Το «Being John Malkovich» είναι μια σουρεαλιστική κωμική ταινία που βγήκε στις αίθουσες του 1999 και στα ελληνικά αποδόθηκε με τον τίτλο «Στο μυαλό του Τζον Μάλκοβιτς»…
Σύμφωνα με την πλοκή του φιλμ, ο ηθοποιός Τζον Κιούζακ βρήκε, λέει, μια πύλη από την οποία μπήκε στο μυαλό του Τζον Μάλκοβιτς και δεν γίνεται, διάβολε, να μην υπάρχει επίσης μια πύλη για να μπει κάποιος στο μυαλό του Γιώργου Μπαρτζώκα!
Ο προπονητής του Ολυμπιακού ανήκει σε εκείνη την (πολυμελή ή ολιγομελή, δεν έχει και μεγάλη σημασία) συνομοταξία των ανθρώπων που τους ταιριάζουν οι στίχοι του παλιού τραγουδιού της Πίτας Παπαδοπούλου…
Μη μιλάς, καλύτερα να γελάς!
«Μη μιλάς, δεν είναι απαραίτητο»!
Του κολλάνε γάντι αυτοί οι στίχοι, έστω κι αν δεν φύγει σε ένα τέταρτο, όπως λέει το τραγούδι, διότι συχνάκις περισσότερο από τη γλώσσα του στόματος του, ομιλεί εκείνη του σώματος του και μάλιστα είναι εξόχως φλύαρη!
Τα γράφω όλα αυτά μετά λόγου… εικόνας: της εικόνας του να κολυμπάει μέσα στην καλή χαρά όταν του είπαν ή απλώς κατάλαβε από το ξέσπασμα των φιλάθλων του Ολυμπιακού ότι κάτι είχε συμβεί στο Νέο Φάληρο…
Ο Μουζακίτης και το «Γέλα Χρηστέα μου»
Αυτό που είχε συμβεί δεν ήταν τίποτε άλλο από το εκπάγλου καλλονής γκολ του Χρήστου Μουζακίτη που παρεμπιπτόντως φαίνεται να εξελίσσεται στο «Νext big thing» του ελληνικού ποδοσφαίρου…
Με αυτό το γκολ του (γεννημένου τα Χριστούγεννα του 2006) μέσου στις καθυστερήσεις του ντέρμπι των αιωνίων ο Ολυμπιακός πέτυχε την πρώτη νίκη του επί του Παναθηναϊκού έπειτα από εννέα αγώνες (με τρεις ήττες και έξι ισοπαλίες) και γράπωσε την πρόκριση στους ημιτελικούς του Κυπέλλου Ελλάδος…
Εάν την νίκη του μπασκετικού Ολυμπιακού επί της Παρί την περιέγραφε (όχι ο Χρήστος Καούρης, αλλά) ο συχωρεμένος ο Βασίλης Γεωργίου και έβλεπε το χαμόγελο του 60χρονου προπονητή, θα κατέβαζε από το ράφι μια από τις ατάκες του στη θρυλική μετάδοση του τελικού του Κυπέλου Κυπελλούχων, ανάμεσα στην ΑΕΚ και στη Σλάβια Πράγας, στις 4 Απριλίου του 1968 στο Καλλιμάρμαρο Στάδιο…
Τότε «Η Σοφία Βέμπο του μπάσκετ», όπως τον αποκαλούσε ο Φίλιππος Συρίγος είχε δει τον Αντώνη Χρηστέα να πλέει σε πελάγη ευτυχίας και αναφώνησε από του μικροφώνου τρεις λέξεις…
«Γέλα Χρηστέα μου»!
Το πέρασμα από τον Σηκουάνα και ο… κίνδυνος της πρώτης θέσης
Γέλαγε τότε ο Χρηστέας, γέλαγε χθες και ο Μπαρτζώκας, που βεβαίως μετά από δυο ώρες είχε κι έναν δεύτερο και σπουδαιότερο λόγο να εκδηλώνει τη χαρά του…
Αυτός δεν ήταν άλλος από το αβρόχοις ποσί πέρασμα του Ολυμπιακού από τα νερά του Σηκουάνα: οι τρις πρωταθλητές Ευρώπης καθάρισαν με συνοπτικές διαδικασίες την Παρί, πήραν το αίμα τους πίσω για το χουνέρι που είχαν πάθει στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας (όπου πήγε στράφι το επικό σερί 22-0), πέτυχαν την πέμπτη διαδοχική και όγδοη στο σύνολο εκτός έδρας νίκη τους, παραμένουν στην κορυφή με ρεκόρ 18-7, εξακολουθούν να βρίσκονται μόνοι τους στο ρετιρέ της κατάταξης και… κινδυνεύουν να τερματίσουν στο Νο 1 της κανονικής περιόδου!
Αυτό το γράφω μετά λόγου γνώσεως, καθόσον στη σύγχρονη ιστορία της Ευρωλίγκας καμιά ομάδα που βγήκε πρώτη στη regular season της διοργάνωσης δεν κατάφερε να διανύσει όλον δρόμο και δεν αξιώθηκε να αναρριχηθεί στο θρόνο!
Το καλάθι του Γιουλ και η… Χαλιμά
Καμιά, μα καμιά, συμπεριλαμβανομένου και του Ολυμπιακού o οποίος τη σεζόν 2022-23 έκοψε πρώτος το νήμα με ρεκόρ 24-10, στα playoffs απέκλεισε τη Φενέρμπαχτσε με 3-2, στον ημιτελικό κατάπιε τη Μονακό (στην τρίτη περίοδο, επί μέρους σκορ 27-2), αλλά στον τελικό ένιωσε να του παίρνει την μπουκιά μέσα από το στόμα ο Σέρχιο Γιουλ…
Βεβαίως όπως λέει και το παλαιικό κλισέ, «οι παραδόσεις γίνονται για να σπάνε» και αυτός προφανώς είναι ο στόχος των Πειραιωτών οι οποίοι σε πρώτο χρόνο προσβλέπουν στην τέταρτη απανωτή συμμετοχή τους στο Final 4 και μάλιστα σε έναν εξωτικό προορισμό!
Αρκεί βεβαίως το ανατολίτικο και αραβικό περιβάλλον του Άμπου Ντάμπι να μην αποδειχθεί… παραμύθι της Χαλιμάς!
Το ανάποδο déjà vu από το Λονδίνο
Α, για να μην το ξεχάσω: δεν ξέρω πόσο γερό μνημονικό έχει ο Μπαρτζώκας, αλλά το χθεσινό έργο της πρώτης περιόδου, με το σκορ στο 10-30 (με το τρίποντο του Βεζένκοβ) ήταν déjà vu…
To είχε ξαναδεί από την ανάποδη στις 12 Μαΐου του 2013, στο Λονδίνο, πάλι στην πρώτη περίοδο του τελικού του Final 4 απέναντι στη Ρεάλ Μαδρίτης, όταν ο Ολυμπιακός (δεν προηγούνταν όπως χθες, αλλά) βρισκόταν πίσω με ένα παρεμφερές σκορ (10-27).
Τότε ο Ολυμπιακός γύρισε από το -17 και επικράτησε με 100-88, χθες η Παρί δεν άλλαξε τη μοίρα της και η μπίλια στο τέλος έκατσε επίσης στο -17 (73-90)!
Ο Ελ Κααμπί , η ταρίφα και το εγκώμιο στον Σάσα
Στο μεταξύ διαπιστώνω ότι εσχάτως ο μπασκετικός Ολυμπιακός ανοίγει πολλές παρτίδες με τον ποδοσφαιρικό ομόσταυλο του: χθες ο Μουζακίτης έκανε apriori χαρούμενο και χαμογελαστό τον Μπαρτζώκα, ενώ την περασμένη Παρασκευή (στον αγώνα με την Εφές) ο Σάσα Βεζένκοβ είχε πετάξει το γάντι στον Αγιούμπ Ελ Κααμπί για να συγγράψουν παρέα ένα δοκίμιο για την τέχνη του σκοραρίσματος χωρίς ντρίμπλες και λοιπές περικοκλάδες.
Ο Βούλγαρος φόργουορντ έχει κόψει για τα καλά ταρίφα, σκοράροντας για ενδέκατη φορά σε 23 από τα 25 ματς στα οποία έχει αγωνισθεί, πάνω από 20 πόντους, με αποκορύφωμα το 45άρι του κόντρα στην Άλμπα Βερολίνου.
Μετά το χθεσινό ματς στο Παρίσι ο Μπαρτζώκας επιδαψίλευσε στον σούπερ σταρ της ομάδας του το εγκώμιο ότι «είναι προνόμιο να έχω παίκτες σαν τον Βεζένκοβ» και προφανώς δεν έχει άδικο .
Ο Φουρνιέ και οι λοστρόμοι!
Για να μείνω στα λόγια του, συνιστά επίσης προνόμιο για τον προπονητή του Ολυμπιακού να έχει μια ντίβα όπως ο Εβάν Φουρνιέ «που πηγαίνει πρώτος στο γήπεδο και φεύγει τελευταίος», ούτε κουβέντα…
Έλα όμως που ο Μπαρτζώκας έχει επίσης το προνόμιο εκτός από καπεταναίους να διαθέτει και σπουδαίους λοστρόμους, θερμαστές, ναύκληρους και ναύτες!
Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν δυο παίκτες που έλαμψαν χθες και έπαιξαν καταλυτικό ρόλο στο να ποζάρει χαρούμενος χθες το πρωί ο Μπαρτζώκας μαζί με τους επιτελείς του και διοικητικά στελέχη του Ολυμπιακού μπροστά στον εμβληματικό Ναό της Παναγίας των Παρισίων.
Η κατηγορία… Παπανικολάου
Τον Γιαννούλη Λαρεντζάκη και τον Νάιτζελ Γουίίλιαμς-Γκος εννοώ οι οποίοι λόγω των οργανικών θέσεων του στην περιφέρεια, κάλυψαν όχι απλώς με επάρκεια, αλλά τουλάχιστον… πλήρως τα κενά του Τόμας Γουόκαπ και του Λούκα Βιλντόζα.
Αφήνω έξω από αυτή την κουβέντα τον Κώστα Παπανικολάου (επτά ασίστ, πέντε ριμπάουντ, δυο κλεψίματα, μία τάπα), διότι ελόγου του αποτελεί μια κατηγορία από μόνος του, φορώντας είτε τη φανέλα της Εθνικής, είτε του Ολυμπιακού.
Ο instantscorer «Λάρι» και οι Θερμοπύλες του Γκος
Ο «Λάρι» έχει αγωνισθεί μέχρι στιγμής σε εννέα από τα 25 ματς της EuroLeague με μέσο όρο 2.2 πόντους σε πέντε λεπτά και 58 δευτερόλεπτα συμμετοχής, αλλά χθες πρόλαβε να σκοράρει 10 πόντους μέσα σε 7’.17’’ και να συστηθεί ως ένας instantscorer, χωρίς να παίρνει χαμπάρι πού, πότε, πόσο και εάν στην τελική παίζει!
Για τον Αμερικανό γκαρντ, o οποίος χθες έμεινε να φυλάει τις Θερμοπύλες του backcourt επί 35 λεπτά και 53 δευτερόλεπτα χωρίς να υποπέσει ούτε σε μισό λάθος (αν και ρέπει προς αυτά), χώρια η καταλυτική συμβολή του στη νίκη, δεν γράφω τίποτε άλλο…
Αυτός ο… αλήτης τα φταίει όλα, όχι μόνο τα κακά, αλλά πλέον και τα καλά, οπότε σπολλάτη του!
