Από το Κιλελέρ στο...Κατάρ

Στις 6 Μαρτίου του 2011 συμπληρώνονται 71 χρόνια από το Κιλελέρ, την εξέγερση των αγροτών δηλαδή στη Θεσσαλία, που κατέληξε σε αιματοκύλισμα από την επέμβαση του στρατού που όπως περιγράφει ο Σαββόπουλος "περνούσε όλη τη νύχτα με τρένα και με φορτηγά κι είχανε κλείσει όλοι οι δρόμοι για τη Λάρισα"

Ανήμερα αυτής της επετείου έχει οριστεί και ο φετινός τελικός του Κυπέλλου Ελλάδος στο μπάσκετ ανάμεσα σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό. Καμιά σχέση θα πείτε, ορθώς.

Θα μπορούσε, πάντως, και ο στρατός να κλείσει... όλους τους δρόμους για το Ελληνικό. Το κάνει η αστυνομία. Κατά μια ακατανόητη λογική που ασπάζονται οι δυο ιστορικοί σύλλογοι, αλλά και η διοργανώτρια αρχή η ομοσπονδία μπάσκετ αυτός ο αγώνας γίνεται για 1.000-1.200 "νοματαίους".

Οι εξέδρες άδειες κι ο Κυπελλούχος πανηγυρίζει, σαν...τιμωρημένος, σχεδόν μόνος λες και έκανε κάτι κακό και τον έβαλαν τιμωρία.

Την ώρα, που σε όλη την προηγμένη Ευρώπη ο τελικός του Κυπέλλου είναι το αποκορύφωμα μιας μπασκετικής πανδαισίας τριών ή τεσσάρων ημερών, εδώ στην Ψωροκώσταινα κλείνουν δρόμοι, απαγορεύεται η κυκλοφορία και ένα τεράστιο πανό καλύπτει το αποκρουστικό θέαμα των άδειων εξεδρών.

Θα περίμενε κανείς ότι όλο αυτό τον καιρό, που όλοι περίμεναν την δεδομένη πρόκριση των δυο "αιωνίων" να είχαν γίνει κάποιες ζυμώσεις. Έστω και για την τιμή των όπλων, να ανταλλαχθούν δυο τρεις ιδέες, για να δούμε βρε αδερφέ, αν μπορούμε να κάνουμε ένα βήμα μπροστά.

Τι είχα πάντα

Τζίφος. Τί είχες Γιάννη, τι είχα πάντα. Θα πάμε να στριμωχτούν οι εκλεκτοί χουλιγκάνοι των δυο ομάδων στα δυο πέταλα του γηπέδου, θα ακούσουμε τον γνωστό οχετό και όταν τελειώσει ο αγώνας θα πάμε όλοι ήσυχοι να κοιμηθούμε στο σπίτι μας.

Είναι, πολύ άσχημο, κάθεται στον λαιμό σαν ψαροκόκαλο το να συνειδητοποιεί κανείς ότι ... δεν μπορεί να γίνει αλλιώς. Είναι έτσι όμως; Είναι πράγματι αδύνατο να δούμε στην Ελλάδα ένα ματς Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού με οπαδούς και των δυο, χωρίς να κινδυνεύει η σωματική και η ψυχική υγεία όλων όσων θέλουν να πάνε να δουν ένα αγώνα ανάμεσα σε δυο εκ των κορυφαίων ομάδων της Ευρώπης;

Είναι πράγματι τόσο ανίκανοι οι δυο σύλλογοι να συνεννοηθούν και να εγγυηθούν την ομαλή διεξαγωγή του ματς και τον απόλυτο έλεγχο των οπαδών τους;

Έχει πάθει τόσο μεγάλη αρτηριοσκλήρωση η ομοσπονδία, που αδυνατεί να σκεφτεί λύσεις και απλά υπομένει τη μοίρα της, απαξιώνοντας χρόνο με το χρόνο, ολοένα και περισσότερο τη μοναδική διοργάνωση με "αίγλη" που της έχει απομείνει;

Αντέχουν, πράγματι, το φαινόμενο επαγγελματίες αθλητές και προπονητές που εισπράττουν εκατομμύρια ευρώ να προσβάλλεται τόσο βάναυσα η προσωπικότητά τους;

Μα αν δεν γίνει πραγματική συζήτηση, με ξεκάθαρους όρους και αποφασιστικότητα απαντήσεις δεν θα πάρουμε ποτέ. Όχι τέσσερις αλλά 1.004 τελικοί στο Ελληνικό, θα γίνονται με τον ίδιο τρόπο χωρίς να ενοχλείται κανένας

Επειδή, πάντως, πολύ λόγος γίνεται τελευταία για την περίφημη μεσογειακή λίγκα, όπου τα νήματα τα κινεί η ελληνική ομοσπονδία θέλοντας να φέρει ανταγωνισμό στα δυο μεγάλα κλαμπ, ας το σκεφτεί καλύτερα. Αφού θέλει να συγκινήσει τους Άραβες, ψάχνοντας για χρήματα (ή και για ...θύματα, το ίδιο είναι) ας στείλει τους δυο αιωνίους να παίξουν στο Κατάρ! Να συγκινήσει και τους σεΐχηδες...