Ο Ολυμπιακός, που είναι φαβορί για τη φετινή EuroLeague, τα δύο αξιώματα του μπάσκετ που επιβεβαιώθηκαν, η καρδιά του πρωταθλητή Παναθηναϊκού και η Φενέρ που είναι ικανή για όλα ανάμεσα στους δύο “αιώνιους”. Γράφει ο Βαγγέλης Ιωάννου.
Ενα ακόμη ντέρμπι αιωνίων πέρασε στην ιστορία, αλλά δεν γίναμε σοφότεροι. Η κόντρα αυτών των δυο ομάδων, όπως και το κίνητρο, το πάθος για τη νίκη, η μάχη μέχρι τα άκρα για την επικράτηση, δεν θα σταματήσουν ποτέ. Είναι τα ετερώνυμα που έλκονται και τα ομώνυμα που απωθούνται.
Πολλοί αναρωτιούνται γιατί είναι άλλα τα αποτελέσματα στις εγχώριες διοργανώσεις και εντελώς διαφορετικά στην Ευρωλίγκα, όπου ο Ολυμπιακόςτρέχει ήδη ένα σερί 8-0 σε βάρος του Παναθηναικού. Την απάντηση την έχουμε δώσει αρκετές φορές. Ας την επαναλάβουμε μία ακόμη: Είναι διαφορετικά τα αποτελέσματα , διότι είναι διαφορετικά και τα ρόστερ. Ο Παναθηναικός είναι φαβορί στην Ελλάδα, ο Ολυμπιακός είναι φαβορί στην Ευρωλίγκα. Τόσο απλά.
Τι έγινε στο ντέρμπι της Παρασκευής
Για τρεις περιόδους επικράτησε – για την ακρίβεια κυριάρχησε- ο Ολυμπιακός. Ηταν πιο έτοιμος από το ξεκίνημα με τον Γουίλιαμς-Γκος, τον κέρβερο Φαλ, τον Βεζένκοβ και τον Παπανικολάου. Ο Γάλλος σέντερ ήταν μονίμως το σημάδι των συμπαικτών του στην επίθεση και τους δικαίωσε. Ο Παναθηναϊκός είχε φανερό πρόβλημα -τουλάχιστον μέχρι το 25′- στη θέση 5. Την ίδια ώρα -και για τρεις περιόδους- οι “πράσινοι” δεν πήραν πολλά πράγματα από τον Τζέριαν Γκραντ και τον Κέντρικ Ναν.
Ο Ναν, μάλιστα, έβαλε το πρώτο του καλάθι στο 28′. Η κακή περιφερειακή λειτουργία του Παναθηναϊκού (απόρροια και της σπουδαίας άμυνας και επιλογής του Ολυμπιακού να παίξει με παγίδες τον Ναν, με αλλαγές και με χεντζ άουτ τους υπόλοιπους) υποχρέωσε τον Εργκίν Αταμάν να ανακατέψει από νωρίς τα σχήματα. Με εξαίρεση, όμως, τον Τσέντι Οσμάν, τίποτα δεν πήγε καλά στο πρώτο μισό.
Παρά την πρωτοπορία στο σκορ και τις μεγάλες διαφορές (+17 και +19), αλλά και τον έλεγχο του αγώνα, ο Ολυμπιακός έδειχνε μια ανησυχία. Δεν σκότωνε το ματς. Κι αυτή η ανησυχία έγινε μεγαλύτερη και εξελίχθηκε σε νευρικότητα, όταν τραυματίστηκε ο Γουίλιαμς- Γκος, καθώς οι ηγέτες του τύπου Φουρνιέ δεν έδωσαν λύσεις…
Στην Κρήτη (πάλι χωρίς Γουόκαπ) ο Γουίλιαμς-Γκος έπαιξε στον τελικό 35 λεπτά, κουράστηκε και στο τέλος μαζί με την μπάλα έδωσε και το κύπελλο στον Παναθηναϊκό. Χθες ο Αμερικανός με τον τραυματισμό του άφησε τον Ολυμπιακό στα κρύα του λουτρού. Ένα ματς που με υγιή Γουίλιαμς- Γκος θα έκλεινε στους δεκαπέντε πόντους, τελικά πάρα λίγο να το πάρει ο Παναθηναϊκός, που έμεινε όρθιος χάρη στον τεράστιο Ντίνο Μήτογλου. Ο Κώστας Σλούκας είχε την ευκαιρία για το νικητήριο τρίποντο, αλλά αστόχησε…
Η χρησιμοποίηση του Γιαννούλη Λαρεντζάκη, αντί του αρνητικού στο ματς της Παρασκευής Εβαν Φουρνιέ (ο Λι έπαιξε 15 συνεχόμενα λεπτά κι έμοιαζε πνιγμένος από το άγχος), θα ήταν μια πολύ καλή κίνηση, μιας και γνωρίζει την ψυχολογία των ντέρμπι…
Η καρδιά του πρωταθλητή
Ο Παναθηναϊκός από κει που θα έχανε σβηστά, ανέδειξε και πάλι τη σημασία της καρδιάς του πρωταθλητή. Ποτέ δεν πρέπει να υποτιμάς τον πρωταθλητή. Ο Παναθηναϊκός έβγαλε και πάλι χαρακτήρα νικητή. Ο απίστευτος Μήτογλου τον πήρε από το χέρι και πάρα λίγο να του δώσει μια υπερπολύτιμη νίκη, την ώρα που ο Αταμάν δεν είχε εμπνεύσεις (και γι’ αυτό τα δοκίμασε όλα…).
Στο έκτο φετινό ντέρμπι των “αιωνίων” δυο πράγματα-αξιώματα του μπάσκετ επιβεβαιώθηκαν:
Ότι οι διαφορές στην αρχή ή τη μέση ενός αγώνα, δεν είναι εύκολα διαχειρίσιμες γι’ αυτούς που είναι μπροστά και – αντίθετα- είναι κίνητρο γι’ αυτούς που είναι πίσω στο σκορ.
Ότι τα γκαρντ είναι πιο σημαντικά στον έλεγχο του ρυθμού.
Πλησιάζοντας στο τέλος της κανονικής περιόδου του μαραθωνίου της Ευρωλίγκας, έχει ξεκαθαρίσει η ήρα από το στάρι:
Ο Ολυμπιακός με τον καλύτερο ρόστερ που είχε ποτέ από το 2000 και εντεύθεν, είναι το αδιαφιλονίκητο φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου. Ο υγιής Ολυμπιακός, με όλους τους ψηλούς και τους περιφερειακούς του, δεν είναι εύκολο να χάσει φέτος την Ευρωλίγκα. Γι αυτό και είναι σταθερά πρώτος. Εάν έχει ατυχίες με τραυματισμούς βασικών παικτών (βλέπε Γουόκαπ) το πράγμα αλλάζει…
Ο Παναθηναϊκός έχει το μέταλλο του πρωταθλητή και το επιθετικό ταλέντο να κλείνει καλά ακόμα και τα ματς (όπως της Παρασκευής) στα οποία δεν έχει εμφανιστεί στο γήπεδο για τρία δεκάλεπτα. Όμως στα πλέι οφ και το φάιναλ φορ θα χρειαστεί και τον καλό Λεσόρ. Πώς θα είναι ο Γάλλος μετά τις 15 Απριλίου; Ένας Θεός ξέρει.
Ωστόσο, πέρα από τον Ολυμπιακό που καλπάζει για την πρωτιά και τον Παναθηναϊκό, που κρατάει το πλεονέκτημα έδρας στα χέρια του (απλά η Μονακό τον απειλεί λίγο ως προς την τρίτη θέση), δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι παίζουν και οι άλλοι. Και ειδικά η Φενέρ που βρίσκεται ανάμεσα σε “ερυθρόλευκους” και “πράσινους” είναι ικανή για όλα. Στο Άμπου Ντάμπι θα είναι ωραία αναμφίβολα. Το θέμα είναι εάν το τρόπαιο θα καταλήξει σε ελληνικά χέρια…