Το τουρνουά στο Άμπου Ντάμπι ολοκληρώθηκε με φαντασμαγορικό τρόπο. Η Etihad Arena γέμισε, οι ΗΠΑ και η Γερμανία έδωσαν μία υπέροχη μάχη που έμοιαζε περισσότερο με επίσημο, παρά με φιλικό αγώνα και πλέον μετράμε αντίστροφα για την έναρξη του Παγκοσμίου Κυπέλλου των 32 ομάδων και των αμέτρητων αστέρων που θα παρελάσουν στα γήπεδα της Μανίλα, της Τζακάρτα και της Οκινάουα.

Ο αγώνας των Αμερικανών με τους Γερμανούς ήταν σπουδαίος. Ήταν ακριβώς ό,τι χρειάζονταν οι δύο ομάδες, αλλά και όλος ο μπασκετικός πλανήτης που πρέπει να συμβιβαστεί πια με την ιδέα ότι όλοι παίζουν μπάσκετ και ολοι έχουν το δικαίωμα να ονειρεύονται.

Η Γερμανία δεν είναι τυχαία ομάδα και φυσικά δεν έγινε ξαφνικά ομαδάρα. Με τον Σπύρο Καβαλιεράτο μιλούσαμε γι' αυτό το group παικτών από την Άνοιξη του 2022, αρκετά πριν από το EuroBasket και πλέον όλοι συμφωνούν ότι η παρέα του Ντένις Σρούντερ είναι από τα φαβορί για τα μετάλλια και γιατί όχι ακόμη και για το τρόπαιο. Έχει δύσκολο μονοπάτι και αυτό ίσως την φρενάρει απότομα, σίγουρα όμως το ταλέντο, η σκληράδα, η εμπειρία και κυρίως η χημεία και οι συνεργασίες, είναι εκεί για τους Γερμανούς.

Ο Σρούντερ, στο FIBA basketball, είναι megastar. Έπαιζε τους Αμερικανούς λες και είχε απέναντί του ομάδα χαμηλότερης κατηγορίας. Πριν από το τζάμπολ αναρωτιόμασταν πώς θα αντιδράσει στο σκληρό παιχνίδι των Αμερικανών, ξέραμε ότι η Εθνική ΗΠΑ θα προσπαθούσε να τον βραχυκυκλώσει. Κι όμως, δεν ένιωσε την παραμικρή πίεση. Καταπληκτικός παίκτης, καταπληκτικός 2-way πόιντ γκαρντ που δεν έχει ψεγάδι σε άμυνα κι επίθεση, συνδυάζει το θέαμα με την ουσία και είναι αδύνατο να περιοριστεί.

Ο Φραντς Βάγκνερ είναι ένα σπουδαίο ταλέντο στο τρία, ο Μο Βάγκνερ είναι ένας ψηλός που θα παίξει και στις δύο θέσεις και θα κάνει λίγο απ' όλα, ο Ντάνιελ Τάις έχει χτίσει μια περιουσία με το τσαγανό του απέναντι στους σέντερ του NBA και από εκεί και πέρα υπάρχουν οι σούπερ ρολίστες Όμπστ (τρίποντο) και Μπόνγκα (άμυνα από το 1 έως το 4) για να υποστηρίξουν το σύνολο.

Αυτή η ομάδα χτίστηκε στο πέρασμα των χρόνων, με τον Γκόρντον Χέρμπερτ στο τιμόνι. Και πλέον είναι έτοιμη και να κοιτάξει στα μάτια της ελίτ εθνικές ομάδες, αλλά και να διεκδικήσει την κορυφή. Λίγο έλειψε να το κάνει πέρυσι στο Βερολίνο, δεν θα μας προκαλέσει την παραμικρή εντύπωση αν το καταφέρει στη Μανίλα.

Από εκεί και πέρα, οι Αμερικανοί πήραν ένα καλό μάθημα που θα τους κάνει ακόμη πιο προσεκτικούς. Μετά από πεντε ματς (5-0 το ρεκόρ τους απέναντι σε Πουέρτο Ρίκο, Σλοβενία, Ισπανία, Ελλάδα, Γερμανία), δείχνουν ότι έχουν προσαρμοστεί αρκετά στο FIBA basketball, όμως υπάρχουν ακόμη κάποια ζητήματα που τους προβληματίζουν.

Το -16 στο 26 (55-71) ήταν σοκαριστικό για οσους παρακολούθησαν το χθεσινό ματς, όμως εκεί η Team USA έδειξε ότι έχει βρει τον παίκτη που θα βγει μπροστά. Ο Ταϊρίς Χαλιμπάρτον με την ανορθόδοξη εκτέλεση από το τρίποντο έβαλε 11 σερί πόντους για να μαζέψει τη διαφορά, πριν αναλάβει ο Άντονι Έντουαρντς που μας θυμίζει τον Κέβιν Ντουράντ του MundoBasket του 2010.

Στα 22 του, ο σούπερσταρ των Μινεσότα Τίμπεργουλβς είναι ίσως ο καλύτερος 2-way σούτινγκ γκαρντ στο NBA, είναι εξωφρενικά ανταγωνιστικός και θα κάνει τη διαφορά και στην Ασία. "Αυτό το παιδί θεωρεί ότι είναι ο καλύτερος παίκτης στον κόσμο και ο καλύτερος παίκτης του γηπέδου, κάθε βράδυ" μας είπε ο Στιβ Κερ.

Αμέσως μετά από το τέλος της αναμέτρησης, ο προπονητής των ΗΠΑ μας εξήγησε τα τρία ζητήματα που τον απασχολούν, όπως φυσικά απασχολούν και τους παίκτες του. Το πρώτο είναι ότι οι Αμερικανοί δεν έχουν συνηθίσει να παίζουν 40λεπτα ματς, αλλά 48λεπτα, οπότε οι πιο γρήγοροι αγώνες τους αναγκάζουν να έχουν ακόμη περισσότερη συγκέντρωση και ακόμη μεγαλύτερη διάρκεια στο παιχνίδι τους.

Όταν απειλήθηκαν, πάτησαν το γκάζι και καθάρισαν, ενώ το αποκορύφωμα αυτής της ανατροπής ήταν οι 10 σερί άμυνες που έβγαλαν στην τέταρτη περίοδο όταν έπνιξαν τους αντιπάλους τους. Την ίδια ώρα βέβαια αστοχούσαν ξανά και ξανά σε σουτ από την περιφέρεια, ακόμη κι έτσι όμως πήραν άνετα και καθαρά το αποτέλεσμα.

Το δεύτερο θέμα που απασχολεί τον Κερ, είναι το γεγονός ότι δεν έχει ακόμη τις απαντήσεις στα ερωτήματα που παρουσιάζονται κατά τη διάρκεια των αγώνων. Μας εξήγησε ότι ένας προπονητής NBA ξέρει την ομάδα του και ξέρει ανά πάσα στιγμή ποιον παίκτη πρέπει να βάλει στο παρκέ για να αντιμετωπίσει μία κατάσταση. Αυτό δεν το έχει πετύχει ακόμη με την Εθνική ΗΠΑ, ωστόσο ελπίζει ότι μετά από τους τρεις πρώτους αγώνες, θα γνωρίζει άριστα το ρόστερ του και θα αποφασίζει μαζί με τους Σπόλστρα, Λου, Φιου πιο σύντομα για τις αλλαγές και για το ροτέισόν του.

Το τρίτο είναι ότι παιδιά που πρέπει να έρχονται σε υποστηρικτικούς ρόλους, δεν έχουν μάθει να είναι ρολίστες. Και εκτός από νεαροί και άπειροι σε αυτό το στιλ μπάσκετ, δυσκολεύονται να μείνουν "ζεστοί" στον πάγκο με αποτέλεσμα να δείχνουν και κάπως μαγκωμένοι όταν πατούν παρκέ. Ο Πάολο Μπανκέρο είναι ο κορυφαίος παίκτης των Μάτζικ. Ο Καμ Τζόνσον είναι πενταδάτος στους Νετς. Θα χρειαστούν λίγο χρόνο για να βρουν τα πατήματά τους σε αυτούς τους δεύτερους ρόλους.

Γενικώς, η Εθνική ΗΠΑ έχει σπουδαίους σουτέρ που προσπαθούν να προσαρμόσουν την μηχανική στην εκτέλεσή τους από τα 7μ.25 στα 6μ.75. Είναι περισσότερο θέμα συνήθειας και λιγότερο θέμα ψυχολογίας, σίγουρα πάντως υπάρχει πλέον μία επτάδα-οκτάδα παικτών που ξεχωρίζει και σε αυτό το group θα στηριχθεί ο Κερ.

Μπράνσον και Χαλιμπάρτον στον άσο, Έντουαρντς και Ριβς στο δύο, Μπρίτζες στο τρία, Ίνγκραμ στο τέσσερα, Τζάκσον στο πέντε είναι αυτοί που θα καλούνται να πρωταγωνιστήσουν, ανάλογα με τον αντίπαλο και με το μομέντουμ.

Θεωρητικά, οι Αμερικανοί θα κάνουν τρεις περιπάτους στην πρώτη φάση, οπότε εκεί ο Κερ θα προσπαθήσει να ανοίξει λίγο περισσότερο το ροτέισον ώστε να τους έχει όλους φρέσκους.

Η Εθνική ΗΠΑ δεν είναι άτρωτη, είναι όμως το φαβορί για το τρόπαιο. Και θα το κατακτήσει, εύκολα ή δύσκολα. Ο κόσμος θα κατακρίνει τους Αμερικανούς NBAers κι αυτό είναι αναπόφευκτο, ωστόσο δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτοί οι αστέρες έχουν συνηθίσει σε ένα διαφορετικό... άθλημα σε αντίθεση με τις υπόλοιπες εθνικές ομάδες που και χτίζονται μέσα στο πέρασμα των ετών και έχουν μεγαλώσει με το FIBA basketball.

Και φυσικά, το κίνητρο απέναντι στους 12 NBAers είναι πάντα μεγαλύτερο. Όλοι αυτούς θέλουν να νικήσουν.