Το ποτήρι που ξεχείλισε, η επιθυμία και το αουτσάιντερ

Ήταν καλοκαίρι του 2018, όταν η διοίκηση της ΚΑΕ Ολυμπιακός ξεκίνησε την αναζήτηση για τον αντικαταστάτη του Γιάννη Σφαιρόπουλου. Τέλη Ιουλίου ήταν όταν ο Σπύρος Καβαλιεράτος έγραφε στο Sport24.gr πως οι Πειραιώτες βρίσκονταν σε διαρκή επαφή με τον Ντέιβιντ Μπλατ , τον οποίο είχαν ξεχωρίσει μαζί με τον Έτορε Μεσίνα. Με πάσα ειλικρίνεια, την πρώτη φορά που ακούστηκαν αυτά τα δύο ονόματα, ένιωσα κι εγώ την έκπληξη που αισθάνθηκαν οι περισσότεροι. Όχι γιατί το όνομα της ομάδας δεν ήταν ικανό να προσελκύσει έναν σπουδαίο τεχνικό, αλλά γιατί οι ερυθρόλευκοι δεν έδειχναν να βρίσκονται στην καλύτερη φάση της σύγχρονης ιστορίας τους.

Η επιμονή και η αποφασιστικότητα των Γιώργου και Παναγιώτη Αγγελόπουλου οδήγησαν στην πρόσληψη του Αμερικανοισραηλινού τεχνικού, ο ενθουσισμός του κόσμου ήταν τεράστιος, τα σχόλια που γράφτηκαν έμοιαζαν σε πολλές περιπτώσεις από υπερβολικά έως ακραία και 466 μέρες μετά από την ανακοίνωση της συμφωνίας των δύο πλευρών, ήρθε η ανακοίνωση ενός διαζυγίου που πάρθηκε πολύ νωρίς στη σεζόν, αλλά ταυτόχρονα και πολύ αργά καθώς η ομάδα χτίστηκε από τον Μπλατ και θα προχωρήσει με τις δικές του επιλογές και με μικρές τροποποιήσεις.

ΑΚΑΤΑΝΟΗΤΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ, ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ

Ο πρώην πλέον τεχνικός του Ολυμπιακού ήρθε στην Ελλάδα για να δώσει κάτι διαφορετικό από τους προκατόχους του, να προσφέρει μια κουλτούρα που δεν είχαν συνηθίσει οπαδοί και παίκτες, να δημιουργήσει ένα ελκυστικό σύνολο που θα συνδυάζει το γρήγορο μπάσκετ με τις νίκες.

Στο φινάλε αυτής της διαδρομής των 15 μηνών, είναι ασφαλές να πούμε πως ο Ντέιβιντ Μπλατ απέτυχε παταγωδώς στο Λιμάνι. Έκανε κακές επιλογές παικτών, προσπάθησε να αλλάξει θέσεις και καριέρες, επέμεινε σε καταστάσεις που δεν τον δικαίωναν, ήταν βέβαια και άτυχος καθώς τα οικονομικά προβλήματα της ομάδας δεν του επέτρεψαν να έχει το μυαλό του αποκλειστικά στο μπάσκετ. Έκανε κι ο ίδιος λάθη, όπως κάθε άνθρωπος που δουλεύει, δεν είναι εύκολο να πει κάποιος αν το πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει τον "φρέναρε", σίγουρα όμως έδωσε αρκετά μαθήματα ζωής σε όλους μας και φεύγει σαν ένας από τους πλέον συμπαθείς μπασκετανθρώπους που πέρασαν από τα μέρη μας τις τελευταίες δεκαετίες.

Ο Παντελής Διαμαντόπουλος εξήγησε στον Sport24 Radio 103,3 πως ο Μπλατ ήταν καταδικασμένος να αποτύχει , επειδή δεν είναι ένας σκληρός προπονητής που στηρίζεται στην πειθαρχία. Εχει δίκιο, το έχει δείξει και η ιστορία πως σε αυτό το club, σε αυτά τα αποδυτήρια, επιβιώνουν μόνο σκληρόπετσοι άνθρωποι που δεν φοβούνται να σπάσουν αυγά, να χαλάσουν ισορροπίες, να ξεκαθαρίσουν πως το Α είναι Α και το Ω είναι Ω.

Ο Μπλατ πήρε αποφάσεις ακατανόητες. Ήθελε έναν all-around γκαρντ που θα παίζει καλή προσωπική άμυνα, έβαλε τον Πιέρια Χένρι στο στόχαστρό του και τελικά πήρε τον Γιάνις Τίμα για να τον βάλει δίπλα σε άλλα δύο τριάρα (Τουπάν και Παπανικολάου). Ήθελε σέντερ πίσω από τον Νίκολα Μιλουτίνοβ, ασχολήθηκε με τον Ματίας Λεσόρ και πήρε τεσσάρι, τον Ζακ ΛεΝτέι. Από την πρώτη στιγμή λέγαμε πως ο συγκεκριμένος δεν είναι σέντερ και εκ του αποτελέσματος μάλλον δικαιωθήκαμε. Φέτος χρειαζόταν έναν πρωτοκλασάτο άσο, ασχολήθηκε με τον Σλούκα και τον Τεόντοσιτς, δεν μπορούσε να τους πείσει, ήξερε ότι μόνο γι' αυτούς θα γινόταν οικονομική υπέρβαση και τελικά επέλεξε με ένα ποσό κοντά στις 700.000 δολάρια τον Γουέιντ Μπόλντγουϊν, έναν ταλαντούχο Αμερικανό που εξηγήσαμε σε προηγούμενο blog για ποιους λόγους δεν μπορούσε να ταιριάξει στον Ολυμπιακό . Χρειαζόταν backup σέντερ και πήρε τον Ρούμπιτ. Τώρα φαίνεται πως ο αντικαταστάτης του πρέπει να βρει άσο και πεντάρι και στη συνέχεια να "ζήσει" με τους Πολ, Πάντερ, Κουζμίνσκας, Ρούμπιτ που επέλεξε ο προκάτοχός του.

Η εποχή Μπλατ ολοκληρώθηκε και ίσως πλέον να μην έχει ιδιαίτερη σημασία η ανάλυση όσων έγιναν από τα τέλη του Ιουνίου του 2018 μέχρι το μεσημέρι της Κυριακής 4/10. Ο Αμερικανοισραηλινός άφησε για πολλούς λόγους το στίγμα του στο ελληνικό μπάσκετ, με θετικό πρόσημο εκτός παρκέ και με αρνητικό εντός αγωνιστικών χώρων. Ποιος θα ξεχάσει την ατάκα " πρώτη φορά το ακούω από εσάς ότι δεν θα κατέβουμε στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό" στη συνέντευξη Τύπου του περσινού εκτός έδρας αγώνα με την Αρμάνι Μιλάνο; Δεν μιλούσε ποτέ "ξύλινα", ήταν πάντα ανοιχτός σε κάθε ερώτηση, ευγενικός, αληθινός, χαμογελαστός ακόμη και μετά από "μαύρες" βραδιές. Στο τέλος της ημέρας, έκανε τη δουλειά του, απέτυχε και πλέον θα έχει την ευκαιρία να ασχοληθεί λίγο περισσότερο με τον εαυτό του, χωρίς πίεση, χωρίς άγχος. Εχει μια σημαντικότερη μάχη να δώσει και να κερδίσει από οποιονδήποτε αγώνα ως προπονητής.

Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ, ΤΟ TIMING ΚΑΙ ΤΟ ΑΟΥΤΣΑΙΝΤΕΡ

Η απόφαση της διοίκησης του Ολυμπιακού δεν πάρθηκε την Κυριακή επειδή υπάρχει έτοιμη η διάδοχη κατάσταση, αλλά γιατί η ομάδα έφτασε σε ένα πολύ άσχημο αγωνιστικό σημείο και έπρεπε να δεχθεί ένα ηλεκτροσόκ. Ο Γιώργος κι ο Παναγιώτης Αγγελόπουλος δεν παίρνουν εν βρασμώ αποφάσεις, στηρίζουν τους προπονητές τους και τους αφήνουν χώρο για να δουλέψουν, αρκεί να βλέπουν και... κάτι. Το βράδυ της Παρασκευής, απέναντι στη Βιλερμπάν, οι Πειραιώτες ήταν αποκαρδιωτικοί λίγες μέρες μετά από τη συντριβή τους στο ματς με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, με αποτέλεσμα να μη χαθεί περισσότερος χρόνος από τους ανθρώπους που αποφασίζουν στο Λιμάνι.

Αυτή τη στιγμή, βράδυ Κυριακής 4 Οκτωβρίου, υπάρχει το εξής ένα δεδομένο: ο Κεστούτις Κεμζούρα θα κρατήσει το τιμόνι για όσο χρειαστεί, θα καθοδηγήσει την ομάδα στο ματς με τη Βαλένθια (11/10 στις 21:30) και θα περιμένει κι αυτός να μάθει στη συνέχεια το μέλλον του. Ο Μπλατ αποχαιρέτησε τους παίκτες στη σημερινή προπόνηση, πίσω όμως έμειναν εκτός από τον Λιθουανό και ο Δέδας, αλλά και ο Καλαβρός. Με αυτή την τριάδα θα προχωρήσει ο Ολυμπιακός, όσο οι διοικούντες το club θα αναλύουν τις περιπτώσεις των ελεύθερων προπονητών. Ποιοι είναι αυτοί;

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας, ο Τσάβι Πασκουάλ, ο Γιάσμιν Ρέπεσα κι ο Νέβεν Σπάχια.

Δεν υπάρχουν άλλοι πρωτοκλασάτοι στην αγορά, κυρίως όμως ουδείς μπορεί να βρεθεί αυτή τη στιγμή στο μυαλό των ανθρώπων του Ολυμπιακού. Θέλουν να προχωρήσουν με κάποιον νεαρό και εξελίξιμο; Θέλουν να κοιτάξουν την αγορά των ΗΠΑ στην οποία απευθύνθηκε πέρυσι με εξαιρετικά αποτελέσματα ο Παναθηναϊκός; Θέλουν να περιμένουν κάποιον να αποδεσμευθεί από ομάδα στην οποία εργάζεται; Θέλουν να δώσουν μια ευκαιρία στον Κεμζούρα και... βλέποντας και κάνοντας; Θέλουν μια short ή μια long-term επιλογή;

Στα δικά μας μάτια, ο Ολυμπιακός έχει μπροστά του τρεις εβδομάδες (εντός έδρας με Βαλένθια και Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης, εκτός έδρας με Μπασκόνια και ΤΣΣΚΑ Μόσχας) για να κάνει την καλύτερη δυνατή επιλογή που ονομάζεται Γιώργος Μπαρτζώκας. Μόνο που αυτή η επανασύνδεση δεν είναι τόσο απλή όσο δείχνει, τουλάχιστον σε αυτή τη φάση. Ο Έλληνας τεχνικός είναι ελεύθερος, βρίσκεται στη Βοστώνη, θα γυρίσει στο τέλος της εβδομάδας στη Βαρκελώνη και ουδείς γνωρίζει την συνέχεια. Γιώργος και Παναγιώτης Αγγελόπουλος τον εκτιμούν απεριόριστα, ο κόσμος τον θέλει πίσω και το φωνάζει σε όλους τους τόνους, όμως ο Μπαρτζώκας θα χρειαστεί εγγυήσεις (και όχι μόνο οικονομικές) που ίσως δεν μπορεί να πάρει αυτή τη στιγμή. Ούτε το ρόστερ είναι δικό του, ούτε ο Ολυμπιακός είναι ομάδα οκτάδας, ούτε εκείνος "καίγεται" να πάρει μια δουλειά απλά για να ξαναγυρίσει στους πάγκους.

Ίσως το σωστό timing για να ξανασμίξουν Ολυμπιακός και Μπαρτζώκας έρθει το καλοκαίρι. Ίσως αυτή τη στιγμή η ομάδα χρειάζεται μια προσωρινή, αλλά δοκιμασμένη λύση. Υπάρχει τέτοια; Υπάρχει. Ο Βαγγέλης Αγγέλου, που μιλούσε το περασμένο καλοκαίρι με ομάδα του ΝΒΑ, δεν έκανε το υπερατλαντικό ταξίδι και περιμένει την ευκαιρία του. Στο Λιμάνι τον εκτιμούν, έχουν συνεργαστεί μαζί του επί εποχής Ντούσαν Ίβκοβιτς και ξέρουν ότι πιθανότατα έφτασε η ώρα για να πάρουν αυτό το μικρό, μπροστά σε πολύ μεγαλύτερα που πήραν στο παρελθόν, ρίσκο.