Νικ Καλάθης: Ο MVP της σεζόν παίζει με τους δικούς του όρους

Αν κοιτάξει κανείς Α) την κατάταξη της EuroLeague 2017/18 και Β) τους league leaders στην αξιολόγηση (ranking) χωρίς όμως να παρακολουθεί στενά την διοργάνωση, θα πιστέψει πως ο Λούκα Ντόντσιτς, ο Νάντο Ντε Κολό κι ο Αλεξέι Σβεντ είναι οι τρεις κορυφαίοι της σεζόν. Ο νεαρός Σλοβένος της Ρεάλ Μαδρίτης, ο Γάλλος της ΤΣΣΚΑ Μόσχας κι ο Ρώσος της Χίμκι κάνουν όντως πράγματα και θαύματα, όμως ο παίκτης που -στα δικά μου μάτια- είναι ο Πολυτιμότερος της Χρονιάς, αυτός που αξίζει να πάρει το βραβείο του MVP για το 2018, είναι εκείνος που έχει την μεγαλύτερη επιρροή στο παιχνίδι της ομάδας του.

Κι αυτός δεν είναι άλλος από τον Νικ Καλάθη.

Στα 29 του πλέον, ο Νικ παίζει το πιο κοντρολαρισμένο μπάσκετ της επαγγελματικής του καριέρας. Μπήκε με φόρα στη σεζόν από το EuroBasket 2017 και έχει εκτοξεύσει τους αριθμούς του σε κάθε κατηγορία. Από τους 9.8 πόντους έχει πάει στους 14, από το 49% στα συνολικά σουτ αγγίζει το 54%, από τις 5.5 ασίστ έχει φτάσει στις 8.3 και όλα αυτά την ώρα που παίζει σχεδόν τρεις περιόδους σε κάθε αγώνα.

ΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ ΤΟΥ ΚΑΛΑΘΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ 26Η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ:

14 πόντοι

58.3% στις βολές

53.5% στα δίποντα

27.5% στα τρίποντα

4 ριμπάουντ

8.3 ασίστ

1.5 κλεψίματα

2.1 λάθη

17.9 μονάδες στο σύστημα αξιολόγησης

ανά 28.5 λεπτά συμμετοχής

Αυτή τη στιγμή ο Καλάθης είναι πρώτος στις ασίστ σε όλη τη διοργάνωση, πρώτος στην σχέση ασίστ/λαθών, τρίτος στα εύστοχα δίποντα (επίδοση τρομερά εντυπωσιακή για point guard), τέταρτος στα κλεψίματα, έβδομος στα συνολικά εύστοχα σουτ, έβδομος στις συνολικές μονάδες αξιολόγησης, 14ος στους πόντους. Την ίδια ώρα, είναι τρίτος σε χρόνο συμμετοχής ανά αγώνα με 28.5 λεπτά πίσω από τον Αλεξέι Σβεντ που έχει 31.58 και τον Κρις Σίνγκλετον που επίσης ξεπερνά τα 30.

ΤΑ ΣΠΟΥΔΑΙΑ SUPPORTING CASTS ΚΙ Ο ΜΟΝΑΧΙΚΟΣ ΚΑΒΑΛΑΡΗΣ

Μπορεί οι αριθμοί του Ντόντσιτς να μοιάζουν πιο "λαμπεροί", όμως δίπλα του ο Σλοβένος έχει σημαντικές μονάδες όπως ο Καμπάσο, ο Κάρολ, ο Κοζέρ, ο Φερνάντεθ. Μπορεί η τρομερή ελευθερία του Σβεντ στη Χίμκι να είναι επίσης εντυπωσιακή, το ίδιο και τα στατιστικά του (22 πόντοι με 49.3% στα δίποντα, 32.3% στα τρίποντα, 83.3% στις βολές, 2.5 ριμπάουντ, 4.7 ασίστ, 1.3 κλεψίματα, 3 λάθη ανά αγώνα). Μπορεί ο Νάντο Ντε Κολό να παίζει σπουδαίο μπάσκετ και να σουτάρει με αξιοθαύμαστα ποσοστά (16.8 πόντοι, 57.6% στα δίποντα, 50% στα τρίποντα, 95.1% στις βολές, 2.3 ριμπάουντ, 4.2 ασίστ, 1.4 κλεψίματα), όμως βρίσκεται κι αυτός σε ένα περιβάλλον γεμάτο μονάδες όπως ο Ροντρίγκεθ, ο Χίγκινς, ο Κλάιμπερν που τον βοηθούν να κάνει εύκολα τη δουλειά του.

Η περίπτωση του Καλάθη είναι πολύ διαφορετική. Ο Παππάς έχει τα γνωστά σκαμπανεβάσματά του. Ο Ντένμον είχε εκλάμψεις. Ο Λεκαβίτσιους έχει χαρίσει ελάχιστα καλά παιχνίδια στον Παναθηναϊκό. Κι ο Τζέιμς... Ο Τζέιμς επέστρεψε στην Ελλάδα για να δώσει βάθος στην περιφερειακή γραμμή, όμως - όσο κι αν ο Πασκουά, οι παράγοντες της ομάδας και ο κόσμος δεν θέλουν να το παραδεχθούν - έχει μπερδέψει τους πάντες, ενώ σε τέσσερις αγώνες στην EuroLeague μετράει 13.3 πόντους έχοντας πάρει 50 σουτ (70.4% στο δίποντο με 19/27, μόλις 8.7% στο τρίποντο με 2/23).

Η επιρροή του Καλάθη στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού είναι αρκετή για να τον βάλει στην συζήτηση για το βραβείο του Πολυτιμότερου Παίκτη για το 2018, αλλά και για να του δώσει το βραβείο. Βγάλτε τον Ντόντσιτς από την Ρεάλ, βγάλτε τον Ντε Κολό από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, βγάλτε και τον Σβεντ από την Χίμκι, για ένα διάστημα 4-5 αγώνων. Βγάλτε και τον Καλάθη από τον Παναθηναϊκό. Ποια ομάδα έχει τις περισσότερες πιθανότητες να κερδίσει ένα ή δύο παιχνίδια; Η Ρεάλ και η ΤΣΣΚΑ θα "επιβιώσουν", η Χίμκι ίσως αποκτήσει έναν πιο ορθολογικό τρόπο για να αντιμετωπίσει πρόσωπα και καταστάσεις. Ο Παναθηναϊκός, όμως, δύσκολα θα μπορούσε να σταθεί χωρίς τον Καλάθη, τον άνθρωπο που τον κρατάει όρθιο από την αρχή της σεζόν την ώρα που όλοι σχεδόν οι παίκτες του roster πηγαίνουν από το ναδίρ στο ζενίθ και από εκεί επιστρέφουν στις πολύ άσχημες εμφανίσεις για διάφορους λόγους (rotation, τραυματισμοί, αλλαγή ρόλων).

ΠΟΙΟ ΝΒΑ; ΠΟΙΑ ΦΕΝΕΡ; ΤΟ ΠΑΡΟΝ, ΤΟ ΟΑΚΑ ΚΑΙ ΤΟ FINAL FOUR

Ο στόχος του Παναθηναϊκού ήταν τα playoffs και όπως όλα δείχνουν θα επιτευχθεί έστω και με αρκετή γκρίνια μετά την εντός έδρας ήττα από τον Ολυμπιακό. Οι "πράσινοι" είχαν έξι ήττες στα τελευταία οκτώ παιχνίδια, ήταν αποκαρδιωτικοί στο πρώτο μέρος του αγώνα με την Ουνικάχα Μάλαγα, όμως στο δεύτερο έπαιξαν απολαυστικό μπάσκετ και με τον Πασκουάλ να στηρίζεται σε μία πεντάδα παικτών, έφτασαν σε μια μεγάλη νίκη που τους φέρνει ένα βήμα από την οκτάδα και καλύπτει όλα τα - αγωνιστικά και μη - προβλήματά τους.

Την ίδια ώρα, ο Καλάθης μπορεί να αισθάνεται όμορφα για όσα έχει προσφέρει σε μία σεζόν που ξεκίνησε με τον χειρότερο δυνατό τρόπο. Με την αφαίρεση της αρχηγίας και την παράδοσή της στον Ίαν Βουγιούκα, έναν έμπειρο, σοβαρό επαγγελματία, που όμως έχει τον ρόλο του benchwarmer. Ο Νικ παίζει το καλύτερο μπάσκετ της καριέρας του, η χρονιά που κινδύνευσε να "γκρεμιστεί" από τον Μάρτιο σώζεται και ο Παναθηναϊκός μπορεί να ελπίζει ότι θα παίξει καλύτερο μπάσκετ ώστε στα playoffs να είναι ικανός να σπάσει την έδρα του αντιπάλου του. Εκτός κι αν γίνει ένα μικρό μπασκετικό θαύμα και η ομάδα του Τσάβι Πασκουάλ προλάβει να "χωθεί από το παράθυρο" στην πρώτη τετράδα, γεγονός που βέβαια δεν συγκεντρώνει πολλές πιθανότητες.

Αν ο Εξάστερος μπει στα playoffs με καλή ψυχολογία και αποφύγει την ΤΣΣΚΑ Μόσχας που δείχνει να βρίσκεται αυτή την εποχή ένα σκαλί πάνω από κάθε ομάδα της EuroLeague, τότε θα έχει αρκετές πιθανότητες για να κυνηγήσει το "σπάσιμο" της αντίπαλης έδρας. Το ΟΑΚΑ θα είναι το γνωστό ΟΑΚΑ, ο κόσμος θα είναι εκεί για να γεμίσει κάθε γωνιά του γηπέδου, ο Νικ Καλάθης θα είναι το Α και το Ω μιας ομάδας που μάλλον αδίκησε το τελευταίο διάστημα τον εαυτό της, αλλά δείχνει να μην έχει πει την τελευταία της λέξη. Κι αυτό είναι το στοιχείο που ομορφαίνει το αμέσως επόμενο διάστημα...

Όσο για το καλοκαίρι και όσα ακούγονται για τον διεθνή point guard; Αυτά βρίσκονται πολύ μακριά. Και το ΝΒΑ και η Φενέρμπαχτσε και κάθε φήμη που μπορεί να κάνει τον γύρο της μπασκετικής πιάτσας. Ο Καλάθης κοιτάζει την κορυφή κι όταν κληθεί να αποφασίσει για το μέλλον του, θα διαπραγματευθεί με τους δικούς του όρους. Στα 29 του, άλλωστε, μπορεί να υπερηφανεύεται πως είναι ο κορυφαίος άσος στην Ευρώπη ή τουλάχιστον αυτός που μπορεί να εκμεταλλευθεί καλύτερα από τον κάθε ένα το υλικό που έχει γύρω του.