Ο Σάββας έφυγε όπως ήθελε, ως πρωταθλητής
Ο Διονύσης Βερβελές γράφει για τον πιστό στρατιώτη του Ολυμπιακού, Σάββα Θεοδωρίδη, ο οποίος έφυγε από τη ζωή έτσι όπως ήθελε, ως πρωταθλητής.
Έφυγε όπως ήθελε. Ως πρωταθλητής Ελλάδας. Και φυσικά, η παρουσία του στη φιέστα για το πρωτάθλημα της σεζόν 2019-20, μόνο τυχαία δεν ήταν. Όπως και τα λόγια του Βαγγέλη Μαρινάκη. Ο ηγέτης του Ολυμπιακού, θέλησε να αφιερώσει αυτό το πρωτάθλημα στον Σάββα Θεοδωρίδη.
Ο ίδιος, με δυσκολία έφτασε για να πανηγυρίσει στο πλευρό των παικτών, δίπλα στην οικογένεια του Ολυμπιακού.
Ήταν το δικό του "αντίο". "Έφυγε" ως πρωταθλητής Ελλάδας, όπως ήθελε. Με τον Ολυμπιακό πρώτο. Ήταν κάτι που έλεγε το τελευταίο διάστημα στους δικούς του ανθρώπους και το επιθυμούσε. Οι επόμενες ημέρες για τον Σάββα Θεοδωρίδη δεν ήταν απλές. Και φυσικά, όλοι γνώριζαν τη μάχη που δίνει με τον καρκίνο τα τελευταία χρόνια. Ήταν, όμως, η μοναδική φορά που δεν φαινόταν ότι μπορούσε να νικήσει κι αυτή τη μάχη.
ΚΕΡΔΙΣΕ ΠΟΛΛΕΣ ΝΩΡΙΤΕΡΑ
Τα τελευταία χρόνια ο Σάββας Θεοδωρίδης έχει παλέψει πολύ. Στα νοσοκομεία, με χημειοθεραπείες, αλλά πάντα ήθελε να είναι δίπλα στην ομάδα. Δίπλα στον Ολυμπιακό. Έβγαινε από το νοσοκομείο, του έλεγαν όλοι να ξεκουραστεί και ο Σάββας ζητούσε να τον πάνε στο Ρέντη, να τον πάνε στο Καραϊσκάκη. Να δει την αγαπημένη του ομάδα, τα αγαπημένα του πρόσωπα.
Είχε δώσει πολλές μάχες το τελευταίο διάστημα ο επίτιμος πρόεδρος του Ολυμπιακού. Μάχες που φαίνονταν… χαμένες ακόμη και με την εκτίμηση των γιατρών, αλλά η καρδιά του, είχε αντίθετη γνώμη. Είχε τον τρόπο να τις κερδίζει και να εμφανίζεται εκεί, ξανά, δίπλα στην ομάδα. Αυτή τη φορά δεν άντεξε, καθώς είχε ταλαιπωρηθεί πάρα πολύ το τελευταίο διάστημα.
ΕΝΑΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ ΤΟΥ ΘΡΥΛΟΥ
Ο Σάββας Θεοδωρίδης υπηρέτησε τον Ολυμπιακό από όλα τα πόστα. Υπήρξε τερματοφύλακάς του, κατέκτησε έξι συνεχόμενα πρωταθλήματα και πέντε Κύπελλα Ελλάδας. Φόρεσε και τη φανέλα της Εθνικής ομάδας, αλλά το ποδόσφαιρο το σταμάτησε σχετικά νωρίς. Ταλαιπωρήθηκε και από τραυματισμούς, αλλά από εκεί και πέρα, αφοσιώθηκε στον Ολυμπιακό.
Ήταν δίπλα στο σύλλογο που λάτρευε, όχι απλά αγαπούσε. Τον υπηρέτησε ως ποδοσφαιριστής του. Ήταν αντιπρόεδρός του για αρκετά χρόνια και πολλά περισσότερα γενικός αρχηγός. Στο πλευρό των παικτών μια ζωή. Και των… αντιπάλων. Ποιος θα ξεχάσει τα ρεπορτάζ που ο Σάββας πλησίαζε υποψήφιους μεταγραφικούς στόχους, παίκτες που εκτιμούσε και τους έλεγε πως ήθελε να τους δει με την ερυθρόλευκη φανέλα; Κι όταν αυτό συνέβαινε με ορισμένους, είχε και το έλεγε.
Από τον Νοέμβριο του 2018, ο Σάββας Θεοδωρίδης ήταν και επίτιμος πρόεδρος του Ολυμπιακού. Όλοι πάντως, είχαν να λένε για έναν πιστό στρατιώτη του συλλόγου. Και μόνο η παρουσία του σε τόσα πόστα, λέει τα πάντα…
ΚΑΝΕΙΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ
Οι… μάχες του γνωστές και εκτός γηπέδων. Πολλές φορές οι δηλώσεις του φαίνονταν υπερβολικές ακόμη και στα αυτιά των οπαδών του Ολυμπιακού. Αυτός, όμως, ήταν ο Σάββας Θεοδωρίδης. Γι’ αυτό και μπήκε και στο… στόχαστρο αντιπάλων, θεωρούσε πως κανείς και τίποτα δεν είναι πάνω από τον Ολυμπιακό. Έλεγε πάντα τη γνώμη του, ακόμη και αν αυτή φαινόταν ακραία. Δεν δίσταζε, δεν μασούσε, αυτός ήταν ο Σάββας.
Η οικογένεια του Ολυμπιακού τον λάτρεψε. Συνεργάστηκε με αρκετές διοικήσεις, ήταν ενεργός και με αυτή του Σωκράτη Κόκκαλη, αλλά και του Βαγγέλη Μαρινάκη. Ο ηγέτης των «ερυθρολεύκων» άλλωστε, όλα αυτά τα χρόνια και στο διάστημα του προβλήματος υγείας του, τον στήριξε, ήταν όπως μπορούσε δίπλα του.
ΟΔΟΣΤΡΩΤΗΡΑΣ…
Με τον Σάββα Θεοδωρίδη μπορώ να θυμηθώ πάρα πολλά περιστατικά. Τον έζησα πολλά χρόνια στο ρεπορτάζ, τι να πρωτοθυμηθείς. Είχε όπως όλοι οι άνθρωποι και τις καλές και τις κακές στιγμές. Αλλά και εδώ, επιβεβαιώνεται αυτό που έγραψα παραπάνω, θεωρούσε πως δεν υπάρχει κανείς πάνω από τον Ολυμπιακό. Θυμάμαι για παράδειγμα, πως μπορεί να άλλαζε γνώμη για έναν παίκτη μέσα σε λίγο διάστημα, λόγω της συμπεριφοράς του. Όταν αυτός παρουσίαζε τάσεις φυγής από την ομάδα.
Παλιότερα, σε ένα ματς στη Φυλή με τον Θρασύβουλο, Απρίλιο του 2009, θυμάμαι ρώτησα για… πολλοστή φορά τον Βαλβέρδε για το αν θα μείνει τελικά στην ομάδα μετά το τέλος της σεζόν. Ποιος είδε τον Σάββα και δεν φοβήθηκε. «Μας δημιουργείς πρόβλημα…» μου έλεγε μετά το τέλος της συνέντευξης που παρακολουθούσε, έτοιμος να πιαστεί από κάθε λέξη. Δεν ήθελε να αιωρείται οτιδήποτε, πίστευε ότι έτσι θα υπήρχε πρόβλημα στο κλίμα της ομάδας επειδή είχε ακόμη υποχρεώσεις. Ο Ολυμπιακός πήρε το πρωτάθλημα, πήρε και το Κύπελλο και ο Βαλβέρδε έφυγε για την Βιγιαρεάλ. Ο Σάββας, όμως, τη δουλειά του ήξερε να την κάνει…
ΤΕΤΟΙΟΙ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ, ΛΙΓΟΙ…
Ο Σάββας Θεοδωρίδης λένε δεν είχε οικονομικό πρόβλημα. Δεν υπήρξα λογιστής του, ούτε με ενδιέφερε να αναλύσω τα οικονομικά του. Απλά το θέτω, γιατί η αφοσίωσή του στον Ολυμπιακό, δεν ήταν γιατί είχε ένα βαρύ συμβόλαιο κάθε χρόνο. Η ψυχή του ήταν γεμάτη Ολυμπιακό. Θυμάμαι στην Κέρκυρα, σε μια παρουσίαση βιβλίου του Νίκου Μαυρωνά, να τραγουδά τον παλιό ύμνο του Ολυμπιακού! Και ήταν το 2017, όχι τριάντα χρόνια πίσω. Ο τρόπος που χτυπούσε παλαμάκια, που τραγουδούσε το "Ένα, δύο, τρία γκολ, παντού πανικός! Θρίαμβος, νίκη, Ολυμπιακός" Τέτοιοι Ολυμπιακοί, δεν υπάρχουν πολλοί.
Η ημέρα είναι μαύρη για όλη την οικογένεια του Ολυμπιακού. Κρατάω δύο ακόμη πράγματα. Το ότι δεν στάθηκε στο θέμα της υγείας του, δεν ήθελε να… παραπονιέται, να το επικαλείται δημόσια. Και ότι ζήτησε να τον σκεπάσουν με τη σημαία του Ολυμπιακού όταν "φύγει".
Καλό ταξίδι κυρ Σάββα… Ο πόνος όλων των Ολυμπιακών στο άκουσμα της θλιβερής είδησης, δείχνει τι κέρδισες όλα αυτά τα χρόνια. Πάνω από τίτλους, μετάλλια, μεγάλες στιγμές…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ