Δέκα χρόνια περιμένει το ελληνικό πόλο ένα μετάλλιο. Από το 2005 όταν ο Γιώργος Αφρουδάκης έβαλε το γκολ στην Κροατία και εξασφάλισε το χάλκινο μετάλλιο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του Μόντρεαλ, η ελληνική υδατοσφαίριση έμοιαζε να δικαιώνει την σχεδόν αιώνια ρήση του αείμνηστου συνάδελφου, Θόδωρου Σγουρδαίου: "Επνίγη ενώ εκολύμβα".

Αυτή τη φορά η ομάδα και εκολύμβα, πολύ περισσότερο δεν επνίγη. Κατά σύμπτωση, εναντίον της Κροατίας την Πέμπτη το βράδυ, η ελληνική ομάδα κυνηγάει την πρόκρισή της (για πρώτη φορά στην ιστορία της ) σε ένα μεγάλο τελικό). Αν τα καταφέρει θα έχει πετύχει κάτι πρωτόγνωρο και κάτι ακόμη: Την πρόκρισή της στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο, χωρίς να χρειαστεί να μπει στη διαδικασία του προολυμπιακού τουρνουά.

Μια μεγάλη στιγμή για την υδατοσφαίριση, το σπορ που είναι συνδεδεμένο με ορισμένες από τις μεγάλες, όσο και ωραίες στιγμές ολόκληρου του ελληνικού αθλητισμού. Οι πολίστες διαχρονικά είναι ... εκεί. Μέσα στην πισίνα να δίνουν τις μάχες τους, να προσπαθούν για το καλύτερο, να κυνηγάνε τις διακρίσεις. Να χάνουν μεγάλες ευκαιρίες μέσα από τα χέρια τους, να παίρνουν, ωστόσο, και μεγάλες νίκες.

Αθλητές με τα όλα τους. Μάγκες. Όποιος άλλωστε έχει δοκιμάσει, έστω και μια φορά, να κάνει προπόνηση παίζοντας πόλο, ξέρει πόσο δύσκολο είναι να βγει από την πισίνα χωρίς να πονάει σε όλο του το κορμί.

Ο κόσμος του πόλο είναι ιδιαίτερος. Έχει τους δικούς του κώδικες, ξεχωριστό τρόπο επικοινωνίας. Να φανταστείτε ότι ο Δημήτρης Κωνσταντινίδης, επειδή όταν έκλεισε την τηλεόρασή του στο ματς με τις ΗΠΑ, η Εθνική νίκησε με 11-10 (ενώ όταν ήταν ανοιχτή, έχανε η ομάδα), στον προημιτελικό με την Αυστραλία ... κάθισε στην σκάλα μεταξύ ραδιοφώνου και Sport24.gr για γούρι. Ο διευθυντής του Sport24.gr ξέρει από πρώτο χέρι, καθώς ανδρώθηκε δημοσιογραφικά στις πισίνες, πόσο ιερά είναι τα γούρια (και) στο πόλο.

Η αντρίκεια παραδοχή του Γ.Αφρουδάκη

Στο πόλο, μιλάνε συνήθως με τη γλώσσα της αλήθειας. Γι αυτό και ... συχνά-πυκνά, έξω από την πισίνα, τσακώνονται σα μικρά παιδιά. Είτε απέναντί τους βρίσκεται η ομοσπονδία, ο προπονητής της Εθνικής ομάδας ή οτιδήποτε άλλο. Ο Γιώργος Αφρουδάκης, που έχει φάει ...όλο το νερό της πισίνας, φορώτνας το σκουφάκι με τη γαλανόλευκη σημαία, σχολιαζε χθες από τη συχνότητα του Sport24.radio:" Αυτή η γκρίνια είναι αλήθεια ότι μας έχει φάει. Πιστεύω ακράδαντα σε αυτό που σας λέω. Το ελληνικό πόλο έχασε πολλές ευκαιρίες στο παρελθόν, εξ αιτίας των δικών του λαθών και εσωστρέφειας. Και υπάρχει σημαντική ευθύνη, σε όλους μας. Δεν βγάζω ούτε εμάς τους αθλητές απέξω. Τους το έχω πει, άλλωστε. Αξίζαμε πολλά περισσότερα σαν ελληνικό πόλο, από ένα χάλκινο μετάλλιο, που έχουμε να επιδείξουμε ως τώρα..."

Αντρίκεια παραδοχή από τον μεγάλο Αφρουδάκη, όπως αρμόζει σε αθλητές του επιπέδου του, που γνωρίζουν αυτοί οι ίδιοι τις δυνατότητές τους. Και που γνωρίζουν πως θα μπορούσαν να έχουν πετύχει πολλά περισσότερα.

Έχει δίκιο ο Γιώργος, που στέλνει καθημερινά μηνύματα στον αδερφό του Χρήστο. Και πριν και μετά τους αγώνες, προσπαθώντας να τον εμψυχώσει και να τον καθοδηγήσει. Έχει δίκιο που επισήμανε και την έλλειψη προβολής (ή τουλάχιστον της προβολής που έπρεπε να έχει η πρόκριση στα ημιτελικά, από το σύνολο των μέσων ενημέρωσης.

Ας είναι, ωστόσο. Φτάνει η γκρίνια. Αυτή η Εθνική ομάδα με την ομοιογένεια που την χαρακτηρίζει (πολύ λογικό καθώς οι περισσότεροι διεθνείς, συν τον προπονητή Θοδωρή Βλάχο, ανήκουν στον Ολυμπιακό) έδειξε ότι παίζει σύγχρονο πόλο, ενώ σε σχέση με το παρελθόν... γνωρίζει πως να επιβιώνει στο τέλος των κρίσιμων αγώνων.

Γύρισαν τους αγώνες με τις ΗΠΑ και την Ιταλία. Έμεινε όρθια ακόμη κι όταν έμεναν μόλις τέσσερα δευτερόλεπτα και υστερούσε ένα γκολ στον προημιτελικό με την Αυστραλία. Είναι έτοιμη να κοιτάξει στα ίσια τους χρυσούς Ολυμπιονίκες της Κροατίας κι ας μην είναι το φαβορί.

Η Εθνική ομάδα στο παρελθόν, είχε ένα μειονέκτημα, κάθε φορά που ο χρόνος μετρούσε αντίστροφα. Έχει χάσει πολλά μεγάλα ματς στο τελευταίο σουτ, στην τελευταία, ή προτελευταία επίθεση. Στο Καζάν, όμως, τα πράγματα έχουν αλλάξει. Οι Έλληνες και κολυμπάνε και έχουν το μυαλό τους να πάρουν νίκες ακόμη κι αν χρειαστεί να σουτάρουν τελευταίοι. Δεν ...πνίγονται. Κερδίζουν.