X

Σεβόμαστε την ιδιωτικότητά σας

Εμείς και οι συνεργάτες μας αποθηκεύουμε ή/και έχουμε πρόσβαση σε πληροφορίες σε μια συσκευή, όπως cookies και επεξεργαζόμαστε προσωπικά δεδομένα, όπως μοναδικά αναγνωριστικά και τυπικές πληροφορίες που αποστέλλονται από μια συσκευή για εξατομικευμένες διαφημίσεις και περιεχόμενο, μέτρηση διαφημίσεων και περιεχομένου, καθώς και απόψεις του κοινού για την ανάπτυξη και βελτίωση προϊόντων. Με την άδειά σας, εμείς και οι συνεργάτες μας ενδέχεται να χρησιμοποιήσουμε ακριβή δεδομένα γεωγραφικής τοποθεσίας και ταυτοποίησης μέσω σάρωσης συσκευών. Μπορείτε να κάνετε κλικ για να συναινέσετε στην επεξεργασία μας και των συνεργατών μας όπως περιγράφεται παραπάνω. Εναλλακτικά, μπορείτε να αποκτήσετε πρόσβαση σε πιο λεπτομερείς πληροφορίες και να αλλάξετε τις προτιμήσεις σας πριν από τη συγκατάθεσή σας ή να αρνηθείτε να δώσετε τη συγκατάθεσή σας. Λάβετε υπόψη ότι κάποια επεξεργασία των προσωπικών σας δεδομένων ενδέχεται να μην απαιτεί τη συγκατάθεσή σας, αλλά έχετε το δικαίωμα να αντιταχθείτε σε αυτήν την επεξεργασία. Οι προτιμήσεις μας θα ισχύουν μόνο για αυτόν τον ιστότοπο.

EUROLEAGUE

Χαστούκια και Κουρκούδιαλος

Ο Ολυμπιακός δεν έχει πρόβλημα απέναντι στις γερμανικές ομάδες. Αλλά το 1992 όταν ξεκινούσε τους αγώνες του στο μακρινό Λεβερκούζεν όλα ήταν διαφορετικά. Ο Γιάννης Φιλέρης θυμάται

To ματς της Παρασκευής ανάμεσα στον Ολυμπιακό και την Μπάμπεργκ είναι το 24ο στην ιστορία της Ευρωλίγκας, όπου οι "ερυθρόλευκοι" έχουν αντιμετωπίσει μια γερμανική ομάδα. Ο απολογισμός τους είναι συντριπτικά θετικός για την ομάδα του Πειραιά: 18-4. Και βέβαια, πριν προκύψουν οι σύγχρονες Μπάγερν Μονάχου και Μπάμπεργκ Μονάχου, ή ... σχεδόν αιώνια Άλμπα Βερολίνου, ο Ολυμπιακός έκανε πράξη το σουξέ του Γιώργου Νταλάρα: "μια βραδυά στο Λεβερκούζεν". Τέσσερα χρόνια σερί ήταν αυτά...

Εκεί στη μικρή (για τα γερμανικά δεδομένα) πόλη, που ουσιαστικά υπάρχει λόγω της γνωστης φαρμακοβιομηχανίας (Μπάγερ) ο Ολυμπιακός έκανε τα πρώτα του βήματα στην Ευρώπη. Μια παγωμένη νύχτα του Νοέμβρη, άλλωστε, ο Ολυμπιακός έκανε και το πρώτο του ταξίδι για τον όμιλό του, που είχε προκριθεί μετά την παλικαρίσια πρόκριση επί της Ολύμπια Λιουμπλιάνας. Το Λεβερκούζεν, μουντό, βουβό σχεδόν αφού δεν κυκλοφορούσε ψυχή μετά τις οκτώ το βράδυ, υποδέχθηκε την "ερυθρόλευκη" αποστολή στις 4/11 του 1992. Μια μέρα μετά ήταν προγραμματισμένο το ματς με την πρωταθλήτρια Γερμανίας. Στην περίφημη Ντοπάτκα Χάλε, το έργο των "ερυθρολεύκων" δεν ήταν τόσο εύκολο...

Οι Γερμανοί, που ένα χρόνο μετά έπαιρναν το Ευρωμπάσκετ στην Ολύμπια Χάλε του Μονάχου, είχαν ξεκινήσει μια προσπάθεια και επί συλλογικού επιπέδου. Η Λεβερκούζεν του κόουτς Μπάουερμαν ήταν ό,τι καλύτερο είχε να επιδείξει εκείνη την εποχή η Μπουντεσλίγκα, που βρισκόταν στα σπάργανα.

Ο Ολυμπιακός είχε ξεκινήσει την τελική φάση με νίκη επί της Εστουντιάντες και ήθελε πολύ να κάνει το 2-0. Δεν ήταν τόσο εύκολο, γιατί η Λεβερκούζεν ήταν μια καλή ομάδα (εκείνη τη χρονιά είχε την καλύτερη επίθεση στην Ευρωλίγκα με 88.9π) και ο Ολυμπιακός των Πάσπαλι-Μπέρι άγουρος και ... άβγαλτος στας Ευρώπας. Οι ομογενείς είχαν γεμίσει το μικρό γηπεδο της Λεβερκούζεν(χωρητικότητας 4.000 θεατών), οι "ερυθρόλευκοι" έπαιξαν καλά, αλλά έχασαν στις λεπτομέρειες (και στην παράταση) με 66-63. Ο Ιωαννίδης δεν χώνεψε την ήττα και την πλήρωσαν οι παίκτες του:

  • Ο Μίλαν Τόμιτς έφαγε μια σπρωξιά γιατί δεν πρόσεξε στην τελευταία φάση και λίγο έλειψε να ... τραυματιστεί από το σπρώξιμο του "ξανθού"
  • Ο Γιώργος Λιμνιάτης έφαγε ένα ...μεγαλοπρεπές χαστούκι, επειδή τόλμησε να σουτάρει (!) η μπάλα μπήκε και βγήκε και ο Ιωαννίδης κάλεσε τάιμ-άουτ. Μόλις ο νεαρός πλησίασε στον πάγκο άκουσε το "σε πήραμε για να σουτάρεις" και είδε τον ουρανό σφοντύλι!
  • Στα αποδυτύρια το χαστούκι το εισέπραξε ο Γιώργος Σιγάλας, που είχε αναλάβει το μαρκάρισμα του Γουίλερ, τα πήγε περίφημα αλλά έφαγε ένα καλάθι στην εκπνοή της επίθεσης!

Η δημοσιογραφική αποστολή είχε καταλύσει στο περίφημο ... βενζινάδικο. Ονομάστηκε έτσι, γιατί εκτός από ξενοδοχείο, ήταν πράγματι και βενζινάδικο. Μορφή, ο ρεσεψιονίστ που ήταν μονόχειρας και θύμιζε τον "φυγά"! Σε μια απονενοημένη βόλτα για εξεύρεση ανοιχτού μαγαζιού για φαγητό (που να βρεθεί εστιατόριο στο Λεβερκούζεν στις δέκα το βράδυ), οι Έλληνες ρεπόρτερ έπεσαν σε μια σουρεαλιστική σκηνή, βγαλμένη από τις καλύτερες κωμωδίες.

Δέκα πεινασμένοι νοματαίοι, βλέπουν ξαφνικά μπροστά τους ένα μαγαζί που απέξω είχε την ωραιότατη επιγραφή: "Σουβλάκι Κουκούρδιαλος". Στο μυαλό τους αρχίζουν εμφανίζονται ... πιτόγυρα με πατάτες και δεν διαψεύδονται. Ο διάλογος... αυθεντικός (στα ελληνικά):

- Καλησπέρα...

- Καλησπέρα..

- Έλληνες είμαστε ( μάλλον δεν μας κατάλαβε, γιατί κόβει το γύρο, συμφωνούν μεταξύ τους)

- Κι εγώ ...

- Μα καλά, σας φαίνεται λογικό να σας μιλάνε ελληνικά;

- Όχι ρε παιδιά, αλλά κι εγώ στους Γερμανούς στα ... ελληνικά μιλάω. Δεν έχω μάθει γερμανικά. Οπότε δεν μου κάνει αίσθηση...

Οι Έλληνες χορταίνουν με γύρο και πίτες, ευχαριστούν τον Έλληνα εστιάτορα και σημειώνουν το μαγαζί ... για την επόμενη χρονιά. Διότι τα ματς με τη Λεβερκούζεν δεν ήταν ένα και δυο. Οκτώ σερί έπαιξε ο Ολυμπιακός κόντρα στη γερμανική ομάδα. Δεν ξανάχασε, βέβαια. Και σε αυτή τη διαδρομή που κράτησε τέσσερις σεζόν, με τελικό απολογισμό το 7-1 υπέρ του Ολυμπιακού αξίζει να αναφέρουμε ακόμη:

* Το ταξίδι της επόμενης χρονιάς, βρίσκει τον Ιωαννίδη να χρησιμοποιεί μόλις 7 παίκτες, ανάμεσά τους και ο Γιώργος Λιμνιάτης που παίζει εννιά λεπτά χωρίς να κάνει σουτ (χαζός δεν ήταν...) και τον Ιωαννίδη να τον αποθεώνει μετά το ματς λέγοντας "ο Γιώργος μας βοήθησε πολύ". Ο Ρόι Τάρπλεί με αντίπαλο τον Κρίστιαν Βελπ δεν έχει πρόβλημα να βάλει 25 πόντους σε 40 λεπτά συμμετοχής, αν και το ματς που δύσκολα θα ξεχάσουμε είναι η ρεβάνς στο ΣΕΦ. Ένα μοναδικό σόου του Ρόι που στο 92-70, υπέρ του Ολυμπιακού, σκοράρει ... 27 πόντους και μαζεύει 23 ριμπάουντ!

* Οι δυο νίκες της σεζόν 1994-95 επαναλαμβάνονται και την επόμενη περίοδο (1995-96). Στο εκτός έδρας παιχνίδι, μάλιστα, ο Ντέιβιντ Ρίβερς σκοράρει 30 πόντους, παίρνει 7 ριμπάουντ και 3 ασίστ, με τη Λεβερκούζεν να έχει στο ρόστερ της τον Χάνσι Γκνααντ και τον Κρις Κορτσιάνι. Ένα ματς που κρίθηκε στην παράταση και οι Γερμανοί ήθελαν πάση θυσία να το κερδίσουν. Έμειναν με την όρεξη...

"Σκάσε Παναγιωτόπουλε..."

Όλα τα ωραία έχουν ένα τέλος. Έτσι και η Λεβερκούζεν κάποια στιγμή σταμάτησε να παίρνει το πρωτάθλημα. Έφτασε, μάλιστα, στο σημείο να παίξει στην δεύτερη κατηγορία από την οποία πήρε εισιτήριο ανόδου το 2013. Τη θέση της, πήραν οι επίγονοί της. Με πρώτη και καλύτερη την Άλμπα Βερολίνου. Μια ομάδα, που εμφανίστηκε στα μέσα της δεκαετίας του 90 και έγινε αμέσως η ...αγαπημένη πρώτα της FIBA και μετά της Euroleague. Λογικό. Μια ομάδα που εδρεύει στην πρωτεύουσα της ενωμένης Γερμανίας, της μεγαλύτερης πόλης της χώρας, που αποτέλεσα και επενδυτικό εγχείρημα πρώτου μεγέθους.

Ο Ολυμπιακός έχει προχωρήσει σε μια αλλαγή μεγατόνων, που έχει ταρακουνήσει συθέμελλα την ομάδα. Στη θέση του Γιάννη Ιωαννίδη έχει αναλάβει ο Ντούσαν Ίβκοβιτς, με την ατμόσφαιρα να μυρίζει μπαρούτι σχεδόν σε κάθε παιχνίδι. Οι ...ιωαννιδικοί είναι μια ισχυρή μερίδα στις τάξεις των φιλάθλων, το ΦΩΣ απηχεί τις απόψεις τους και ο Ίβκοβιτς, όσο έμπειρος κι αν είναι θέλει το χρόνο του, για να επιβάλλει τη φιλοσοφία του και να γίνει ο απόλυτος κυρίαρχος. Δεν είναι εύκολο. Πέντε χρόνια με τον Ιωαννίδη στο τιμόνι, δεν αλλάζουν από τη μια στιγμή στην άλλη, έστω κι αν ο Σωκράτης Κόκκαλης στηρίζει απόλυτα την ομάδα.

Η χρονιά δεν ξεκινάει καλά. Η Άλμπα επισκέπτεται το ΣΕΦ και το ποτίζει φαρμάκι. Σκορ: 64-67, μόλις στην πρεμιέρα της Ευρωλίγκας 1996-97. Ο Ίβκοβιτς, που υποτίθεται ότι έχει έρθει για να στρώσει τον ευρωπαϊκό δρόμο του Ολυμπιακού, ξεκινάει με στραβοπάτημα. Και δεν θα ηττηθεί μόνο εντός. Από την Άλμπα Βερολίνου ο Ολυμπιακός θα χάσει και στη Μαξ Σμέλινγκ χάλε. Την αρένα που έχει το όνομα του διασημότερου Γερμανού πυγμάχου και βρίσκεται στο ανατολικό Βερολίνο. Ένα γήπεδο που μύριζε ψητό λουκάνικο, από τις ψησταριές στο πάνω διάζωμα!

Πρωταθλητής Ευρώπης στέφθηκε ο Ολυμπιακός λίγους μήνες αργότερα. Έχοντας στο ρόστερ του, ένα Γερμανό (τον αείμνηστο Κρίστιαν Βελπ) και έχοντας ηττηθεί δυο φορές από την Άλμπα! Συμβαίνουν κι αυτά...

Από τον Φέμερλινγκ μέχρι τον Χάινς...

Οι "ερυθρόλευκοι" έπαιξν άλλες έξιμε την Άλμπα. Την κέρδισαν και Ακόμη κι όταν είχε στη σύνθεσή της, τον Φράνκο Νάκιτς που έπαιξε στο Βερολίνο, μετά την αποχώρησή του από τον Πειραιά, ή τον Πάτρικ Φέμερλινγκ που αργότερα κατηφόρισε κι αυτός στην Ελλάδα για να παίξει πρώτα στον Ολυμπιακό και μετά στον ΠΑΟ. Σε δυο ματς τη σεζόν 2001-02 ο Αλφόνσο Φορντ της έβαλε ... 56 πόντους (από 28 σε κάθε ματς).

Δυο ξεχασμένα παιχνίδια με γερμανική ομάδα είναι αυτά της περιόδου 2006-07, όταν ο Ολυμπιακός αντιμετώπισε την Κολωνία. Αυτή είχε πάρει το πρωτάθλημα. Ήταν η ομάδα του ΝΒΑερ Μάρτιν Γκόρτατ, αλλά και του νεαρού Τίμπορ Πλέις, που έκανε τα πρώτα του βήματα.

Η ιστορία των αγώνων του Ολυμπιακού με Γερμανούς ολοκληρώνεται τη σεζόν 2013-14, με τα δυο ωραία παιχνίδια κόντρα στη Μπάγερν Μονάχου. Ειδικά εκείνο στη Γερμανία που τελείωσε 105-103 με τον Σπανούλη να βάζει 24 πόντους, τον Περπέρογλου 25 και τον Ντιλέινι 22 έμοιαζε να έρχεται κατευθείαν από το ΝΒΑ. Και έκανε το Λεβερκούζεν να μοιάζει πολύ μακρινό...

TAGS EUROLEAGUE
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ