Από τον Σλούκα στον Παπανικολάου ένας... Ντόρσεϊ δρόμος
Το αναγκαστικό (;) διαζύγιο με τον Σλούκα, η άγκυρα του Παπανικολάου και το "ερυθρόλευκο" ρόστερ με ή χωρίς Ντόρσεϊ. Ο Γιάννης Φιλέρης αναλύει τα δεδομένα μιας γεμάτης ημέρας για τον Ολυμπιακό που ξέραμε αλλά κι εκείνον της νέας σεζόν...
Ο Κώστας Σλούκας αποχαιρέτησε τον Ολυμπιακό για δεύτερη φορά στην καριέρα του. Όπως το 2015, έτσι και το 2023, ο αθλητικός εγωισμός που τον χαρακτηρίζει από μικρό παιδί, του υπαγόρευσε εν τέλει να πει "αντίο" και να αναζητήσει αλλού τη συνέχεια της καριέρας του. Όπως φάνηκε και από τη δήλωση του η διάσταση απόψεων με τον Γιώργο Μπαρτζώκα ήταν τόσο μεγάλη, που ουσιαστικά και πρακτικά τον έστειλε στην πόρτα της εξόδου.
Ακόμα κι αν ο ίδιος είχε την επιθυμία να παραμείνει στο ΣΕΦ, κατά βάθος ήξερε καλά ότι η συμβίωση με τον προπονητή του, μετά απ' όσα ειπώθηκαν και στην τετράωρη σύσκεψη με τους Αγγελόπουλους, έμοιαζε -σχεδόν- αδύνατη. Οι ιδιοκτήτες του Ολυμπιακού τον άκουσαν προσεχτικά, του εξέφρασαν κι αυτοί την επιθυμία τους να συνεχίσει με τα "ερυθρόλευκα", όμως στο τέλος του ραντεβού και αυτοί είχαν συνειδητοποιήσει ότι δύσκολα ο Σλούκας θα τους έλεγε το "ναι".
Μετά την πρώτη συνάντηση είχαμε γράψει ότι μια επικοινωνία Μπαρτζώκα - Σλούκα ίσως να έλυνε το πρόβλημα, από την άλλη, όμως, οι όροι και τα λεγόμενα του διεθνή άσου δεν συνηγορούσαν σε... οριστική παύση των "εχθροπραξιών". Από την στιγμή, άλλωστε, που η δυσφορία του (και μάλιστα πολύ μεγάλη) για τον προπονητή του εκδηλώθηκε δημόσια και ενώπιον των Αγγελόπουλων, όλα προδίκαζαν το οριστικό διαζύγιο.
Ουσιαστικά δεν υπήρξε ποτέ διαπραγμάτευση. Η οικονομική πρόταση του Ολυμπιακού, μάλλον τον άφηνε ικανοποιημένο, αφού για τα επόμενα δυο χρόνια το συμβόλαιο του θα ήταν ύψους 3.1 εκ ευρώ και εφόσον ανανεωνόταν για συν ένα έτος θα ξεπερνούσε τα 4.5 εκ..
Ο Σλούκας έθεσε απευθείας το θέμα της -κατά τη γνώμη του- άδικης μεταχείρισης από τον Μπαρτζώκα. Μίλησε αρκετές φορές για "μη σεβασμό", επαναλαμβάνοντας τα όποια παράπονα του και δείχνοντας ότι δύσκολα θα μπορούσε εκ νέου να συμβιώσει με τον προπονητή του. Οι Αγγελόπουλοι θα μπορούσαν να μεσολαβήσουν για εξεύρεση μιας συμβιβαστικής λύσης, από την άλλη, όμως, δεν θα αμφισβητούσαν ποτέ το στάτους και το κύρος του Μπαρτζώκα.
Δεύτερο ραντεβού δεν προγραμματίστηκε ποτέ και απλά ήταν θέμα χρόνου να επέλθει η οριστική ρήξη. Εδώ υπάρχουν δυο ερωτηματικά:
- Το πρώτο αφορά τον ίδιο τον διεθνή άσο. Αν δηλαδή είχε αποφασίσει εκ των προτέρων ότι "δεν πάει άλλο με τον Μπαρτζώκα" και απλά ήθελε να ενημερώσει ή πίστευε (μάλλον αφελώς) ότι οι ιδιοκτήτες της ομάδας θα τραβούσαν το αυτί του προπονητή.
- Το δεύτερο έχει να κάνει με τη συνολική αντιμετώπιση του όλου θέματος από τον οργανισμό του Ολυμπιακού. Αν δηλαδή μπορούσαν οι "ερυθρόλευκοι" να σβήσουν τη φωτιά εν τη γενέσει και να μην την αφήσουν να ξεσπάσει σαν πυρκαγιά ανάμεσα σε παίκτη και προπονητή, που λογικά, πλέον, δεν μπορούσε να σβήσει ποτέ;
Στον αντίποδα μπορεί κανείς να σημειώσει την εξαιρετική πορεία της ομάδας εντός και εκτός συνόρων, χωρίς το συγκεκριμένο πρόβλημα να επηρεάσει τα αγωνιστικά αποτελέσματα αλλά και την ατμόσφαιρα μέσα στα αποδυτήρια, κάτι που αναδεικνύει τον επαγγελματισμό και τη συνέπεια όλων μέσα στο κλαμπ.
Κανείς δεν μπορεί αφαιρέσει το δικαίωμα από τον Σλούκα να έχει την άποψη του και να εμμένει σε αυτήν, ακόμα κι αν είναι λανθασμένη.
Κανείς δεν αμφισβητεί και τη συνεισφορά του σε αυτή την σπουδαία διετία των τίτλων. Από την άλλη κανείς δεν μπορεί να υπαγορεύσει στον Μπαρτζώκα πως θα κάνει τη δουλειά του, ειδικά σε ό,τι έχει να κάνει με τη διαχείριση των παικτών.
Τα αποτελέσματα δικαιώνουν τον προπονητή και τη φιλοσοφία του. Οι τίτλοι που κατέκτησε ο Ολυμπιακός, επίσης. Με τον Σλούκα βασικό γρανάζι της μηχανής; Βεβαίως. Με τον Σλούκα, όμως, όπως τον χρησιμοποιούσε ο κόουτς Μπαρτζώκας.
Η άγκυρα του Παπανικολάου
Κι ενώ ο Σλούκας έφευγε αποχαιρετώντας τον κόσμο του Ολυμπιακού με μια δήλωση στα social media (με άκομψη παράλειψη την παραμικρή αναφορά στο προπονητικό επιτελείο της ομάδας) ο Κώστας Παπανικολάου ανανέωνε το συμβόλαιο του μέχρι το 2026. Αν όλα πάνε καλά θα είναι 36 ετών, θα έχει συμπληρώσει μια 15ετία με τα "ερυθρόλευκα" και θα ναι πιθανότατα πρώτος σε συμμετοχές εντός και εκτός συνόρων.
Θα είναι ένας εμβληματικός αρχηγός της ομάδας, εφάμιλλος του Βασίλη Σπανούλη και του Γιώργου Πρίντεζη. Ο "Παπ" προέρχεται από μια συναρπαστική σεζόν, ενδεχομένως την καλύτερη της καριέρας του και ετοιμάζεται να ηγηθεί της ομάδας και την ερχόμενη χρονιά.
Ειδικά μετά την αποχώρηση των Βεζένκοβ και Σλούκα, αναλαμβάνει ένα ακόμα πιο κομβικό ρόλο όχι τόσο μέσα στο γήπεδο όπου έτσι κι αλλιώς είναι μια εξέχουσα φυσιογνωμία, που κάνει δεκάδες δουλειές φανερές ή όχι, όσο έξω απ' αυτό, όπου θα είναι πλέον ο αναμφισβήτητος ηγέτης-αρχηγός του Ολυμπιακού.
Σε μια μέρα, λοιπόν, που ο Ολυμπιακός έχασε τον παίκτη που έπαιρνε τις πιο πολλές αποφάσεις πάνω στο παρκέ, ένα σπουδαίο γκαρντ που μπορεί να εκτελέσει και να δημιουργήσει, όπως είναι ο Σλούκας, κράτησε τον βασικό πνεύμονα της αμυντικής του λειτουργίας, τον παίκτη που θυσιάζει πάντα το εγώ του στην υπηρεσία της ομάδας και αποτυπώνεται στη φιγούρα του Παπανικολάου.
Ήταν σημειολογικό ότι το αντίο του ενός συνέπεσε με την ανανέωση της συνεργασίας του άλλου; Μπορεί...
Με ή χωρίς Ντόρσεϊ;
Η αποχώρηση του Σλούκα και του Βεζένκοβ, με τη σχεδόν σίγουρη άφιξη του Μίροτιτς, αλλά και τις μεταγραφές Μιλουτίνοβ και Γουίλιαμς Γκος σχηματοποιούν την εικόνα του Ολυμπιακού, εν όψει της νέας περιόδου. Ο Σπύρος Καβαλιεράτος ανέλυσε διεξοδικά τα δεδομένα της νέας χρονιάς.
Ουσιαστικά υπάρχει ένα ερωτηματικό. Αν ο Ολυμπιακός θα επιχειρήσει να επαναπατρίσει τον Τάιλερ Ντόρσεϊ, ή να αρκεστεί στις προσθήκες ενός ξένου, τρίτου ψηλού και τη σχεδόν βέβαιη μεταγραφή του 21χρονου Γιώργου Τανούλη από τον Προμηθέα.
Η περίπτωση του διεθνή γκαρντ της Φενέρ δεν είναι τόσο εύκολη. Ο Μπαρτζώκας θα τον ήθελε στην περιφέρεια της ομάδας, αλλά υπάρχει και ένα... συμβόλαιο που πρέπει να λυθεί. Αν η τουρκική ομάδα αποφασίσει να τον παραχωρήσει είναι λογικό να ζητήσει ένα buy out.
Από την άλλη σε κάποιες προκαταρκτικές επαφές ο Ντόρσεϊ μοιάζει πιο "ακριβός" κι από τον Σλούκα, με αποτέλεσμα να είμαστε αρκετά μακριά από το να θεωρηθεί ότι ο Ολυμπιακός τον πλησιάζει, χωρίς αυτό, βέβαια, να αποκλείεται...