Ο Ολυμπιακός κατέκτησε τον 40ό τίτλο στην ιστορία του, πέντε αγωνιστικές πριν τελειώσει το πρωτάθλημα έκανε γύρο θριάμβου, αν και το μεγάλο στοίχημα που βάζει από δω και πέρα δεν είναι οι τίτλοι αλλά το να καταφέρει να παραμείνει ανταγωνιστικός σε μια εποχή όπου οι ανταγωνιστές του ...εκλείπουν.

Οι "ερυθρόλευκοι" έραψαν το τέταρτο αστέρι στη φανέλα τους χωρίς πολύ κόπο. Ακόμη κι αν δεν έπαιξαν μπάλα επιπέδου φέτος (είναι λιγοστά τα ματς που θα θυμάται κανείς από την φετινή σεζόν) η κατάκτηση του πρωταθλήματος έμοιαζε με piece of cake όπως λένε και οι Αμερικανοί.

Ο τίτλος ήρθε με 3-0

Είναι κάπως παράδοξο, αλλά είναι αλήθεια. Ο Ολυμπιακός που παίρνει αυτό το πρωτάθλημα με χαρακτηριστική ευκολία, αντικατέστησε τον προπονητή που του χάρισε τους περισσότερους βαθμούς.

Χωρίς αντίσταση

Ο Ζαρντίμ ανήκει ήδη στο παρελθόν, μπήκε στο χρονοντούλαπο, κανείς δεν τον θυμάται, ή δεν θέλει να τον θυμάται, αν και για τον "τίμιο" Πορτογάλο είναι άδικο, που δεν μνημονεύστηκε έστω και για την ...τιμή των όπλων στο πανηγύρι που στήθηκε στο Καραϊσκάκη.

Παράδοξο, αλλά όχι ακατανόητο. Ο Ολυμπιακός όχι μόνο αναμενόταν να πάρει τον τίτλο, αλλά στη λογική που ενδεχομένως και ο ίδιος έχει υπαγορεύσει, αυτή του μη ανταγωνισμού, έπρεπε σε κάθε ματς να ρίχνει τουλάχιστον τρία-τέσσερα γκολ και να "μαγεύει" τα πλήθη με την απόδοσή του.

Η αλήθεια είναι ότι ο Ολυμπιακός δεν ... μάγεψε, αλλά δεν ενοχλήθηκε ουσιαστικά από κανέναν. Τα εμπόδια που συνάντησε στην διαδρομή μέχρι να εξασφαλίσει και μαθηματικά ήταν ελάχιστα, έως ανύπαρκτα.

Οι παραδοσιακοί του αντίπαλοι στο λεκανοπέδιο, δηλαδή ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ αντιμετώπισαν μια πρωτοφανή απαξίωση και κρίση, που ουσιαστικά απονεύρωσε ευθύς εξ' αρχής την όποια αντίσταση στους Πειραιώτες.

Η οικονομική ισχύς του Ολυμπιακού, η δεδομένη παντοκρατορία του σε κάθε επίπεδο, σε συνδυασμό με τα βήματα αυτοχειρίας που έκαναν οι άλλες δυο μεγάλες ομάδες του κέντρου, έδωσαν στους πρωταθλητές το δικαίωμα να πάρουν τον τίτλο σχεδόν σε ...χαλαρούς ρυθμούς, χωρίς πίεση, χωρίς αντίσταση, χωρίς σασπένς.

Το στοίχημα και ο ΠΑΟΚ

Το στοίχημα που έχει βάλει ο Ολυμπιακός, πλέον, είναι να παραμείνει ανταγωνιστικός σε μια χώρα όπου το ποδόσφαιρο φθίνει, αλλά και οι ανταγωνιστές εκλείπουν.

Τα λεφτά των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ είναι καλά, αλλά ο κίνδυνος να βρεθεί ακόμη και ο πρωταθλητής σε διαδικασία προκριματικών είναι ορατός. Ο Ολυμπιακός προφανώς δεν θέλει κάτι τέτοιο.

Όπως δεν πρέπει να θέλει τον Παναθηναϊκό σε ρόλο κομπάρσου και την ΑΕΚ να μάχεται για την σωτηρία της. Γι αυτό πρέπει να θεωρεί ευλογία την ύπαρξη, έστω μιας ισχυρής δύναμης που σταδιακά ξεπροβάλλει από την Τούμπα.

Μίτσελ: "Του χρόνου πιο συμπαγείς στην Ευρώπη"

Ο ισχυρός ΠΑΟΚ, που έχει λαϊκό έρεισμα, αποτελεί ένα εξαιρετικό brand name και διαθέτει την οικονομική ευμάρεια του Ιβάν Σαββίδη, είναι τουλάχιστον μια (καλή) αρχή για να δούμε (από του χρόνου) ένα πραγματικό ανταγωνισμό.

Μια κανονική, δηλαδή, μάχη για τον τίτλο και όχι ένα πρωτάθλημα που τελειώνει επί της ουσίας (ξέρουμε δηλαδή τον πρωταθλητή) ένα μήνα πριν ολοκληρωθεί και η τελευταία αγωνιστική...