Δεν ξέρω αν είναι το μπάσκετ, ή το πόλο, ή ακόμη-ακόμη η σκοποβολή που μας προέκυψε εσχάτως, το εθνικό μας σπορ. Σίγουρα, πάντως, σε μια Ολυμπιάδα γκρίνιας, θα παίρναμε το χρυσό μετάλλιο, σε όλες τις κατηγορίες. Ανδρών, γυναικών και λοιπόν δημοκρατικών δυνάμεων.

Εξηγούμαι:

- Πετυχαίνει έναν (μικρό ή μεγάλο, δεν έχει τόσο σημασία) άθλο, η Άννα Κορακάκη με τα δυο μετάλλιά της και γίνεται το έλα να δεις. Μια κοπέλα, που μέχρι πρότινος αγνοούσαμε παντελώς, μπαινει στις οθόνες του σπιτιού μας χαμογελαστή αλλά και δακρυσμένη πάνω στο βάθρο, να ακούει τον εθνικό ύμνο προς τιμήν της. Μια βόλτα στα social media, πείθει για την ομαδική συγκίνηση, στα όρια παράκρουσης, των Ελλήνων. Ακόμη και τα συνήθως απαξιωτικά τρολ του twitter έμοιαζαν αμήχανα στο να υποδεχθούν την επιτυχία, με τον δικό τους τρόπο. Η Άννα με το πιστόλι της, έγινε μέσα σε μια νύχτα το αστέρι μας, με την υποσημείωση "είναι και όμορφη". Λες κι αν δεν ήταν, δεν θα έπαιζε ο ύμνος μας, όταν κατέκτησε την πρώτη θέση.

Δώσε χρυσό στον Έλληνα και πάρτου την ψυχή, που έγραφε και ο Καβαλιεράτος. Με φόντο τους πανηγυρισμούς Κοντονή, Καπράλου, Κούβελου, Φάνης Πάλη (η ισχυρή εξέδρα της ολυμπιακής αποστολης στο Ρίο) ρίγη συγκίνησης διαπέρασε το timeline σε facebook, twitter, instagram και τα λοιπά.

Μέσα στη χαρά και την υπερηφάνια, προέκυψε και η γκρίνια. Το περίφημο παράπηγμα που προπονιόταν η Κορακάκη, οι ...σφαίρες που ζήταγε και δεν της έστελναν, ένα δεύτερο πιστόλι το οποίο, επίσης δεν της το παραχωρούσαν (για σκοποβολή μιλάμε, τι θέλατε να ζητάει η κοπέλλα;)

Τα κόμματα άρχισαν να συναγωνίζονται το ένα το άλλο σε ... πρωτοτυπία σαχλαμάρας-ανακοίνωσης, μυρίστηκαν θέμα και τα γενικώς αγχωμένα κανάλια, άρχισε η λαϊκή απογευματινή. Κι επειδή στην Ελλάδα τα θαύματα κρατάνε τρεις μέρες, μετά την εθνική ανάταση του μεταλλίου, μας προέκυψαν και οι γνωστοί στριφνοί. Κάποιοι βαρέθηκαν να διαβάζουν για την νεαρή αθλήτρια κι άλλοι δυσφορούσαν για το άγημα που παρατάχθηκε χθες στο αεροδρόμιο, για να αποδώσει τιμές. Υπερβολές, λέει. Οι ίδιοι που δυο 24ωρα πριν δήλωναν σαν άλλοι Ανδρέας Παπανδρέου "βαθιά συγκινημένοι"...

Με τίποτε δεν είμαστε ευχαριστημένοι, τελικά. Ακόμη και στην κατάκτηση δυο μεταλλίων, θα βρούμε τον τρόπο να τσακωνόμαστε μεταξύ μας. Δεν μου προκαλεί, καμιά έκπληξη, λοιπόν ότι ο πίνακας των διαιτητών έγινε αφορμή για να "τιναχθεί στον αέρα" η ομαλή διεξαγωγή του πρωταθλήματος, καθώς ήδη ΑΕΚ, Παναθηναϊκός και ΠΑΟΚ απείλησαν ότι δεν συμμετέχουν με "σημαδεμένη τράπουλα". Η γκρίνια στο ποδόσφαιρο, άλλωστε είναι ένα φαινόμενο που συνυπάρχει από την εμφάνισή του στα ελληνικά γήπεδα.

Μη ξεχνάτε ότι στο πρωτάθλημα πριν από δεκαετίες, επειδή οι Έλληνες διαιτητές θεωρούνταν όχι ικανοί να τα βγάλουν πέρα, καλούσαν ξένους ρέφερι. Κάτι περίεργους Αιγύπτιους και Ιταλούς, που έχουν γράψει τη δική τους ιστορία. Η Ελλάδα, επίσης, είναι η μοναδική χώρα στην Ευρώπη, όπου υπάρχει ρεπορτάζ ... διαιτησίας. Δημοσιογράφοι, δηλαδή, που ασχολούνται αποκλειστικά με τους διαιτητές, τους ορισμούς, τις ΚΕΔ, τις ΜΕΔ και το κακό συναπάντημα. Και δεν έγινε από δημοσιογραφική, ελληνική, διαστροφή. Προφανώς, από παλιά, όταν δηλαδή πρωτοεμφανίστηκαν οι συγκεκριμένοι ρεπόρτερ, έγινε κατανοητή η "βαρύτητα" των θεμάτων διαιτησίας και φυσικά το πως αντιμετωπίζουν τους ρέφερι οι ομάδες.

Τι συνέβη τώρα;

Το ισπανικό μοντέλο (συμμετοχή στον ορισμό των πινάκων και ανθρώπου που έχει υποδείξει η λίγκα), λέει, πήγε περίπατο γιατί ο Σαραϊδάρης που προτάθηκε από την Super League να συμμετέχει στην ΚΕΔ, δεν είχε ιδέα για τον πίνακα, που εν τέλει συντάχθηκε από την ΕΠΟ. Ο Γκιρτζίκης απάντησε ότι όχι μόνο ήξερε, αλλά έχει αποδείξεις ότι ο από την λίγκα προτεινόμενος διαιτητάνθρωπος συμμετείχε στη διαδικασία.

Και ξέσπασαν ... οι ομοβροντίες. Οι τρεις της συμμαχίας επιτίθενται στην ομοσπονδία, για τον πίνακα. Είναι λέει μέσα "διαιτητές που έχουν κατηγορηθεί για τη συμμετοχή τους στην εγκληματική οργάνωση" άλλοι που σημαδεύτηκαν πέρσι (Παππάς) κλπ, κλπ.

Μεταξύ μας, ακόμη κι αν ο ΠΑΟΚ, ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ έφτιαχναν μόνοι τους τον πίνακα, πάλι θα είχαμε γκρίνια. Αν όχι τώρα, στη διάρκεια του πρωταθλήματος. Η συμμαχία άλλωστε υπάρχει, για να πέσει το "καθεστώς Ολυμπιακού" και όχι για να υπάρξει πραγματική ισονομία στο πρωτάθλημα.

Η αξιοπιστία έχει χαθεί πανταχόθεν. Η μάχη, άλλωστε, για το ποιος θα έχει το κουμάντο με φόντο τις επικείμενες αρχαιρεσίες της ομοσπονδίας έχει ανάψει για τα καλά, εδώ και καιρό. Και το αν πράγματι θα ξεκινήσει το πρωτάθλημα, είναι το τελευταίο που τους απασχολεί. Κανονικά, θα έπρεπε να είναι το πρώτο, αλλά τέτοιες ώρες, τέτοια λόγια...