Το "είμαι εδώ" του Λάζαρου

Η αναμέτρηση στο Πανθεσσαλικό Στάδιο ακόμη κι αν ήθελε να ξεχαστεί από πλευράς Ολυμπιακού, λόγω του στραβοπατήματος που τον έφερε στο τέλος του 2019 στο -2 από τον νταμπλούχο ΠΑΟΚ, δεν γίνεται. Για πολλούς και διαφορετικούς λόγους.

Ο Ολυμπιακός πήγε να παίξει με την ομάδα του “ορκισμένου εχθρού του” Αχιλλέα Μπέου, με τον Βόλο των 6 δανεικών και των φιλικών σχέσεων με τον μεγάλο του ανταγωνιστή (“δικέφαλο του βορρά”), προερχόμενος από 12 γκολ σε τρεις αγωνιστικές, με σημαντικές απώλειες όμως, πριν και στην διάρκειά του (Γκιλιέρμε, Ποντένσε, Βαλμπουενά, Ραντζέλοβιτς, Σουντανί, Μπρούνο και φυσικά τον ηγέτη του Φορτούνη), αλλά και με κουρασμένους/ταλαιπωρημένους βασικά κλειδιά του παιχνιδιού του (όπως τα δυο μπακ του, Ομάρ, Τσιμίκας).

Η αλήθεια είναι πως ο φετινός Ολυμπιακός έχει δείξει στο πρωτάθλημα πως όταν του πηγαίνουν καλά τα ματς στο πρώτο ημίχρονο τότε τα καθαρίζει κιόλας. Ειδικά εκτός έδρας, όπως συνέβη σε Αγρίνιο και Τρίπολη σε αντίθεση με Ξάνθη και Νέα Σμύρνη όπου γκέλαρε. Επίσης, αλήθεια είναι πως και στον Βόλο, παρά τις σημαντικές του απουσίες, πίεσε και στο πρώτο ημίχρονο είδε να του ακυρώνεται κανονικό γκολ (του Σουντανί) στο 17' και να μην του δίνουν πέναλτι στο έκτο λεπτο των καθυστερήσεων.

Μιλάμε για δυο φάσεις “καραμπινάτες” που δεν χρειαζόταν κανονικά τηλεοπτικό ριπλέι. Στην πρώτη είχαμε γκολ, άρα και αλλοίωση αποτελέσματος ενώ στην δεύτερη εφόσον ευστοχούσε στο πέναλτι θα μπορούσε κάλλιστα να πήγαινε στα αποδυτήρια με δυο γκολ διαφορά, κλειδώνοντας την νίκη.

Και επειδή στην εποχή του VAR ακόμη και τα... ανθρώπινα λάθη διορθώνονται όταν υπάρχει διάθεση και καλή πρόθεση και επειδή προφανέστατα αυτά που έγιναν στο Βόλο ήταν τόσο εξόφθαλμα, η ΚΕΔ αναγκάστηκε σήμερα άρον άρον να “ξηλώσει” και να βγάλει εκτός ορισμών επ' αορίστου χρόνου τους “απίστευτους” Φωτιά, Ευαγγέλου και το υπόλοιπο τιμ τους σε αγωνιστικό χώρο και VAR, AVAR(Σάββας, Φίλος, Φωτιάδης, Φωτόπουλος).

Βέβαια όλα αυτά εκ των υστέρων αφού το... μπλόκο του Βόλου που είχε στηθεί στον πρωτοπόρο (μέχρι την Κυριακή) Ολυμπιακό έπιασε. Κι αυτό αφού κάτι τα δυο δοκάρια στην επανάληψη, κάτι ο ψυχωμένος/αφιονισμένος αντίπαλος και κάτι ο εκνευρισμός που του προκάλεσε, καθήλωσαν την... δοκιμασμένη ομάδα του Πέδρο Μαρτίνς στο δεύτερο 0-0 στη σεζόν (το πρώτο ήταν στα “Πηγάδια”).

Όπως αντιλαμβάνεστε και από τα παραπάνω, το ματς στον Βόλο άνοιξε μεγάλες πληγές στον Ολυμπιακό, που εκτός των άλλων υποχρεώνεται/αναγκάζεται για πρώτη φορά στη τρέχουσα σεζόν να βρίσκεται στην (δεύτερη) θέση του κυνηγού των πρωταθλητών. Και έχει ενδιαφέρον να δούμε το πολύ κοντινό ...2020 πως θα το διαχειριστεί αυτό το βαθμολογικό και ψυχολογικό μειονέκτημα, σε ένα πρωτάθλημα έτσι κι αλλιώς ειδικών συνθηκών λόγω των πλει οφ.

ΤΟ... ΚΕΡΔΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΛΑΖΑΡΟ

Στο κανονικό ποδόσφαιρο βέβαια και όχι στο ελληνικό, σήμερα θα μιλάγαμε για την πετυχημένη επιστροφή στην δράση μετά από 10 μήνες του Λάζαρου Χριστοδουλόπουλου. Του κορυφαίου Έλληνα game changer, με την πλέον καταλυτική συμβολή στην κατάκτηση από πλευράς ΑΕΚ μετά από 24 χρόνια του πρώτου της πρωταθληματικού τίτλου.

Στο ματς του “Καραϊσκάκης”με την ΑΕΛ ο Λάζαρος βρέθηκε για πρώτη φορά μετά τον σοβαρότατο τραυματισμό του (ρήξη χιαστού) σε αποστολή του Ολυμπιακού αλλά αποκλείστηκε από την τελική 18άδα. Στον Βόλο, στο ματς που πήγαν όλα... κακά, στραβά, ανάποδα για τους “ερυθρόλευκους”, πέρασε στο 78' ως τρίτη αλλαγή του Πέδρο Μαρτίνς. Για τον ίδιο ήταν σαν να ξαναγεννιόταν. Άλλωστε όπως έλεγε σε συμπαίκτες του το Σάββατο, όταν ενημερώθηκε πως θα είναι στην αποστολή για Βόλο, ξαφνικά ένιωσε άλλος άνθρωπος. 'Σαν να μου έφυγαν δέκα κιλά βάρος από πάνω μου...” έλεγε χαρακτηριστικά.

Βέβαια πολλοί ήταν εκείνοι που όταν είδαν τον Λάζαρο να περνάει αλλαγή, σε ένα ματς που βρισκόταν στην κόψη του ξυραφιού, χωρίς σκορ για τον Ολυμπιακό και με... κορμιά να πέφτουν, την θεώρησαν σαν μια κίνηση/αλλαγή απόγνωσης. Τους διέψευσε...

Παρά την μεγάλη αποχή και την παντελή έλλειψη ρυθμού κι αγώνων, ο έμπειρος και πρωτοκλασάτος μεσοεπιθετικός ανταποκρίθηκε περίφημα, τηρουμένων των αναλογιών και των συνθηκών. Μάλιστα αυτή η αγωνιστική εικόνα του “φλογισμένου” Λάζαρου, να αποτελεί και το μοναδικό... μικρό κέρδος για τον Ολυμπιακό από την εν λόγω αναμέτρηση.

ΑΝΕΒΑΣΜΕΝΟΣ ΚΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΣ

Όπως έλεγαν κι άλλοι που βρέθηκαν στο Πανθεσσαλικό Στάδιο, η ένταση που υπήρχε μάλλον έκανε καλό στον Λάζαρο κι αυτό φάνηκε από την στιγμή που του ζητήθηκε να κάνει πιο εντατική προθέρμανση. Το αποτέλεσμα ήταν στα 16 λεπτά που πρόλαβε να αγωνιστεί, να κάνει πράγματα που δεν είχε δοκιμάσει καν στις προπονήσεις μέχρι τώρα, μετά τον τραυματισμό του. Κι αυτό απογείωσε την “πληγωμένη” αυτοπεποίθησή και εύθραυστη ψυχολογία του.

Στο 93', εκεί που κάνει την ατομική ενέργεια, πάει στο ένας εναντίον ενός, φτάνοντας διαγώνια μόνος του απέναντι από τον Γκαραβέλη ήταν ενδεικτική και όλα τα λεφτά. Η φάση ξεγελάει, φαίνεται πως επιχειρεί ο ίδιος την εκτέλεση με τον Γκαραβέλη να βγάζει αντανακλαστικά και να πετάει την μπάλα σε κόρνερ αλλά η αλήθεια είναι πως ο Λάζαρος πάει με το εξωτερικό να βγάλει ασιστ στον Ελ Αραμπί αλλά δεν το πιάνει καλά και η... πάσα μετατρέπεται σε σουτ. Ας όψεται η μεγάλη αποχή...

Στο δια ταύτα : ο Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος στο Βόλο έδειξε τόσο στον εαυτό του, όσο και στον Μαρτίνς, τους συμπαίκτες του και τους φίλους του Ολυμπιακού πως επέστρεψε και ... “είμαι εδώ”. Το σημαντικότερο νιώθει ξανά ανεβασμένος κι αυτό τον κάνει αποφασισμένο να τα δώσει όλα για να μπορέσει να βοηθήσει τον Ολυμπιακό στα πρώτα ματς της νέας χρονιάς. Ακόμη κι αν χρειαστεί να ρισκάρει για να πάει σε φουλ τέμπο.

Ο ίδιος νιώθει πολύ καλά το σώμα του, θέλει να ξανακερδίσει την θέση του και να βοηθήσει την ομάδα που υποστηρίζει από πιτσιρικάς να επιστρέψει στα πρωταθλήματα. Το πιστεύει και του έχει ξανασυμβεί άλλωστε, μετά τον πρώτο του χιαστό. Πως ο Λάζαρος θα... αναστηθεί ξανά!