Δεν έχει περάσει καλά-καλά μια εβδομάδα από το τελευταίο μας blog για τον Παναθηναϊκό που είχε τίτλο "σε τούνελ χωρίς διέξοδο" και οι πράσινοι έκαναν κι άλλα βήματα προς τα πίσω.

Ο κόσμος τους, οι παράγοντες της ΚΑΕ, ακόμη κι ο Τσάβι Πασκουάλ με τους συνεργάτες του, περίμεναν πώς και πώς την αναμέτρηση της 12ης αγωνιστικής της EuroLeague 2018/19 με την ουραγό Νταρουσάφακα, ήθελαν να δουν τον Πρωταθλητή Ελλάδας να "ξεμπουκώνει" εν όψει της δύσκολης συνέχειας, αντ' αυτού παρακολούθησαν μία από τις πιο αμήχανες βραδιές των τελευταίων χρόνων στο ΟΑΚΑ που δείχνει να έχει χάσει τη λάμψη του, δεν είναι πια το κάστρο που οι αντίπαλοι έτρεμαν και δεν μπορεί να οδηγήσει τον Εξάστερο στα playoffs της διοργάνωσης. Προφανώς δεν μιλάμε για τον κόσμο, που κι αυτός έχει πάντως "παγώσει" το τελευταίο διάστημα.

Οι εκτός έδρας ήττες έχουν περάσει εδώ και καιρό στο DNA του Παναθηναϊκού κι αυτή είναι μια πολύ δυσάρεστη πραγματικότητα που δεν μπορεί να αλλάξει από τη μία μέρα στην άλλη. Το χειρότερο είναι πως όσο περνάει ο καιρός, τόσο χειρότερη γίνεται αγωνιστικά η ομάδα, μια ομάδα που σύμφωνα με τον ιδιοκτήτη της έχει στόχο το Final Four και την κατάκτηση του τροπαίου.

Αυτός ο Παναθηναϊκός όχι απλά δεν μπορεί να φτάσει στη Βιτόρια, αλλά δύσκολα θα χωρέσει και στην οκτάδα της κανονικής περιόδου. Και το χειρότερο όλων είναι πως κάθε αγωνιστική που περνάει, όλο και περισσότεροι συμβιβάζονται με την τροπή που έχει πάρει η χρονιά καθώς τα δύσκολα δεν έχουν έρθει ακόμη. Ο Τσάβι Πασκουάλ έχει τεράστια ανάγκη έναν "Ρίκι Ρούμπιο" (θα δείτε παρακάτω τι εννοούμε), όμως στην ομάδα του φαίνεται πως δεν υπάρχει ένας τέτοιος και εκτός συγκλονιστικού απροόπτου δεν θα αποκτηθεί κιόλας.

Έχετε δει το πρόγραμμα των επόμενων τριών μηνών;

Ρεάλ Μαδρίτης (εκτός), Αρμάνι Μιλάνο (εντός), ΤΣΣΚΑ Μόσχας (εντός), Ολυμπιακός (εκτός), Μπάγερν Μονάχου (εντός), Μπαρτσελόνα (εκτός), Ζάλγκιρις Κάουνας (εκτός), Μακάμπι Τελ Αβίβ (εκτός), Αναντολού Εφές (εντός), Φενέρμπαχτσε (εκτός), Χίμκι (εντός), Γκραν Κανάρια (εκτός), Νταρουσάφακα (εκτός), ΤΣΣΚΑ Μόσχας (εντός).

Αυτές είναι οι επόμενες 14 αποστολές των πρασίνων, αρχής γενομένης από τις 19 Δεκεμβρίου, τρεις μέρες μετά την μάχη που θα δώσουν την Κυριακή στη Θεσσαλονίκη με τον ΠΑΟΚ. Εννέα εκτός έδρας ματς, πέντε εντός και η οκτάδα αρχίζει να μοιάζει με στόχο που στα τέλη Μαρτίου θα μοιάζει με υπέρβαση γι' αυτόν τον Παναθηναϊκό, με αυτόν τον καπετάνιο στον πάγκο και μ' αυτό το ρόστερ.

Υπήρχε κόσμος το βράδυ της Παρασκευής (14/12) που φοβόταν την αδύναμη Νταρουσάφακα. Υπήρχαν κι εκείνοι που έλεγαν πως δεν θα υπάρξει πρόβλημα, απειλή, σασπένς και περιπέτειες. Κάποιοι μάλιστα θεώρησαν πως οι απουσίες των Λοτζέσκι - Παπαπέτρου δεν θα "πονέσουν" το ροτέισον του Πασκουάλ, το οποίο άφησε και πάλι πολλά ερωτήματα.

Ελάχιστοι έδωσαν σημασία στη γλώσσα του σώματος όσων πάτησαν το παρκέ του ΟΑΚΑ.

Σκυμμένα κεφάλια, γκριμάτσες απογοήτευσης, διάλογοι με τον κόσμο, γκρίνια ανάμεσα σε συμπαίκτες, απογοήτευση, κακή ψυχολογία, διαλυμένη αυτοπεποίθηση.

Είναι δεδομένο πως οι πράσινοι βρίσκονται σε οριακή κατάσταση, είναι επίσης δεδομένο πως έχουν και ταλέντο και εμπειρία και ικανότητες για να παιξουν πολύ καλύτερο μπάσκετ από το αποκρουστικό θέαμα που παρουσιάζουν το τελευταίο διάστημα. Ο Τσάβι Πασκουάλ αδυνατεί να βρει λύσεις στα προβλήματα, το ροτέισον και ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιεί συγκεκριμένους αθλητές του και ουδείς μπορεί να πει ποιο θα είναι το "γιατρικό".

Οι παίκτες του Παναθηναϊκού δεν είναι "άγουροι", ξέρουν τι σημαίνει EuroLeague και πρέπει καταρχήν να κοιτάξουν τους εαυτούς τους στον καθρέφτη. Δεν μπορεί ο Γκιστ να φτάνει κάτω από το καλάθι και να πασάρει στη γωνία (το έκανε απέναντι στη Φενέρμπαχτσε, το έκανε και χθες απέναντι στη Νταρουσάφακα). Δεν μπορεί ο Τόμας να αστοχεί εξ' επαφής, ο Παπαγιάννης να δυσκολεύεται να ακολουθήσει αντίπαλο ακόμη και στο επίπεδο της Basket League, o Λάσμε να χαμογελά σα να μην έγινε τίποτα, ο Αντετοκούνμπο να αστοχεί στα πιο εύκολα λέι-απ επειδή δεν έχει ξαναβρει τόσο ανοιχτούς διαδρόμους, ο Παππάς να κάνει λάθος επαναφορά και να γκρινιάζει στον Καλάθη.

Ναι, συμβαίνουν κι αυτά στο μπάσκετ, πάντα γίνονταν και πάντα θα γίνονται σε κάθε επίπεδο και σε κάθε ομάδα, το πρόβλημα όμως στον Παναθηναϊκό είναι συνολικό/ομαδικό και πρέπει να βρεθεί ένας "Ρούμπιο" που θα κάνει αυτό που έκανε ο Ισπανός το 2013 σε εκτός έδρας αναμέτρηση των Μινεσότα Τίμπεργουλβς με τους Λος Άντζελες Λέικερς.

Εκείνος ήταν σπουδαίος (13 πόντοι, 8 ριμπάουντ, 13 ασίστ, 1 κλέψιμο), ο Αλεξέι Σβεντ όμως ήταν τραγικός, αστοχούσε ξανά και ξανά και στο πρόσωπό του ήταν χαραγμένες η δυσφορία και η απογοήτευση. Μετά το τέλος ενός timeout του Ρικ Έιντελμαν ο Ρούμπιο πλησίασε τον Ρώσο και προσπάθησε να "ρουφήξει" την αρνητική του ενέργεια: " Αλέξι, άλλαξε ύφος. Να είσαι χαρούμενος. Πρέπει να το διασκεδάσεις" του είχε πει, διότι στο τέλος της ημέρας το μπάσκετ είναι διασκέδαση κι αν δεν απολαμβάνεις το χρόνο σου στο παρκέ, καλύτερα να κάνεις κάτι άλλο.

Υπάρχει στον Παναθηναϊκό ένας "Ρούμπιο" να "ξελασπώσει" τους υπόλοιπους; Οι πράσινοι έχουν ηγέτη και δεξί χέρι του προπονητή στο παρκέ, ο Νικ Καλάθης είναι ο "Στρατηγός" τους, ίσως όμως να μην είναι ο κατάλληλος για να παίξει αυτόν τον ρόλο. Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος έστειλε άλλο ένα σαφές μήνυμα μία ώρα μετά τα μεσάνυχτα , ο Θανάσης Γιαννακόπουλος έφτασε μέχρι τον πάγκο για "κατσάδα" , ο Τσάβι Πασκουάλ ήταν ξεκάθαρος πως η ομάδα δεν θα αποκτήσει παίκτη και ουδείς μπορεί να περιμένει θαύματα, διότι θαύματα απλά δεν γίνονται... Σίγουρα όμως θα παρθούν αποφάσεις, διότι με την υπάρχουσα κατάσταση ο στόχος θα χαθεί νωρίς.

Υ.Γ.: Η συνολικά κακή εμφάνιση του Παναθηναϊκού "έπνιξε" την τρομερή προσπάθεια του Ντίνου Μήτογλου. Θα έχουμε πολλές ευκαιρίες στο μέλλον για να μιλήσουμε για τον παίκτη γύρω από τον οποίο πρέπει να χτιστεί η φροντ λάιν των πρασίνων για την επόμενη δεκαετία. Οση πίεση κι αν υπάρχει για τα αποτελέσματα, ο νεαρός διεθνής είναι ο πρώτος που πρέπει να στηριχθεί.