Ευάλωτος και σοφτ…
Ο Γιάννης Φιλέρης γράφει για τον ευάλωτο και «σοφτ» Ολυμπιακό που δεν έχυσε το γάλα από την καρδάρα, αλλά πρέπει να πάρει πολλά μαθήματα από το πρώτο αποτυχημένο διαγώνισμα εντός έδρας.
Η πρώτη ήττα ήρθε με εμφατικό τρόπο για τον Ολυμπιακό από την Αρμάνι Μιλάνο και ανέδειξε την στοιχειώδη ... αλήθεια. Ότι ο Ολυμπιακός δεν είναι ακόμη η ομάδα που θα κερδίζει κάθε εβδομάδα. Και τι είναι, όμως; Ένα συγκρότημα που ηττάται με σχεδόν “κατοστάρα” στον πρώτο της εντός έδρας αγώνα; Ψυχραιμία.
Μιλάμε για τον ίδιο Ολυμπιακό, που προερχόταν από δυο σερί εκτός έδρας διπλά, που είχε εντυπωσιάσει σε Μόσχα και Μπασκόνια .
Τι ακριβώς συνέβη λοιπόν;
Πρώτα απ΄όλα έπαιξε πολύ καλά (ειδικά στο δεύτερο μέρος) η Αρμάνι Μιλάνο. Πιστοποίησε ότι φέτος δεν θα είναι διαρκώς η αφελής ομάδα, που θα χάνει μέσα και έξω από την έδρα της και θα γίνεται σάκος του μποξ, για όλους τους αντιπάλους.
Ύστερα ήταν η βιασύνη του Ολυμπιακού, στο πρώτο ημίχρονο, να τελειώνει τις φάσεις. Ο Ολυμπιακός έχασε πέντε λέι-απ (!) με αποτέλεσμα, ενώ είχε κυριαρχήσει σε όλους τους άλλους τομείς (ριμπάουντ, ασίστ-λάθη). Αυτές οι λάθος-αποφάσεις στο τέλος των επιθέσεων, δεν διευκόλυναν έναν έτσι κι αλλιώς αγχωμένο γηπεδούχο, να βρει ηρεμία και ρυθμό. Καθώς η Αρμάνι κέρδιζε σε αυτοπεποίθηση, ο Ολυμπιακός υποχωρούσε.
Ακόμη κι όταν στο τρίτο δεκάλεπτο, οι “ερυθρόλευκοι” προσπάθησαν να πάρουν τα ηνία (έτσι κι αλλιώς οι τρεις πόντοι της διαφοράς δεν ήταν πολλοί) η ιταλική ομάδα είχε απαντήσεις με αποτέλεσμα να φτάσει στη νίκη με χαρακτηριστική άνεση.
Δεν βρήκε λύσεις από την περιφέρεια (με εξαίρεση τον Μάντζαρη), ήταν πολύ άστοχος από τη γραμμή των βολών (9/18) και κυρίως δέχθηκε καταιγισμό τριών πόντων κάτι που επισήμανε και ο Μπλατ μετά τον αγώνα.
O Τζέιμς και ο Νέντοβιτς έκαναν σμπαράλια την περιφερειακή άμυνα του Ολυμπιακού (ο Σέρβος ήταν πρωταγωνιστής στο δεύτερο μέρος, ενώ στα δυο πρώτα δεκάλεπτα, σχεδόν είχε «χαθεί» από το γήπεδο) ενώ ο Μίτσοφ φρόντισε να δείξει με το καλημέρα ότι βρίσκεται σε … πολύ καυτή σεζόν. Αυτοί οι τρεις πέτυχαν 61 από τους 99 πόντους της Αρμάνι, αποδιοργανώνοντας τον Ολυμπιακό. Υποτίθεται ότι το περσινό πρόβλημα απέναντι σε γκαρντ όπως ο Τζέιμς και ο Νέντοβιτς είχε εντοπιστεί από τους «ερυθρόλευκους» παρόλα αυτά την Παρασκευή είδαμε αμφότερους να μην έχουν κανένα πρόβλημα. Εντάξει, κάποια στιγμή πήραν και εκτός λογικής σουτ, που μπήκαν γιατί η αυτοπεποίθησή τους είχε ανέβει στα ύψη.
Ο Ολυμπιακός δεν δοκίμασε κάποια πιεστική άμυνα για να ενοχλήσει περισσότερο την Αρμάνι, επέμενε στην άμυνα με αλλαγές, με τον Μιλουτίνοφ να βγαίνει συνήθως απέναντι στον κοντό και να τον κυνηγάει άσκοπα. Όταν ο Μπλατ επέλεξε το «σμολ-μπολ» με σέντερ τον Λε Ντέι, δεν πήρε τίποτε γιατί η Αρμάνι χτύπησε με τον Γκουντάιτις. Στην εξίσωση προσπάθησε να μπει και ο κόσμος που δημιούργησε «ατμόσφαιρα», ωστόσο, με τον χρόνο να κυλάει υπέρ των Ιταλών το ματς έμοιαζε αδύνατο να γυρίσει.
Ο Ολυμπιακός έχασε, αλλά δεν … χάθηκε στην 3η αγωνιστική. Πρώτα γιατί κανείς δεν εξαφανίζεται τόσο νωρίς σε μια Ευρωλίγκα που διαρκεί 30 αγωνιστικές (και έχουμε άλλες 27 να δούμε) κι έπειτα επειδή έχει κάνει δυο μεγάλα διπλά εκτός έδρας. Το 2-1 είναι ένας καλύτερος απολογισμός απ’ αυτό που ενδεχομένως να περίμεναν οι Πειραιώτες με βάση το πρόγραμμα και τα εκτός έδρας ματς. Αν γίνει 3-1 την ερχόμενη εβδομάδα, εναντίον της ισχυρής Μακάμπι, ακόμη … καλύτερα.
Και τι μαθαίνεις από μια τέτοια (βαριά) ήττα;
Σίγουρα ότι δεν υπάρχει περιθώριο εφησυχασμού. Κανένα διπλό, καμιά μεγάλη εμφάνιση δεν έχει σημασία αν χάσεις την συγκέντρωσή σου στο επόμενο παιχνίδι. Ο Ολυμπιακός σα νέα ομάδα, που είναι, υποχρεούται κάθε φορά να παίζει στο 100% της συγκέντρωσής του, να μην υποτιμάει κανέναν και να μην έχει στην άκρη του μυαλού του ότι «εύκολα ή δύσκολα» θα κερδίσει. Κανέναν δεν θα νικήσει, αν δεν ιδρώσει, αν δεν ξεπεράσει τον εαυτό του…
ΥΓ: Ο Λε Ντέι είναι λαβράκι, αλλά δεν ξέρει καν τι εστί Ευρωλίγκα. Θέλει υπομονή, «διδασκαλία» και κυρίως κότσια για να μπορέσει να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο. Ο Μιλουτίνοφ, εν τω μεταξύ, κάνει … «όργια» αλλά στο τέλος, αν είναι να κυνηγάει σε κάθε αλλαγή τον αντίπαλο κοντό θα «σκάσει».
ΥΓ 2: Σε ένα ματς που έλειψε ο Στρέλνιεκς και ο Σπανούλης ήταν μπλοκαρισμένος, ο Γκος δεν βοήθησε. Είναι αυθεντικό ταλέντο, ωστόσο, και θα ανεβάσει στροφές όταν νιώσει πιο ήρεμος και σίγουρος για τον εαυτό του.
ΥΓ 3: Φυσικά και για μια τέτοια ομάδα που προσπαθεί από την αρχή είναι πιο εύκολο να παίζει εκτός έδρας όπου συνηθίζεται να υπάρχει μεγαλύτερη συγκέντρωση, ωστόσο το ζητούμενο στην Ευρωλίγκα είναι να προστατεύσεις και την έδρα σου. Και το πρώτο φετινό εγχείρημα του Ολυμπιακού ήταν μια παταγώδης αποτυχία.