Τον Ουσμάν Γκαρούμπα, δεν τον μάθαμε χθες βράδυ, δεν τον μάθαμε φέτος ή πέρυσι. Τον γνωρίζουμε από το καλοκαίρι του 2016, όταν σε ηλικία 14 ετών έκανε την πρώτη του εμφάνιση με την εθνική ομάδα παίδων της Ισπανίας και τον παρακολουθούμε από τα EuroBasket των μικρών ηλικιών στις οποίες έκανε θραύση. Ακόμη πιο πριν τον είχαν ανακαλύψει οι Αμερικανοί σκάουτ, που τις τελευταίες ημέρες έχουν μπει στη διαδικασία να ξεψαχνίσουν όσο ποτέ άλλοτε τον νεαρό φόργουορντ της Ρεάλ Μαδρίτης βλέποντάς τον να εκτοξεύει τα νούμερά του.

Στα 19 του χρόνια, ο Γκαρούμπα έγινε στο τέταρτο ματς της προημιτελικής σειράς της EuroLeague με την Αναντολού Εφές ο πρώτος παίκτης κάτω των 20 ετών που έγραψε +30 ranking σε αγώνα playoffs της διοργάνωσης. Σε 33:26 σκόραρε 24 πόντους από 7/11 δίποντα, 1/4 τρίποντα και 7/8 βολές, μάζεψε 12 ριμπάουντ, είχε μία ασίστ, ένα κλέψιμο, ένα μπλοκ και πέντε κερδισμένα φάουλ, ήταν παντού στο παρκέ, βοήθησε τη Ρεάλ να κάνει δεύτερο μπασκετικό θαύμα σε τρία βράδια και να οδηγήσει τη σειρά με την Αναντολού Εφές σε πέμπτο παιχνίδι στην Κωνσταντινούπολη.

Ο ΕΠΟΜΕΝΟΣ ΜΙΑΣ ΛΑΜΠΕΡΗΣ ΛΙΣΤΑΣ

Η δύναμη, το πείσμα, η συγκέντρωση και η αποφασιστικότητα του Γκαρούμπα τον μετατρέπουν σε σπουδαίο prospect για τις ομάδες του ΝΒΑ. Ο Νίκολα Μίροτιτς έφτιαξε το όνομά του στη Μαδρίτη πριν κάνει καλή πορεία στα αμερικανικά παρκέ, ο Γουίλι Ερνανγκόμεθ έφυγε πριν γίνει πρωταγωνιστής, ο Λούκα Ντόντσιτς μετακόμισε από τη Ρεάλ στις ΗΠΑ και παίζει από τη rookie σεζόν του στα επίπεδα του MVP, ο Φακούντο Καμπάσο μεταπήδησε μεσούσης της περιόδου στους Ντένβερ Νάγγετς και γράφει πλέον double-doubles, ο Γκάμπριελ Ντεκ επίσης αποχαιρέτησε για τετραετές συμβόλαιο στους Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ και κάπως έτσι η ομάδα του Πάμπλο Λάσο μοιάζει με το απόλυτο χρυσωρυχείο για τους Αμερικανούς που ξέρουν ότι αντλούν ταλέντο από έναν σπουδαίο οργανισμό ο οποίος γνωρίζει όσο λίγοι πως να προετοιμάσει τους αθλητές του για το κορυφαίο επίπεδο του παγκόσμιου μπάσκετ.

Στις 29 Ιουνίου, ο Γκαρούμπα των 203 εκατοστών θα ακούσει το όνομά του νωρίς στη διαδικασία του NBA Draft 2021. Όχι μόνο γιατί το άνοιγμα των χεριών του αγγίζει τα 220 εκατοστά, αλλά γιατί στα 19 του έχει "ψηθεί" σε έναν κορυφαίο οργανισμό, στο υψηλότερο επίπεδο του αθλήματος έξω από τις ΗΠΑ. Η λογική λέει πως ο γεννημένος στη Μαδρίτη φόργουορντ θα βρεθεί στη λοταρία και θα εξασφαλίσει ένα ποσό ανάμεσα στα 9,5 (αν είναι 14η επιλογή) και τα 14,5 εκατομμύρια δολάρια (αν φτάσει έως το νούμερο 7) σε βάθος τριετίας, για να αποχαιρετήσει και αυτός τη Ρεάλ που έχει ήδη μπει σε καθεστώς rebuilding (φανερά και κρυφά) εδώ και μερικούς μήνες.

ΤΟ ΝΤΟΜΙΝΟ ΚΑΙ Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥ ΛΑΣΟ

Ο Γκαρούμπα είναι παιδί του Λάσο. Τη σεζόν 2018/2019 έκανε σε ηλικία 16 ετών ντεμπούτο με την ανδρική ομάδα και πέρυσι πήρε τα πρώτα λεπτά στη EuroLeague. Η αλήθεια, βέβαια, είναι ότι φέτος δεν θα είχε σημαντικό ρόλο αν δεν προέκυπτε ένα ντόμινο ατυχιών. Ξεκίνησε τη χρονιά παίζοντας αρκετά, στη συνέχεια ο χρόνος του μειώθηκε με αποτέλεσμα να παίρνει τρίλεπτα και πεντάλεπτα, όμως ο τραυματισμός του Άντονι Ράντολφ στο ΣΕΦ και η αποχώρηση του Γκάμπριελ Ντεκ μετά από το ματς με τη Φενέρμπαχτσε, άφησαν τον Λάσο με μία επιλογή: να λύσει τα λουριά και να τον απελευθερώσει απέναντι στην πιο καυτή ομάδα της Ευρώπης.

Στους τέσσερις αγώνες με την Αναντολού Εφές, ο Γκαρούμπα μετράει 12 πόντους από 64% στο δίποντο (16/25), 25% στο τρίποντο (2/8) και 71.4% στις βολές (10/14), μαζί με 7.3 ριμπάουντ, μία ασίστ και 14.8 μονάδες στο σύστημα αξιολόγησης ανά 31:20. Στον δεύτερο, στον τρίτο και στον τέταρτο αγώνα δεν είχε στο πλευρό του τον τραυματία Έντι Ταβάρες, ενώ στους δύο τελευταίους ήταν η αρχή και το τέλος της άμυνας, της πίεσης, της αφοσίωσης και του πείσματος για να κάνει η Ρεάλ το ακατόρθωτο, να ισοφαρίσει στο 2-2 και να αποκτήσει το δικαίωμα να γυρίσει την Τρίτη (4/5) στην Κωνσταντινούπολη για να γράψει ιστορία: να γίνει η πρώτη ομάδα που θα επιστρέψει από το 0-2 και θα προκριθεί στο Final Four.

ΟΙ ΕΠΟΜΕΝΟΙ ΓΚΑΡΟΥΜΠΑ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΤΗ ΣΕΙΡΑ ΤΟΥΣ

Ο Λάσο ξέρει ότι ο 11χρονος νεαρός που αποκτήθηκε το 2013, θα αποχωρήσει στο τέλος της σεζόν για το ΝΒΑ. Προς το παρόν απολαμβάνει μαζί του το ταξίδι και κερδίζει χάνοντας. Κερδίζει αγώνες, αλλά χάνει ταλέντα, γνωρίζοντας ότι έχει εξελιχθεί στον κορυφαίο δάσκαλο του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Έχει δημιουργήσει ένα περιβάλλον στο οποίο μπαίνουν νεαροί και εκτοξεύουν τις καριέρες τους, ένα περιβάλλον στο οποίο βρίσκονται κι άλλοι "Γκαρούμπα" κι άλλοι "Καμπάσο" κι άλλοι "Ντεκ".

Ο Κάρλος Αλοθέν, για παράδειγμα, θεωρείται διάδοχος του Σέρχιο Γιουλ. Κι όταν φύγει κι ο Ρούντι Φερνάντεθ, ο 26χρονος Αλμπέρτο Αμπάλντε θα είναι έτοιμος να τον διαδεχθεί. Ο 18χρονος Ιταλός πόιντ γκαρντ Ματέο Σπανιόλο, ο 16χρονος Ισπανός γκαρντ Χουάν Νούνιεθ, ο 16χρονος φόργουορντ Σενεγαλέζος Έλι Εντιαγέ, ο 18χρονος Βούλγαρος φόργουορντ Κονσταντίν Κονσταντίνοβ, ο 17χρονος Σλοβένος γκαρντ Ούρμπαν Κλάβζαρ, ο 14χρονος Σενεγαλέζος σέντερ Ισμαΐλα Ντιαγκνέ και φυσικά ο 18χρονος σέντερ Τρίσταν Βούκτσεβιτς, γιος του Ντούσαν και πρώην παίκτης των τμημάτων υποδομής του Ολυμπιακού, περιμένουν τη σειρά τους για να λάμψουν.

ΟΙ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΚΑΙ Η ΨΥΧΡΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Η Ρεάλ Μαδρίτης γέμισε τα ταμεία της με τις αποχωρήσεις του Καμπάσο και του Ντεκ, κάποια από αυτά τα χρήματα τα επένδυσε στον Βενσάν Πουαριέ, κάποια θα τα επενδύσει στην επερχόμενη offseason και κάποια στα τμήματα υποδομής της. Ο Λάσο και οι παράγοντες του συλλόγου ξέρουν πως κι ο επόμενος Καμπάσο κι ο επόμενος Ντεκ θα αποχαιρετήσουν αν υπάρξει ενδιαφέρον από το ΝΒΑ, ξέρουν ότι δεν μπορούν να τους κρατήσουν και εδώ που τα λέμε, δεν είναι όλοι Γιουλ και Ρούντι. Ούτε τις ετήσιες αποδοχές τους έχουν, ούτε το δέσιμο με τον σύλλογο, την πόλη και την χώρα.

Γενικώς, το ευρωπαϊκό μπάσκετ και η EuroLeague πρέπει να συμβιβαστούν με την πραγματικότητα. Με το ΝΒΑ να στοχεύει σε τριπλάσιο τηλεοπτικό συμβόλαιο από το τρέχον, η Λίγκα θα γίνει ακόμη πιο ελκυστική για τα κορυφαία ταλέντα της ηπείρου μας. Παίκτες όπως οι Σατοράνσκι - Μπογκντάνοβιτς αποχώρησαν πριν από μερικά χρόνια, ο Καμπάσο, ο Ντεκ, προσεχώς ο Βιλντόσα και ο Μίτσιτς, θέλουν να ανταγωνιστούν τους κορυφαίους και στα μέρη μας θα έρχονται όσοι δεν χωρούν στο ΝΒΑ. Ο Λόιντ, ο Μπάλντουιν, ο Λάρκιν, ο Γουίλμπεκιν, ο Νέντοβιτς, ο Ντόρσεϊ, ο Μπομπουά, ο Ντιλέινι. Παίκτες που είτε πέταξαν τις ευκαιρίες τους, είτε είναι κάποιας ηλικίας, είτε βλέπουν τη EuroLeague ως σκαλί για μια ευκαιρία στις ΗΠΑ.

Για τις ομάδες που έχουν χρήματα, αυτό δεν είναι πρόβλημα. Μπορούν να πληρώσουν τον Λάρκιν και τον Ντιλέινι, θα τους βάλουν στα ρόστερ τους και θα κυνηγήσουν με αυτούς την κορυφή. Για τη Ρεάλ Μαδρίτης, ο δρόμος είναι κάπως διαφορετικός.

Με τον Έντι Ταβάρες, έναν δεινόσαυρο που κάνει τη διαφορά -αν και αποχώρησε ως αποτυχημένος από το ΝΒΑ, με μερικούς μπαρουτοκαπνισμένους βετεράνους που λειτουργούν και ως δάσκαλοι και με μια ντουζίνα πιτσιρικάδες με σημαντικό potential, ο Πάμπλο Λάσο θα κερδίζει αγώνες, θα αναδεικνύει ταλέντα και θα τα χάνει σαν περήφανος μπασκετικός πατέρας του κάθε Μίροτιτς, του κάθε Ερνανγκόμεθ, του κάθε Ντόντσιτς, του κάθε Καμπάσο, του κάθε Ντεκ και του κάθε Γκαρούμπα.

Στο τέλος της ημέρας, η νίκη πρέπει να είναι πιο γλυκιά αν έχεις προσφέρει στο άθλημα όσα προσφέρει την τελευταία δεκαετία ο 53χρονος Ισπανός προπονητής.

Photo credits: Eurokinissi