Ο Μπαρτζώκας δεν λέει ψέματα

Το βράδυ της περασμένης Δευτέρας ήταν ένα roller coaster συναισθημάτων για τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό. Για τους παράγοντές τους, για τους προπονητές και τους παίκτες τους, για τους οπαδούς τους.

Το 26-12 της τρίτης περιόδου κόντεψε να γκρεμίσει το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, το 17-33 της τέταρτης εκτόξευσε στα ουράνια τους πράσινους και το πρώτο ντέρμπι αιωνίων της σεζόν 2021/22 είχε πολύ "ψωμί" στο τρίτο και στο τέταρτο ημίχρονο. Είχε πολύ "ψωμί" και για τους δύο προπονητές, με τον Γιώργο Μπαρτζώκα να προσπαθεί να καταλάβει γιατί η ομάδα του είχε 4/27 τρίποντα και 0/9 στην τέταρτη περίοδο, την ώρα που ο αντίπαλός του μετρούσε 7/10 σε αυτό το διάστημα, με μεγάλα σουτ του Νέμανια Νέντοβιτς που έκρινε τον αγώνα.

"Έγιναν πάρα πολλά πράγματα για να χάσουμε το παιχνίδι. Είχαμε πολλές ευκαιρίες για να το τελειώσουμε. Προσαρμοστήκαμε στη ζώνη τους, αλλά είχαμε 0/9 τρίποντα, τα περισσότερα τελείως ανοιχτά. Χάσαμε και τέσσερις βολές. Δεν ήταν φυσιολογικό νούμερο τα 4/27 τρίποντα, πιστεύω ότι φέτος έχουμε καλή ομάδα, απλώς σήμερα έγιναν όλα εναντίον μας. Δυστυχώς απόψε δεν ανταποκριθήκαμε στις προσδοκίες των φίλων μας και στις δικές μας. Και μιλάω και για εμένα. Από τέτοιες ήττες οι ομάδες μεγαλώνουν, πρέπει να μάθουμε και να γίνουμε καλύτεροι. Και θα γίνουμε. Το τελευταίο δεκάλεπτο τα είχε όλα κόντρα για εμάς. Η ήττα μας πονάει και εμάς και τους φιλάθλους μας, όμως θα παίξουμε πολλές φορές φέτος με τον Παναθηναϊκό και την επόμενη φορά θα εμφανιστούμε καλύτεροι".

Αυτά είπε ο Μπαρτζώκας μετά από το ντέρμπι. Δυνατές ατάκες με ρεαλισμό και αυτοπεποίθηση. Κουβέντες που ανάβλυζαν σιγουριά, όχι αφορισμοί ή ισοπέδωση.

Μετά από την βροχή βγαίνει πάντα ήλιος

Τρείς ημέρες μετά, ο Ολυμπιακός μπήκε στο αεροπλάνο για να ταξιδέψει στο Μιλάνο, πριν συνεχίσει στη Λάρισα και στο Καζάν. Τέσσερα βράδια μετά μπήκε στο παρκέ του Mediolanum Forum χωρίς εκτός έδρας νίκη στη φετινή EuroLeague, έβαλε 30 πόντους στην πρώτη, 30 πόντους στη δεύτερη περίοδο, έκανε ρεκόρ στην ιστορία του με 60 πόντους σε πρώτο μέρος αγώνα, έκανε ρεκόρ στην ιστορία του με 18 τρίποντα ενώ δεν είχε βάλει ποτέ περισσότερα από 16 και έγραψε με αυτό το νούμερο την τρίτη καλύτερη επίδοση στα 21 χρόνια της διοργάνωσης. Με κυκλοφορία της μπάλας, με πλουραλισμό, με νέους πρωταγωνιστές, με υπέροχη άμυνα στη ρακέτα και στην περιφέρεια, με παίκτες που έμοιαζαν με πληγωμένα θηρία. Και κάπως έτσι, ο διακόπτης γύρισε.

Για τον Ολυμπιακό τα ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό ισοδυναμούν με δύο, τρία, τέσσερα παιχνίδια Ευρωλίγκας. Για τον κόσμο του, αυτά είναι τα ματς που πρέπει να κερδίζει η ομάδα. Ουδείς μπορεί να κρίνει ποια διαχείριση είναι σωστή, εκτός από όσους βρίσκονται στον οργανισμό και θα κριθούν στο τέλος της περιόδου.

Μπορεί ο Μπαρτζώκας ή οποιοσδήποτε προπονητής να κριθεί για ένα σαραντάλεπτο τον Νοέμβριο, ακόμη και αν αυτό είναι ένα σαραντάλεπτο απέναντι στον Παναθηναϊκό; Φυσικά και μπορεί. Είναι δίκαιο να ισοπεδωθεί οποιοσδήποτε για έναν αγώνα που δεν κρίνει το παραμικρό; Προφανώς και όχι.

Ο Ολυμπιακός έχασε το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό μέσα από τα χέρια του, αλλά το βράδυ της Παρασκευής ήταν συ-γκλο-νι-στι-κός στο Μιλάνο. Έκανε επίδειξη δύναμης απέναντι σε ομάδα που στοχεύει την τετράδα, την σκόρπισε και το έκανε παίζοντας χορταστικό μπάσκετ. Όχι, δεν θα βάζει 18 τρίποντα σε κάθε αγώνα, ωστόσο το γεγονός ότι μετά από μια τέτοια ήττα που δημιούργησε υπερβολική γκρίνια στον περίγυρό του και θα μπορούσε να προκαλέσει σοβαρές αναταράξεις αντέδρασε με τόση αποφασιστικότητα, με τόσο πείσμα και συγκέντρωση, λέει πολλά για τον χαρακτήρα που έχει ως οργανισμός.

Ο Μπαρτζώκας ξέρει την ομάδα του καλύτερα από τον καθένα. Την βλέπει καθημερινά, ξέρει τους χαρακτήρες που επέλεξε, ξέρει, όπως ο ίδιος δήλωσε, πότε κάνουν μούτρα επειδή δεν παίζουν αρκετά και πότε είναι χαρούμενοι, συζητάει μαζί τους και δεν λέει ψέματα όταν επιμένει πως ο φετινός Ολυμπιακός μπορεί να πετύχει κάτι καλό. Αυτό αισθάνεται, αυτό βιώνει σε προπονήσεις, ταξίδια και αγώνες, αυτό έχει καταλάβει και ο μέσος οπαδός βλέποντας τους Πειραιώτες να αποδίδουν σημαντικά καλύτερο μπάσκετ στο ξεκίνημα της σεζόν.

Έχει μία ήττα εκτός προγράμματος, στην Α1

Πέντε ήττες έχουν οι Πειραιώτες. Μία στη Βαρκελώνη, με έναν πόντο, μία στην Μόσχα αφού προηγουμένως πάλεψαν στα ίσα απέναντι στην ΤΣΣΚΑ, μία στη Ζενίτ που επίσης μπορούσαν να κερδίσουν, μία στην πρωταθλήτρια Ευρώπης Αναντολού Εφές, με τραγική εμφάνιση στην τέταρτη περίοδο και αυτήν στο ντέρμπι, επίσης με ένα κακό τέταρτο δεκάλεπτο. Μετά από το ματς της Κωνσταντινούπολης και τους τρεις πόντους στο τέταρτο δεκάλεπτο έβαλαν 35 στο πρώτο απέναντι στη Μακάμπι και μετά από τον Παναθηναϊκό έβαλαν 30 + 30 στο Μιλάνο.

Αν δεν είναι αυτές αντιδράσεις μεγάλης ομάδας...

Αν εξαιρέσει κάποιος το τελευταίο παιχνίδι, ο Ολυμπιακός δεν έχει ηττηθεί σε εκτός προγράμματος ματς, τα έχει πάρει όλα στο ΣΕΦ και περιμένει και την προσαρμογή του Κουίνσι Έισι για να γίνει ακόμη πιο σκληρός, για να αποκτήσει μια ακόμη βαθύτερη front-line, στην οποία έδειξε να μπαίνει ξανά ο Χασάν Μάρτιν με τα καλά λεπτά του στο Μιλάνο.

Στόχος ήταν, είναι και πρέπει να είναι η οκτάδα

Ο στόχος δεν έχει αλλάξει και δεν πρέπει να αλλάξει. Η οκτάδα και η συμμετοχή στα playoffs πρέπει να βρίσκονται στο μυαλό του Ολυμπιακού και τίποτα περισσότερο. Η 3η θέση μετά από την 12η αγωνιστική δεν είναι πλασματική, ωστόσο ακολουθούν δύο επικίνδυνοι εκτός έδρας αγώνες στο Καζάν και στο Βελιγράδι, με την φορμαρισμένη Ούνικς και τον πάντα ζόρικο Ερυθρό Αστέρα, αλλά και επτά ομάδες στις ίδιες, στη -1 και στις -2 νίκες. Η Αρμάνι Μιλάνο, η Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης, η ΤΣΣΚΑ Μόσχας και η Αναντολού Εφές που στοχεύουν σε μια θέση στην πρώτη τετράδα, η Ούνικς Καζάν, η Μακάμπι Τελ Αβίβ και η Βιλερμπάν.

Η χρονιά είναι τεράστια, ο Ολυμπιακός βρίσκεται σε εξαιρετικό επίπεδο και ο καταιγιστικός ρυθμός με τον οποίο αλλάζουν τα συναισθήματα πρέπει να ανακοπεί. Οι τοπ ομάδες της Ευρώπης πρέπει να μάθουν να λειτουργούν όπως οι κορυφαίοι οργανισμοί του ΝΒΑ, να ξεχνούν γρήγορα τις μεγάλες νίκες ή τις βαριές ήττες και να προχωρούν. Οι Πειραιώτες το έκαναν και όσο κι αν ο κόσμος τους αισθάνθηκε το βράδυ της Δευτέρας πληγωμένος, πρέπει να καταλάβει ότι τα δύσκολα -και τα κρίσιμα- βρίσκονται μπροστά. Και εκεί θα κριθούν όλοι.