Η πιο παγκόσμια εθνική όλων των εποχών, έχει την υπογραφή ενός "μανιακού"

Το βράδυ της 9ης Αυγούστου 2022, θα το μνημονεύουμε. Θα είναι ένα από αυτά τα βράδια που όσοι βρέθηκαν στο ΟΑΚΑ, δεν θα το ξεχάσουν ποτέ. Θα βρίσκεται για πάντα στο μυαλό και στην καρδιά τους για τα ευχάριστα συναισθήματα που τους πρόσφερε η Εθνική Ελλάδας, στο πρώτο φιλικό της προετοιμασίας της πριν από τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2023 και το EuroBasket 2022.

Παραδοσιακά, η Αθήνα αδειάζει το δεκαπενθήμερο 5-20 Αυγούστου. Και πράγματι, δεν υπάρχει πολύς κόσμος στην πόλη εδώ και αρκετές ημέρες. Όσοι βρίσκονταν όμως ακόμη εδώ, έκαναν ένα σπουδαίο δώρο στον εαυτό τους.

Το ματς της Ελλάδας με την Ισπανία δεν ήταν το πιο διαφημισμένο, δεν ήταν το πιο "σέξι" από τη στιγμή που ο Σέρτζιο Σκαριόλο δουλεύει φέτος με τα δεύτερα, έγινε όμως στο ιδανικό μπασκετικό περιβάλλον. Σε μια ονειρική ατμόσφαιρα που θύμιζε περισσότερο φεστιβάλ παρά αγώνα μπάσκετ. Σε ένα party που πλημμύριζε από αγάπη, ευγνωμοσύνη και υποστήριξη. Σε ένα event στο οποίο βρέθηκαν celebrities, μεγάλες μορφές των σπορ αλλά και άνθρωποι που ταξίδεψαν απλά για το ματς.

Το είπαμε ξανά και ξανά με τον Σπύρο Καβαλιεράτο στο LIVE στο YouTube του SPORT24 πως η νίκη και η εμφάνιση δεν έκαναν ξαφνικά την Ελλάδα υπερομάδα.

Ούτε θα πει κάποιος ότι αυτό το EuroBasket δεν χάνεται.

Στο τέλος της ημέρας, όμως, σημασία για εμάς που αγαπάμε το άθλημα και για τον κόσμο που βρέθηκε χθες στο ΟΑΚΑ είχε πως φύγαμε χαμογελαστοί και χαρούμενοι, γεμάτοι γιατί είδαμε κάτι όμορφο, από τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, μέχρι τον τελευταίο θεατή στην πιο μακρινή θέση της εξέδρας.

Παιδιά, οικογένειες, ηλικιωμένοι, αμέτρητοι τουρίστες, δημοσιογράφοι που δεν είχαν πατήσει σε γήπεδο για χρόνια, ήταν όλοι εκεί χθες βράδυ. Πολλοί ήταν εκεί από το... μεσημέρι! Στις 16:30 που φτάσαμε στο γήπεδο, υπήρχε ήδη κόσμος που περίμενε να μπει. Στις 18:00 οι κερκίδες είχαν ήδη 5.000. Στο τζάμπολ, χαμός.

Αποδοκιμασίες προς τον Ρούντι Φερνάντεθ, καθολικό χειροκρότημα στον εθνικό ύμνο της Ισπανίας, standing ovation για τους παίκτες της Ελλάδας, μια γιορτή από αυτές που μας είχαν λείψει. Μια γιορτή που πλέον εκτιμάμε περισσότερο εξαιτίας της τοξικότητας που υπάρχει εντός των συνόρων, μια γιορτή που συγκίνησε.

Ο μανιακός που την μετατρέπει σε Παγκόσμια

Από την πρώτη στιγμή που έγινε ξεκάθαρο ότι ο Γιάννης θα παίξει φέτος το καλοκαίρι με την Εθνική, το ενδιαφέρον για την ομάδα ήταν μεγάλο. Εκτοξεύθηκε τις τελευταίες ημέρες, με την είσοδό του στην προετοιμασία και το βράδυ της Δευτέρας (8/8) ήταν πια ξεκάθαρο πως ο αγώνας του ΟΑΚΑ βρισκόταν στο μικροσκόπιο της παγκόσμιας μπασκετικής κοινότητας.

Με ρώτησαν πολλοί, πραγματικά πολλοί, συνάδελφοι από το εξωτερικό αν υπάρχει τρόπος να παρακολουθήσουν το ματς. Μόλις έγινε επίσημο πως η ERT World θα μεταδόσει το παιχνίδι μέσω της ERTFLIX χωρίς γεωγραφικούς περιορισμούς, έπρεπε απλώς να μοιραστεί η πληροφορία μέσω Twitter. Κι έτσι έγινε.

Μέχρι το τζάμπολ της αναμέτρησης, 181 χιλιάδες άνθρωποι είχαν ασχοληθεί με το tweet, είτε το είχαν επεκτείνει, είτε είχαν ανοίξει το link με τον σύνδεσμο για να το βάλουν στους σελιδοδείκτες τους.

Ο θρύλος του ESPN, Μαρκ Τζόουνς, ευχαρίστησε για την πληροφορία και φυσικά παρακολούθησε τον αγώνα δημοσιεύοντας και screenshots και, πιστέψτε με, δεν ήταν ο μόνος σπουδαίος δημοσιογράφος στις ΗΠΑ που κάθισε στον καναπέ του για να απολαύσει Ελλάδα, ατμόσφαιρα, Γιάννη και μπάσκετ στην οθόνη του.

Δεν είναι εύκολο για έναν Αμερικανό να κατανοήσει τη σημασία που έχει ένα EuroBasket για έναν Έλληνα, έναν Σέρβο, έναν Ισπανό. Δεν είναι εύκολο, γενικώς, να κατανοήσει την αγάπη που έχουν για τις εθνικές τους ομάδες ξένοι λαοί.

Δεν υπάρχει κάτι που να συγκρίνεται με το FIBA Basketball, το βλέπετε κι εσείς πόσο ονειρικό μοιάζει ένα σενάριο στο οποίο η Ελλάδα θα παίξει για ένα μετάλλιο με την Σερβία ή έναν τελικό με την Σλοβενία. Ακόμη και το παιχνίδι της 25ης Αυγούστου, με τους Σέρβους που καίγονται και θα δημιουργήσουν κολασμένη ατμόσφαιρα στο Βελιγράδι, το περιμένουμε όσο τίποτα.

Για όλα αυτά ευθύνεται, φυσικά, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο.

Ναι, κόσμος θα πήγαινε να δει την Εθνική ακόμη κι αν εκείνος δεν έπαιζε. Σίγουρα όμως δεν θα πήγαιναν 16 χιλιάδες άνθρωποι και σίγουρα δεν θα ήταν τόσο ενθουσιασμένοι και τόσο ενθουσιώδεις χωρίς εκείνον στο παρκέ.

Δεν είναι υποτιμητικό για τον coach, δεν είναι υποτιμητικό για τον Καλάθη, τον Σλούκα, τον Παπανικολάου, τον Παπαπέτρου, τον Παπαγιάννη, κάθε άλλο.

Τα αγαπάμε αυτά τα παιδιά και τα εκτιμούμε για όσα έχουν προσφέρει, πάντα τα υποστηρίζουμε, στις καλές και στις άσχημες περιόδους τους. Απλώς ο Αντετοκούνμπο είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο, κάτι τεράστιο για τα δικά μας δεδομένα, είναι ένας άνθρωπος που εμπνέει. Και στις ημέρες μας, δεν υπάρχουν πολλοί που μπορούν να το καταφέρουν αυτό.

Και είναι ταυτόχρονα και ένας άνθρωπος που δεν σταματάει ποτέ να μας εκπλήσσει. Πάντα έχει κάτι να προσφέρει, μετά από εννέα χρόνια στο NBA συνεχίζει να βελτιώνεται και να μην έχει όρια, παραμένει ανήσυχος.

Κάποια παιδιά τον είδαν χθες για πρώτη φορά στη ζωή τους από κοντά. Γιαγιάδες και παππούδες ανέβηκαν στο ΟΑΚΑ για να ζήσουν την εμπειρία. Κι ο Γιάννης έκανε αυτό που έλεγε πάντα ο Μάικλ Τζόρνταν, έπαιξε σαν να είναι το τελευταίο του παιχνίδι, σαν να είναι η μοναδική φορά που θα δει ο κόσμος την παράστασή του. Με τρεις προπονήσεις, μετά από πολύμηνη αποχή από ανταγωνιστικό μπάσκετ, με περιορισμό λεπτών, αλλά και με ένα στοιχείο που έκανε πράγματι τη διαφορά.

Η ενέργεια του κόσμου, μετατράπηκε σε καύσιμο για τον Γιάννη. Κι αυτό το καύσιμο έπνιξε από νωρίς την Ισπανία. Επτά πόντοι και μία ασίστ στον Κώστα στο ξεκίνημα, γκάζι σε κάθε ανοιχτό διάδρομο, ακόμη κι αν έπρεπε να διασχίσει όλο το παρκέ, turbo όταν η Ισπανία μείωσε σε μονοψήφιες διαφορές. Το άλεϊ-ουπ κάρφωμα από την πάσα του Παπανικολάου ακούστηκε σε κάθε γωνιά της Γης, το τρίποντο καθάρισε το παιχνίδι και ο κορυφαίος μπασκετμπολίστας του κόσμου (κι ας το αρνείται πως είναι) αποχώρησε πέντε λεπτά πριν από το φινάλε μέσα σε αποθέωση, έχοντας κάνει πολλαπλάσια δουλειά από αυτή που του ζητήθηκε.

Άλλοι στη θέση του θα προσπαθούσαν να βγάλουν το ματς στο ρελαντί. Κάποιοι μπορεί και να περιορίζονταν σε ρόλο θεατή. Αυτός είναι διαφορετικός. Δεν βλέπει αντίπαλο, δεν ξέρει τι σημαίνει φρένο, παίζει πάντα στα κόκκινα και αυτό θα συνεχίσει να κάνει γιατί όπως μας έχει μάθει αυτά τα χρόνια, πρέπει να χτίζεις τις καλές σου συνήθειες για να σε φτάσουν μέχρι το τέλος του δρόμου.

Η πρώτη γεύση της Εθνικής ήταν καταπληκτική. Ειδικά η εικόνα της ομάδας στο πρώτο μέρος. Τεχνικές συζητήσεις μπορούν να γίνουν, είναι όμως ακόμη νωρίς για πραγματικά βαθιές αναλύσεις. Από τη χθεσινή βραδιά θα κρατήσουμε τον ενθουσιασμό του κόσμου που έφυγε ευτυχισμένος από το γήπεδο και θα περιμένουμε ακόμη περισσότερους στο Τουρνουά Ακρόπολις και στο παιχνίδι με το Βέλγιο που θα είναι το τελευταίο πριν από το EuroBasket.

Υ.Γ.: Είπε κάποιος πως οι ήρωες είναι μεγαλύτεροι από τους πρωταθλητές. Εμείς έχουμε τον τύπο που τα συνδυάζει και τα δύο. Εντός κι εκτός γηπέδων...

Θυμηθείτε τη συνέντευξη του Δημήτρη Ιτούδη στο SPORT24: