εθνικής δεν μίλησε στους δημοσιογράφους. Και τι να τους έλεγε, δηλαδή; "Γεια σας, ήρθα, θα παλέψω με τα παιδιά, να κάνουμε το χρέος μας"; Δεν υπήρχε λόγος να το κάνει. Το γεγονός ότι βρισκόταν στο ΟΑΚΑ μιλούσε από μόνο του.

Αυτά που "είπε" στο παρκέ της Leicester Arena ήταν απλώς αναμενόμενα...