Το άγχος το έχουν οι Αμερικανοί

Το ματς με τη Νέα Ζηλανδία είχε μόλις τελειώσει. Οι παίκτες της Εθνικής δεν πανηγύρισαν στο παρκέ του Ναντζίνγκ Τζιμνάσιουμ, έσκυψαν τα κεφάλια παρά τη νίκη-πρόκριση επί των Tall Blacks (θα μιλήσουμε στη συνέχεια γι' αυτούς) και διέσχισαν με πρόσωπα πεισμωμένα τη μικτή ζώνη. Δεν μίλησαν στους δημοσιογράφους, μόνο ο Θανάσης είπε τρέχοντας " παιδιά, η δουλειά δεν έχει τελειώσει". Δευτερόλετα μετά πέρασε κυριολεκτικά με σπριντ κι ο Γιάννης Αντετοκούνμπο.

Είδαμε τον Θανάση Σκουρτόπουλο ανακουφισμένο στη συνέντευξη Τύπου να βάζει ξανά ψηλά τον πήχη λέγοντας πως η Ελλάδα θα πάει στη Σεντζέν για να κάνει δύο νίκες. Συμφώνησε μαζί του κι ο Νικ Καλάθης, που μας έλεγε λίγο αργότερα ότι " πρέπει επιτέλους να παίξουμε άμυνα για να έχουμε τύχη απέναντί τους". Η Α' φάση ολοκληρώθηκε κι ένα νέο τουρνουά ξεκινά σε δύο μέρες νοτιότερα, λίγο πανω απ' το Χονγκ Κονγκ.

ΝΑΝΤΖΙΝΓΚ, ΚΙΝΑ: Χάρης Σταύρου

Η αλήθεια είναι πως στη διάρκεια της Πέμπτης (5/9) υπήρχε αισιοδοξία για νίκη επί της Νέας Ζηλανδίας. Ουδείς ήθελε να σκέφτεται ότι θα ταξιδέψει μεν στη Σεντζέν, αλλά για να πάρει στη συνέχεια πούλμαν για την Ντονγκουάν που βρίσκεται 80 χλμ. μακριά, ώστε να δώσει εκεί αγώνες κατάταξης για τις θέσεις 17-32.

Με τη νίκη επί της Νέας Ζηλανδίας κλείδωσε η συμμετοχή της ομάδας σε ένα προολυμπιακό τουρνουά και τώρα υπάρχουν δύο σενάρια: Νίκη επί των Αμερικανών και των Τσέχων για μαθηματική πρόκριση στην οκτάδα, ή νίκη επί των Τσέχων και νίκη εκείνων επί των Βραζιλιάνων με ταυτόχρονη επικράτηση της Team USA επί της Σελεσάο για να είμαστε πρώτοι σε τριπλή ισοβαθμία πίσω από τους 12 NBAers. Με το Βραζιλία - Τσεχία να προηγείται του δικού μας αγώνα με τις ΗΠΑ, θα γνωρίζουμε ακριβώς τι χρειαζόμαστε.

Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ

Στο ματς με τη Νέα Ζηλανδία, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο ήταν σε μεγάλο ποσοστό ο Greek Freak του ΝΒΑ. Πήρε μπάλες και για να εκτελέσει, αλλά και για να αποφασίσει, είχε έξι ασίστ και λειτούργησε ως τρίτος δημιουργός δίπλα στους Καλάθη - Σλούκα. Όλοι μαζί είχαν 18 τελικές πάσες για πέντε λάθη. Έφαγε πολύ ξύλο κοντά στο καλάθι, βρήκε όμως τους ελεύθερους παίκτες, βρήκε τον Παπαπέτρου που έβαλε τα σουτ, έπαιξε όπως του αρέσει και αυτή τη φορά δεν είχε απέναντί του παίκτη να τον δυσκολέψει. Ουδείς σε αυτό το τουρνουά μπορεί να τον σβήσει με ατομική άμυνα, οι Tall Blacks δεν το κατάφεραν ούτε με παγίδες δύο και τριών παικτών. Ο Θανάσης Σκουρτόπουλος είπε μετά το ματς πως " πρέπει να διαχειριζόμαστε τα λεπτά του και να τον προφυλάξουμε". Αυτή τη φορά ο Γιάννης πήρε +30 λεπτά, κάτι παρόμοιο θα δούμε και στο ματς με τους Αμερικανούς.

Ο Αντετοκούνμπο ξεκίνησε το ματς ως σέντερ, όπως ακριβώς το περιμέναμε και το αναλύαμε την παραμονή του αγώνα στον Sport24 Radio 103,3. Ο Μπουρούσης (6:54) και ο Παπαγιάννης (DNP) έμειναν στην άκρη και είναι αρκετά πιθανό αυτό να το δούμε και απέναντι στην Team USA. Θα το εξηγήσουμε στη συνέχεια. Κυνήγησε τον Ρομπ Λο στην περιφέρεια, έδωσε μεγαλύτερη ευελιξία και ίσως τελικά αυτή να είναι η θέση στην οποία θα πρέπει να παίζει τουλάχιστον όταν στην αντίπαλη ομάδα δεν υπάρχουν παίκτες σαν τον Μαρκ Γκασόλ ή τον Νίκολα Γιόκιτς ή τον Ρουντί Γκομπέρ. Ο Πόποβιτς δεν έχει τέτοιο ψηλό, ο Μπρουκ Λόπεζ κι ο Μάιλς Τέρνερ έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά.

ΓΙΑΤΙ ΔΥΣΚΟΛΕΥΘΗΚΑΜΕ ΤΟΣΟ;

Σίγουρα η εικόνα της Εθνικής απέναντι στην Νέα Ζηλανδία δεν ήταν η καλύτερη δυνατή. Παρόλα αυτά, πρέπει να αντιληφθούμε μερικά δεδομένα. Πρώτον, το άγχος το είχε η Ελλάδα και δεύτερον, αυτή η αναμέτρηση ήταν ματς ζωής και καριέρας για τους περισσότερους από τους παίκτες των Tall Blacks. Ο Κόρι Γουέμπστερ έπαιξε στον Κόροιβο Αμαλιάδας, δεν είναι όμως αυτού του επιπέδου παίκτης και μάλιστα πρόσφατα είχε κάνει τους Φοίνιξ Σανς να παραμιλούν σε μεταξύ τους αγώνα στην Αριζόνα . Σύμφωνοι, δεν ήταν αποτελεσματική η αντιμετώπισή του, σκεφτείτε όμως πως για τους 12 του Χενάρε αυτή ήταν η μεγαλύτερη ευκαιρία τους να φανούν σε παγκόσμιο επίπεδο, να κερδίσουν ένα συμβόλαιο, να βρουν ένα καλύτερο μέλλον σε αντίθεση με τους "φτασμένους" Έλληνες που κουβαλούσαν τόνους άγχους.

Κάθε φορά που η Ελλάδα πήγαινε στους οκτώ, στους 10, στους 12 πόντους, οι Νεοζηλανδοί έβρισκαν απαντήσεις. Δεν είχαν απολύτως τίποτα να χάσουν και τα πάντα να κερδίσουν και με το εξουθενωτικό τέμπο τους θα μπορούσαν να βάλουν δύσκολα σε πολλές "μεγάλες" ομάδες αυτού του τουρνουά. Ήταν τρομερά αποφασιστικοί, ο Άιζακ Φοτού κι ο Ρομπ Λο μας είχαν πει ότι έχουν προετοιμαστεί καλά για να αντιμετωπίσουν την Ελλάδα σε αυτό το τέμπο, ο Τόμας Αμπερκρόμπι που φόρεσε στα δύο πρώτα ματς του ομίλου τα Zoom Freak 1s μας είχε προαναγγείλει από την Τετάρτη ότι θα προτιμήσει απόψε τα Kobe's, γενικά πίστευαν στην έκπληξη και αξιζαν το χειροκρότημα.

ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥ ΓΚΡΕΓΚ ΠΟΠΟΒΙΤΣ

Το πρώτο τουρνουά ολοκληρώθηκε, τώρα ξεκινά το δεύτερο. Χρόνος δεν υπάρχει, αλλαγές και προσαρμογές, τουλάχιστον σημαντικές, δεν μπορούν να γίνουν και η Εθνική θα πορευθεί με το στυλ που έχουμε δει. Θα ψάξει το ανοιχτό γήπεδο, φαίνεται όμως ότι απέναντι στις ΗΠΑ θα δούμε περισσότερο το σχήμα με τα δύο γκαρντ (είτε το Καλάθης - Σλούκας, είτε το Καλάθης ή Σλούκας - Λαρεντζάκης) και λιγότερο έναν κλασικό σέντερ για πολλή ώρα στο παρκέ.

Ο Γκρεγκ Πόποβιτς είναι δεδομένο ότι βρίσκεται στα τηλέφωνα για να μιλήσει με -γνωστούς σε όλους μας- Σέρβους προπονητές ώστε να πάρει μερικές συμβουλές για την Ελλάδα, είναι ακόμη πιο δεδομένο ότι ξέρει καλά τον Γιάννη Αντετοκούνμπο και μαζί με τον Στιβ Κερ έχουν ήδη στο μυαλό τους ένα πλάνο για να τον "χτυπήσουν". Με τον Τζέισον Τέιτουμ να φαίνεται πως χάνει τον μεταξύ μας αγώνα, ο Χάρισον Μπαρνς κι ο Τζέιλεν Μπράουν είναι οι μόνοι που μπορούν να ματσάρουν τον Greek Freak, ίσως όμως να δούμε και ένα τρικ από τον "Ποπ". Ο Μάρκους Σμαρτ έχει παίξει αρκετά τον Αντετοκούνμπο στα ματς Σέλτικς - Μπακς και αν είναι υγιής, θα πέσει πάνω του για να μας θυμίσει όσα έγιναν με τον Άλεξ Γκαρσία στην αναμέτρηση με την Βραζιλία, ενώ μένει να δούμε αν θα χρησιμοποιηθεί και δίδυμο ψηλών με τον Τέρνερ στο τέσσερα και είτε τον Λόπεζ, είτε τον Πλάμλι στο πέντε. Η λογική λέει πως ο Πόποβιτς δεν θα ξεκινήσει έτσι το ματς, ίσως όμως σκεφτεί αυτή τη λύση καθώς ο Τέρνερ είναι ένας αμυντικογενής, σκληροτράχηλος ψηλός με έφεση στο μπλοκ και στην άμυνα πάνω από τη στεφάνη.

Με απλά λόγια, ακόμη κι αν λείπει ενας "καθαρός" power forward, ακόμη κι αν δεν υπάρχει στο ρόστερ ο Πι Τζέι Τάκερ που κόπηκε την τελευταία στιγμή εξαιτίας του τραυματισμού του στον αστράγαλο, ακόμη κι αν όσοι βρίσκονται στο ρόστερ της Team USA είναι παίκτες υποδεέστεροι του Γιάννη, ο Πόποβιτς θα έχει επιλογές με κοντούς, ημίψηλους και ψηλούς για να τον δυσκολέψει. Σίγουρα οι Αμερικανοί έχουν τεράστιο κίνητρο για να "τιμωρήσουν" τον Αντετοκούνμπο, σίγουρα όμως στο ένας εναντίον ουδείς εξ' αυτών μπορεί να τον περιορίσει σε απόλυτο βαθμό.

ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ;

Μία είναι η ερώτηση που στριφογυρίζει στο μυαλό όλων μας εδώ και μερικές ώρες. Μετά απ' όσα έχουμε δει, μπορούμε να αισιοδοξούμε; Μπορούμε να ελπιζουμε σε νίκη επί των Αμερικανών που θα μας κρατήσει ζωντανούς για την πρόκριση στην οκτάδα; Η δική μου απάντηση, η απάντηση ενός φύσει αισιόδοξου ανθρώπου σε ότι αφορά τον αθλητισμό και ειδικά τις εθνικές ομάδες, είναι "ναι". Μπορεί αυτό το ρόστερ να ρίξει την Team USA στο καναβάτσο, έτσι πρέπει να προσεγγίσει τον αγώνα του Σαββάτου και έτσι σκέφτονται οι παίκτες του Σκουρτόπουλου. Δεν είναι όλα ρόδινα στην Ελλάδα, δεν είναι όλα ρόδινα σε καμία ομάδα του κόσμου, τώρα όμως το υπερβολικό άγχος εχει φύγει και η αντιμετώπιση των NBAers θα είναι πολύ διαφορετική σε σχέση με τους Μαυροβούνιους, τους Βραζιλιάνους και τους Νεοζηλανδούς.

Τώρα το άγχος το έχει ο Πόποβιτς. Το έχουν ο Κέμπα Γουόκερ, ο Ντόνοβαν Μίτσελ , ο Κρις Μίντλετον που ζει καθημερινά τον Αντετοκούνμπο στους Μιλγουόκι Μπακς, όσοι θα κληθούν να μαρκάρουν τον Greek Freak, το έχουν ο Τέρνερ, ο Λόπεζ και ο Πλάμλι που θα πηδήξουν για να τον κόψουν. Δεν είναι εύκολο για τους Αμερικανούς το FIBA basketball και αν η Ελλάδα μπει καλά στο παιχνίδι, το άγχος τους θα πολλαπλασιαστεί. Βλέπετε, αν η Βραζιλία έχει προηγουμένως κερδίσει την Τσεχία και εκείνοι χάσουν από την δική μας ομάδα, θα πανε σε τελικό επιβίωσης με τη Σελεσάο καθώς το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα λογικά, λογικά πάντα, θα επικρατήσει της παρέας του Σατοράνσκι. Λέτε να είμαστε αυτοί που θα τους κερδίσουν για πρώτη φορά μετά από την τελευταία τους ήττα από... εμάς, το 2006 στην Σαϊτάμα; Όλα γίνονται.

ΤΑΜΕΙΟ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ

Αν και χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, αν και η σύνδεση με τα social media γίνεται με αλχημείες και για πολύ σύντομα χρονικά διαστήματα, όσοι έχουμε ακολουθήσει την Εθνική στην Κίνα αφουγκραζόμαστε όσα λέγονται πίσω στην Ελλάδα. Αρνητικά σχόλια, απαισιοδοξία, ακόμα και ισοπέδωση. Θεμιτή η κριτική, όπως όμως είπε ο Σκουρτόπουλος την παραμονή του αγώνα με τη Νέα Ζηλανδία "την δεχόμαστε αν εκφράζεται με κόσμιο τρόπο", όμως το τουρνουά δεν έχει τελειώσει. Κλισέ, αλλά στο τέλος θα γίνει το ταμείο, στο τέλος θα κριθούν παίκτες και προπονητές. Τώρα χρειάζονται υποστήριξη και θετική σκέψη.

Με την κατηγορία εκείνων που ανυπομονούν να αποτύχει η Εθνική για να πανηγυρίσουν και να αισθανθούν δικαιωμένοι, δεν υπάρχει λόγος να ασχοληθεί κανείς.