Κάθε άνθρωπος έχει ως απώτερο σκοπό του την ευτυχία. Για πολλούς ανθρώπους η ευτυχία βρίσκεται σε διαφορετικά πράγματα όπως ο έρωτας, τα λεφτά, η οικογένεια, η επαγγελματική καταξίωση και άλλα πολλά… Όμως για έναν αθλητή η ευτυχία έρχεται μαζί με την επιτυχία σε αυτό που κάνει...

Για εμάς τους αθλητές η επιτυχία μας είναι κάτι καθαρά εγωιστικό το ίδιο και η ευτυχία μας. Θέλουμε να είμαστε επιτυχημένοι σε αυτό που κάνουμε, για να είμαστε ευτυχισμένοι ενώ στην πραγματικότητα αυτό που δίνει κίνητρο σε έναν αθλητή και τον κάνει καλύτερο είναι τα λάθη του και οι αποτυχίες του… Αλήθεια έχετε αναρωτηθεί ποτέ πόσο βαρετή θα ήταν η ζωή μας αν ήμασταν όλοι αλάθητοι και τέλειοι σε αυτό που κάνουμε?

Η πιο βασική και επιμορφωτική εμπειρία στην ζωή είναι η αποτυχία. Είναι γνωστό ότι μόνο από τα λάθη μας γινόμαστε καλύτεροι. Μπορεί η επιτυχία να χτίζει τον χαρακτήρα μας και την προσωπικότητα μας όμως αυτό που τα αναδεικνύει είναι η αποτυχία και το πως την αντιμετωπίζουμε... Άλλωστε... δεν είναι η αποτυχία που μας φοβίζει στην ζωή αλλά η αντίδραση μας σε αυτή.

Το να πέσει κανείς είναι πολύ εύκολο, σημασία έχει να βρει το κουράγιο την δύναμη και την θέληση να ξανασηκωθεί και να συνεχίσει... ΟΣΕΣ φορές κι αν πέσει...

Για να είμαι ειλικρινής έχω σκεφτεί πολλές φορές να τα παρατήσω μετά από αποτυχίες. Ουκ ολίγες φορές φοβήθηκα ότι δεν θα τα καταφέρω, όχι να προσπαθήσω και να αποτύχω αλλά να βρω το κουράγιο να συνεχίσω αφού αποτύχω. Έχω γευτεί την απογοήτευση άπειρες φορές και γνωρίζω καλά την γεύση της τόσο που πλέον έχω μάθει να την κυνηγάω μερικές φορές αποσκοπώντας στο να «πάθω για να μάθω»...

Είμαι εγωίστρια και δεν φοβάμαι να το παραδεχτώ, όλοι οι αθλητές είναι και πρέπει να είναι εγωιστές, με την καλή έννοια φυσικά, αλλιώς η έννοια του ανταγωνισμού δεν θα πρέπει να υφίσταται... Όσες φορές λοιπόν έχω αποτύχει έχει πληγωθεί ο εγωισμός μου αφάνταστα και γι αυτό έχω βρει την δύναμη να συνεχίζω και μην φοβάμαι να αποτυγχάνω ξανά και ξανά όσο επίπονο κι αν είναι ψυχολογικά… Είμαι από τα άτομα που όταν έχουν ένα κακό παιχνίδι, μια κακή απόδοση τα βάζουν με τον εαυτό τους και μόνο. Είναι αλήθεια πως έχω κλάψει μετά από πολλά κακά μου παιχνίδια, έχω πει άπειρες φορές «Δεν μπορώ άλλο», έχω κλειστεί στο σπίτι και δεν θέλω να δω ή να μιλήσω σε κανέναν γιατί πιστεύω πως η αποτυχία είναι προσωπική υπόθεση και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται, άλλωστε είπαμε ότι είμαι εγωίστρια έτσι δεν είναι?

Παρ’ όλα αυτά όμως ΠΟΤΕ δεν το βάζω κάτω, γιατί ξέρω ότι η πραγματική αποτυχία αυτή η όποια πρέπει να είναι κατακριτέα είναι να μην έχεις την δύναμη να κοιτάξεις την αποτυχία στα μάτια και γιατί όχι να της χαμογελάσεις και να συνεχίσεις ακάθεκτος! Ένας από τους αγαπημένους μου φιλόσοφους, O Νίτσε είχε πει ότι "Αυτό που δεν μπορεί να σε σκοτώσει, σε κάνει δυνατότερο". Έχω πάψει να φοβάμαι να αποτύχω και έχω κερδίσει πολλά από αυτό...

Εξάλλου για να… αποτύχεις θα πρέπει να προσπαθήσεις. Αποτυγχάνει μόνο αυτός που προσπαθεί να αλλάξει, να γίνει καλύτερος, διαφορετικός ή ακόμα και ιδιαίτερος ακολουθώντας πάντα τα όνειρα του και την καρδία του χωρίς να φοβάται... Αν δεν προσπαθήσεις για όλα τα παραπάνω, ναι… σίγουρα δεν θα αποτύχεις. Αλλά ποιο το νόημα μετά;

Ο Michael Jordan έχει πει ότι το μεγαλύτερο μυστικό της επιτυχίας του ήταν ότι μάθαινε από τις αποτυχίες του, οι οποίες ήταν αμέτρητες για τον απλούστατο λόγο ότι πάντα περίμενε από τον εαυτό του να κάνει όχι μόνο αυτά που μπορούσε....αλλά ΚΑΙ αυτά που δεν μπορούσε, το ίδιο καλά.....

Λένε ότι στην ζωή δεν υπάρχουν αποτυχίες μόνο εμπειρίες και οι αντιδράσεις μας σε αυτές, οι οποίες αντιδράσεις οφείλουν να χαρακτηρίζονται από γενναιότητα και τόλμη, γιατί όπως έλεγαν και ρωμαίοι στρατηγοί η τύχη πάντα ευνοεί τους γενναίους (fortes fortuna iuvat)... και με αυτό θα ήθελα να κλείσω... Άλλωστε πιστεύω πως η ζωή είναι πολύ μικρή και πολύ απρόβλεπτη και είναι κουτό να την αντιμετωπίζουμε πεσιμιστικά φοβούμενοι την αποτυχία.....

Καλές γιορτές με υγεία και πολλή αγάπη!
Τα λέμε σύντομα
#8