Σε αυτά τα ματς όπως με την Άλμπα τα ζητούμενα είναι δυο. Να μην πατήσεις τη μπανανόφλουδα και να μείνεις υγιής. Το πρώτο ο Παναθηναϊκός το κατάφερε, έστω κι αν χρειάστηκε στο τέλος μια γενική υπέρβαση και μια πεντάδα εκτάκτου ανάγκης για να λυγίσει την αντίσταση της … ανάλαφρης σε ψυχολογία και στρες, Άλμπα Βερολίνου. Στο δεύτερο, όμως, βάλτε Χ στο κουτάκι, γιατί από το παρκέ αποχώρησαν πρώτα ο Τσεντί Οσμάν και εν συνεχεία ο Ιωάννης Παπαπέτρου, ο δεύτερος μάλιστα υποβασταζόμενος και μη μπορώντας να πατήσει καν το αριστερό του πόδι.

Η νίκη που ήταν, βέβαια, λίαν απαραίτητη έτσι όπως εξελίσσεται η κατάσταση στο τέλος της κανονικής περιόδου ίσως ξεχαστεί αύριο, μεθαύριο. Οι τραυματισμοί, ωστόσο, είναι αυτοί που πληγώνουν γιατί στην τελική ευθεία ο Παναθηναϊκός θέλει τους πάντες σε εγρήγορση και όχι τη μισή του ομάδα σε στάδιο αποθεραπείας!

Πάλι καλά, πάντως, για το “τριφύλλι” που δεν πρόσθεσε στην ατυχία των τραυματισμών και μια γκάφα, που φαινόταν να … έρχεται όταν 5:54 πριν από τη λήξη οι Γερμανοί με ρεσιτάλ από τα 6.75 (είχαν 11/22) και ένα τρίποντο του Μακντάουελ, έδινε προβάδισμα 8 πόντων στην ομάδα του. Η Άλμπα που δεν έχει να χάσει τίποτε, έμπαινε στην τελική ευθεία του ματς, με αυξημένη αυτοπεποίθηση, καθώς ό,τι έκανε της έβγαινε ιδανικά πάνω στο παρκέ. Το αλέγκρο της παιχνίδι, η ταχύτητα με την οποία ήθελε από το ξεκίνημα του ματς να παίξει είχαν παγιδεύσει ολότελα τον Παναθηναϊκό.

Οι στρατιώτες που έφεραν το 21-0

Ο Εργκίν Αταμάν έπαιξε το τελευταίο του χαρτί. Έξω οι σταρ, μέσα οι στρατιώτες. Ο Σλούκας και ο Ναν κάθισαν στον πάγκο, ο δυναμικός Καλαϊτζάκης πλαισίωσε τον καλύτερο παίκτη του ΠΑΟ, Τζέριαν Γκραντ, μέσα στο καλάθι Ερνανγκόμεθ και Γκέιμπριελ, τέσσερις δηλαδή παίκτες που το πρώτο τους μέλημα όταν μπαίνουν στο γήπεδο είναι η αμυντική τους προσήλωση. Ξαφνικά η Άλμπα είδε να υψώνεται μπροστά της ένα αμυντικό τείχος, το οποίο δεν μπορούσε να γκρεμίζει, ή να … τρυπήσει.

Ο πέμπτος της “πράσινης” πεντάδας που γύρισε το παιχνίδι ήταν ο Λορέντσο Μπράουν. Έπρεπε να είναι παρών κι ένας καλός επιθετικός, που πήρε τις σωστές αποφάσεις και έδωσε το έναυσμα για ένα εντυπωσιακό 21-0 που έλυσε το γόρδιο δεσμό, τους γρίφους και την ανησυχία της εξέδρας. Ο ΠΑΟ βρήκε τον τρόπο να περάσει χειροπέδες στους αντίπαλους του και να παραμείνει σε τροχιά, η οποία στο τέλος θα τον κρατήσει μέσα στην τετράδα, καθώς αυτή την στιγμή βρίσκεται μία νίκη πίσω από τη Φενέρ.

Οι Γερμανοί είχαν το δικό τους σερί στο τρίτο δεκάλεπτο το οποίο κέρδισαν με 29-20 και γέμισαν με άγχος όλο τον Παναθηναϊκό, παίζοντας σε υψηλό τέμπο και δοκιμάζοντας συνεχόμενα πικ εν ποπ, ευστοχώντας στα σουτ τριών πόντων. Ο Παναθηναϊκός, που μέχρι τότε έπαιζε σκεπτόμενος ότι … κάποια στιγμή θα κερδίσει, βρισκόταν σε αδιέξοδα.

Ο Ναν που ξεκίνησε με δυο σούπερ-καρφώματα και έκανε ένα τρίτο στην εκκίνηση της επανάληψης βιαζόταν να “τελειώσει” τις προσπάθειες του. Ο Σλούκας δεν βρέθηκε σε καλό βράδυ, Οσμάν και Παπαπέτρου τραυματίστηκαν, οι υπόλοιποι δεν ακολουθούσαν και ο Αταμάν έπρεπε να αντιδράσει, όχι μόνο με την τεχνική ποινή που δέχθηκε φανερά για να “ξυπνήσει τα αίματα”. Αυτά στο μπάσκετ ξυπνάνε μόνο μέσα από την άμυνα. Κι όταν ο Παναθηναϊκός εμφανίστηκε έτοιμος να μην αφήσει κανένα ελεύθερο σουτ, ο Καλαϊτζάκης έκλεβε, ο Γκραντ έκοβε και ο Μπράουν μοίραζε, όλα άλλαξαν.

Η Άλμπα που σούταρε με 50% τρίποντα, είχε στα τελευταία πέντε λεπτά 0/6 και έχασε κάθε επαφή με το καλάθι. Ο Παναθηναϊκός έφευγε εν τέλει νικητής, προς τέρψη των χιλιάδων οπαδών του, με την επόμενη μέρα, να λέει διεξοδικές εξετάσεις για τους τραυματίες.

Καυτό φινάλε, το λάθος απαγορεύεται

Η υποχρέωση με την Άλμπα βγήκε, αλλά τα επόμενα ματς έχουν αυξημένο βαθμό δυσκολίας. Ο Παναθηναϊκός με 19 νίκες διατηρεί πάντα το σαφές προβάδισμα για να είναι μέσα στην τετράδα, άρα να έχει αβαντάζ έδρας στα πλέι-οφ του Απριλίου (τζάμπολ στις 22/4, πρέπει να γίνουν πρώτα τα πλέι-ιν ώστε να οριστικοποιηθεί η πρώτη οκτάδα) ξέρει όμως ότι τα λάθη απαγορεύονται μέχρι τη λήξη της κανονικής περιόδου (11/4).

Τι περιμένει τους πρωταθλητές Ευρώπης; Η τελευταία διαβολοβδομάδα της σεζόν με ταξίδι στο Βελιγράδι, όπου η Μακάμπι μπορεί να έχει χάσει το τρένο, αλλά επιφυλλάσσει εκπλήξεις σε όσους δεν προσέξουν. Ρωτήστε τη Μονακό και τη Φενέρ, που γνώρισαν οδυνηρές ήττες από τους Ισραηλινούς. Ακολουθεί η σύγκρουση με την Παρί, τους τρελο-Γάλλους που ξεπέρασαν τη μίνι κρίση τους και επανήλθαν σε ρυθμούς απ΄αυτούς που τους έσπρωξαν πολύ ψηλά στη βαθμολογία στο ξεκίνημα της χρονιάς.

Και αμέσως μετά (3/4) υπάρχει το ταξίδι για το ματς με τη Μονακό του Βασίλη Σπανούλη, που θέλει να πλασαριστεί στην τετράδα και απειλεί. Τρία καυτά ντέρμπι, τα οποία ο ΠΑΟ πρέπει να τα κερδίσει για να έχει ήσυχο το κεφάλι του, πριν από την τελευταία πράξη της ρέγκιουλαρ σίζον, όταν στην 34η αγωνιστική, ο Παναθηναϊκός υποδέχεται τον Ερυθρό Αστέρα που μπορεί να καίγεται για τη νίκη, ώστε να μπει ακόμα και στην εξάδα!

Το θέμα είναι να παραμείνουν οι παίκτες του Αταμάν υγιείς, γιατί αν είναι να τραυματίζονται δυο παίκτες σε κάθε ματς, όπως συνέβη σε αυτό εναντίον της Άλμπα με Οσμάν και Παπαπέτρου, στο τέλος θα υπάρξει λειψανδρία. Μη ξεχνάτε ότι απουσιάζουν οι σέντερ της ομάδας και δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι όπου να’ ναι επιστρέφουν. Προφανώς θα γίνει και αυτό, πρώτα με τον Γιούρτσεβεν και αργότερα με τον Λεσόρ, αλλά μιλάμε για δυο πολύ ψηλά και βαριά κορμιά που για να ξεπεράσουν κατάγματα στο πόδι θέλουν το χρόνο τους.

Τώρα, μένουν έξω δυο παίκτες που παίζουν στο “3” και βοηθάνε στο “4”. Ο Οσμάν, πραγματικό καθαρόαιμο στο ανοιχτό γήπεδο, κι ο ανεβασμένος διεθνής Έλληνας είναι δυο σημαντικές απουσίες. Θα καλυφθούν με διπλοβάρδιες του Χουάντσο και περισσότερο χρόνο στον Καλαϊτζάκη, με διαφορετικές βέβαια προσλαμβάνουσες και προοπτικές.

Πολλές φορές, βέβαια, οι απώλειες φέρνουν και την αντίστοιχη συσπείρωση ή την εμφάνιση από τον πάγκο παιδιών που δεν έχουμε προλάβει να δούμε, ως τώρα. Εξυπακούεται ότι ο Παναθηναϊκός πρέπει να μπει στην τελική ευθεία αποφασισμένος να μη δώσει δικαιώματα σε κανέναν. Κάτι τέτοιο απαιτεί πολύ μεγαλύτερη ενέργεια και κυρίως πιο δυνατές άμυνες σε σχέση με τον αγώνα εναντίον της Άλμπα. Το τριφύλλι είναι μια χαρισματική επιθετική ομάδα, ωστόσο όλες τις επιτυχίες του, είτε πέρσι είτε φέτος, τις πέτυχε όταν τα έδωσε όλα στο πίσω κομμάτι του γηπέδου.

Κι αυτό το γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα, ο Αταμάν και οι παίκτες του. Και όχι μόνο αυτοί, που έπαιξαν στο τέλος και γύρισαν το παιχνίδι, παίρνοντας τη νίκη…