Το ματς στο Βερολίνο έμοιαζε εκ των προτέρων με mission impossible για τον Παναθηναϊκό που είχε μείνει αδρανής για τρεις εβδομάδες. Η Άλμπα δεν βρισκόταν στο καλύτερο φεγγάρι, ο Τζέισον Γκρέιντζερ δεν ήταν διαθέσιμος, όμως ο Αΐτο Ρενέσες ήξερε ότι το μπασκετικό μπούλινγκ που δεχόταν η ομάδα του στο α' μέρος δεν θα συνεχιζόταν μέχρι το φινάλε. Ήξερε ότι οι πράσινοι θα "ξεφουσκώσουν", όπως και έγινε στα τέλη της τρίτης και στις αρχές της τέταρτης περιόδου.

Εντάξει, δεν περίμενε ότι ο Τίμαν των 15/43 τριπόντων σε 23 αγώνες θα έχει 4/4 σε 2:22 για να μετατρέψει το 50-53 στο 62-55, σίγουρα όμως έβαλαν και οι παίκτες του Παναθηναϊκού τα χεράκια τους για να βγάλουν τα ματάκια τους και να γκρεμίσουν όσα είχαν χτίσει για 30 λεπτά. Όσο ικανός κι αν ήταν ο 27χρονος ψηλός, τόσο σημαντικά ήταν τα λάθη που έγιναν στην αντιμετώπισή του. Στο πρώτο σουτ έγινε επαναφορά στα 2.4" κι ο Όγκαστ έμεινε "βιδωμένος" στο παρκέ, στο τέταρτο ο Παπαγιάννης του άφησε υπερβολικά πολύ χώρο ενώ εκείνος είχε ήδη 3/3 και τα υπόλοιπα είναι ιστορία.

Οι πράσινοι δεν είχαν άλλες δυνάμεις για να επιστρέψουν, έχασαν καθαρά και δίκαια, έπεσαν στο 9-15 και εκτός από τα ματς παιχνίδια που "χρωστούν" με τη Ζενίτ στην Αγία Πετρούπολη και με την ΤΣΣΚΑ στη Μόσχα, έχουν ακόμη οκτώ αγώνες σε ένα απαιτητικό πρόγραμμα που πρέπει να διαχειριστούν με προσοχή και ψυχραιμία. Μπαρτσελόνα μέσα, Μπάγερν έξω, Μακάμπι και Ερυθρός Αστέρας μέσα, Αναντολού Εφές έξω, Μπασκόνια και Αρμάνι Μιλάνο μέσα, Ζάλγκιρις έξω στο φινάλε της σεζόν.

Αυτό που έχει γίνει ξεκάθαρο μετά από τους αγώνες σε Φάληρο και Βερολίνο, είναι ότι ο Κάτας πιστεύει πολύ στις... γιγαντιαίες πεντάδες. Στο ΣΕΦ άνοιξε το ματς με Σαντ-Ρος, Παπαπέτρου, Γουάιτ, Μήτογλου και Μπέντιλ και έπνιξε τον Ολυμπιακό νωρίς, στην O2 Arena προτίμησε τους Σαντ-Ρος, Παπαπέτρου, Γουάιτ, Μήτογλου, Όγκαστ και έλιωσε την Άλμπα, μάλλον είναι ξεκάθαρο ποιος θα "θυσιαστεί" για να χωρέσει ο Χεζόνια.

Ο Κροάτης έχει πιάσει δουλειά από τη στιγμή που έφτασε στην Αθήνα, το απόγευμα της Πέμπτης κι όλα δείχνουν ότι θα πάρει χρόνο συμμετοχής στο ματς της Κυριακής (28/2 στις 20:00, ΕΡΤ3 και LIVE από το γήπεδο του Sport24.gr) με τον Άρη. Ο Χεζόνια δεν κρατιέται και με δεδομένο ότι ακολουθεί διαβολοβδομάδα με Μπαρτσελόνα εντός (2/3) και Μπάγερν Μονάχου εκτός (4/3), ο Κάτας θα προσπαθήσει να τον ενσωματώσει στο σύνολο διότι πολύ απλά δεν έχει πλέον κάτι να χάσει, έχει όμως πολλά να διεκδικήσει.

Ουσιαστικά ο Παναθηναϊκός μπαίνει σε μια κατάσταση μονταρίσματος, Μάρτη μήνα. Ο Χεζόνια δεν ήρθε για να συμπληρώσει το ρόστερ, δεν είναι τέτοιος παίκτης και δεν θα δεχόταν να γίνει ρολίστας. Ο Χεζόνια είναι ένας ορίτζιναλ σταρ, ένας αθλητής με αυτοπεποίθηση που τρυπάει το ταβάνι, θα προσπαθήσει να κερδίσει τις εντυπώσεις από την πρώτη στιγμή και να χωρέσει αν όχι στην αρχική πεντάδα, τουλάχιστον στα "καλά" σχήματα του Κάτας και σίγουρα σε εκείνα που θα κλείνουν τους αγώνες.

Κι αν ο Άαρον Γουάιτ (που διανύει καλή περίοδο έχοντας 38 πόντους στα τελευταία τρία ματς από 9/16 δίποντα, 3/9 τρίποντα και 11/1 βολές, μαζί με 20 ριμπάουντ) είναι το προφανές "θύμα" που θα δει τον χρόνο του να μειώνεται, το ερώτημα είναι πως θα μοιραστούν τα λεπτά όταν γυρίσει και ο Νεμάνια Νέντοβιτς στο παρκέ. Όπως λέει ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς "τα λίγα πονάνε το κεφάλι" και όπως έγραψε κι ο Βασίλης Σκουντής "όλοι οι καλοί χωράνε κι αν δεν χωράνε θα τους χωρέσουμε".

Τον Χεζόνια τον παρακολούθησα για πρώτη φορά σε ηλικία 15 ετών, όταν με τον Ντόμινικ Μάβρα και τον Ντάριο Σάριτς έκαναν θραύση και έγραφαν ιστορία με τις μικρές ομάδες της ΚΚ Ζάγκρεμπ και της Κροατίας. Δεν ήταν ένα τυπικό παιδί που στόχευε σε μια καλή καριέρα. Δεν τον ένοιαζε η μετριότητα. Ήταν ένας θρασύς, ένας θαρραλέος σκόρερ που "δεν έβλεπε" κανέναν, δεν αισθανόταν φόβο ή δέος.

Το ταλέντο του ξεπερνά τα δεδομένα της EuroLeague, η Ευρώπη δεν τον χωράει, στα 26 του όμως δεν έχει φτάσει στο επίπεδο που μπορεί. Οφείλει στον εαυτό του να γίνει ηγέτης. Πρέπει να δείξει ότι έχει ωριμάσει πνευματικά και να αντιμετωπίσει τον Παναθηναϊκό σαν την ιδανική κατάσταση, σαν το μέρος στο οποίο μπορεί να γράψει ιστορία, να αγαπηθεί όσο κανείς στο παρελθόν, να γίνει ένα με το κλαμπ και τον κόσμο του γι' αυτά που θα πετύχει στο παρκέ και όχι για όσα τάζει στα social media.

Για να καταλάβει κάποιος τα επίπεδα της αυτοπεποίθησης του Χεζόνια, τα οποία φτάνουν σε επίπεδα που κορυφαίοι αθλητές δεν φαντάζονται πως υπάρχουν, αρκεί να δει αυτή την εικόνα στην οποία ο Κροάτης γελάει με τον ΛεΜπρόν Τζέιμς σε αγώνα των Νιου Γιορκ Νικς με τους Λος Άντζελες Λέικερς τον Μάρτιο του 2019.

Τι είχε συμβεί; Οι δυο τους είχαν ανοίξει βεντέτα στη διάρκεια του αγώνα, η οποία ολοκληρώθηκε με τον πιο επικό τρόπο υπέρ του Super Mario. Δείτε το video, δείτε πως ο Χεζόνια τσιγκλάει τον κορυφαίο παίκτη του κόσμου τα τελευταία 15 χρόνια:

Όσοι δεν έχουν παρακολουθήσει την πορεία του Κροάτη στο ΝΒΑ, δεν είναι εύκολο να αντιληφθούν για τι επιπέδου παίκτη μιλάμε. Δεν είναι εύκολο να πεισθούν πως πρόκειται για ένα υπερόπλο για τα ελληνικά και τα ευρωπαϊκά δεδομένα. Και γι' αυτό ευθύνεται μόνο ένας, ο ίδιος ο Χεζόνια που πίστεψε ότι το ταλέντο του είναι αρκετό για να τον καθιερώσει στη Λίγκα. Δεν είναι τόσο απλό, δεν είναι τόσο εύκολο να "επιβιώσεις" στο ΝΒΑ, το κατάλαβε και πλέον πρέπει να προχωρήσει παρακάτω.

Όπως κι αν έχει, οι πράσινοι θα έχουν στο εξής ένα πολύ γεμάτο ρόστερ με αδυναμίες που θα παραμένουν, αλλά με πολλά κορμιά, με διαφορετικών στιλ αθλητές, με επιλογές για κάθε αντίπαλο, για κάθε ανάγκη και για κάθε κατάσταση. Ειδικά ο Χεζόνια, είναι παίκτης που μπορεί να βοηθήσει από το 1 έως το 4, όσο περίεργο και αν ακούγεται, από τη στιγμή που ο Σαντ-Ρος έπαιξε και καθιερώθηκε στον Παναθηναϊκό ως άσος, ο Κροάτης μπορεί να λειτουργήσει εξίσου καλά σε αυτή τη θέση.

ΑΕΚ, Προμηθέας και Περιστέρι έχουν περάσει δύσκολους μήνες και συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν προβλήματα, κάποιοι μεγαλύτερα, κάποιοι μικρότερα. Ο Παναθηναϊκός παραμένει επίπεδα πάνω από αυτές τις ομάδες και κερδίζει χρόνο για την τελική ευθεία της σεζόν, ας μη γελιόμαστε όμως, οι πράσινοι δεν πρέπει να σκέφτονται το φετινό νταμπλ. Πρέπει να σκέφτονται πως θα χτίσουν την ομάδα της επόμενης σεζόν.

Έχουν αρκετά ανοιχτά ζητήματα, η παραμονή του Χεζόνια θα είναι από τα σημαντικότερα και -όπως συμβαίνει και με τον Ολυμπιακό- η επιστροφή αν όχι στην ελίτ, έστω στο γκρουπ αυτών που θα διεκδικούν μια θέση στην 8άδα, είναι το minimum που περιμένουμε, που ελπίζουμε και ονειρευόμαστε για κάθε ελληνική ομάδα.