Πέρα από την ποιότητα χρειάζονται και άλλα πράγματα στον Ολυμπιακό

Αν εστιάσει κάποιος μόνο στα τρία «δεκάρια» και αν το δίλημμα κάθε εβδομάδα είναι επιτελικοί χαφ vs εξτρέμ, θα ασχοληθεί με την μικρή εικόνα και θα χάσει τη μεγάλη. Η πραγματικότητα είναι ότι ο Ολυμπιακός στο παιχνίδι με τον Ατρόμητο δεν τα πήγε καλά ούτε στο πρώτο ημίχρονο με τα τρία «δεκάρια» ούτε στο δεύτερο που έπαιξε με εξτρέμ, μένοντας στο 1-1 στο Περιστέρι.

Αυτό που έχει σημασία είναι το σχέδιο που έχει κανείς για τη νίκη, το εναλλακτικό πλάνο αν δεν πάει κάτι καλά, η θέληση των παικτών και η παρέμβαση του προπονητή. Τίποτα από αυτά δεν λειτούργησε στο Περιστέρι.

Οι ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού γνώριζαν μπαίνοντας στον αγωνιστικό χώρο για τον αγώνα με τον Ατρόμητο, ό,τι ο ΠΑΟΚ προηγούνταν (1-0) επί του Παναθηναϊκού στο ημίχρονο.

Και αντί να μπουν οι ερυθρόλευκοι στο ματς με το πόδι πατημένο στο γκάζι, οι κυανόλευκοι είχαν δύο κλασικές ευκαιρίες στο πρώτο τέταρτο για να ανοίξουν το σκορ με τον Στρούγγη και αμέσως μετά με τον Ρομπάιγ. Μάλιστα, η πειραϊκή ομάδα πέταξε το πρώτο 45λεπτο στη θάλασσα χωρίς να κάνει κάτι ουσιαστικό.

Επίσης, οι ερυθρόλευκοι πατώντας στο χορτάρι για να ξεκινήσει το β' ημίχρονο γνώριζαν ότι ο ΠΑΟΚ είχε κερδίσει στη Λεωφόρο και τους παρουσιαζόταν έτσι η μεγάλη ευκαιρία για να μειώσουν τη βαθμολογική διαφορά από την κορυφή.

Ο Ολυμπιακός μπαίνει λοιπόν μπροστά στο σκορ στο πρώτο δεκάλεπτο του δευτέρου μέρους με το γκολ του Μπακαμπού και αμέσως μετά πέφτουν οι διακόπτες. Μέσα στα επόμενα δέκα λεπτά ο Ατρόμητος είχε δοκάρι με τον Χατζηισαϊα και τέρμα με τον Φριντζόνσον. Και αργότερα, διπλή ευκαιρία και γι΄ άλλο τέρμα με την κεφαλιά του Ροτάριου και το κοντινό πλασέ του Φριντζόνσον.

Όταν μία ομάδα θέλει να κατακτήσει τον τίτλο, πρέπει να το δείχνει στην πράξη

Για να φτάσουμε στο ζητούμενο, όταν μία ομάδα θέλει να κατακτήσει τον τίτλο, πρέπει να το δείχνει στην πράξη, στον αγωνιστικό χώρο. Με πίεση, πάθος, τρεξίματα, συνεργασίες, παραγωγή φάσεων. Και αυτό βαραίνει τις πλάτες των ποδοσφαιριστών και του Μίτσελ.

Τις τελευταίες δεκαετίες, ο Ολυμπιακός τέτοια παιχνίδια τα καθάριζε με συνοπτικές διαδικασίες. Οι παίκτες του δεν άφηναν τις ευκαιρίες να πάνε χαμένες. Έμπαιναν στο γήπεδο και έπαιρναν τη νίκη με πειστικό τρόπο.

Τώρα, οι ερυθρόλευκοι πέταξαν τέσσερις βαθμούς μέσα σε λίγες εβδομάδες στα Γιάννενα και στο Περιστέρι, σε ματς που προηγήθηκαν στο σκορ (και με τον ΠΑΣ, με δύο γκολ διαφορά) και όφειλαν να «κλειδώσουν» τη νίκη.

Σταμάτησαν να παίζουν μετά τα γκολ που πέτυχαν

Ο κοινός παρανομαστής των δύο συγκεκριμένων αγώνων είναι οι παίκτες του Ολυμπιακού σταμάτησαν να παίζουν μετά τα γκολ που πέτυχαν. Έπεσαν οι στροφές, πήγε περίπατο το πάθος, η συγκέντρωση και η αποφασιστικότητα, έγιναν λάθη ανασταλτικά και το σημαντικότερο οι ερυθρόλευκοι έδωσαν το δικαίωμα στον αντίπαλο να πιστέψει ότι μπορεί να φτάσει στην ισοφάριση.

Το πάθημα όμως δεν έγινε μάθημα. Ούτε για τους παίκτες, ούτε για τον Ισπανό προπονητή. Θα πει κάποιος, ότι η πειραϊκή ομάδα κινδύνευσε να δεχτεί γκολ μετά από πλάγιο (στο δοκάρι του Χατζηισαϊα), που δείχνει πολλά, αλλά δεν είναι το μόνο.

Πέρα από την προβλέψιμη αλλαγή του Μασούρα αντί του Φορτούνη, ο Ολυμπιακός σκόραρε με τον Μπακαμπού στις αρχές του β' ημιχρόνου, αλλά ένα τέταρτο μετά ήταν εκείνος που αντικαταστάθηκε, κι ενώ το σκορ ήταν 1-1 και οι ερυθρόλευκοι ήθελαν τη νίκη.

Ποιος ο λόγος να αντικατασταθεί σε εκείνο το χρονικό σημείο ο Μπακαμπού; Γιατί πρέπει να παίζει είτε ο Μπακαμπού είτε ο Αραμπί, αλλά ποτέ και οι δύο μαζί, πόσο μάλλον όταν η πειραϊκή ομάδα κυνηγάει τους τρεις βαθμούς;

Επίσης, από τη στιγμή που ο Μίτσελ απέσυρε τον Χουάνγκ, «φώναζε» η εικόνα του ματς ότι χρειαζόταν ο Σαμασέκου στο κέντρο, γιατί ο Εμβιλά έτρεχε να μαζέψει τα ασυμμάζευτα. Όμως, ο Αφρικανός μπήκε στο παιχνίδι ένα τέταρτο μετά και λίγο πριν τελειώσει το ματς.

Μια και η αναφορά στον Χουάνγκ, ποιος ο λόγος να τον χρησιμοποιήσει ο Μίτσελ σε όλη τη διάρκεια των αγώνων εναντίον του Άρη και στο πρωτάθλημα και στο Κύπελλο; Ο Νοτιοκορεάτης χαφ παρουσιάστηκε κουρασμένος και ήταν σκιά του καλού εαυτού του στο Περιστέρι. Και όταν ο Χουάνγκ δεν είναι καλά, δεν είναι καλά και ο Ολυμπιακός.

Ο Ισπανός κόουτς θα έπρεπε να τον είχε διαχειριστεί διαφορετικά, ενώ τώρα ακολουθεί ο κρίσιμος αγώνας ρεβάνς με τον Άρη στη Θεσσαλονίκη για το Κύπελλο και το κομβικό παιχνίδι με τον ΟΦΗ στο Καραϊσκάκης.

Επιπλέον, ο Μίτσελ αντικατέστησε τον Ρόντινεϊ στον αγώνα με τον Ατρόμητο, τη στιγμή που ήταν από τους καλύτερους σε απόδοσης ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού (μαζί με τον Χάμες που προσπαθούσε να βρει την άκρη για το δεύτερο γκολ), που αναπτυσσόταν μόνιμα από τη δεξιά πλευρά.

Έγινε αλλαγή ο Βραζιλιάνος και έβγαλε όλο το ματς ο Ρέαμπτσιουκ ο οποίος κινούνταν σε ρηχά νερά. Θα πει κάποιος, ότι δεν υπήρχε εναλλακτική λύση για την αριστερή πλευρά της άμυνας, καθώς ο Μαρσέλο είναι τραυματίας και ο Ραμόν μόλις ήρθε στην Ελλάδα. Θα μπορούσε να αγωνιστεί αριστερά όμως ο Βρουσάι.

Ο Μίτσελ δεν πήρε τίποτα από τις πέντε αλλαγές του

Η ουσία είναι ότι ο Μίτσελ δεν πήρε τίποτα από τις πέντε αλλαγές του και αυτό βαραίνει τον ίδιο. Όπως και η προσέγγιση του αγώνα και στη συνέχεια η διαχείρισή του. Όμως, ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να ξοδεύει έτσι τις ευκαιρίες που του παρουσιάζονται. Διότι, όσο δίνει δικαιώματα, τόσο δυσκολεύει περισσότερο τη θέση του. Και τα δύσκολα παιχνίδια είναι στη συνέχεια της περιόδου.

Οι ερυθρόλευκοι ξεχειλίζουν από ποιότητα από τη μέση και μπροστά, αλλά χρειάζονται και άλλα πράγματα για να φθάσει μία ομάδα στην κατάκτηση του πρωταθλήματος. Και το γνωρίζουν καλύτερα από κάθε άλλον στον Ολυμπιακό.

Απαιτείται σωστή τακτική και καθοδήγηση, πάθος, τρεξίματα, συγκέντρωση, κατάθεση ψυχής, συνεργασίες, αυτοματισμοί, ισορροπία σε άμυνα και επίθεση και ενίσχυση καθώς είναι ανοιχτή ακόμη η μεταγραφική περίοδος. Διότι, η πειραϊκή ομάδα δεν είναι πλήρης. Καμία ομάδα δεν είναι. Ούτε ο Ρόντινεϊ και ο Ραμόν που ήρθαν τώρα από την Βραζιλία θα λύσουν τα πάντα ως δια μαγείας.

Ο Ολυμπιακός έχει ανάγκη από λύσεις βασικών παικτών στα πλάγια της επίθεσης και στο κέντρο της άμυνας.

Δείτε τη Game Night για το ντέρμπι της Λεωφόρου: