Το βράδυ που πλάνταξαν τα Σεπόλια

Με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο τα έχουμε ζήσει όλα. Από την πρώτη του συνέντευξη αμέσως μετά από την επιλογή του στο NBA Draft 2013, σε μια μικρή αίθουσα συσκέψεων στα γραφεία του SPORT24 στο Παγκράτι μέχρι τους θρυλικούς πια NBA Finals 2021 και την τελετή της απονομής των δαχτυλιδιών του περσινού πρωταθλήματος. Από τα All-Star Weekends μέχρι το Παγκόσμιο Κύπελλο της Κίνας. Πολλά events, πολλά ταξίδια, πολλές στιγμές, αμέτρητες εικόνες και συναισθήματα. Τίποτα όμως δεν μπορεί να συγκριθεί με τη χθεσινοβραδινή εκδήλωση στο ανοιχτό γηπεδάκι των Σεπολίων.

Η Disney μεταμόρφωσε τον χώρο στον οποίο μεγάλωσαν, ως άνθρωποι και ως μπασκετμπολίστες, οι Antetokounbros σε ένα θετινό σινεμά. Φρόντισε να καλέσει ανθρώπους που γνωρίζουν την ιστορία της οικογένειας και παιδιά από την Antetokounbros Academy που έδωσαν ξεχωριστό χρώμα με τις φωνές, με τα ουρλιαχτά και με τον ενθουσιασμό τους που ήταν εκτός ελέγχου. Τον κορυφαίο παίκτη του κόσμου έβλεπαν μπροστά τους, την ώρα που κάποια άλλα παιδιά προσπαθούσαν να καταλάβουν αν αυτό που ζούσαν στην καρδιά των Σεπολίων ήταν αληθινό ή αν επρόκειτο για κάποιο όνειρο.

Ήταν πέρα για πέρα αληθινό. Και ήταν αυθεντικό. Είχε συναισθήματα και δάκρυα. Και από τον Γιάννη και από τα αδέλφια του. Και από τη μητέρα τους και από όσους παρακολούθησαν το RISE, την ΑΝΟΔΟ όπως την έχει μεταφράσει η Disney στα ελληνικά.

Γιάννης, Θανάσης, Άλεξ και Βέρα Αντετοκούνμπο χόρεψαν όταν τραγούδησε ο Φράνσις Οφίλι. Σήκωσαν τα κινητά τους και απαθανάτισαν τις στιγμές. Τράβηξαν φωτογραφίες με το κοινό, το έζησαν και αυτοί στον υπερθετικό βαθμό. Πάντα γύριζαν και πάντα θα γυρίζουν στη γειτονιά στην οποία μεγάλωσαν, πάντα θα κοιτάζουν τις πολυκατοικίες γύρω από τα γηπεδάκια του Τρίτωνα και πάντα θα παίρνουν βαθιές ανάσες με το... καυσαέριο που βουλώνει τα πνευμόνια.

Δεν ξέχασαν ποτέ τα Σεπόλια, τα έχουν κάνει διάσημα σε όλο τον κόσμο και ίσως την πιο αναγνωρίσιμη περιοχή της Αθήνας για όσους επισκέπτονται την χώρα. Αυτά τα γηπεδάκια έχουν εξελιχθεί σε αξιοθέατο, όχι μόνο για τους sports fans, αλλά ακόμη και για ανθρώπους που δεν έχουν ιδέα από το NBA, από ανθρώπους που γνωρίζουν την ιστορία αυτής της οικογένειας, αυτού του παιδιού που έγινε ο κορυφαίος στο παγκόσμιο μπάσκετ συντρίβοντας προγνωστικά και εκτιμήσεις.

Στα Σεπόλια βρέθηκαν ο Πατ Κόνατον, ο Τζόρνταν Νουόρα κι ο Τζεβόν Κάρτερ. Οι δύο τελευταίοι θα είναι free agents από τη 01:00 τα ξημερώματα της Πέμπτης, ήταν όμως εκεί για να τιμήσουν τον φίλο και συμπαίκτη τους.

Ήταν εκεί και πολλά μέλη των Μπακς. Δύο προπονητές, η υπεύθυνη φυσικής κατάστασης του οργανισμού, άνθρωποι του front office, άνθρωποι της NIKE, άνθρωποι της Disney, Έλληνες ηθοποιοί που πήραν μέρος στην ταινία, ήταν και ο Γιώργος Μαζωνάκης σε αντίθεση με άλλους που σνόμπαραν το event την ώρα που εκείνος γέμιζε με αυθεντικό, ειλικρινή ενθουσιασμό και θετικά vibes τον χώρο.

Ήταν μια υπέροχη βραδιά και έγινε ακόμη πιο υπέροχη όταν είδαμε τον Γιάννη Αντετοκούνμπο να δακρύζει. Σε όλη τη διάρκεια της ταινίας, σε σημεία που τον έδειχναν να μιλάει με τον πατέρα του, σε σημεία που τον έδειχναν να κοιμάται σε ένα στρώμα στο κλειστό του Ζωγράφου, στο σημείο που έγινε draft από τους Μπακς και σε πολλά ακόμη, ακόμη και μετά από τους τίτλους τέλος, τον βλέπαμε να σκουπίζει το πρόσωπό του από τα δάκρυα.

Ο Executive Producer της ταινίας, ο άνθρωπος που είχε τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο για το αποτέλεσμα, εκείνος που είχε δει κάθε σκηνή δεκάδες φορές μέχρι το χθεσινό βράδυ, λύγιζε ξανά και ξανά. Στην γειτονιά του, εκεί που μεγάλωσε πολύ δύσκολα. Λύγιζε κάθε φορά που θυμόταν τι πέρασε, λύγιζε κάθε φορά που θυμόταν τον πατέρα του που έφυγε τόσο ξαφνικά και τόσο άδικα.

Και όσο λύγισε εκείνος, τόσο λύγιζαν και όσοι βρίσκονταν γύρω του. Και πως να μη βουρκώσεις και πως να μη δακρύσεις όταν βλέπεις τον Αντετοκούνμπο να κλαίει γι' αυτά που πέρασε σε μία χώρα τόσο φιλόξενη, μα και τόσο αφιλόξενη ταυτόχρονα. Σε μια χώρα που του άφησε σημάδια, αλλά πάντα την τιμάει, πάντα την μνημονεύει, την αγαπάει και γυρίζει σε αυτή.

Για την ταινία, ειλικρινά δεν μπορούμε να σας πούμε πολλά. Η βραδιά ήταν τόσο έντονη που το μυαλό μας έτρεχε με ιλιγγιώδη ταχύτητα για να βρίσκουμε μικρές ιστορίες, εικόνες και αντιδράσεις. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα την δούμε και δεύτερη και τρίτη φορά. Και θα την δούμε ξανά και ξανά γιατί το cast είναι καταπληκτικό, με τον Αντετοκούνμπο να προσφέρει δουλειά σε εκατοντάδες Έλληνες και Αφρικανούς, ηθοποιούς και τεχνικούς, συντελεστές κάθε είδους, για μία παραγωγή που γυρίστηκε στην Ελλάδα, έκρυψε επιμελώς κάποια ζητήματα ή τουλάχιστον δεν τα αποτύπωσε στην πλήρη διάστασή τους.

Για καλό σκοπό, θα πει ο Γιάννης. Αυτός ο Γιάννης που όπου σταθεί κι όπου βρεθεί μιλάει για την χώρα στην οποία γεννήθηκε και μεγάλωσε. Γι' αυτή την χώρα στην οποία πάντα επιστρέφει είτε για πέντε ημέρες, είτε για πολλές εβδομάδες. Για την Ελλάδα που αισθανόμαστε τόσο άσχημα για τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρθηκε σε αυτή την οικογένεια, σε χιλιάδες ακόμη που βρέθηκαν στην ίδια θέση, σε αυτή την Ελλάδα που ελπίζουμε ότι στο πέρασμα των χρόνων θα αλλάξει προς το καλύτερο, θα αγκαλιάσει τους πάντες και θα ξαναγίνει ένας υπέροχος προορισμός για όλους.

Κι όταν αυτό συμβεί, τότε ο Γιάννης, ο Θανάσης, ο Κώστας, ο Άλεξ και η Βέρα με τον Τσαρλς Αντετοκούνμπο θα μπορούν να αισθάνονται υπερήφανοι για το γεγονός ότι έχουν συνεισφέρει στον μέγιστο βαθμό γι' αυτόν τον τόπο που αγάπησαν, γι' αυτή τη χώρα στην οποία δίνουν πολλά περισσότερα από όσα πήραν.