Η επιστροφή των πρωταθλητών Antetokounbros στην Ελλάδα, χάρισε ακόμα μία σπουδαία συνέντευξη Τύπου του Γιάννη και του Θανάση Αντετοκούνμπο. Μια συνέντευξη Τύπου που κράτησε κάτι λιγότερο από μία ώρα και έδωσε πολλές ατάκες για προβληματισμό και συζήτηση, έκανε πολύ κόσμο να αναρωτηθεί "πως γίνεται να μην αγαπήσεις αυτούς τους τύπους", αλλά έδειξε και ένα παράπονο του Greek Freak που μετατράπηκε από εκείνον σε κίνητρο για διαρκή βελτίωση.

"Πρόσωπο του ΝΒΑ δεν είμαι και δεν θέλω να είμαι. Ακόμη κι όταν φύγει ο ΛεΜπρόν θα είναι ακόμη εκεί ο KD, ο Χάρντεν, εγώ θέλω να κάνω τη δουλειά μου, να πηγαίνω σπίτι μου, να είμαι με τα παιδιά μου και με την οικογένειά μου. Ειλικρινά δεν με ενδιαφέρει. Θέλω να κερδίζω και να περνάω καλά, δεν με ενδιαφέρει να είμαι το πρόσωπο του ΝΒΑ. Και δεν μπορώ και να είμαι το πρόσωπο του ΝΒΑ γιατί δεν είμαι Αμερικανός. Θέλω να είμαι ο Γιάννης που δουλεύει σκληρά και συνεχίζει" ήταν τα λόγια του Γιάννη Αντετοκούνμπο που στα 26 του, στην όγδοη σεζόν της επαγγελματικής του καριέρας πάτησε στην κορυφή του παγκόσμιου μπάσκετ σκοράροντας 50 πόντους στον έκτο τελικό με τους Φοίνιξ Σανς.

Τη στιγμή που ο ηγέτης των Μπακς είπε ότι δεν θα γίνει ποτέ πρόσωπο του ΝΒΑ επειδή είναι Αμερικανός, ο Θανάσης πάτησε το φρένο και προσπάθησε να τον προστατεύσει από την ειλικρίνεια και από τον αυθορμητισμό του. Αυτή είναι όμως η πραγματικότητα. Στις ΗΠΑ ο Αντετοκούνμπο δεν ήταν και δεν είναι ισάξιος με άλλους superstars, μια δική του 50άρα δεν έχει την ίδια βαρύτητα με μια 50άρα όχι του Κάρι και του Ντουράντ που έχουν κατακτήσει τα πάντα, αλλά ούτε με μια 50άρα του Ντέιμιαν Λίλαρντ που δεν έχει πετύχει το παραμικρό. Γι' αυτή την κατάσταση τη μεγαλύτερη ευθύνη έχουν τα media της χώρας, όμως για τον Γιάννη, για τον άνθρωπο που πέτυχε με τον δικό του τρόπο, με τις δικές του δυνάμεις, με τη δική του δουλειά, μικρή σημασία έχει ποιος "σπρώχνεται", ποιος δεν αντιμετωπίζεται δίκαια και ποιος μένει δεν παίρνει το credit που του αναλογεί.

Από πολύ νωρίς στην καριέρα του ο Αντετοκούνμπο έπρεπε να παλέψει "against all odds". Μετά από τη rookie σεζόν του οι Μπακς επέλεξαν στο νούμερο 2 του NBA Draft 2014 τον Τζαμπάρι Πάρκερ, έναν παίκτη που αγωνιζόταν στη θέση του πάουερ φόργουορντ, έναν Αμερικανό που όλοι στο Μιλγουόκι ονειρεύονταν να δουν στον ρόλο του franchise player. Ο Γιάννης ήξερε τι γινόταν, αλλά δεν μπορούσε να κάνει κάτι περισσότερο από το να δουλέψει για να κερδίσει στο παρκέ αυτό που του αναλογούσε. Όσα ακολούθησαν, τόσο με τον Τζαμπάρι, όσο και με τον Αντετοκούνμπο, δεν χρειάζονται ιδιαίτερη ανάλυση.

Ο Θανάσης προστάτευσε τον αδελφό του το μεσημέρι της Κυριακής, ξέρει όμως και εκείνος ότι ο Γιάννης μιλούσε με την καρδιά του. Θα γίνει το πρόσωπο του ΝΒΑ γιατί το αξίζει και γιατί έχει όσα χρειάζεται ένας αθλητής ώστε να ξεχωρίσει, ωστόσο η κριτική που έχει δεχθεί είναι από υπερβολική έως άδικη και αυτό ξεκάθαρα συμβαίνει επειδή είναι αυτός που είναι, επειδή δεν θα βγει στα social media για να απαντήσει, επειδή δεν θα ασχοληθεί. Όποιος θέλει λέει ό,τι θέλει, στο τέλος όμως εκείνος που συνήθως χαμογελάει είναι ο Greek Freak. Με το φετινό του κατόρθωμα έκλεισε πολλά στόματα, τα οποία είναι δεδομένο πως θα ανοίξουν ξανά στην πρώτη ευκαιρία κι ας λέει ο Αντετοκούνμπο ότι "κάποιες φορές πρέπει να παίζεις με τις αδυναμίες σου για να βελτιώνεσαι". Ψιλά γράμματα για αρκετούς, που δεν αντιλαμβάνονται πόσο δύσκολος είναι ο δρόμος για την κορυφή.

Μετά από το πέμπτο ματς με τους Νετς, το επόμενο πρωί από το 3-2 της ομάδας του Μπρούκλιν στα ημιτελικά της Ανατολικής Περιφέρειας, στο CBS Sports δημοσιεύθηκε κείμενο με τον εξής τίτλο: "Η ήττα στο Game 5 έδειξε ότι ο Γιάννης Αντετοκούνμπο δεν είναι αυτός ο παίκτης και ο Μάικ Μπουντενχόλζερ δεν είναι αυτός ο προπονητής". Λίγο πιο χαμηλά στο ίδιο κείμενο αναφερόταν το εξής: "Ας κάνουμε τη συζήτηση για τον Γιάννη. Δεν πλησιάζει τον Ντουράντ. Ή τον ΛεΜπρόν Τζέιμς ή τον Στεφ Κάρι ή τον Κουάι Λέοναρντ ή τον Νίκολα Γιόκιτς ή τον Τζοέλ Εμπίντ. Δεν είναι ο τύπος στον οποίο θα πεις "κέρδισέ μας τον αγώνα". Δεν μπορεί να το κάνει, δεν έχει αυτό που χρειάζεσαι για να είσαι superstar στο σημερινό μπάσκετ. Δεν μπορεί να σουτάρει. Αν ήταν ο Ντουράντ, ο Μπουντενχόλζερ θα τα κατάφερνε, αλλά δεν είναι Ντουράντ, δεν είναι τέτοιος τύπος, αυτή είναι η αλήθεια και η διαφορά στη σειρά".

Οι Μπακς νίκησαν το έκτο ματς, γύρισαν στο Μπρούκλιν για το Game 7 και πήραν μια επική πρόκριση στην παράταση με τον Αντετοκούνμπο να έχει 40 πόντους, 13 ριμπάουντ και πέντε ασίστ σε 50 λεπτά την ώρα που οι Χόλιντεϊ - Μίντλετον μετρούσαν 14/49 σουτ.

Σε ένα κείμενο ενός τόσο δημοφιλούς δικτύου, ο Αντετοκούνμπο μπήκε στην ίδια πρόταση με τον Νίκολα Γιόκιτς που έχασε με 4-0 από τους Φοίνιξ Σανς και με τον Τζοέλ Εμπίντ που δεν έχει καταφέρει τίποτα στην καριέρα του. Και αυτό το κείμενο δεν συνιστά την εξαίρεση, αλλά τον κανόνα στις ΗΠΑ.

Είναι σεβαστή η κριτική, όταν όμως είναι δίκαιη. Και στην περίπτωση του Γιάννη η κριτική που γίνεται μόνο δίκαιη δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Ουδείς είχε στα 26 του χρόνια δύο βραβεία MVP κανονικών περιόδων, ένα πρωτάθλημα, ένα MVP τελικών, πέντε All-Star Games, ένα MVP σε All-Star Game, τρεις συμμετοχές στην πρώτη και δύο συμμετοχές στη δεύτερη πεντάδα, βραβείο κορυφαίου αμυντικού, βραβείο πιο βελτιωμένου, τρεις συμμετοχές στην κορυφαία αμυντική πεντάδα, ουδείς έφτασε στην κορυφή με την ομάδα που τον έκανε draft τόσο νωρίς και με τόσα παράσημα στη φανέλα του. Και όμως, ο τύπος που είχε 30.2 πόντους με 64.2% στο δίποντο, 12.8 ριμπάουντ, 5.1 ασίστ, ένα κλέψιμο και ένα μπλοκ ανά 38 λεπτά στα φετινά playoffs, πρέπει να δίνει απαντήσεις σε κάθε αγώνα, είτε κανονικής περιόδου, είτε της post season.

Κείμενα σαν αυτό του CBS Sports έχουν γραφτεί άπειρα και θα συνεχίσουν να γράφονται. Κι αν οι Μπακς δεν κάνουν το repeat την επόμενη σεζόν, ο Γιάννης θα γίνει ξανά χειρότερος από τον Γιόκιτς, από τον Λέοναρντ, από τον Εμπίντ κι ας είναι καλύτερος όλων.

Την ίδια στιγμή, σημαντικοί αναλυτές τηλεοπτικών δικτύων πέφτουν στην παγίδα που στήνουν αθλητές όπως ο Τζέιμς Χάρντεν. "Μακάρι να ήμουν sevenfooter, να τρέχω και απλά να καρφώνω. Δεν χρειάζεσαι ικανότητες γι' αυτό. Εγώ πρέπει να μάθω το μπάσκετ και να αποκτήσω ικανότητες, το προτιμώ έτσι" είχε πει ο Μούσιας τον Φεβρουάριο του 2020 και μια τόσο, μα τόσο ρηχή "ανάλυση" έγινε σημαία για μεγάλα δίκτυα και για δημοσιογράφους/αναλυτές που δεν ενδιαφέρονται για την εγκυρότητα των σχολίων τους, αλλά για το πως θα προκαλέσουν, πως θα ενοχλήσουν και πως θα σηκώσουν σκόνη στο πέρασμά τους. Από τον Στίβεν Έι Σμιθ μέχρι τον παλαίμαχο μπασκετμπολίστα Ρίτσαρντ Τζέφερσον που χαρακτήρισε "Πίπεν" τον Γιάννη και εξήγησε πως "χρειάζεται έναν Τζόρνταν δίπλα του για να τα καταφέρει".

Ως πρωταθλητής πλέον, ως κορυφαίως των κορυφαίων, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο δεν έχει όρεξη να πείσει κανέναν για το ταλέντο και τις δυνατότητές του. Ποτέ δεν μιλούσε, πάντα δούλευε και έδινε απαντήσεις στο παρκέ. Έχασε στις κανονικές περιόδους, έχασε στα playoffs, απέτυχε ξανά, όμως φέτος μπήκε και ηγήθηκε της κορυφαίας πορείας στην ιστορία του ΝΒΑ. Σκούπισε τους περσινούς φιναλίστ Μαϊάμι Χιτ, απέκλεισε τους Νετς σε Game 7 μέσα στο σπίτι τους και με τέσσερις νίκες στα τελευταία πέντε παιχνίδια της σειράς, καθάρισε τους Ατλάντα Χοκς στους έξι αγώνες, ξανά με τέσσερις νίκες στα πέντε τελευταία ματς και γύρισε από απίστευτο τραυματισμό στο αριστερό γόνατο για να βρεθεί στο 0-2 και να κάνει στη συνέχεια το 4/4 απέναντι στους Φοίνιξ Σανς, στους πρώτους NBA Finals της καριέρας του.

Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, για όποιον βλέπει τον αθλητισμό με υγεία, είναι το πρόσωπο του ΝΒΑ γι' αυτά που πρεσβεύει και για όσα θα κάνει στο μέλλον. Είναι το πρόσωπο του ΝΒΑ χωρίς να το θέλει, χωρίς να το επιδιώκει, χωρίς να τον ενδιαφέρει, όπως ήταν δίκαιος MVP το 2019 και το 2020, όπως είναι πια δίκαιος πρωταθλητής, όπως θα γράψει ιστορία και εκτός παρκέ, αν και την έχει ήδη γράψει και εκεί. Ο Greek Freak δεν ξέρει κάτι άλλο από τη δουλειά, γι' αυτό και αποτελεί το καλύτερο παράδειγμα για τα παιδιά, για τις επόμενες γενιές και φυσικά για όλους εμάς που μέσα από εκείνον βλέπουμε τη ζωή με διαφορετικό μάτι.