Συγγνώμη, έχουμε συνειδητοποιήσει τι βλέπουμε;
Οι τρομεροί αριθμοί (που συνεχώς βελτιώνονται), ο Ολυμπιακός κι ο Παναθηναϊκός που συνεχίζουν στον δικό τους δρόμο κι ο κόσμος που πρέπει να στηρίξει. Γράφει ο Χάρης Σταύρου.
Είναι αλήθεια. Δεν ξέραμε τι να περιμένουμε από τη νέα EuroLeague, δεν ξέραμε τι θα δούμε στη διοργάνωση με το νέο καθεστώς της. Περιμέναμε με αγωνία τις πρώτες αγωνιστικές, ανυπομονούσαμε για τη back-to-back με τα τέσσερα ματς την Τρίτη, την Τετάρτη, την Πέμπτη και την Παρασκευή, είχαμε μια αμφιβολία για το πως θα διαχειριστούν οι ομάδες τους συνεχόμενους αγώνες και τα διαδοχικά ταξίδια, αλλά τα πρώτα δείγματα δεν είναι απλά καλά. Δεν είναι απλά καλύτερα από αυτό που περιμέναμε. Η νέα EuroLeague είναι ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΗ μετά τους 28 πρώτους αγώνες της και αφήνει υποσχέσεις για σεζόν που θα μνημονεύουμε για πολλά χρόνια.
Η απόφαση του Τζόρντι Μπερτομέου και των συνεργατών του, εκτοξεύει τη διοργάνωση. Δεν είχαμε στο παρελθόν τόση ανυπομονησία για το επόμενο ματς του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού. Οι δυο ομάδες έπαιξαν την Τρίτη και την Τετάρτη, πήραν σπουδαίες νίκες και εμείς δεν βλέπαμε την ώρα για το ματς του Ολυμπιακού στη Βιτόρια. Ο τρόπος με τον οποίο οι Πειραιώτες πήραν τη νίκη στο γήπεδο της ομάδας που δυο μέρες πριν είχε κερδίσει τη Ρεάλ στη Μαδρίτη, ενθουσίασε ακόμη και τους ουδέτερους μπασκετικούς.
Η ποιότητα των αναμετρήσεων είναι τρομερή. Δεν υπάρχουν πολλές "εύκολες" νίκες, δεν υπάρχουν "σάκοι του μποξ". Ακόμη και στα λίγα ματς που το σκορ πηγαίνει χαμηλά, το σασπένς κόβει την ανάσα. Θυμηθείτε τι έγινε στο παιχνίδι της Φενέρμπαχτσε με τη Μπάμπεργκ στην Κωνσταντινούπολη , για παράδειγμα. Οι προπονητές και οι παίκτες προσαρμόζονται στους νέους κανονισμούς και σε πρώτο πλάνο μπαίνει ξεκάθαρα η επίθεση. Προσέξτε τους αριθμούς που προκύπτουν από τα 28 πρώτα παιχνίδια της χρονιάς.
* Την πρώτη αγωνιστική μπήκαν 159.26 πόντοι ανά αγώνα ή 79.63 ανά ομάδα.
* Τη δεύτερη αγωνιστική μπήκαν 160.62 πόντοι ανά αγώνα ή 80.31 ανά ομάδα.
* Την τρίτη αγωνιστική μπήκαν 169.9 πόντοι ανά αγώνα ή 84.94 ανά ομάδα.
* Στα τέσσερα πρώτα ματς της τέταρτης αγωνιστικής μπήκαν 179.3 πόντοι ανά αγώνα ή 89.63 ανά ομάδα.
Την πρώτη αγωνιστική είδαμε πέντε ομάδες να σκοράρουν λιγότερους από 70 πόντους. Τη δεύτερη αγωνιστική μόνο η Εφές Αναντολού έβαλε λιγότερους από 70, απέναντι στον Ολυμπιακό στο ΣΕΦ. Την τρίτη δυο ομάδες έμειναν κάτω από τους 70 και στα τέσσερα πρώτα ματς της τέταρτης οι λιγότεροι που μπήκαν ήταν οι 79 της Νταρουσάφακα!
Την πρώτη αγωνιστική είχαμε τρεις εκτός έδρας νίκες. Τη δεύτερη τέσσερις. Την τρίτη άλλες τέσσερις. Στα τέσσερα πρώτα παιχνίδια της τέταρτης είδαμε τρία διπλά. Της Εφές Αναντολού, του Ολυμπιακού και της Ρεάλ.
Φουλ επίθεση, κάθε ματς και κίνητρο για τους μεγάλους παίκτες
Αυτό που κάνει τη EuroLeague πιο όμορφη σε σχέση με το παρελθόν, είναι το γεγονός ότι η επίθεση περνά ξεκάθαρα σε πρώτο πλάνο και οι ομάδες καταλαβαίνουν πως πρέπει να δώσουν ακόμη μεγαλύτερη σημασία στην ταχύτητα, την εκτέλεση, το μακρινό σουτ. Βλέπουμε ομάδες να κερδίζουν παίρνοντας 18 και 20 ριμπάουντ (!!!), αριθμοί που συνιστούν κάποιες φορές ακόμη και ιστορικά αρνητικά ρεκόρ στην ιστορία τους. Η Φενέρμπαχτσε, για παράδειγμα, νίκησε τη Μπαρτσελόνα εκτός έδρας, μαζεύοντας μόλις 20 "σκουπίδια".
" Ετσι όπως πάει το μπάσκετ, αναγκαζόμαστε κι εμείς να αλλάξουμε τον τρόπο του παιχνιδιού μας. Είμαστε μια ομάδα που παίζει εξαιρετικά στο ανοιχτό γήπεδο" δήλωσε ο Βασίλης Σπανούλης μετά τη νίκη του Ολυμπιακού στη Βιτόρια. Όταν τον ρώτησαν πως βλέπει το νέο format της EuroLeague, είπε πως θα μπορούσε να παίζει μπάσκετ κάθε μέρα. Για τους παίκτες, η νέα μορφή της διοργάνωσης, αυτό το εκπληκτικό πρωτάθλημα με τις 16 ομάδες που μπορούν να κερδίσουν παντού, είναι τρομερά ελκυστική.
Υπάρχουν βέβαια και εκείνοι που "γκρινιάζουν" είτε για τα πολλά ταξίδια, είτε για το γεγονός ότι πλέον είναι πολύ δύσκολο για μια ομάδα να προπονηθεί όπως έκανε μέχρι πέρυσι, όμως αυτοί είναι λίγοι, είναι η εξαίρεση.
Δεν υπάρχουν ομάδες τύπου Σάσαρι, Τσεντεβίτα, Ορλεάν
Η ουσία είναι πως με τα διαδοχικά ματς, ο κόσμος μένει "ζεστός" όσο και οι παίκτες. Ο οπαδός του Ολυμπιακού για παράδειγμα, δεν θα δει την Παρασκευή την Ορλεάν και την επόμενη Πέμπτη την Τσεντεβίτα. Ο οπαδός του Παναθηναϊκού δεν θα δει τη μία εβδομάδα τη Σάσαρι και την επόμενη εβδομάδα τη Στρασμπούρ. Δεν υπάρχουν πλέον τέτοιοι αντίπαλου, αυτού του επιπέδου. Υπάρχουν 16 ομάδες που μπορούν να κερδίσουν και να χάσουν παντού. Η Ζάλγκιρις, για παράδειγμα, θεωρείται η πιο αδύναμη της διοργάνωσης. Και όμως, είναι η πρώτη στα επιθετικά ριμπάουντ, είναι τρομερά μαχητική, φιλόδοξη, έχει εξαιρετική κυκλοφορία της μπάλας και έναν προπονητή που θέλει σε λίγα χρόνια να βρίσκεται στην elite της Ευρώπης.
Ο Ερυθρός Αστέρας, από την άλλη, γεμίζει γήπεδο 19.000 θεατών, δημιουργεί την καλύτερη ατμόσφαιρα στη διοργάνωση και κερδίζει ομάδες όπως η Μπαρτσελόνα. Ζάλγκιρις και Αστέρας είναι στη θεωρία οι δυο αδύναμες ομάδες της λίγκας, αλλά έχουν ήδη νίκες και δεν χάνουν χωρίς να παλέψουν.
Οι νίκες του Παναθηναϊκού στο Μπάμπεργκ (όποιος θεωρεί τη Μπάμπεργκ "μικρή", κάνει τεράστιο λάθος) και του Ολυμπιακού στη Βιτόρια ήταν σπουδαίες, γιατί ήρθαν με φαντασμαγορικό τρόπο. Η πρώτη με φοβερή ανατροπή και έναν "μαγικό" Καλάθη να κρατά τη μπαγκέτα, η δεύτερη με σπουδαίο μπάσκετ, φουλ επίθεση, ατομικό ρεκόρ από τον Σπανούλη και ομαδικό ρεκόρ σε εύστοχα τρίποντα.
Η ώρα του κόσμου να στηρίξει τα δυο "καμάρια" του ελληνικού μπάσκετ
Πλέον, ο κόσμος πρέπει να δει πιο "ζεστά" την προσπάθεια του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού και να τους στηρίξει. Οι "αιώνιοι" έχουν ανάγκη το χειροκρότημα των οπαδών τους περισσότερο από ποτέ, έχουν κερδίσει το δικαίωμα να ονειρεύονται γεμάτα το ΣΕΦ και το ΟΑΚΑ. Δεν είναι ωραίο να παίζουν σε μισοάδεια (ή μισογεμάτα, πείτε το όπως προτιμάτε) γήπεδα και να πηγαίνουν εκτός έδρας σε κατάμεστες αρένες. Ο Σπανούλης κι ο Καλάθης, ο Πρίντεζης κι ο Μπουρούσης, ο Γκριν κι ο Ρίβερς, οι "ερυθρόλευκοι" και οι "πράσινοι" μας έχουν ανάγκη και η EuroLeague προσφέρει το καλύτερο πακέτο όλων των εποχών για να πηγαίνουμε στο γήπεδο σε σταθερή βάση.
Twitter @harris_stavrou