Μαθήματα ζωής και πρόβες για... Πεκίνο

Τέταρτη μέρα στη Ναντζίνγκ και ενώ κάποια πράγματα συνεχίζουν να δοκιμάζουν τις αντοχές και το νευρικό μας σύστημα (επικοινωνία και... διαδικτυακή επικοινωνία), η εμφάνιση της Εθνικής στην πρεμιέρα της στο Παγκόσμιο Κύπελλο 2019 κάλυψε τα πάντα. Εντάξει, όχι και την αγωνία μας για το πως θα κυλήσουν οι επόμενες μέρες σε αυτόν τον αποκλεισμένο από τα περισσότερα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και επικοινωνίας τόπο, αν και μάλλον θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε με αυτές τις "τεχνικές" δυσκολίες.

Είδαμε όμορφες εικόνες την Κυριακή (1/9) στο Ναντζίνγκ Τζιμνάσιουμ, στο οποίο πήγαμε από τις 12:00 (07:00 ώρα Ελλάδας) για να προσαρμοστούμε και να αισθανθούμε επιτέλους ότι βρισκόμαστε κι εμείς σε αγωνιστικούς ρυθμούς. Το -χωρητικότητας 20.000 θεατών- μεγαλύτερο κλειστό γήπεδο της χώρας δεν γέμισε για το ματς της Νέας Ζηλανδίας με την Βραζιλία, είχε όμως πολύ κόσμο και όμορφο κλίμα. Γιορτινό, αυτό το υπέροχο κλίμα που έχει κάθε μεγάλη διοργάνωση που παραδίδεται στη "σωστή" χώρα. Η απόφαση της FIBA να δώσει το Μουντομπάσκετ στην Κίνα ήταν λογική και όσα προβλήματα κι αν αντιμετωπίζουμε, το ενάμιση δισεκατομμύριο που ζει στην χώρα έχει αυτές τις μέρες την ευκαιρία να αγαπήσει ακόμη περισσότερο το μπάσκετ. Από τους σχεδόν 20.000 θεατές που παρακολούθησαν τον αγώνα της Ελλάδας με το Μαυροβούνιο, οι 3.000-4.000 φορούσαν φανέλες ομάδων του ΝΒΑ, κάποιοι επέλεξαν τη φανέλα του Παναθηναϊκού, ενώ αυτή που κυριάρχησε ήταν φυσικά εκείνη των Μιλγουόκι Μπακς.

Οι Κινέζοι ζουν και αναπνέουν για το ΝΒΑ. Αγγλικά μπορεί να μη μιλούν, κυριολεκτικά ούτε το goodmorning και το goodnight καταλαβαίνουν, ξέρουν όμως το "Curry", το "Harden", το "Antetokounmpo". Αυτοί φαίνεται πως είναι οι τρεις δημοφιλέστεροι παίκτες, τουλάχιστον αυτό αντιλαμβανόμαστε από το πλήθος των εμφανίσεων που βλέπουμε αυτές τις μέρες στην πόλη.

Τι είδαμε, λοιπόν, στην πρεμιέρα του ομίλου που διεξάγεται στη Ναντζίνγκ... Είδαμε 6.000-7.000 ανθρώπους να βρίσκονται στο γήπεδο μιάμιση ώρα πριν από το Ελλάδα - Μαυροβούνιο για να παρακολουθήσουν το ζέσταμα του Γιάννη Αντετοκούνμπο. Κατέβηκαν όλοι όσο πιο χαμηλά μπορούσαν στις εξέδρες, είχαν συνεχώς τα κινητά τους ανά χείρας και αποθέωναν τον Greek Freak. Lay-up έκανε; Χειροκρότημα. Κάρφωμα έκανε; Επιφώνημα θαυμασμού. Πάσα έδινε; Χειροκρότημα. Κορυφαία στιγμή ήταν όταν ο Γιάννης πήγε στον πάγκο, ελάχιστα πριν απο το τζάμπολ, έβγαλε την μπλούζα του και έμεινε γυμνός στο επάνω μέρος μέχρι να φορέσει τη φανέλα του. Πανδαιμόνιο πίσω από τον πάγκο της Εθνικής, τα flash άστραφταν σε ρυθμούς πολυβόλου. Δεν θα σας εξηγήσουμε τι συνέβη όταν ο Γιάννης κάρφωσε στον αιφνιδιασμό και όταν έκοψε τον Νίκολα Βούτσεβιτς... Μάλλον μπορείτε να φανταστείτε.

Τι αλλο είδαμε; Α, ναι... Είδαμε τις φωνές του Γιάννη Μπουρούση στον Κώστα Σλούκα στη διάρκεια της τρίτης περιόδου, όταν οι Μαυροβούνιοι μείωσαν στους... είκοσι (51-31). Ο Σκουρτόπουλος κάλεσε timeout και ο αρχηγός "κατσάδιασε" τον γκαρντ της Φενέρμπαχτσε για κάποια λάθος αντίδρασή του. Ήταν μια στιγμή που βοηθά να καταλάβουμε την σοβαρότητα και την συγκέντρωση που θέλουν να έχουν άπαντες σε αυτή την ομάδα, ακόμη και όταν βρίσκονται μπροστά με θεόρατες διαφορές. Μετά από το timeout ο Σλούκας ήταν άλλος παίκτης, σκόραρε, δημιούργησε, έκανε πλάκα στους Μαυροβούνιους στην επιθεση και δεν τους άφησε άλλα περιθώρια για να ελπιζουν σε ένα θαύμα.

Είδαμε και ακούσαμε τον Γιάννη Αντετοκούνμπο να παραδίδει μαθήματα ηγεσίας, ταπεινοφροσύνης και αποφασιστικότητας. Αυτά που είπε στη συνέντευξη Τύπου, ειδικά όταν έκλεισαν οι κάμερες και έμειναν οι Έλληνες δημοσιογράφοι, είναι λόγια που πρέπει να μοιράζονται σε ακαδημίες και σχολές μπάσκετ.

" Το να εκπροσωπώ την πατρίδα μου είναι απίθανο συναίσθημα. Όταν παίζεις για την Εθνική, δεν παίζεις για τον εαυτό σου. Εκπροσωπείς όλους τους ανθρώπους της χώρας σου, παίζεις για όλη την Ελλάδα και είμαι χαρούμενος γι’ αυτό. Όταν βάζω αυτή τη φανέλα, νιώθω όμορφα. Είμαι ο MVP, όπως είπατε, αλλά δεν θέλω να μου το λέτε, είναι πλέον στο παρελθόν. Εχουμε ένα εξαιρετικό γκρουπ παιδιών, ο κόουτς μου το είχε πει όταν ήρθε στο Μιλγουόκι ότι αυτό τον ενδιέφερε πρώτα απ’ όλα. Δεν είμαι ο σημαντικότερος της ομάδας, όλοι είναι το ίδιο σημαντικοί και μπορούν να συνεισφέρουν, έχουμε παικταράδες που παίζουν σε σπουδαίες ομάδες. Δεν υπάρχει ταβάνι, πρέπει να συνεχίσουμε να δουλεύουμε σκληρά και να γινόμαστε καλύτεροι, να έχουμε το κεφάλι κάτω. Είναι τρομερό το συναίσθημα να μπαίνεις στο γήπεδο και να σε αποθεώνουν, αλλά εγώ προσπαθώ να συγκεντρωθώ. Δεν θέλω να ασχοληθώ με την αποθέωση, έχω δουλειά να κάνω και η δουλειά δεν έχει τελειώσει ακόμα".

Όταν ακους τον MVP του ΝΒΑ, τον σημαντικότερο παίκτη αυτού του τουρνουά, να μιλάει με αυτόν τον τρόπο, συγχωρέστε μας αλλά δεν γίνεται να μην αισιοδοξείς γι' αυτή την ομάδα. Δεν γίνεται να μην έχεις στο μυαλό σου ότι αυτό το ταξίδι θα τελειώσει στο Πεκίνο, είτε σε μικρό, είτε σε μεγάλο τελικό. Στο παρκέ θα φανούν όλα, δεν υπάρχει αμφιβολία γι' αυτό, ωστόσο όλα μοιάζουν ισορροπημένα σε αυτή την ομάδα.

Για τον αγώνα, δεν μπορούν να γίνουν ιδιαίτερες αναλύσεις. Η Εθνική έπαιξε από νωρίς σκληρά στην άμυνα, είδαμε χέρια πάνω στη μπάλα, είδαμε τον Καλάθη να κατεβάζει τον γενικό στην καρδιά της ρακέτας, είδαμε τον Παπαπέτρου να ρίχνει μερικές ψιλές εκτός φάσεων για να δείξει στους αντιπάλους του ότι δεν υπάρχει λόγος να προσπαθούν περισσότερο, είδαμε αποφασιστικότητα, πολλή ενέργεια, αποτελεσματικότητα κοντά στο καλάθι, ψυχραιμία στην κυκλοφορία της μπάλας και υπομονή. Δεν είδαμε όμως αντίπαλο. Το Μαυροβούνιο ήταν πολύ κακό, η λογική λέει πως δεν είναι αυτές οι πραγματικές του δυνατότητες, ίσως απλά το εντυπωσιακό ξεκίνημα της Ελλάδας να τους απογοήτευσε. Μία μέρα πριν από το ματς, ο Θανάσης Σκουρτόπουλος μας έλεγε πως ο ομόλογός του έβγαλε όλη την προετοιμασία παίζοντας πέντε συστήματα στην επίθεση. Η Εθνική εμφανίστηκε διαβασμένη και μετέτρεψε τη νευρική συνήθως πρεμιέρα σε μια καλή προπόνηση.

Επόμενος αντίπαλος η Βραζιλία. Την είδαμε απέναντι στους Νεοζηλανδούς. Καλή ομάδα, πολύ καλύτερη από το Μαυροβούνιο, με περισσότερο βάθος στον πάγκο, με περισσότερη εμπειρία, με περισσότερη σκληράδα και σίγουρα με μεγαλύτερη φιλοδοξία. Θα διαβάσετε τη συνέντευξη του Μπρούνο Καμπόκλο στο Sport24.gr και θα καταλάβετε τι έχουν στο μυαλό τους οι Βραζιλιάνοι. Θα είναι καλό τεστ το ματς της Τρίτης (3/9 στις 15:00 ώρα Ελλάδας) για την Εθνική, που θα μπει ξεκούραση στο Ναντζίνγκ Τζιμνάσιουμ. Ο Γιάννης έπαιξε 16 λεπτά στην πρεμιέρα, ο τρομερά φορμαρισμένος Πρίντεζης ουσιαστικά ένα ημίχρονο, ο Σλούκας επέστρεψε και είναι σε καλή κατάσταση, ο Παπαγιάννης θα βρει απέναντί του τον Βαρεζάο και όλοι γνωρίζουμε πόσο διαφορετικός είναι ο Παπαγιάννης όταν παίζει με καλούς, βαρύς σέντερ. Όλα δείχνουν όμορφα αυτή τη στιγμή στις τάξεις του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος, αλλά...

... αλλά όπως λέγαμε και στη διάρκεια της προετοιμασίας, αυτή (η προετοιμασία) θα συνεχιστεί στην φάση των ομίλων του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Το πρώτο ματς μας δικαίωσε, μακάρι να είναι αυτή η κατάσταση και στη συνέχεια, μέχρι το βράδυ της Πέμπτης όταν θα ολοκληρωθεί ο αγώνας με τη Νέα Ζηλανδία του Τόμας Αμπερκρόμπι που φορά τα παπούτσια του Γιάννη Αντετοκούνμπο και ανυπομονεί να τον αντιμετωπίσει.

Δεν χρειάζονται ακραίες αντιδράσεις, το λέμε και το ξαναλέμε, ευτυχώς -για εμάς- το λένε και οι άνθρωποι της Εθνικής, το λέει και ο μπαρουτοκαπνισμένος από τέτοιες διοργανώσεις Γιάννης Μπουρούσης. Οι διεθνείς συνεχίζουν με το κεφάλι χαμηλά, δουλεύουν καλά και κοιτάζουν ψηλά. Πολύ ψηλά. Δεν θα το πουν, πάντα θα λένε " πάμε για το επόμενο ματς", σίγουρα όμως αντιλαμβάνονται πόσο σπουδαία είναι αυτή η δωδεκάδα, αντιλαμβάνονται πόσο ιστορική είναι η ευκαιρία τους και πόσο θετικές είναι οι συγκυρίες. Απολαύστε το φετινό ταξίδι της ομάδας γιατί, πιστέψτε μας, το απολαμβάνουν και όσοι βρίσκονται στις τάξεις της. Κι όταν συμβαίνει αυτό, όμορφα πράγματα ακολουθούν.

Photo Credits: FIBA