Στην Ισπανία ήταν όλα εύκολα για τον Ολυμπιακό

Οι ενδιαφέρουσες αναμετρήσεις με την Ουνικάχα Μάλαγα και τη Ρεάλ Μαδρίτης πέρασαν, γράφτηκαν στην ιστορία και κλείστηκαν στο χρονοντούλαπό της, ήδη στο Λιμάνι έχουν ξεχάσει όσα έγιναν πριν από μερικές ημέρες επί ισπανικού εφάδους. Ο Ολυμπιακός είδε τους διεθνείς να επιστρέφουν στην Ελλάδα, είχε καλές, είχε εντυπωσιακές, είχε και αρκετές κακές στιγμές στην πρώτη μέρα του τουρνουά που διεξάγεται στο Ηράκλειο της Κρήτης, άφησε υποσχέσεις για μια... φαντασμαγορική σεζόν. Μια σεζόν που φαίνεται πως θα έχει πολλά σκαμπανεβάσματα και θα μοιάζει με τρενάκι λούνα παρκ.

Ο Ντέιβιντ Μπλατ ήταν άνετος στην Ισπανία, σαφώς πιο ενεργός στα "Δύο Αοράκια", είδε τον Ζακ ΛεΝτέι να σώζει τη βραδιά απέναντι στη Χάποελ Ιερουσαλήμ και μάλλον ανυπομονεί για το συναπάντημα της Κυριακής με την Ούνικς Καζάν των Ελλήνων του πάγκου (Πρίφτης, Νίκου, Σίμτσακ) και των Αμερικανών του παρκέ. Και του Πιέρια Χένρι, βεβαίως, που υπήρξε μεταγραφικός στόχος των Πειραιωτών και γέμισε με 4 πόντους, 6 ριμπάουντ, 5 ασίστ και 4 κλεψίματα τη στατιστική του στην επικράτηση ( 75-69 ) επί της Γαλατασαράι του πολύ αποτελεσματικού Ζακ Όγκαστ.

ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΗ Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Χρειάστηκε να περάσουν τέσσερα λεπτά από τη στιγμή που έγινε το τζάμπολ για να στηθεί pick-and-roll. Η στροφή που κάνει ο Ολυμπιακός στη μετά-Σφαιρόπουλου εποχή είναι τεράστια, θα υπάρξουν πολλά "ζόρικα" ματς κι ακόμη περισσότερες αμήχανες στιγμές τουλάχιστον στην αρχή της χρονιάς, ενώ το "τρελό" στυλ της Χάποελ Ιερουσαλήμ έδειξε το μέλλον. Οι Ισραηλινοί του Όντεντ Κάτας έβαλαν 31 πόντους στην πρώτη και 32 πόντους στην τρίτη περίοδο, με τους ερυθρόλευκους να κοιτάζουν ανήμποροι να αντιδράσουν. Είχαν πολλές άσχημες αντιδράσεις στην άμυνα, κάμποσες φορές "χάθηκαν" και όλα αυτά χωρίς ο Μπλατ να έχει ανοίξει όλα του τα χαρτιά, χωρίς να έχει φορτώσει τα μυαλά των αθλητών του με πολλές πληροφορίες.

Όσο σημαντικό είναι να προσαρμοστούν οι παίκτες στη φιλοσοφία του Μπλατ, άλλο τόσο, αν όχι ακόμη περισσότερο, είναι να κάνει ο κόσμος υπομονή μέχρι ο Ολυμπιακός της περιόδου 2018/19 να φτάσει σε ένα καλό επίπεδο. Είδαμε στα "Δύο Αοράκια" αβίαστα λάθη, κακές πάσες, είδαμε παίκτες να μη γυρίζουν στην άμυνα, είδαμε τον "κλέφτη" να παίρνει πάνω του την επίθεση σε φιλοσοφία ΝΒΑ (" έβγαλα το hustle play και έχω το δικαίωμα να κάνω ό,τι θέλω"), είδαμε τον Μπλατ να δίνει ελευθερία κινήσεων, σίγουρα όμως δεν θα τα δούμε όλα αυτά σε τόσο έντονο βαθμό στα επίσημα παιχνίδια. Εκεί όλοι θα πρέπει να καταλάβουν πως κάθε κατοχή χρειάζεται σοβαρότητα, αλλά κυρίως ισορροπία μυαλού και συναισθήματος. Κι αυτό το τελευταίο, η ισορροπία δηλαδή, μπορεί να αποδειχθεί το στοιχείο που θα χαρακτηρίσει ολόκληρη τη φετινή χρονιά.

ΤΑ ΕΥΚΟΛΑ ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ ΣΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΑ

Στα ματς με την Ουνικάχα Μάλαγα και τη Ρεάλ Μαδρίης ο Μπλατ είχε στη διάθεσή του πέντε δωδεκαδάτους (Σπανούλη, Τουπάν, Τολιόπουλο, Μπόγρη και ΛεΝτέι), τον 16χρονο Αλεξέι Ποκουσέφσκι που πήρε και στην Κρήτη, αλλά και έξι βοηθητικούς (Στεφανίδη, Στυλιανού, Χάρις, Μιλόσεβιτς, Λαμπρόπουλο, Τσάπμαν) που έχουν αποχαιρετήσει. Δεν είχε άγχος για το αποτέλεσμα, δεν είχε άγχος για το rotation, το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν να βρουν ρυθμό ο Σπανούλης, ο Τουπάν και ο ΛεΝτέι που θα τραβήξουν πολύ κουπί στη διάρκεια της χρονιάς. Όλα πήγαν καλά για τον Αμερικανοισραηλινό τεχνικό, τώρα όμως αρχίζουν τα δύσκολα.

Οι διεθνείς Μάντζαρης, Παπανικολάου, Πρίντεζης, Στρέλνιεκς, Τίμα, Βεζένκοβ, Μιλουτίνοβ επέστρεψαν και πλέον ο Μπλατ θα πρέπει να βρει έναν τρόπο για να τους χωρέσει όλους. Θα πρέπει να βρει ρόλους, να μοιράσει λεπτά, να μοιράσει μπάλες και αρμοδιότητες σε ένα roster που φρεσκαρίστηκε πολύ, ουσιαστικά χτίστηκε από την αρχή. Στο ματς με τη Χάποελ Ιερουσαλήμ φάνηκε πως όσοι γύρισαν από τις εθνικές ομάδες βρίσκονταν μια ταχύτητα κάτω από τα στάνταρ τους, πλην του Βεζένκοβ που άρπαξε την ευκαιρία, έπαιξε 23 λεπτά και έδειξε ότι θα έρθουν βραδιές που θα παίρνει περισσότερο χρόνο από τον Γιώργο Πρίντεζη. Δεν ήταν έκπληξη η εμφάνιση του Αλέξανδρου (είχε 12 πόντους με 2/3 τρίποντα, 7 ριμπάουντ, μία ασίστ και 5 κερδισμένα φάουλ), σίγουρα όμως ενθουσίασε η γρήγορη προσαρμογή του σε αυτό που φτιάχνει ο Μπλατ.

ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΛΕΝΤΕΙ

Λέγαμε μετά τα δύο ματς στην Ισπανία πως ο Ζακ ΛεΝτέι έδειχνε να παίζει στο... ρελαντί. Ο Αμερικανός μας έδινε την εντύπωση πως έκανε συντήρηση δυνάμεων και όπως αποδείχθηκε απέναντι στη Χάποελ Ιερουσαλήμ, μάλλον αυτό συνέβη. Στα "Δύο Αοράκια" πίεσε πολύ περισσότερο τον εαυτό του, ήταν ασταμάτητος στην επίθεση όταν έβαζε τη μπάλα στο παρκέ, είχε μερικά άτσαλα τελειώματα, είχε όμως και πάρα πολλά καλά. Στην άμυνα δεν φοβόταν να βγει στην αλλαγή, έμενε μπροστά από τον αντίπαλό του ακόμη κι όταν συνάντησε τον βραχύσωμο και τρομερά ευέλικτο Ταμίρ Μπλατ, ήταν ακόμη πιο εντυπωσιακός ψηλά. Οι περισσότερες προσπάθειες απέναντί του είχαν μεγάλη καμπύλη, κάθε θετική φάση του "έχτιζε" την ψυχολογία και στο τέλος της βραδιάς ο ΛεΝτέι είχε γράψει μια πραγματικά φανταστική επίδοση.

Είχε πολλά χρόνια ο Ολυμπιακός να βρει ψηλό ικανό να σκοράρει με τόση ευκολία και συνέπεια. Είχε πολλά χρόνια να βρει γενικά παίκτη με αυτά τα χαρακτηριστικά. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο ΛεΝτέι ξεκινά τη μόλις δεύτερη σεζόν της επαγγελματικής του καριέρας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, σίγουρα όμως ο Ντέιβιντ Μπλατ τρίβει τα χέρια του από ικανοποίηση. Τόσο γιατί αυτός τον επέλεξε, όσο κι επειδή ο undersized ψηλός δείχνει να έχει προσαρμοστεί σε μια ομάδα που του δίνει την ευκαιρία να καθιερωθεί στο υψηλότερο επίπεδο της Ευρώπης. Προς Θεού, δεν έγινε ξαφνικά Χάινς - Κλέιζα - Τάιους, σίγουρα όμως ο νεαρός forward/center που έβαλε 30 στο Ρέθυμνο και 31 (με ranking 46!!!) στη Χάποελ μπορεί να γίνει ο επόμενος μεγάλος ψηλός που θα βγει από τους Πειραιώτες και θα εκτοξεύσει το κασέ του.

Η ΕΞΙΣΟΥ ΕΝΘΟΥΣΙΩΔΗΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΓΟΥΙΛΙΑΜΣ-ΓΚΟΣ

Το βράδυ της Παρασκευής ο κόσμος του Ολυμπιακού είχε την ευκαιρία να δει για πρώτη φορά τον Νάιτζελ Γουίλιαμς-Γκος για τον οποίο τόσα άκουσε τους τελευταίους δύο μήνες. Ο νεαρός Αμερικανός point guard δεν είχε ταξιδέψει στην Ισπανία εξαιτίας ενός προβλήματος με το στομάχι, απέναντι στη Χάποελ όμως έδειξε τι μπορεί να κάνει. Σκόραρε 20 πόντους με 4/5 δίποντα και 3/7 τρίποντα, ξεδίπλωσε το ταλέντο του στη διείσδυση και το τελείωμα κοντά στο καλάθι, πίστεψε στο μακρινό του σουτ που βελτιώνει σταθερά και με συνέπεια, έδωσε μια φανταστική no-look ασίστ στο τρίτο λεπτό, έβαλε με προσωπική ενεργεια και θράσος το τελευταίο καλάθι του πρώτου μέρους, ήταν συνολικα πολύ κοντρολαρισμένος, είχε όμως και τις κακές στιγμές του.

Ο Γουίλιαμς-Γκος θα παίξει μπάσκετ σε αυτό το επίπεδο, είτε καθιερωθεί στον Ολυμπιακό, είτε αποχωρήσει όπως οι δύο προκάτοχοί του, ο Έρικ Γκριν κι ο Μπράιαν Ρόμπερτς που είναι επίσης πολύ ποιοτικοί. Το άλμα από την Παρτίζαν στον Ολυμπιακό είναι μεγάλο, οι διαφορά δυναμικότητας των αντιπάλων τεράστια, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε πως στο ματς με την Χάποελ απουσίαζε ο Βασίλης Σπανούλης. Ο Αμερικανός είχε πρόβλημα στο "διάβασμα" των σκριν (σε αυτό βέβαια ευθύνεται και η συνολική επικοινωνία της πεντάδας που βρίσκεται στο παρκέ), έκανε λάθη στην άμυνα, ενώ πέταξε στα σκουπίδια τις τέσσερις από τις επτά ελεύθερες βολές που κέρδισε. Με το σκορ στο 92-90 μπορούσε να κλειδώσει την νίκη, είχε 0/2 από τη γραμμή, ευτυχώς όμως δεν "πλήγωσε" την ομάδα του. Δείχνει πολλά το γεγονός ότι έμεινε στο παρκέ σχεδόν 32 λεπτά, με τον Μάντζαρη να παίρνει 15 και τον Τολιόπουλο μόλις ένα...

ΠΟΛΛΗ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ, ΛΕΙΠΕΙ ΕΝΑΣ ΠΙΕΡΙΑ ΧΕΝΡΙ

Νάιτζελ Γουίλιαμς-Γκος, Βασίλης Σπανούλης και Γιάνις Στρέλνιεκς θα είναι οι τρεις που θα τραβήξουν το περισσότερο κουπί στη διάρκεια της σεζόν στον ρόλο του οργανωτή, με τον Μάντζαρη συμπληρωματικό και τον Τολιόπουλο να μένει για τα ματς του πρωταθλήματος. Αυτή η τριάδα έχει τρομερή ποιότητα, κλάση, ικανότητες σε σκορ και δημιουργία, δεν είμαστε όμως σίγουροι ότι είναι αρκετά σκληρή για να οδηγήσει τον Ολυμπιακό στην κορυφή της Ευρώπης. Παπανικολάου και Τουπάν θα κυνηγήσουν πολλούς point και shooting guards, δεν χωράει αμφιβολία πως θα κάνουν καλή δουλειά (και) σε αυτό το κομμάτι, είναι όμως αρκετά σκληρή η περιφερειακή γραμμή των ερυθρόλευκων για αντιπάλους όπως η Ρεάλ Μαδρίτης των Γιουλ, Καμπάτσο, Κοζέρ, Κάρολ, Φερνάντεθ, Πρέπελιτς ή η ΤΣΣΚΑ Μόσχας των Ροντρίγκεθ, Ντε Κολό, Χίγκινς, Χάκετ, Κλάιμπερν;

Ο Τζέιμς Φελντέιν έβαλε 30 πόντους με έξι τρίποντα σε ένα αδιάφορο ματς, η εμφάνισή του και ειδικά τα 5/5 τρίποντα που πέτυχε στο πρώτο μισό της τρίτης περιόδου ήχησαν σαν ένα καμπανάκι κινδύνου στα αυτιά του Ντέιβιντ Μπλατ και μένει να δούμε πρώτον την αντίδραση του Ολυμπιακού στο αμέσως επόμενο παιχνίδι (απέναντι στην Ούνικς Καζάν στις 20:30 της Κυριακής) και δεύτερον αν υπάρχει περίπτωση να προκύψει ανάγκη απόκτησης ενός ακόμη περιφερειακού. Προς το παρόν δεν μοιάζει πιθανό αυτό το σενάριο, άλλοι πάλι θεωρούν πως οι Πειραιώτες έχουν ανάγκη από έναν ακόμη ψηλό, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε πως βρισκόμαστε στην τρίτη εβδομάδα του Σεπτεμβρίου, στα μέσα της προετοιμασίας των ομάδων.

Υ.Γ.: Η σημαντικότερη πρόκληση που έχει να αντιμετωπίσει ο Γιάνις Τίμα, είναι ο ανταγωνισμός. Στον Ολυμπιακό δεν θα παίζει +30 λεπτά όπως στην Εθνική Λετονίας και γι' αυτό στη δική του περίπτωση θα πρέπει να είμαστε πιο συγκρατημένοι. Πολύ ποιοτικός, τρομερά ταλαντούχος, αυτοί όμως οι παίκτες χρειάζονται χρόνο, ρόλο και εμπιστοσύνη για να δείξουν τι πραγματικά μπορούν να κάνουν. Και σε αυτή την ομάδα ο Λετονός θα πρέπει να παλεύει καθημερινά για να καθιερωθεί.