Έξι νίκες σε εννέα εκτός έδρας αγώνες στη φετινή EuroLeague, είναι μια αν μη τι άλλο εντυπωσιακή επίδοση ειδικά αν σκεφτεί κάποιος πως το ένα αρνητικό αποτέλεσμα ήταν εκείνο απέναντι στην πρωταθλήτρια ΤΣΣΚΑ Μόσχας.

Ο Ολυμπιακός ανέβηκε το βράδυ της Τρίτης (12/1) στο 10-8 μετά από τον θρίαμβο στο Τελ Αβίβ, έπεισε και τον πλέον απαισιόδοξο ότι είναι ομάδα οκτάδας και άνοιξε το πρώτο μισό των τριών σερί διαβολοβδομάδων κερδίζοντας εντυπώσεις, βαθμούς και παίκτες.

Η απουσία του Παπανικολάου από ματς σαν το χθεσινοβραδινό είναι τεράστια, η απουσία του Χάρισον από το συναπάντημα με την ομάδα που βομβάρδισε στο ματς του πρώτου γύρου ήταν εξίσου μεγάλη από τη στιγμή που εκείνος καλύπτει την απουσία του "Παπ".

Στο παρκέ της Μενόρα Μιβτατσίμ ο Μπαρτζώκας μπήκε με τον Χαραλαμπόπουλο, στη συνέχεια κατέβασε τον Βεζένκοβ στο τρία σε σχήμα με Πρίντεζη και Ζαν-Σαρλ στη φροντ λάιν και μέσα σε όλα τα τρικ, αποφάσισε να σηκώσει για πρώτη φορά στο 28' τον Γιαννούλη Λαρεντζάκη.

ΕΤΣΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΕΤΑΙ ΚΑΘΕ ΡΟΛΙΣΤΑΣ

Χωρίς να έχει παίξει δευτερόλεπτο, χωρίς να έχει ρυθμό, με τα χέρια και τα πόδια του κρύα, ο "Λάρι" μπήκε στο ματς και πρόσφερε δωρεάν σεμινάριο για το πως πρέπει να συμπεριφέρεται ένας ρολίστας, κάθε παγκίτης που οφείλει να είναι πάντα έτοιμος για να βοηθήσει την ομάδα του.

Ο Λαρεντζάκης είναι ένα ιδιαίτερο παιδί, έχει ασύγκριτη αυτοπεποίθηση, δεν φοβάται κανέναν, ακόμη και αν απέναντί του βρίσκεται ο κορυφαίος των κορυφαίων, παίζει με πείσμα και αυταπάρνηση και μπορεί να προσφέρει πολλά περισσότερα απ' όσα περιμένει ο μέσος φίλος του μπάσκετ. Έχει καλό χειρισμό και δημιουργία, μπορεί να λειτουργήσει ως facilitator, έχει αξιόλογο περιφερειακό σουτ και σίγουρα δεν είναι απλά ένας καλός αμυντικός.

Σκόρερ ήταν στα πρώτα του βήματα στο Αιγάλεω, σκόρερ ήταν στις μικρές εθνικές ομάδες, σκόρερ ήταν μέχρι να βρεθεί στην ΑΕΚ και μετατραπεί σε... ράμπο. Ο Λούκα Μπάνκι του έδωσε περισσότερες αρμοδιότητες τη σεζόν 2018/19 και στα 27 του χρόνια, ως... κάτι σαν late bloomer μιας και βρίσκεται σε επίπεδο ανδρών εδώ και μια δεκαετία, ο διεθνής γκαρντ αποδεικνύει ότι έχει το επίπεδο της EuroLeague.

Προφανώς και δεν έγινε Τζόρνταν σε ένα βράδυ, προφανώς και θα υπάρξουν αγώνες στους οποίους θα περιοριστεί ξανά σε ρόλο θεατή, προς το παρόν όμως αισθάνεται ευτυχισμένος και το αξίζει.

ΠΟΣΟΙ "ΛΑΡΕΝΤΖΑΚΗΔΕΣ" ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ;

Δεν υπάρχουν πολλά παιδιά στο ελληνικό μπάσκετ με τα χαρακτηριστικά του Λαρεντζάκη, παιδιά που θα βγουν για να μασήσουν σίδερα, θα μαρκάρουν, θα βουτήξουν στο παρκέ, θα κάνουν τα πάντα για να φωνάξουν ότι αξίζουν περισσότερα.

Ο Λαρεντζάκης δεν είναι ο πιο δυνατός, ο πιο γρήγορος, ο πιο αθλητικός, ο καλύτερος σουτέρ, ο απόλυτος συμπαίκτης, αγαπάει όμως αυτό που κάνει, αγαπάει το άθλημα, σέβεται τα λεπτά που παίρνει και παλεύει σαν να μην υπάρχει αύριο. Το ίδιο είχε κάνει και στο διπλό στο Βελιγράδι, όταν ο Μπαρτζώκας τον έριξε στο ματς στα μέσα της τρίτης περιόδου και δεν τον έβγαλε ποτέ ξανά.

Είναι όμορφο να βλέπεις παιδιά που δεν έχουν σημαντικό ρόλο να "ουρλιάζουν" με τις πράξεις τους για να πάρουν ένα μεγαλύτερο κομμάτι από την πίτα. Πραγματικά λείπουν τέτοιοι παίκτες από το ελληνικό μπάσκετ, στα αυτιά κάποιων ίσως ακούγεται υπερβολικό, αυτή είναι όμως η πραγματικότητα.

Δεν βλέπεις μάτια να λάμπουν, δεν βλέπεις σκληροτράχηλους χαρακτήρες προηγούμενων δεκαετιών, δεν βλέπεις αποφασιστικότητα, θέληση και υπομονή, γι' αυτό κι ο Λαρεντζάκης θα βρίσκει πάντα δουλειές και όσο παραμένει προσγειωμένος θα μπορεί να κάνει συχνά και τη διαφορά.

Αν βρέθηκε σε 30 φάσεις (σε άμυνα κι επίθεση) στο χθεσινό ματς, ο "Λάρι" έκανε αυτό που έπρεπε και στις 30 ή έστω στην πλειοψηφία τους. Από την ασίστ στο τρίποντο του Βεζένκοβ για το 61-65, μέχρι το τέταρτο ομαδικό που πήρε από τη Μακάμπι στο 38' όταν είδε το μις-ματς με τον Γουίλμπεκιν κι από τα κλεψίματα και τα deflections μέχρι το τρίποντο για το 81-83, ο 27χρονος περιφερειακός τα έκανε όλα σωστά.

Δεν θα είναι όλα τα βράδια του τέτοια, σίγουρα όμως κάθε φίλος του μπάσκετ χαίρεται και χαμογελάει όταν βλέπει παιδιά σαν τον Λαρεντζάκη και τον Κασελάκη στον Παναθηναϊκό να ζουν τα όνειρά τους και να δείχνουν ότι κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα, η επιβράβευση έρχεται για όποιον δουλεύει.

Σε μια εποχή που -θεωρητικά πάντα- προσφέρει ευκαιρίες, ο Λαρεντζάκης ζει τη στιγμή, αγαπά αυτό που κάνει και μαθαίνει, όπως και ο ίδιος είπε, τόσο από τους σπουδαίους συμπαίκτες του, όσο και απ' όσα έγιναν στο παρελθόν.

Ο ΣΛΟΥΚΑΣ ΣΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟΥ

Για τον Κώστα Σλούκα, πραγματικά τι να πει κανείς... Παίζει το καλύτερο μπάσκετ της καριέρας του και όπως είπε ο Σπύρος Καβαλιεράτος στο χθεσινό postgame LIVE του Sport24, έγραψε για πρώτη φορά στην καριέρα του σερί τριών αγώνων με +20 πόντους! Στα τρία τελευταία ματς έχει 70 πόντους (23.3) από 11/24 δίποντα, 10/15 τρίποντα και 18/18 βολές, 8 ριμπάουντ, 23 ασίστ, 5 κλεψίματα και 82 μονάδες στο σύστημα αξιολόγησης σε 104 λεπτά απέναντι στη Χίμκι, τη Μπάγερν και τη Μακάμπι.

Ο Σλούκας παίζει με τρομερή ποιότητα, έχει βρει ρυθμό, δεν υπάρχουν πλέον εικοσάλεπτα και 25λεπτα, δεν υπάρχει minutes restriction, από αυτόν ξεκινούν και σε εκείνον τελειώνουν όλα, είναι πραγματικά εντυπωσιακός ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζει τις παγίδες και αντέχει στα κόκκινα από το πρώτο μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο, σωματικά φαίνεται πως βρίσκεται στην καλύτερη φάση της καριέρας του και είναι αυτή τη στιγμή ίσως ο πιο καυτός παίκτης στην Ευρώπη.

Η πρώτη από τις έξι αποστολές σε διάστημα 17 ημερών ολοκληρώθηκε με θρίαμβο για τον Ολυμπιακό. Ακολουθούν Βιλερμπάν στο ΣΕΦ (15/1), Βιλερμπάν στη Λιόν (19/1), Ζάλγκιρις στο Κάουνας (22/1), Αρμάνι στο Μιλάνο (26/1) και Μπαρτσελόνα στο Φάληρο (28/1), με τους Πειραιώτες να έχουν ανεβάσει τον πήχη και να αφήνουν υποσχέσεις για μια χρονιά που μπορεί να εξελιχθεί όμορφα και να καταλήξει σε κάτι φαντασμαγορικό. Ό,τι κι αν είναι αυτό στο μυαλό του καθενός...

Υ.Γ.: Βασίλης Σπανούλης στο timeout στα 94" πριν από το τέλος της κανονικής διάρκειας. Στα επόμενα ματς θα έρθει η δική του σειρά να καθαρίσει τη μπουγάδα.