Κι αν η Ελλάδα κάνει (ξανά) το θαύμα;

Είναι ωραίο να ονειρεύεσαι, ακόμη κι αν βαθιά μέσα σου ξέρεις ότι οι πιθανότητες είναι όχι απλά λίγες, αλλά ελάχιστες. Είναι καλό να ονειρεύεσαι για παράδειγμα πως η Λίβερπουλ θα κατακτήσει το πρωτάθλημα Αγγλίας κι ας έχεις απέναντί σου τον Θέμη Καίσαρη και τον Ηλία Ευταξία να γελούν και να σε... λυπούνται. Είναι καλό να ονειρεύεσαι, γιατί αν δεν το κάνεις, δεν έχεις ελπίδα να προχωρήσεις προς τα εμπρός. Δεν έχεις κάτι να περιμένεις, κάτι να κυνηγήσεις, να διεκδικήσεις κι ας το χάσεις. Θα έχεις παλέψει γι' αυτό.

Ακόμη και τώρα, μετά από σχεδόν δυο μήνες γεμάτους γκρίνια, εντάσεις, φιλονικίες, ακόμη και μπουνιές ανάμεσα στους διεθνείς , εγώ ονειρεύομαι πως η Εθνική Ελλάδας θα φτάσει μέχρι το τέλος του δρόμου. Η εικόνα της στη φάση των ομίλων του Eurobasket 2017 δεν ήταν καλή και δεν δικαιολογεί μια τέτοια αισιοδοξία, οι τρεις ήττες απέναντι στη Γαλλία, τη Σλοβενία και τη Φινλανδία συνδυάστηκαν με άσχημο μπάσκετ, όμως το ένα ημίχρονο στο ματς με την Ισλανδία και το άλλο ένα απέναντι στην Πολωνία ήταν αρκετά για να τη στείλουν στα νοκ-άουτ.

Ενδεχόμενη ήττα από τους Πολωνούς θα οδηγούσε σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Άκουσα και διάβασα πολλούς να λένε " μακάρι να χάσουμε για να γκρεμιστούν τα πάντα και να χτιστούν από την αρχή". Πέρασε και από το δικό μου μυαλό αυτή η σκέψη, όμως μόλις έφτασε η στιγμή για το τζάμπολ του αγώνα, ήθελα σαν τρελός τη νίκη για να ζήσουμε άλλη μια "μάχη" με τους Λιθουανούς. Κι ό,τι γίνει. Το σίγουρο είναι πως ακόμη και όταν η ψυχολογία των πάντων βρισκόταν στο ναδίρ, ακόμη κι όταν όλα έδειχναν εναντίον της Εθνικής, κάποιοι είπαν " δεν θα τελειώσουμε έτσι". Ο Καλάθης, ο Σλούκας, ο Πρίντεζης, ο Παπανικολάου, ο Μπουρούσης βγήκαν μπροστά, πάλεψαν, νίκησαν και συνεχίζουν.

Τα προβλήματα αυτής της ομάδας είναι δεδομένα και είναι και πολλά. Αγωνιστικές αδυναμίες, κακή "χημεία" ανάμεσα σε παίκτες, έλλειψη επικοινωνίας με το προπονητικό team.

Λείπει ο μεγάλος σταρ, όμως σε αυτή τη δωδεκάδα υπάρχει μισή ντουζίνα τύπων που έχουν φάει με το κουτάλι τη EuroLeague και ξέρουν να κερδίζουν. Έχουν μάθει να ζουν υπό πίεση, άλλωστε στην Εθνική η πίεση πολλαπλασιάζεται από τη στιγμή που για τους μεν " ο Παππάς είναι πράσινος" και για τους δε " ο Πρίντεζης είναι κόκκινος". Ξέρουν που βρίσκονται. Το σημαντικό ήταν να ξεπεραστεί το σοκ, η παγωμάρα που επικράτησε μετά το παιχνίδι με τη Φινλανδία. Έγιναν πολλά στα αποδυτήρια, στο πούλμαν και το ξενοδοχείο, τους άκουσε το μισό Ελσίνκι. Την επόμενη μέρα άπαντες μάζεψαν τα κομμάτια τους και παρά την κακή αμυντική τους λειτουργία, πήραν την Πολωνία και έμειναν όρθιοι.

Αυτοί έμειναν όρθιοι κι εμείς αναθαρρήσαμε.

Αναθαρρήσαμε γιατί δεν θέλαμε να πιστέψουμε πως τόσο ταλέντο θα πάει χαμένο. Δεν θέλαμε να τελειώσει για εμάς η διοργάνωση από το απόγευμα της Τετάρτης, μιάμιση εβδομάδα πριν τον Τελικό. Δεν θέλαμε να πιστέψουμε ότι η Ελλάδα θα πέσει στο καναβάτσο τόσο νωρίς. Και ευτυχώς για όλους (για τον Μίσσα, τους συνεργάτες του, την ομοσπονδία, τους ίδιους τους παίκτες, εμάς) δεν έπεσε παρά το σφυροκόπημα που δέχθηκε πανταχόθεν.

Η Εθνική βρίσκεται από το μεσημέρι της Πέμπτης στην Κωνσταντινούπολη. Ο... οικοδεσπότης Κώστας Σλούκας ενθουσιάστηκε από το ρεκόρ καριέρας του και έκανε το τραπέζι στην ομάδα στο αριστοκρατικό εστιατόριο του Νουσρέτ Γκοκτσέ, για να χαρίσει στους συμπαίκτες του μια εμπειρία που πρέπει κανείς να ζήσει (αρκεί να αντέχει το πορτοφόλι του). Το κλίμα είναι βελτιωμένο και σιγά σιγά, αρχίζουμε κι εμείς να αισθανόμαστε πιο όμορφα. Όπως είχαν παγώσει οι διεθνείς, έτσι είχαμε παγώσει κι εμείς. Είχαμε σοκαριστεί.

Η ζωή συνεχίζεται. Η Ελλάδα είναι μαζί με τις Γερμανία, Γαλλία, Ισπανία, Τουρκία, Σλοβενία, Ουκρανία, Λετονία, Μαυροβούνιο, Λιθουανία, Κροατία, Ρωσία, Φινλανδία, Ιταλία, Σερβία και Ουγγαρία στη φάση των νοκ-άουτ αγώνων και θα βρίσκεται στo Sinan Erdem Dome το βράδυ του Σαββάτου (21:30, ΕΡΤ) για να παλέψει με τη Λιθουανία για την πρόκριση στην προημιτελική φάση του Eurobasket 2017. Το προφίλ της "Lietuva" σας το αναλύσαμε το βράδυ της Τετάρτης. Μπορείτε να το διαβάσετε αναλυτικά εδώ .

Μπορεί η Ελλάδα να νικήση την παρέα του Γιόνας Βαλαντσιούνας; Φυσικά, αρκεί να κάνει καλά συγκεκριμένα πράγματα που έχουμε ήδη αναφέρει .

Μπορεί η Ελλάδα να φτάσει πραγματικά μακριά σε αυτή τη διοργάνωση, μπορεί να φτάσει μέχρι τον Τελικό της 17ης Σεπτεμβρίου; Για να είμαστε ειλικρινείς, δεν μας έχει πείσει πως έχει την ισορροπία, το ταλέντο, τον χαρακτήρα για να τα καταφέρει. Η λογική λέει πως μετά την Λιθουανία θα έρθει στο δρόμο μας η Κροατία, πριν ακολουθήσουν η Σερβία και η Ισπανία. Έχει αυτή η ομάδα τα "άντερα" να κερδίσει τους καλύτερους για να ανέβει στην κορυφή; Θα χρειαστεί ένα μπασκετικό θαύμα για να βγούμε το βράδυ της επόμενης Κυριακής στους δρόμους, αλλά όπως σας είπα και στο ξεκίνημα αυτού του κειμένου, πρέπει να ονειρευόμαστε. Τζάμπα είναι, όμορφα συναισθήματα δημιουργεί, απλώς η απογοήτευση είναι λίγο πιο έντονη σε σχέση με τις στιγμές που λειτουργεί κάποιος πιο ρεαλιστικά. Έχω την ελπίδα πως αυτή την απογοήτευση μπορεί φέτος να την αποφύγουμε...

Προς το παρόν, ας δούμε λίγο τα ζευγάρια που προέκυψαν στη φάση των 16:

Σλοβενία - Ουκρανία (9/9, 12:30): Το πρώτο εμπόδιο των Ντράγκιτς-Ντόντσιτς

Η Ουκρανία κατάφερε να αφήσει εκτός συνέχειας τη Γεωργία του Ηλία Ζούρου και συνεχίζει χωρίς όμως να έχει πιθανότητες για το επόμενο βήμα. Δεν μπορεί να κοιτάξει στα μάτια τους Σλοβένους, που με τη φοβερή τετράδα των Ντράγκιτς - Ντόντσιτς - Ράντολφ - Βίντμαρ, συν τους σουτέρ Πρέπελιτς - Μούριτς και τον ρολίστα Μπλάζιτς πηγαίνει στα νοκ-άουτ παιχνίδια με ρεκόρ 5-0. Ο Ουκρανός Πούστοβι είναι μία από τις "αποκαλύψεις" της διοργάνωσεις με τους 17.6 πόντους που πετυχαίνει, όμως απέναντι στους Σλοβένους θα δει ένα "Dead End" με μεγάλα γράμματα και θα επιστρέψει στο σπίτι του έχοντας κάνει μια θετική πορεία.

Γερμανία - Γαλλία (9/9, 15:15): Ο Σρέντερ στο ματς που θέλει να γίνει "Νοβίτσκι"

Μπορεί η Γερμανία να κάνει την έκπληξη και να αποκλείσει τους Γάλλους που φέτος δείχνουν κάπως μπλαζέ; Θα είναι δύσκολο, όχι όμως και ακατόρθωτο. Με τον Σρέντερ να σκοράρει 23.6 πόντους και τον επόμενο (Βόιτμαν) να έχει μόλις 9, τα πράγματα θα είναι δύσκολα, όμως ο 23χρονος άσος των Atlanta Hawks είναι τρομερά ανταγωνιστικός και ξέρει ότι σε περίπτωση που κερδίσει αυτό το ματς, θα ανέβει ένα επίπεδο ως ηγέτης. Οι "τρικολόρ" έχουν σκαμπανεβάσματα, έχουν προβληματίσει απέναντι σε Φινλανδία, Πολωνία, Σλοβενία και μένει να δούμε αν έκαναν απλώς συντήρηση δυνάμεων, επιλογή αντιπάλου, η αν απλώς δεν βρίσκονται στο καλύτερο φεγγάρι τους.

Φινλανδία - Ιταλία (9/9, 18:45): Η μάχη των δυο "πυροβόλων"

Αυτή η Φινλανδία μας αρέσει και μας αρέσει πολύ. Συμπαθητική ομάδα, με έναν 20χρονο σταρ που συστήνεται στο παγκόσμιο κοινό. Πιστεύουμε πως θα έρθει ένας αγώνας στον οποίο θα "συγχρονιστούν" οι Κόπονεν, Ράνικο, Κοϊβίστο, Σαλίν, Μάρκανεν και θα βάλουν μαζί 15 τρίποντα. Μπορεί αυτό να συμβεί απέναντι στους Ιταλούς; Φυσικά, αρκεί η ομάδα του Χένρικ Ντέτμαν να μην "ψαρώσει" από τα φώτα της μεγάλης σκηνής και να παίξει το μπάσκετ που ξέρει και μας έδειξε ως οικοδέσποινα στο Ελσίνκι. Οι γείτονες, από την άλλη, δεν μας έχουν πείσει ότι μπορούν να φτάσουν μακριά, έχουν όμως καλή πρώτη ύλη με τους Χάκετ, Μπελινέλι, Ντατόμε και Μέλι να συνθέτουν μια μαγική τετράδα που κάποια στιγμή πρέπει να δείξει την κλάση της.

Λετονία - Μαυροβούνιο (10/9, 12:30): Το πρώτο βήμα του Πορζίνγκις

Όσο έχουμε συμπαθήσει τη Φινλανδία, άλλο τόσο και περισσότερο έχουμε συμπαθήσει τη Λετονία. Η πεντάδα των Στρέλνιεκς, Ντάιρις Μπέρτανς, Τίμα, Ντάβις Μπέρτανς, Πορζίνγκις κάνει πράγματα και θαύματα, ο Μπλουμς κι ο Πέινερς δίνουν λύσεις ερχόμενοι από τον πάγκο κι αυτοί που περίμεναν έκπληξη από την ομάδα του Αϊναρς Μπαγκάτσκις, γελούν με ευχαρίστηση. Το Μαυροβούνιο του "δικτάτορα" Τάνιεβιτς έχει μια καλή τριάδα με τους Ράις, Ντούμπλιεβιτς, Βούτσεβιτς, αλλά μέχρι εκεί. Αν αντέξουν οι συγκεκριμένοι, είναι εύστοχοι και οι ρολίστερ βάλουν μερικά σουτ, μπορεί να δούμε ματς. Διαφορετικά, η Λετονία θα πάρει με άνεση την πρόκριση στην προημιτελική φάση του Eurobasket 2017.

Σερβία - Ουγγαρία (10/9, 15:15): Προπόνηση για την επόμενη "μάχη"

Δεν υπάρχει άνθρωπος που να πιστεύει πως σε αυτό το ματς μπορεί να γίνει έκπληξη. Κι αν υπάρχει, φέρτε τον να το συζητήσουμε. Χάνγκα και Βόιβοντα έχουν κάνει τρομερό τουρνουά και πέτυχαν τον στόχο της πρόκρισης στα νοκ-άουτ παιχνίδια για την Ουγγαρία, όμως απέναντι στη Σερβία η ομάδα του Ίβκοβιτς ξέρει πως δεν έχει τύχη. Εκτός αν ο Χάνγκα "σβήσει" τον Μπογκντάνοβιτς και οι παίκτες του Τζόρτζεβιτς μπλοκάρει. Η λογική λέει πως ο αγώνας θα εξελιχθεί σε παράσταση για έναν ρόλο, ο Μαριάνοβιτς έχει κάνει συντήρηση στην πρώτη φάση και θα "καταπιεί" τους αντιπάλους του στη ρακέτα.

Ισπανία - Τουρκία (10/9, 18:45): Ο δύσκολος "αδύναμος" στο δρόμο των Γκασόλ

Σύμφωνοι, οι Τούρκοι δεν πείθουν και προκρίθηκαν ως τέταρτοι ενός ομίλου που αυτοί διοργάνωσαν. Επειδή όμως αγωνίζονται στο γήπεδό τους κι επειδή το Sinan Erdem Dome είναι ένα κολαστήριο όταν γεμίζει, δεν μπορούμε να τους ξεγράψουμε στο ματς με τους Ισπανούς που έχασαν τον Άλεξ Αμπρίνες και μαζί μεγάλη από τη δύναμή τους στο τρίποντο. Ροντρίγκεθ, Πάου και Μαρκ Γκασόλ ξέρουν να κερδίζουν αυτά τα ματς, ο Βίλι κι ο Χουάντσο Ερνανγκόμεθ κάνουν τρομερό τουρνουά, ο Ρούμπιο σουτάρει με 47.4% από τα 6μ.75 και με τον ένα ή τον άλλο τρόπο η ομάδα του Σκαριόλο θα πάρει την πρόκριση. Ενδιαφέρουσα μονομαχία πάντως και δεν αποκλείεται η τετράδα των Γκουλέρ, Μαχμούτογλου, Οσμάν, Ερντέν να ζορίσει τους Ίβηρες. Δύσκολα πάντως θα τους απειλήσουν με αποκλεισμό.

Κροατία - Ρωσία (10/9, 21:30): Δυο εναντίον δυο και όποιος αντέξει

Εξαιρετικό ζευγάρι, αλλά και αρκετά προβλέψιμο αν σκεφτεί κανείς πως στη μεν Κροατία ξεχωρίζουν ο Μπόγιαν Μπογκντάνοβιτς (21.4 πόντοι) και ο Ντάριο Σάριτς (15.2 πόντοι, 7.4 ριμπάουντ, 2.3 ασίστ) και στη δε Ρωσία ο Αλεξέι Σβεντ (23 πόντοι) και ο Τιμοφέι Μοζγκόφ (14 πόντοι, 7.4 ριμπάουντ). Δυο εναντίον δυο λοιπόν και όποιος αντέξει ή μάλλον, θα αντέξει όποιος βρει μερικά στηρίγματα για τις δύσκολες στιγμές. Οι Πόποβιτς, Σίμον, Ούκιτς, Τόμας είναι μια τετράδα έμπειρων αθλητών που μπορούν να τραβήξουν κουπί σε αγώνα τέτοιας σημασίας, την ώρα που και στο ρόστερ των Ρώσων υπάρχουν οι έμπειροι Φριτζόν, Κβοστόφ, Βοροντσέβιτς, Κουρμπανόφ. Ισορροπημένο ματς, με τους Κροάτες να δείχνουν ένα... κλικ ανώτεροι, αλλά τους Ρώσους έτοιμους να επιστρέψουν στην ελίτ της Ευρώπης.

Το Eurobasket τώρα ξεκινά, το Σαββατοκύριακο θα έχει οκτώ όμορφους back-to-back αγώνες για όλα τα γούστα, όμως η καρδιά μας χτυπά από τώρα δυνατά για το ματς της Εθνικής Ελλάδας με τη Λιθουανία. Κάτι μας λέει πως το... ηφαίστειο ξύπνησε. Κάτι μας λέει πως ο Καλνιέτις, ο Κουζμίνσκας, ο Βαλαντσιούνας και οι συμπαίκτες τους δεν κοιμούνται άνετοι.

Αύριο βράδυ ο Νικ, ο Γιάννης, ο Κώστας, ο Νίκος, ο Γιώργος, ο Κώστας, ο Βαγγέλης, ο Γιώργος, ο Δημήτρης, ο Ιωάννης, ο τρίτος Γιώργος κι ο Θανάσης, μαζί με τους προπονητές τους θα μασούν σίδερα. Για τους εαυτούς τους, για εμάς, για τη χώρα, αλλά κυρίως για τον ιδρώτα που έχυσαν τον τελευταίο ενάμιση μήνα. Μακάρι να κάνουν το πρώτο από τα τέσσερα βήματα που έμειναν για την κορυφή, μακάρι να μας βγάλουν ξανά στους δρόμους.

Πιστεύετε στα θαύματα;