Στα δόντια του δεινόσαυρου

Δεν είναι ο πιο ταλαντούχος ψηλός της EuroLeague, δεν είναι καν ο κορυφαίος ψηλός της ομάδας του ή ο πιο διαφημισμένος.

Στα 25 του χρόνια έχει αγωνιστεί στη Λε Μαν, την Πουατιέ και τη Στρασμπούρ, πέρυσι ήταν ρούκι στο κορυφαίο επίπεδο με καλά νούμερα για τον χρόνο που έπαιρνε (5.8 πόντοι από 61.5% στο δίποντο, 4.8 ριμπάουντ ανά 13:33 σε 28 αγώνες), διέλυσε τον Ολυμπιακό στο ματς της Βιτόρια με 16 ριμπάουντ σε 28 λεπτά και φέτος ήταν ξανά καταλυτικός ώστε η Μπασκόνια να λυγίσει τους Πειραιώτες στο ΣΕΦ, για πρώτη φορά μετά από το 2006. 15 σερί ήττες μετρούσαν οι Βάσκοι στο Φάληρο...

Ο Γιούσουφα Φαλ δεν είναι ούτε ο νέος Χακίμ Ολάζουον, ούτε ο νέος Τιμ Ντάνκαν, έχει όμως αυτό που δεν διδάσκεται, το ύψος και μάλιστα έχει 221 εκατοστά που κάνουν τη διαφορά όταν χρησιμοποιηθούν με τον σωστό τρόπο.

Με τον Ολυμπιακό να μην έχει στο ρόστερ του έναν Γουόλτερ Ταβάρες, έναν Τίμπορ Πλάις, έναν Μουστάφα Φαλ, έναν Γιώργο Παπαγιάννη και με τον Νίκολα Μιλουτίνοβ να ζει πια πολύ πιο βόρεια, ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς ήξερε που να χτυπήσει. Ήξερε ότι ο Οκτάβιους Έλις ήταν εκτός αγώνα, οπότε δεν είχε κανέναν λόγο να βάλει τον σαφώς πιο έτοιμο, πνευματικά, τακτικά και σωματικά Τόνιε Τζεκίρι απέναντι στον παίκτη-αποκάλυψη της φετινής EuroLeague, τον Χασάν Μάρτιν.

Ο Φαλ έκανε το βράδυ της Πέμπτης (26/11) ένα καταπληκτικό δεκάλεπτο στο Φάληρο, σκόραρε κυριολεκτικά πάνω από τους αντιπάλους του, έσπρωχνε τον Μάρτιν με άνεση, τον εξουδετέρωσε στο ριμπάουντ, έφτιαξε φάσεις για τους συμπαίκτες του, μετέτρεψε τη ρακέτα σε ναρκοπέδιο, έδωσε με την άμυνά του ρυθμό στην επίθεση και ήταν υπεύθυνος για το 15-23 της περιόδου που έβαλε τις βάσεις της νίκης της Μπασκόνια.

Δείτε μια χαρακτηριστική φάση της κυριαρχίας του Φαλ στο πρώτο δεκάλεπτο (σκόραρε επτά πόντους από 3/3 δίποντα και 1/1 βολή, μάζεψε επτά ριμπάουντ, έδωσε μία ασίστ, έκανε ένα μπλοκ και συγκέντρωσε 16 μονάδες στο σύστημα αξιολόγησης).

Πρώτα εξουδετερώνει τον Μάρτιν και στη συνέχεια απλώς γυρίζει χωρίς αντίπαλο για να ακουμπήσει τη μπάλα στο καλάθι. Ουδείς πηδάει, ουδείς μπορεί να φτάσει τόσο ψηλά όχι για να τον κόψει, ούτε καν για να τον δυσκολέψει στην προσπάθειά του.

Στο τέλος της περιόδου, ο Σπανούλης παίρνει τη μπάλα και πηγαίνει μέχρι μέσα, δεν υπήρχε χρόνος για να ψάξει κάτι περισσότερο. Ο Φαλ χωρίς να πηδήξει τον σκεπάζει, του μπλοκάρει το σουτ και κλείνει το δεκάλεπτο με φαντασμαγορικό τρόπο.

Νωρίτερα, ο Χασάν Μάρτιν των 32/36 διπόντων στη EuroLeague πριν από το τζάμπολ του χθεσινού αγώνα, είχε αστοχήσει στις δύο πρώτες προσπάθειές του απέναντι στον Φαλ. Με 5/8 τελείωσε ο Αμερικανός, κυρίως όμως με καλάθια μετά από δικά του επιθετικά ριμπάουντ και με ένα σουτ απέναντι στον γίγαντα των 221 εκατοστών.

Στο πρώτο μέρος η Μπασκόνια είχε 12/16 δίποντα, σούταρε με 75% στο δίποντο, είχε βρει ρυθμό στην επίθεσή της μέσα από την άμυνα. Το είπε και ο Γιώργος Μπαρτζώκας στη συνέντευξη Τύπου, οι Βάσκοι βρήκαν έχτισαν στο πίσω μέρος του γηπέδου την αυτοπεποίθησή τους, προηγήθηκαν με 22 (21-43) στο 18' και δεν κοίταξαν ποτέ πίσω.

Τα φετινά στατιστικά του Φαλ δείχνουν πόσο ιδιαίτερη είναι η περίπτωσή του:

Προφανώς και χρειάστηκαν πολλά περισσότερα από τον Φαλ για να πάρει η Μπασκόνια το ματς. Ο Πιέρια Χένρι έκανε μια πραγματικά μεγάλη εμφάνιση με επίπεδα ενέργειας που θα ζήλευαν και κορυφαίοι NBAers (17 πόντοι από 5/8 δίποντα, 2/2 τρίποντα, 1/3 βολές, 6 ριμπάουντ, 11 ασίστ, 3 κλεψίματα σε 35 λεπτά). Ο Άλεκ Πίτερς ξύπνησε μνήμες... Μίρζα Τελέτοβιτς (16 πόντοι από 3/4 δίποντα, 2/5 τρίποντα και 4/4 βολές), ο Ζόραν Ντράγκιτς έμοιαζε με τον καλό Ντράγκιτς της οικογένειας (18 πόντοι από 4/5 δίποντα, 3/6 τρίποντα, 1/2 βολές) και ο Ακίλε Πολονάρα έβαλε 14 πόντους από επτά σουτ (2/3 δίποντα, 3/4 τρίποντα, 1/3 βολές). Την ίδια στιγμή, ο Τόνιε Τζεκίρι είχε πέντε ασίστ σε 20 λεπτά, ο Λούκα Βιλντόσα έπαιξε 18 λεπτά πιάνοντας συνεχώς τη μέση του και παρά το φανερό πρόβλημα που αντιμετώπιζε έκανε σημαντική δουλειά στην άμυνα, ενώ μοναδική παραφωνία ήταν ο Ρόκας Γκεντράιτις. Σε ροτέισον οκτώ ατόμων, ο Ιβάνοβιτς είχε μόλις έναν σε κακή βραδιά.

Κι ο Ολυμπιακός σε ροτέισον οκτώ ατόμων πήγε, βέβαια οι Χάρισον, Βεζένκοβ, Ζαν-Σαρλ, Έλις είναι άλλου επιπέδου παίκτες από τους benchwarmers Ραϊέστε, Ντιοπ, Σεντεκέρσκις, Κούρουτς. Μόνο που ο Ολυμπιακός δεν έχει ένα κορμί σαν του Φαλ και όσες φορές πήγε να κλείσει τη διαφορά δεχόταν δύσκολα σουτ που του έκοβαν τα φτερά με αποκορύφωμα τη φάση που διέλυσε το όνειρο της ανατροπής, όταν το φάουλ στον Σπανούλη έγινε αντιαθλητικό στον Πίτερς κι ας ήταν το χτύπημα ακούσιο.

"Δεν μπορείς να τον μαρκάρεις, δεν μπορείς να κάνεις πολλά απέναντί του. Θα του στείλεις και δεύτερο και τρίτο παίκτη και εκείνος θα πασάρει έξω στον σουτέρ. Είναι σημαντικός για εμάς" έλεγε πέρυσι ο Τόκο Σενγκέλια για τον Φαλ, τον ψηλότερο παίκτη της περσινής και της φετινής διοργάνωσης.

Τα τελευταία χρόνια η μόδα των undersized σέντερ, η μόδα που ξεκίνησε ο Ολυμπιακός με τον Κάιλ Χάινς, δημιούργησε μια τάση που δείχνει σιγά-σιγά όχι ακριβώς να εκλείπει, σίγουρα όμως να εξασθενεί.

Οι περισσότερες ομάδες της EuroLeague συνδυάζουν ένα γίγαντα με ένα ακόμη κορμί που έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά, η Ρεάλ Μαδρίτης στηρίζεται στον Ταβάρες και από πίσω έχει τον σουτέρ Τόμπκινς, η ΤΣΣΚΑ Μόσχας έχει τον Μιλουτίνοβ και τον πιο εκρηκτικό Μπολομπόι, η Αναντολού Εφές παίζει με τον Μπράιαντ Ντάνστον και τον Τίμπορ Πλάις των επίσης 221 εκατοστών που κάνει φανταστική σεζόν (στα τέσσερα ματς χωρίς τον Ντάνστον έχει 18.8 πόντους από 24/38 δίποντα, 2/6 τρίποντα και 11/13 βολές, 5.3 ριμπάουντ και 18.3 ranking), είναι εύκολο να συναντήσεις ένα ψηλό, βαρύ κορμί σχεδόν σε όλες τις ομάδες, ακόμη και στη Βιλερμπάν του Μουστάφα Φαλ των 218 εκατοστών (απλή συνωνυμία με τον Γιουσούφα και τον... Τάκο) ή τον Παναθηναϊκό του Γιώργου Παπαγιάννη που δείχνει φέτος σημαντική βελτίωση.

Ο Ολυμπιακός δεν έχει τέτοιο.

Ο Χασάν Μάρτιν, ο συνομήλικος του Γιουσούφα Φαλ, διανύει μια εξαιρετική ρούκι σεζόν με 9.4 πόντους από 84% στο δίποντο και 69% στις βολές, έχει 5.8 ριμπάουντ και 13.3 μονάδες στο σύστημα αξιολόγησης ανά 23:17. Πίσω του ο Οκτάβιους Έλις δεν έχει ακόμη πείσει ότι τα 208 εκατοστά του είναι αρκετά για να τον καθιερώσουν σε αυτό το επίπεδο. Στα 27 του, δύο χρόνια μεγαλύτερος από τον Μάρτιν, έχει κάνει μάλλον βήματα προς τα πίσω παρά προς τα εμπρός και πολύ δρόμο να διανύσει για να θεωρηθεί ισάξιος του συμπαίκτη του σε αυτό το ρόστερ που πάντως δείχνει να χρειάζεται κάτι διαφορετικό, ένα "δέντρο" που θα μπορεί να αντιμετωπίσει παίκτες όπως ο Γιουσούφα κι ο Μουστάφα Φαλ, ο Πλάις, ο Μιλουτίνοβ, ο Ταβάρες.

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας συνηθίσει να μιλάει για τη δράση και όχι την αντίδραση, θέλει η ομάδα του να βάζει τον τόνο και όχι να ακολουθεί όπως συνέβη χθες απέναντι στον σέντερ της Μπασκόνια, μένει να δούμε πως θα πορευθεί στη συνέχεια και αν μπει στο μυαλό του η πιθανότητα της ενίσχυσης καθώς ο Δεκέμβριος θα είναι "καυτός" κι ο Ιανουάριος ακόμη πιο δύσκολος με συνολικά 14 αγώνες (5 εντός - 9 εκτός έδρας).

Το πρόγραμμα του Δεκεμβρίου:

ΤΣΣΚΑ Μόσχας (εκτός έδρας, 3/12), Μπαρτσελόνα (εκτός έδρας, 8/12), Ερυθρός Αστέρας (εκτός έδρας, 10/12), Βαλένθια (εντός έδρας, 16/12), Ρεάλ Μαδρίτης (εντός έδρας, 18/12), Φενέρμπαχτσε (εκτός έδρας, 23/12), Χίμκι (εκτός έδρας, 29/12).

Το πρόγραμμα του Ιανουαρίου:

Μπάγερν Μονάχου (εντός έδρας, 8/1), Μακάμπι Τελ Αβίβ (εκτός έδρας, 12/1), Βιλερμπάν (εντός έδρας, 15/12), Βιλερμπάν (εκτός έδρας, 19/12), Ζάλγκιρις Κάουνας (εκτός έδρας, 22/1), Αρμάνι Μιλάνο (εκτός έδρας, 26/1), Μπαρτσελόνα (εντός έδρας, 28/1).

Βαθιά ανάλυση για το χθεσινό ματς, για μια ομάδα που έκλεισε τις εγκαταστάσεις της για μία εβδομάδα εξαιτίας κορονοϊού, έχασε δύο αγώνες, είχε πέντε απουσίες εκ των οποίων οι τέσσερις σημαντικές και για το σκοράρισμά της και για την αμυντική της λειτουργία, είναι προφανές ότι δεν μπορεί να γίνει.

Τα δύσκολα είναι μπροστά για τον Ολυμπιακό.