Το φιλικό με τον Ολυμπιακό στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας το βράδυ της 22ης Μαρτίου, ήταν το ματς στο οποίο ο Όμηρος Νετζήπογλου συστήθηκε στο μπασκετικό κοινό της χώρας.

Ο Σάββας Καμπερίδης είχε σημαντικές απουσίες να καλύψει, ο 18χρονος ύψους 1μ.95 γκαρντ βρήκε την ευκαιρία να αντιμετωπίσει αθλητές που παρακολουθούσε μέχρι εκείνο το βράδυ από την τηλεόραση, τους έπαιξε με δυναμισμό, πείσμα και αυτοπεποίθηση σε σημείο κάποιοι να αναρωτιούνται "από που εμφανίστηκε αυτός ο μικρός" και έπεισε τους πάντες ότι αξίζει μια θέση στο ρόστερ του Άρη. Και όμως, πριν από μερικές ημέρες λίγο έλειψε να αποχωρήσει από τη Θεσσαλονίκη. Κυριολεκτικά!

Το γεγονός ότι ο Άρης δεν είχε φορολογική ενημερότητα δεν του επέτρεπε να προσφέρει επαγγελματικό συμβόλαιο στον Νετζήπογλου, ένα δικό του παιδί, έναν παίκτη που είχε στην οικογένειά του από το 2017. Τον είχε αποκτήσει από τον Όλυμπο Ελευθερίου-Κορδελιού, ομάδα β' τοπικού, τον είχε στην παιδική και την εφηβική ομάδα και σε κάποιες προπονήσεις του ανδρικού τμήματος, αλλά δεν μπορούσε να τον "δέσει".

Ο σκληροτράχηλος γκαρντ βρέθηκε στο στόχαστρο του Κολοσσού, τις ημέρες που η ομάδα της Ρόδου επαναπάτρισε τον Αλέξανδρο Αγγελάκο. Συμφώνησε με εκείνη και ήταν με τις βαλίτσες στο χέρι, πριν οι άνθρωποι της ΚΑΕ Άρης κάνουν ρελάνς, αποκτήσουν φορολογική ενημερότητα και του δώσουν την 1η Απριλίου το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο. Δύο ημέρες μετά, ο Νετζήπογλου έκανε ντεμπούτο απέναντι στην ομάδα που λίγο έλειψε να τον κάνει δικό της και μία εβδομάδα αργότερα με μια μεγαλειώδη εμφάνιση κράτησε τον Άρη στη μεγάλη κατηγορία.

Για να ανοίξει η πόρτα προς την δωδεκάδα και για να μπει ο Νετζήπογλου στο rotation του Καμπερίδη, πάντως, χρειάστηκαν κι άλλες συγκυρίες. Στο ματς με τον Ιωνικό ο Σταμάτης κι ο Σιδηροηλίας (που, θεωρητικά πάντα, βρισκόταν μπροστά του) ήταν τραυματίες, ο Κουίντον Ντεκόζι δεν αγωνίστηκε με δική του απόφαση και έτσι υπήρχε ανάγκη όχι για κάποιον ρολίστα, αλλά για έναν πενταδάτο. Ήταν πανέτοιμος.

Σε 29:18 στη δεύτερη εμφάνιση της επαγγελματικής του καριέρας ο Νετζήπογλου σκόραρε 22 πόντους από 6/9 δίποντα, 2/3 τρίποντα και 4/4 βολές, πήρε τέσσερα ριμπάουντ, μοίρασε τρεις ασίστ, κέρδισε πέντε φάουλ και έκλεψε δύο μπάλες για να συγκεντρώσει 25 μονάδες στο σύστημα αξιολόγησης, να οδηγήσει μαζί με τον Μίλαν Μιλόσεβιτς τον Άρη στη νίκη επί του Ιωνικού και να τον κρατήσει στη μεγάλη κατηγορία.

Όμορφο story, από αυτά που έχουμε ανάγκη στον ελληνικό αθλητισμό, ωστόσο αυτό που συνέβη το απόγευμα του Σαββάτου στο Αλεξάνδρειο οι άνθρωποι του Άρη και το περιβάλλον του 18χρονου γκαρντ πρέπει να το διαχειριστούν σωστά, σοφά, προσεκτικά για να μην έχουν απλώς να θυμούνται το ματς με τους Νικαιώτες.

ΝΑ ΜΗ ΧΑΘΕΙ Ο ΠΑΙΚΤΗΣ

Λένε συχνά οι φίλοι του μπάσκετ πως οι δημοσιογράφοι "φουσκώνουν" τα μυαλά των νεαρών παικτών και τους καταστρέφουν τις καριέρες. Δεν φταίνε οι δημοσιογράφοι που ασχολούνται με όμορφες ιστορίες, δεν φταίνε οι οπαδοί που ονειρεύονται νέα ταλέντα, δεν φταίει κανείς πέρα από τους ίδιους τους αθλητές και τους ανθρώπους που τους περιβάλλουν. Ένας 18χρονος με δυνατό χαρακτήρα, με καλούς συμβούλους, με γονείς που δεν βλέπουν απέναντί τους τον νέο Σπανούλη ή τον νέο Διαμαντίδη, θα παίξει μπάσκετ. Είναι τόσο απλό, όσο ακούγεται.

Αυτή τη στιγμή το σημαντικό για τον Νετζήπογλου είναι οι άνθρωποι που βρίσκονται γύρω του να του εξηγήσουν ποια κατάσταση θα τον ωφελήσει. Μια μεταγραφή στον Ολυμπιακό ή τον Παναθηναϊκό δεν θα του προσφέρει κάτι περισσότερο από hype και μερικά χρήματα στον τραπεζικό του λογαριασμό.

Ο Νετζήπογλου είναι σκληρό παιδί, ένας θρασύτατος (με την καλή έννοια) αθλητής που δεν "ψαρώνει" από αντιπάλους, είναι ευγενικός, ταπεινός και πολύ δεκτικός. Στις προπονήσεις του Άρη τα βάζει με τους Αμερικανούς που λένε τα καλύτερα για εκείνον, δείχνει προσγειωμένος και ταπεινός και έτσι πρέπει να μείνει.

Τα 8 ban που βαραίνουν τον Άρη παραμένουν πονοκέφαλοι, ωστόσο ακόμα μέσα και από τέτοιες καταστάσεις προκύπτουν ιστορίες σαν αυτή του 18χρονου γκαρντ. Στη Θεσσαλονίκη έχουν ενθουσιαστεί με εκείνον και, αυτή τη στιγμή, λένε πως θα τον υποστηρίξουν και εκείνον και τον Γιάννη Σιδηροηλία την επόμενη χρονιά, από τα λόγια όμως μέχρι την πράξη η απόσταση είναι τεράστια και με τα νέα οικονομικά δεδομένα που έχουν προκύψει με την εισροή χρημάτων σε όλες τις ΚΑΕ από την φορολογία των κερδών τοι στοιχήματος, είναι πολύ πιθανό το καλοκαίρι οι προτεραιότητες να αλλάξουν και ο πήχης να μπει πιο ψηλά από εκεί που πρέπει να βρίσκεται.

Στην Ελλάδα ζούμε, ξέρουμε πως λειτουργούν οι παράγοντες, ωστόσο η παραγωγική διαδικασία φθίνει και τα νέα ταλέντα είναι ελάχιστα. Υπάρχουν και θα συνεχίσουν να υπάρχουν, κάποια θα βρίσκουν τον δρόμο τους μέσα από συγκυρίες σαν αυτές στην περίπτωση του Νετζήπογλου, τα περισσότερα όμως θα μένουν στο περιθώριο είτε από τις ανασφάλειες των προπονητών τους, είτε από δικές τους κακές επιλογές και μεταγραφές σε ομάδες που δεν τους προσφέρουν ρόλο, είτε επειδή ακολουθούν συμβουλές ανθρώπων που τους πείθουν ότι θα γίνουν σταρ του ελληνικού μπάσκετ.

Αυτή τη στιγμή ο Νετζήπογλου έχει προσφέρει μια όμορφη ιστορία και αν πιστέψουμε αυτά που λέγονται για τον χαρακτήρα του, είναι μια περίπτωση που μπορεί να μας απασχολήσει στο μέλλον ακόμη περισσότερο. Όχι με φόντο τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό, αλλά τις εθνικές ομάδες, την εθνική ανδρών, το ελληνικό μπάσκετ.

Χρειαζόμαστε τέτοια παιδιά, ικανά να αρπάξουν τις ευκαιρίες, να δουλέψουν και να κρατήσουν χαμηλά το κεφάλι. Χρειαζόμαστε και περισσότερους καλούς συμβουλάτορες, περισσότερους καλούς παράγοντες, περισσότερους ανοιχτόμυαλους προπονητές. Μια αλυσίδα είναι αυτή, όπως σχεδόν όλα στη ζωή.

Photo credits: Eurokinissi