Αν το σαββατοκύριακο το πρωτάθλημα της Superleague πρόσφερε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε, για μια ακόμη φορά, την "ελληνική κωμωδία" (με τα όσα συμβαίνουν, κυρίως έξω από τα γήπεδα) έρχεται ο Κρεκούκιας και σε προσγειώνει ανώμαλα.

Τι το θελε κι αυτός ο Χριστιανός το αφιέρωμα (σε δυο δόσεις) στις ακαδημίες της Μπαρτσελόνα; Ντε και καλά, να μας "ξεστραβώσει". Άσε μας ρε Θανάση, στη ...τρέλα μας. Ποιές ακαδημίες τώρα, ποιά Μασία και κουραφέξαλα; Τι μας ενδιαφέρει εμάς, που έμαθαν μπάλα ο Πικέ, ο Μέσι, ο Πουγιόλ, ο Τσάβι κι ο Ινιέστα.

Και τί μας κόφτει κυρ-Θανάση που ο Κρόιφ, είχε την έμπνευση να δημιουργήσει ακαδημίες στα πρότυπα του Άγιαξ; Κι αυτός ο περίεργος προπονητής, που είναι 21 χρόνια στην "Μασία" τι τον θες και μας τον μοστράρεις φάτσα-κάρτα.

Δε γουστάρουμε ρε άνθρωπε. Πες μας τι είπε ο Νιόπλιας για την εφτάρα του Ολυμπιακού από τη Γιουβέντους. Τι απάντησαν οι "κύκλοι" του Ολυμπιακού στον προπονητή που παραιτήθηκε για μισή ώρα, αλλά μετά από μισή ώρα τον έπεισε ο Πατέρας, ο Σισέ και ο Ησαΐας να παραμείνει στον πάγκο του ΠΑΟ.

Πες μας τι είπαν οι κύκλοι, τα τετράγωνα και τα παραλληλόγραμμα, Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού, μετά το ματς στο Καραϊσκάκη. Δώσε μας λεπτομέρειες γιατί οι δυο φίλοι, Πατέρας και Μαρινάκης, δεν θέλουν να βλέπουν ο ένας τον άλλον. Πες μας τι ανέφεραν οι ανακοινώσεις των συνδέσμων οπαδών του ΠΑΟΚ, κατά του Ζαγοράκη, πώς απάντησε ο Θόδωρος, τι είπε η "Θύρα 4".

Αυτό το ποδόσφαιρο θέλουμε. Αυτό μας αξίζει. Με αυτό ασχολούμεθα και χύνουμε τόνους μελανιού στο χαρτί και φαιάς ουσίας στον εγκέφαλο (αν μας έχει μείνει καθόλου). Τι είπε ο Πατέρας, πώς απάντησε ο Μαρινάκης, τι θα γράψει η τάδε εφημερίδα πως θα απαντήσει η δείνα.

Δεν θέλουμε το άλλο, το κανονικό ποδόσφαιρο. Δεν μας ενδιαφέρει. Αυτό είναι για να το ... θαυμάζουμε, όταν παίζει ο Παναθηναϊκός στο Κάμπ Νόου, τρώει μια πεντάρα και μετά δηλώνουμε έκπληκτοι: " Α, αυτή η Μπαρτσελόνα δεν παίζει μπάλα, αλλά play station". Και προσθέτουμε εξίσου έκθαμβοι: " Και να φανταστείτε πως ο βασικός κορμός αυτής της υπερομάδας προέρχεται από τις ακαδημίες".

Ούτε να μάθουμε, όμως, νιώθουμε την ανάγκη, ούτε να δανειστούμε κάποια από τη τεχνογνωσία. Αντιθέτως, κλεισμένοι στο καβούκι μας, μέσα σε ένα μικρόκοσμο που ανακυκλώνει τους ίδιους και τους ίδιους, με μικρές διαφοροποιήσεις, απολαμβάνουμε τη μιζέρια.

Σιγά, λοιπόν, μη δώσουμε βάση σε όσα γράφει ο Κρεκούκιας. Άσε που είναι ... και πολλά (κι έχει και δεύτερο μέρος)