Δεν έτυχε, πέτυχε
Ο Γιάννης Φιλέρης αφήνει κατά μέρος τη χυδαιότητα που ξεχύθηκε στα αποδυτήρια του ΟΑΚΑ και γράφει για τη μυστική αλλά και τόσο φανερή συνταγή του φετινού Ολυμπιακού, που έκανε απέναντι στον ΠΑΟ ό,τι και στους προηγούμενους αντιπάλους του
Ο Ολυμπιακός άφησε ένα μηνυμα, φεύγοντας από το ΟΑΚΑ μέσα στη χυδαιότητα που ξεχύθηκε στα αποδυτήρια. Αυτή τη στιγμή είναι πολύ καλύτερος από τον Παναθηναϊκό, έχει ψυχολογία, παίζει εκμεταλλευόμενος όλες τις λύσεις του, είναι ακμαίος και δείχνει κάθε φορά ότι έχει σχέδιο και στρατηγική να νικάει όλες τις αντιξοότητες.
Δεν είναι τυχαίο ότι νίκησε τρεις φορές την Μπαρτσελόνα, κάτι που λίγες ευρωπαϊκές ομάδες μπορούν να το πετύχουν. Τρεις φορές, όπου έφερε το ματς στα μέτρα του, στον ρυθμό του κατεβάζοντας τους μέσους όρους και τα ποσοστά των Καταλανών με μαθηματική ακρίβεια για να κερδίσει.
Από την αρχή της χρονιάς, άλλωστε, το μεγάλο προσόν του Ολυμπιακού είναι το διάβασμα των αδυναμιών των αντιπάλων και η προσαρμογή τους στα δεδομένα των "ερυθρολεύκων". Δύσκολα θα βρείτε αγώνες, όπου τα ατού της αντίπαλης ομάδας κυριάρχησαν και έκαναν, εν τέλει, μεγάλη ζημιά στους Πειραιώτες. Όπως δύσκολα θα βρείτε και ματς όπου οι παίκτες-κλειδιά του Ολυμπιακού "κλειδώθηκαν" εξ' ολοκλήρου. Και μιλάμε, για μια ομάδα που ελάχιστες φορές έπαιξε πλήρης. Ακόμη και στο ντέρμπι, όσο κι αν η απουσία του Γκιστ ήταν λιαν καθοριστική για τον Παναθηναϊκό, από τον Ολυμπιακό έλειπε ένας σημαντικό εργαλείο, όπως ο Όλιβερ Λαφαγιέτ.
Μια ξεχωριστή ικανότητα, άλλωστε, του φετινού Ολυμπιακού είναι ότι ξέρει να καλύπτει από το ξεκίνημα της σεζόν όλες τις απώλειες που του προέκυψαν. Και δεν ήταν λίγες, κάθε άλλο. Μόνο όταν χτυπησε ο Σπανούλης, έδειξε να ταρακουνιέται, αν και χωρίς τον καλύτερό του παίκτη λίγο έλειψε να νικήσει στη Μόσχα και έχασε στο τελευταίο σουτ από την Λαμποράλ.
Και με τον Παναθηναϊκό, υπήρχε σχέδιο. Εντάξει οι "πράσινοι" έσπασαν τα καλάθια σουτάροντας 5/30 τρίποντα, κάτι τέτοιο, ωστόσο, οφείλεται εν μέρει και στην καλή άμυνα του Ολυμπιακού, που συνηθίζει κάθε φορά να κατεβάζει τα ποσοστά των αντιπάλων του, ειδικά στα περιφερειακά σουτ. Αυτό σημαίνει, άλλωστε, να παίζεις καλή άμυνα και σε ατομικό και σε ομαδικό επίπεδο. Ούτε αυτή τη φορά ήταν τυχαίο ότι παίκτες κλειδιά του ΠΑΟ στην επίθεση, όπως ο Διαμαντίδης, ο Φώτσης και ο Παππάς καθηλώθηκαν κι έμεινε μόνος του ο Μπατίστα σαν άλλος Δον Κιχώτης να παλεύει με ανεμόμυλους. Ακόμη, όμως, κι αυτός σίγησε, όταν ο Ολυμπιακός χρειαζόταν οπωσδήποτε την "σιωπή του" έτσι ώστε να πάρει διψήφια διαφορά.
Ένα ακόμη αβαντάζ του Ολυμπιακού είναι να βγάζει κάθε φορά και ένα έξτρα παίκτη, που κάνει καλά τη δουλειά του στα μεγάλα ματς. Με την Μπαρτσελόνα ήρθε ο ξεχασμένος Πετγουέι, με τον Παναθηναϊκό αναδείχθηκε ο Ντάρντεν. Και μιλάμε για το κομμάτι του παιχνιδιού, που βλέπουν οι περισσότεροι. Δηλαδή, την επίθεση.../
Όλα αυτά δεν σημαίνουν ότι ο τίτλος της φετινής χρονιάς έχει κριθεί οριστικά και αμετάκλητα, υπέρ του Ολυμπιακού. Ο Παναθηναϊκός δεν έχει πει την τελευταία του λέξη, αν και πρέπει να βρει ικανό αντικαταστάτη του Γκιστ και κάποιες έξτρα-λύσεις, που δεν είχε το Σάββατο, αλλά του λείπουν και σε ολόκληρη τη σεζόν. Θυμίζουμε ότι και το 2013 ο Ολυμπιακός είχε κάνει δυο νίκες στην κανονική περίοδο, αλλά στο τέλος έχασε τον τίτλο στα πλέι-οφ και μάλιστα με ... σκούπα του ΠΑΟ. Και τότε οι "πράσινοι" είχαν μείνει εκτός φάιναλ-φορ. Με μια διαφορά, όμως. Είχαν κάνει την σημαντική αλλαγή πολύ νωρίτερα (Γκιστ αντί Πάνκο) ενώ για τα πλέι-οφ είχε προστεθεί ο Ραμέλ Κάρι. Αν προλάβει ο Παναθηναϊκός να βρει τις λύσεις, για να είναι έτοιμος ως τους τελικούς, μένει να το δούμε. Άλλωστε ενδιάμεσα έχει και μονομαχίες στα ημτελικά με τον ΠΑΟΚ.
ΥΓ 1: Κάποιοι νομίζουν ότι θα ζήσουμε μέσα στην παράνοιά τους. Βαθιά γελασμένοι. Δεν μπορεί, κάθε φορά να γίνεται το άσπρο-μαύρο και να υπάρχουν οι λεγεωνάριοι που θα δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Δε γίνεται. Και δεν μπορεί να εξισωθεί η οποιαδήποτε χειρονομία ενός αθλητή, η οποία μάλιστα δεν είναι καν προσβλητική, με τον ποταμό χυδαιότητας που ξεχύθηκε αμέσως μετά. Ειλικρινά δεν υπάρχουν λόγια. Ελπίζω να υπάρχουν ευαίσθητα αυτιά για να ασχοληθούν σοβαρά...
ΥΓ 2: Πριν από εφτά μήνες, από το ίδιο γήπεδο, η ίδια ομάδα επέστρεφε από το ΟΑΚΑ έχοντας χάσει. Οι "ανυπόμονοι" οπαδοί της, την περίμεναν με άγριες διαθέσεις για ξεφωνητό και προπηλακισμούς. Ορισμένοι απ΄ αυτούς, ενδεχομένως να ήταν παρόντες και το Σάββατο για να τους ... αποθεώσουν. Καμιά έκπληξη κι εδώ. Ο Έλληνας οπαδός ζει και πεθαίνει με το αποτέλεσμα. Και όπως λέμε, αύριο είναι μια τελείως διαφορετική μέρα...
Διαβάστε ακόμη στο Sport24.gr:
Mίχαλος: Άντρες έτοιμοι για όλα
Κωνσταντινίδης: Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια
Το video της ντροπής στο ΟΑΚΑ: "Σπανούλη, στο τάφο η γυναίκα και το παιδί σου"
VIDEO: Η κίνηση Σπανούλη και η ένταση μεταξύ παικτών