Η απόφαση της διοίκησης του Περιστερίου να ρίξει το μπάτζετ στο 1/3 σε σχέση με εκείνο της περσινής σεζόν, απομάκρυνε τον Βασίλη Σπανούλη από τα δυτικά προάστια.

Αυτό το βήμα προς τα πίσω δημιούργησε πολλά ερωτηματικά για το μέλλον του οργανισμού, όμως οι πληροφορίες από την προετοιμασία του συνόλου που πλέον καθοδηγεί ο Γιώργος Λιμνιάτης, ελεγαν πως η τρίτη ομάδα του περσινού και του προπέρσινου πρωταθλήματος μπορεί να παίξει αρκετά πιο πάνω από τον προϋπολογισμό της.

Και το απέδειξε και στον ημιτελικό του Stoiximan Super Cup με αντίπαλο τον Ολυμπιακό, καθώς πίεσε τους Πειραιώτες στα όριά τους μέχρι το τελευταίο λεπτό.

Για το Περιστέρι, για τον Τζάστιν Πάτον και τον Νεοκλή Αβδάλα, για τον Κρις Κόφι και τον Βαγγέλη Ζούγρη, θα έχουμε καιρό για να συζητήσουμε. Δεν είναι πολλές οι ομάδες της Stoiximan Basket League που έχουμε την ανυπομονησία να παρακολουθήσουμε. Αυτή είναι σίγουρα στη μικρή μας λίστα.

Για τον Ολυμπιακό, από την άλλη, δεν βγάλαμε κάποιο συμπέρασμα που να μην είχε ήδη προκύψει από την προετοιμασία και τα λίγα φιλικά του.

Η αλήθεια είναι πως μας εξέπληξε η αντίσταση του Περιστερίου, περιμέναμε να το δούμε ανταγωνιστικό, όχι όμως σε τόσο μεγάλο διάστημα του σαρανταλέπτου. Και για να αντέξει τόσο πολύ το Περιστέρι, ευθύνεται και η εμφάνιση του Ολυμπιακού.

Οι Πειραιώτες έκλεισαν τον αγώνα με 21% στο τρίποντο, είχαν 7/32 στα double rims του κλειστού της Καλλιθέας για τα οποία έχουν γίνει τόσες και τόσες συζητήσεις τα τελευταία χρόνια, όμως σημασία έχει πως το μεγαλύτερο ποσοστό αυτών των σουτ προήλθαν από καλή κυκλοφορία της μπαλας και ήταν uncontested. Σε απλά ελληνικά, ελεύθερα, ανοιχτά, "πάρε-βάλε".

Τα σουτ είναι και θέμα ημέρας. Κι αυτό δεν είναι κλισέ, είναι η μπασκετική πραγματικότητα. Το πρόβλημα του Ολυμπιακού αυτή την περίοδο σίγουρα δεν είναι το σουτ, ειδικά όταν μιλάμε για ένα γκρουπ στο οποίο βρίσκονται ο Βιλντόσα, Ντόρσεϊ, ο Φουρνιέ, ο Πίτερς, ο Βεζένκοβ, ο Πετρούσεβ.

Το πρόβλημα του Ολυμπιακού είναι πως στο δεύτερο επίσημο ματς της σεζόν εχει το "πρέπει" πανω από το κεφάλι του χωρίς να έχει βρει τα σχήματα με τα οποία θα πορευθεί στη σεζόν, χωρίς να έχει ξεκαθαρίσει η "ιεραρχία", χωρίς να έχει βρεθεί η χημεία και η εμπιστοσύνη ανάμεσα στα μέλη του.

Ο Μπαρτζώκας μπήκε στο ματς με το Περιστέρι με τον Φουρνιέ στο δύο και άφησε εκτός αρχικής πεντάδας τον Ντόρσεϊ.

Στην έναρξη του β' μέρους έβαλε τον Ντόρσεϊ στο δύο και τον Φουρνιέ στο τρία, με τον Παπανικολάου να μένει στον παγκο.

Μετά από την τρίτη περίοδο στην οποία το Περιστέρι σκόραρε 29 πόντους και ενώ το ματς είχε γίνει... ντέρμπι, ο προπονητής του Ολυμπιακού κράτησε εκτός αγώνα τον Βεζένκοβ μέχρι το 38'. Για τρεις λόγους: Για να δείξει ότι στηρίζεται σε όλους, για να τονώσει ακόμη περισσότερο την ψυχολογία του Πετρούσεβ που ήταν εξαιρετικός και για να "δείξει" στον καλύτερο παίκτη της ομάδας του ότι στα δύσκολα θα στρέφεται κυρίως σε εκείνον για να αποφασίζει.

Ο Ολυμπιακός δεν έκανε πολλές κινήσεις. Αυτές οι λίγες, όμως, είναι αρκετά... ιδιαίτερες.

Ο Βιλντόσα είναι παίκτης που θέλει τη μπάλα στα χέρια του.

Ο Ντόρσεϊ θέλει πολλές κατοχές.

Ο "πολύς" Φουρνιέ προσπαθεί να ισορροπήσει, δεν εκβιάζει καταστάσεις και αντιλαμβάνεται ότι πρέπει να περάσει καιρός μέχρι να μάθει τους γύρω του, τι ζητούν από εκείνον και πού πρέπει αυτός να δώσει την έξτρα ωθηση.

Ο Βεζένκοβ παίζει σαν να μην έλειψε ποτέ, δείχνει ότι αν χρειαστεί θα βάλει 30 και περισσότερους πόντους, όμως αυτό δεν θα του το ζητήσει κανείς και κυριολεκτικά κάτι τέτοιο δεν θα βοηθήσει πουθενά τον Ολυμπιακό.

Το σαραντάλεπτο με το Περιστέρι άνοιξε συζητήσεις, πολλοί ξεχνούν ότι λείπουν οι δύο βασικοί σέντερ και ο άνθρωπος που μαζί με τον Τόμας Γουόκαπ είναι το Α και το Ω της αμυντικής λειτουργίας, ωστόσο δεν χρειάζονται ούτε βιαστικά συμπεράσματα, ούτε ακραία συναισθήματα. Η προετοιμασία ήταν περίεργη και ο Ολυμπιακός πιθανότατα δεν θα αγγίξει το 60%-70% της πραγματικής δυναμικής του πριν περάσουν ένας-δύο μήνες.

Προς το παρόν, πάντως, στο μόλις δεύτερο επίσημο παιχνίδι της σεζόν, διακυβεύεται ο πρώτος τίτλος της χρονιάς. Που δεν είναι ο σημαντικότερος, είναι ξεκάθαρα ο τέταρτος σε αξία από αυτούς που θα διεκδικήσουν οι Πειραιώτες μέχρι τον Ιούνιο του 2025, αλλά... είναι τίτλος. Και μετά από το κλείσιμο της περσινής χρονιάς, έχει λίγη περισσότερη αξία.

Πριν από δύο χρόνια ο Μπαρτζώκας είχε τους Γουόκαπ, Κάναν, Παπανικολάου, Βεζένκοβ, Φαλ στην πρώτη και τους Σλούκα, Λαρεντζάκη, ΜακΚίσικ, Πίτερς, Μπόλομποϊ/Μπλακ στη δεύτερη πεντάδα.

Πέρυσι είχε τους Γουόκαπ, Κάναν, Παπανικολάου, Πίτερς, Φαλ στην πρώτη και τους Γουίλιαμς-Γκος, ΜακΚίσικ, Λαρεντζάκη, Πετρούσεβ, Μιλουτίνοβ/Ράιτ στη δεύτερη πεντάδα.

Φέτος, πλην του Σάσα Βεζένκοβ που θεωρείται ο μοναδικός... untouchable σε όρους NBA, ουδείς έχει κλειδωμένη θέση στην αρχική πεντάδα.

Ο προπονητής του Ολυμπιακού, όταν του κάναμε χθες βράδυ σχετική ερώτηση, μας απάντησε πως δεν είναι δογματικός και πως ακόμη ψάχνει τα σχήματα που θα είναι λειτουργικά. Αυτή η διαδικασία είναι ενδιαφέρουσα, αλλά επιβεβαιώνει αυτό που είχε πει ο Έλληνας coach πριν από δύο βράδια. Πως σε σεζόν 10 μηνών, δεν υπάρχει ήρεμο βράδυ.

Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός, λοιπον, πράξη πρώτη από τις έως και 16 που μπορεί να υπάρξουν στη διάρκεια της περιόδου (1 Super Cup, 1 Κύπελλο, 2 regular season πρωταθλήματος, 2 regular season EuroLeague, 5 playoffs EuroLeague, 5 τελικούς πρωταθλήματος).

Δεν περιμένουμε να δούμε μπάσκετ ελίτ επιπέδου, όμως αυτό το είπαμε και πέρυσι σε αρκετές περιστάσεις με αποκορύφωμα τα παιχνίδια των τελικών της Α1 που ήταν επικά.

Ας κερδίσει ο καλύτερος.

Υ.Γ.: Πολύ ενδιαφέρουσα η μορφή που παίρνει το κλειστό της Καλλιθέας Ρόδου και ανυπομονούμε να το δούμε όταν θα μπει και η τέταρτη εξέδρα. Γενικώς, η δουλειά που έχουν κάνει οι άνθρωποι του νησιού και ο ΕΣΑΚΕ τις τελευταίες ημέρες είναι εξωφρενική.