Άλλο επίπεδο η Αταλάντα, αλλά και ο Ολυμπιακός δεν ήταν αυτός που έπρεπε
Ο Ολυμπιακός δεν ήταν έτοιμος να κινηθεί στο ίδιο επίπεδο με την Αταλάντα, η οποία έχει τριπλάσια χρηματιστηριακή αξία από τους ερυθρόλευκους. Όμως η ομάδα του Μαρτίνς δεν ήταν αυτή που έπρεπε. Γράφει ο Δημήτρης Χριστοφιδέλλης.
Δεν περίμενε κάποιος τον αγώνα ρεβάνς του Ολυμπιακού με την Αταλάντα για να διαπιστώσει την διαφορά επιπέδου του ελληνικού πρωταθλήματος με το ιταλικό και, γενικά, τα πέντε έξι κορυφαία της Ευρώπης. Όταν ο πρωταθλητής Ελλάδας δεν καταφέρνει να κοντράρει και να ακολουθήσει τον ρυθμό και την ταχύτητα μιας ομάδας που, ναι μεν είναι σταθερά στην πρώτη τετράδα του ιταλικού πρωταθλήματος, αλλά δεν έχει και την πιο βαριά φανέλα στην Ευρώπη, αντιλαμβάνεται ό,τι το πρόβλημα είναι σημαντικό.
Η Αταλάντα ήταν εξ´ αρχής το φαβορί για την πρόκριση στους 16 του Europa League και το επιβεβαίωσε στα δύο παιχνίδια με τον Ολυμπιακό. Η ιταλική ομάδα βρίσκεται στο Top-25 στο ranking της UEFA, ἐχει ρόστερ με τριπλάσια χρηματιστηριακή αξία από τους ερυθρόλευκους, κινείται σε άλλο επίπεδο, στο οποίο ο φετινός Ολυμπιακός δεν ήταν έτοιμος να ακολουθήσει. Η πειραϊκή ομάδα της προηγούμενης τριετίας, πιθανό να είχε μεγαλύτερη τύχη, διότι είχε άλλες αντοχές, άλλα τρεξίματα, άλλη αγωνιστική φιλοσοφία και άλλη αποτελεσματικότητα.
Ειδικά στο Καραϊσκάκης εμφανίστηκε κατώτερος των περιστάσεων
Ο Ολυμπιακός στα δύο παιχνίδια με την Αταλάντα εμφανίστηκε κατώτερος των περιστάσεων. Και ειδικά μέσα στο Καραϊσκάκη. Οι ερυθρόλευκοι σκόραραν στο Μπέργκαμο (μάλιστα, είχαν ανοίξει το σκορ), έβαλαν δύσκολα στην Αταλάντα για 60 λεπτά και ηττήθηκε από δύο στατικές φάσεις, πάλι μέσα σε τρία λεπτά. Στον αγώνα ρεβάνς, η πειραϊκή ομάδα ούτε γκολ έβαλε ούτε σοβαρές ευκαιρίες δημιούργησε μπροστά στον κόσμο της, αντίθετα δέχτηκε και τρία τέρματα, με συνέπεια να υποστεί βαριά ήττα.
Ο Πέδρο Μαρτίνς γνωρίζοντας την κατάσταση της ομάδας του καλύτερα από τον καθένα, επέμεινε στην τριάδα στο κέντρο της άμυνας και σε παίκτες που είχαν τα περισσότερα τρεξίματα, διότι ήξερε πως οι μπεργκαμάσκι είναι ικανοί να κάνουν τη ζημιά στην παραμικρή ευκαιρία. Μία στιγμή βρήκαν οι Ιταλοί στο πρώτο ημίχρονο, με τον Μέλε και την έκαναν γκολ –με τον Λαλά να έχει κάνει λάθος στη φάση, μη διώχνοντας την μπάλα σε κόρνερ ενώ είχε περάσει μπροστά από τον Δανό ποδοσφαιριστή.
Ο Μαλινόβσκι χάλασε τα σχέδια του Μαρτίνς
Όταν ο Πορτογάλος τεχνικός αποφάσισε να τολμήσει, μετατρέποντας το σύστημα σε 4-3-3, περνώντας στο παιχνίδι έναν επιθετικό (Μασούρα) και βγάζοντας έναν στόπερ (Σισέ), μετατοπίζοντας τον Αγκιμπού Καμαρά στον άξονα, ήλπιζε ότι ο Ολυμπιακός θα βρει το πολυπόθητο γκολ. Όμως, η ποιότητα και η εκτελεστική δεινότητα του Μαλινόβσκι που πέτυχε δύο τέρματα μέσα σε τρία λεπτά, του ανέτρεψε στα σχέδια. Από εκεί και πέρα, δεν υπήρξε πλέον επιστροφή στο παιχνίδι για τους ερυθρόλευκους.
Η πίεση της Αταλάντα ψηλά σε όλο το παιχνίδι ήταν υποδειγματική. Δεν υπήρχε παίκτης του Ολυμπιακού που να μην μαρκάρεται, που να μην πιέζεται, που να αφήνεται να κυλήσει την μπάλα στο χορτάρι παίρνοντας μέτρα στο γήπεδο. Δεν είναι τυχαίο, ό,τι οι παίκτες της πειραϊκής ομάδας γύριζαν την μπάλα στον Βατσλίκ για να κάνει εκείνος το βολές στέλνοντάς τη πάνω από τη μεσαία γραμμή. Οι ερυθρόλευκοι δεν μπορούσαν να περάσουν την μπάλα ούτε κάθετα στον άξονα ούτε από τα πλάγια. Οι παίκτες των μπεργκαμάσκι ήταν πολύ καλά διαβασμένοι και το σημαντικότερο πρόκειται για μία ομάδα πολύ καλά δουλεμένη από τον Τζιαν Πιέρο Γκασπερίνι, ο οποίος βρίσκεται 5,5 χρόνια στον πάγκο της.
Μάθημα για τον Ολυμπιακό οι δύο αγώνες
Η ουσία είναι πως η ευρωπαϊκή περιπέτεια του Ολυμπιακού σταμάτησε εδώ, αλλά οι δύο αγώνες με την Αταλάντα θα πρέπει να αποτελέσουν μάθημα για τον Μαρτίνς, τους ποδοσφαιριστές και γενικά για τον σχεδιασμό ενόψει της νέας περιόδου.
Πλέον, το βάρος πέφτει στην κατάκτηση του πρωταθλήματος και του Κυπέλλου και θα χρειαστεί η κατάλληλη διαχείριση και αξιοποίηση όλου του έμψυχου δυναμικού.