Στην Ευρωλίγκα αν δεν είσαι συγκεντρωμένος, όσο καλό κι αν είναι το ρόστερ σου, ισχύει το παλιό σουρεαλιστικό τραγουδάκι που λέγαμε όταν όλα ήταν... άστα να πάνε και θυμήθηκε μια μέρα στη Βουλή, ο γενικός γραμματέας του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας: "Αραμπάδες και καρούλια, ραπανάκια και μαρούλια, μια παντόφλα στο κρεβάτι, βάσανα που ΄χει η αγάπη". Δεν βγάζεις άκρη δηλαδή.

Κάπως έτσι εμφανίστηκε και ο Ολυμπιακός στο Βελιγράδι κόντρα στον Ερυθρό Αστέρα. Εντάξει του έλειπαν ο Φαλ και ο τρίτος σέντερ, αλλά δεν είναι δικαιολογία να χάνει όλες σχεδόν τις προσωπικές μονομαχίες, να κάνει 17 λάθη, ορισμένα χωρίς καν πίεση από τους παίκτες του Ερυθρού Αστέρα και χωρίς καν να το καταλάβει να βρίσκεται 15 πόντους πίσω, κυνηγώντας στη συνέχεια απίθανες ανατροπές.

Εν τω μεταξύ δεν ήταν μόνο αυτός που είχε απουσίες. Ο Αστέρας έπαιξε χωρίς Μπολομπόι, Πετρούσεβ και Τεόντοσιτς. Μήπως ήταν πιο πολλές οι δικές του απώλειες; Σε αντίθεση όμως με τους παίκτες του Μπαρτζώκα, εκείνοι του Σφαιρόπουλου που έμειναν στο κατόπι των απόντων έπρεπε να κάνουν πέντε πράγματα και έκαναν δέκα. Γι αυτό νίκησαν δίκαια.

Και να πει κανείς ότι ο Ολυμπιακός δεν πήρε το μάθημα του, μια εβδομάδα πριν από τα τρελόπαιδα της Παρί; Το πήρε, αλλά δεν το διάβασε καλά.. Από την άλλη είναι πιθανό να μην μπορεί, αυτή τη στιγμή με τα δεδομένα προβλήματα που αντιμετωπίζει, να παίξει καλύτερα. Όμως, ακόμα κι αν δεχθεί κανείς ότι η ομάδα διανύει μια περίοδο κάμψης, είναι αδικαιολόγητο να πέφτει αμαχητί, η για να ακριβολογήσουμε να δίνει την ύστατη μάχη, ενώ όλα σχεδόν έχουν τελειώσει.

Ο Μπαρτζώκας παραδέχθηκε ότι αυτή ήταν η χειρότερη εμφάνιση της ομάδας του φέτος. Όσα κι αν δοκίμασε δεν του βγήκαν, αφού ακόμα και για το τρικ με τα δυο τεσσάρια (Βεζένκοβ, Πίτερς) τον Παπανικολάου και τους δυο γκαρντ ο Αστέρας είχε προετοιμαστεί βρίσκοντας τη λύση από τους συνεχόμενους πόντους του Νταβιντόβατς!

Δεν ήταν όμως εκεί το θέμα. Ο Ολυμπιακός έχασε (κατά κράτος) στο τρίτο δεκάλεπτο. Εκεί που έκανε όλα τα λάθη μαζεμένα, έχανε εύκολα την μπάλα, δεχόταν ακόμα πιο εύκολα το καλάθι και είδε τους Σέρβους να πετυχαίνουν ένα επί μέρους 28-15, ως σκορ περιόδου. Η κακή βραδιά του Γουόκαπ, οι επιπολαιότητες του Βιλντόσα και του Γκος, έκαναν πολύ ευάλωτη την περιφέρεια του Ολυμπιακού.

Καθώς μάλιστα ο Εβάν Φουρνιέ έμοιαζε αόρατος με 1/10 σουτ, τα πράγματα έγιναν ακόμα χειρότερα. Κανείς δεν μπόρεσε να μπει στα παπούτσια του. Ο ΜακΚίσικ έβαλε δυο τρίποντα, αλλά πέραν τούτων ουδέν, ο Ντόρσεϊ αγωνίστηκε λίγο.

Το κακό είναι ότι οι Πειραιώτες έχασαν πολύ εύκολα και με πολύ σοφτ αντιδράσεις. Η άμυνα που είναι το σήμα κατατεθέν αυτής της ομάδας πήγε ξανά περίπατο. Φάνηκε κάτι τέτοιο και από το πρώτο ημίχρονο, αφού τον μόνο που μπόρεσε να εξουδετερώσει ο Ολυμπιακός από τα ατού του Αστέρα ήταν ο Κάναν.

Με τόσα πολλά λάθη μέσα στο Βελιγράδι, δύσκολα κανείς επιβιώνει. Ο Ολυμπιακός έχασε -στο δεύτερο ημίχρονο- το όποιο καθαρό μυαλό (γιατί και στο πρώτο μέρος θολωμένος ήταν) και όταν αποφάσισε να αντιδράσει ήταν πλέον αργά. Σουτάροντας άθλια, ειδικά από μακριά (6/ς3 τρίποντα) με κανένα από τα αστέρια του να μπορεί να πάρει λίγο την ευθύνη στους ώμους του, η ήττα ήρθε φυσιολογικά και το κοντέρ έγραψε τρία L στα τελευταία τέσσερα ματς.

Με τραγικά ποσοστά, λοιπόν, κακή σύζευξη ασίστ (18) και λαθών (17) με δυο μόλις παίκτες να έχουν διψήφιο νούμερο πόντων και χαμένες σχεδόν όλες τις προσωπικές μονομαχίες θα' ταν απίθανο να κερδίσει. Ο Αστέρας δεν έχασε σχεδόν ποτέ την αυτοκυριαρχία του και ο Σφαιρόπουλος έβλεπε σχεδόν όλους τους παίκτες του έτοιμους. Είτε αυτός ήταν ο πιο έμπειρος και πάντα εύστοχος Νεμάνια Νέντοβιτς, είτε ο παίκτης-κλειδί Νίκολα Κάλινιτς, είτε ο περιορισμένων δυνατοτήτων σέντερ, Ούρος Πλάβσιτς.

Η προσθήκη και τα ματς του ΣΕΦ

Η αλήθεια είναι ότι σε αυτή τη φετινή Ευρωλίγκα όπου γίνεται ένας μικρός (ή μεγάλος) χαμός οι ήττες αναμένεται να είναι πιο πολλές από κάθε άλλη φορά. Ο Ολυμπιακός δεν έπαθε ανεπανόρθωτη ζημιά χάνοντας διαδοχικά από την Παρί εκτός έδρας και τον Ερυθρό Αστέρα στο Βελιγράδι, είναι σε απόσταση βολής από την κορυφή και περιμένει δυο συν ένα γεγονότα.

• Την επιστροφή του Φαλ, του οποίου η παρουσία ξέρουμε πόσο επιδραστική είναι στο όλο παιχνίδι του Ολυμπιακού.
• Την προσθήκη του τρίτου σέντερ, ώστε να είναι γεμάτες οι προπονήσεις και λυμένα τα χέρια του προπονητή
• Και τα ματς που έρχονται στο ΣΕΦ. Θεωρητικά πιο εύκολα, καθώς οι Πειραιώτες υποδέχονται σε διπλή εβδομάδα πριν από τα Χριστούγεννα, Βίρτους Μπολόνια και Άλμπα Βερολίνου.

Οι νίκες είναι πάντα το ζητούμενο κι αυτές που σε ξαναβάζουν σε τροχιά. Κι αυτό θα επιδιώξει ο Ολυμπιακός, προσπαθώντας ωστόσο να ξαναπαίξει και μπάσκετ αξιώσεων, σεβόμενος και τη δυναμική όλων των αντιπάλων του.

Είδες το Μιλάνο;

Όλα αυτά πριν ο Ολυμπιακός ταξιδέψει στο Μιλάνο για να παίξει με την Αρμάνι, τη δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων στην πρεμιέρα του πρώτου γύρου. Θα θυμάστε, βέβαια, ότι η ιταλική ομάδα είχε γίνει αντικείμενο ακόμα και χλεύης για το κακό της ξεκίνημα. Ε τώρα μετράει... έξι σερί νίκες, έφτασε τις εννιά, ισοβαθμεί με τους "ερυθρόλευκους" και την ερχόμενη εβδομάδα επισκέπτεται το ΟΑΚΑ για να αντιμετωπίσει τον Παναθηναϊκό.

Γιατί τα λέμε όλα αυτά; Διότι άλλο η θεωρία και άλλο η πράξη. Ο Ολυμπιακός μπορεί να φτιάχτηκε για να πάει στο Final Four και να πάρει την Ευρωλίγκα, αν όμως δεν θυμηθεί ότι σε κάθε παιχνίδι, ανεξαρτήτως προβλημάτων, πρέπει να δίνει τα πάντα, να κυνηγάει (και να κερδίζει) κάθε διεκδικδούμενη μπάλα θα πατάει μπανανόφλουδες.

Η Ευρωλίγκα δεν είναι για παχιά λόγια και μπάσκετ ... με αραμπάδες και μαρούλια. Απαιτεί συγκέντρωση, προσήλωση και κάθε φορά τον καλύτερο εαυτό όλων όσων πατήσουν το παρκέ. Πόσους τέτοιους είχε ο Ολυμπιακός στο Βελιγράδι. Σχεδόν κανένα. Πόσους ο Αστέρας; Σχεδόν όλους.