Φταίει ο Ορένγκα και στο βάθος οι Γκασόλ;

Την ώρα που οι Γάλλοι είναι, ακόμη, μεθυσμένοι με την σαμπάνια του θριάμβου (αν και ήδη έχουν αρχίσει να προετοιμάζονται για τον ημιτελικό με την Σερβία), της "μεγαλύτερης νίκης του γαλλικού μπάσκετ" όπως την χαρακτήρισε ο συνάδελφος της "Εκίπ", Arnaud Lecomte, οι Ισπανοί προσπαθούν να συνειδητοποιήσουν τι συμβαίνει...

Σε μια χώρα ολίγον τι ζαλισμένη καθώς επίκειται το δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της Καταλανίας (σήμερα Πέμπτη 11/9 είναι και η εθνική εορτή των Καταλανών) και την οικονομική κρίση, έρχεται και μια σφαλιάρα από τους Γάλλους, σε μια διοργάνωση στην οποία οι Ισπανοί είχαν επενδύσει και χρήμα και αθλητικές φιλοδοξίες.

Και μόνο το σύστημα του τουρνουά, ώστε μη τύχει να διασταυρωθούν η φούρια ρόχα με τους Αμερικανούς του ΝΒΑ, φτάνει και περισσεύει, για να καταλάβει κανείς ότι το Παγκόσμιο Κύπελλο φτιάχτηκε ώστε ο τελικός Ισπανίας-ΗΠΑ να έχει όσο δυνατόν περισσότερες πιθανότητες να διεξαχθεί.

Για τον συγκεκριμένο αγώνα ρωτούσαν όλοι. Οι Ισπανοί δημοσιογράφοι, κάθε φορά που έβρισκαν ένα Αμερικανό μπροστά τους, είτε τον Σιζέφσκι είτε κάποιον μπασκετμπολίστα της team USA του έκαναν την ...μόνιμη ερώτηση: "Μπορεί η Ισπανία να νικήσει τις ΗΠΑ";

Η Marca κατά την προσφιλή της συνήθεια είχε μετονομάσει την Εθνική Ισπανίας σε ÑΒΑ (με την ισπανική περισπωμένη πάνω από το Ν, όπως γράφεται και η España )Επίσης ένα σλόγκαν που φορέθηκε στα ισπανικά μέσα ήταν το sueno. Το όνειρο, δηλαδή, των Ισπανών να φτάσουν ψηλά, να κυνηγήσουν το χρυσό μετάλλιο. Η ονείρωξη του Ισπανού μπασκετόφιλου, αυτό τον Σεπτέμβρη ήταν ο τελικός της Κυριακής, να τελειώσει με ισπανικό θρίαμβο και η κορυφαία εθνική ομάδα των τελευταίων ετών να κλείσει τον κύκλο της με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Γι αυτό, άλλωστε, μαζεύτηκε εδώ όλη η παλιοπαρέα. Οι αδερφοί Γκασόλ, ο Ναβάρο, ο Ιμπάκα, ο Ρούντι, ο Καλδερόν, ο Ρούμπιο, ο Ροντρίγκεθ και ο Γιουλ, μια πραγματική υπερομάδα, με 12 παίκτες που πραγματικά μπορούσαν να νικήσουν τον οποιονδήποτε.

Ναι, μόνο που στο μπάσκετ, στον αθλητισμό γενικότερα, δεν κερδίζεις μόνος με τα λόγια, ή με τους τίτλους των εφημερίδων και τις ιαχές των σπορτκάστερ στην τηλεόραση. Χρειάζεται τακτική, χρειάζεται μέθοδος, χρειάζεται και ένας ... προπονητής.

Ο Βενσάν Κολέ, έβαλε το κεφάλι του κάτω και βρήκε τον τρόπο να σταματήσει την Ισπανία στους 52 πόντους. Όσους έβαζε σε ένα ημίχρονο η Ισπανία, με τους Γάλλους τους έβαλε σε ολόκληρο τον αγώνα! Ο ρυθμός, η άμυνα και η τακτική των τρικολόρ που ανέλυσε ο Στέφανος Τριαντάφυλλος, ήταν μοναδική. Θα πρόσθετα και εντυπωσιακά ψύχραιμη, με σχεδόν όλες τις επιθέσεις τους να εκδηλώνονται μετά τα 20 δευτερόλεπτα. Τέτοια συνέπεια και τόσα λίγα λάθη (μόλις 6) σε ένα τόσο κρίσιμο παιχνίδι, είχαμε καιρό να δούμε. Μας το πρόσφεραν οι Γάλλοι και δικαιολογημένα ο Μπορίς Ντιό, ο καταπληκτικός αυτός μπασκετμπολίστας με τη μεγάλη κοιλιά, αλλά ακόμη μεγαλύτερη καρδιά και μπασκετικό IQ σχολίαζε στο twitter:

"Υπερήφανος για την ομάδα μου. Μια πραγματικά ομαδική νίκη" έγραψε ο πρωταθλητής ΝΒΑ με τους Σαν Αντόνιο Σπερς και είχε απόλυτο δίκιο.

Αυτό που έκανε η Γαλλία δεν έχει προηγούμενο, αποτελεί από μόνο του σαν αποτέλεσμα, ή σαν εμφάνιση μια μεγάλη μπασκετική ιστορία για την Ευρώπη, έστω κι αν ακόμη η πρωταθλήτρια Ευρώπης δεν έχει ...ολοκληρώσει το έργο της. Όπως έγραφε ο Ρούντι Γκομπέρ, ο άνθρωπος που "κατάπινε" τα ριμπάουντ και έκοβε όποιον έβρισκε μπροστά του "ακόμη δεν έχουμε πετύχει τον στόχο μας"

Απέναντι σε αυτή την ομάδα, η Ισπανία, η ομάδα που θα μπορούσε όπως είναι "να κατέβει στην κανονική περίοδο του ΝΒΑ και να έχει αρκετά ευπρόσωπη παρουσία" (όπως έγραψε γαλλικό περιοδικό), αποφάσισε να μας δείξει όλες τις αδυναμίες της.

Χωρίς πλάνο, χωρίς νεύρο, χωρίς άμυνα, χωρίς αιφνιδιασμό. Η Ισπανία που της αρέσει να τρέχει, πέτυχε μόλις ένα καλάθι στον αιφνιδιασμό! Πώς όμως να τρέξει όταν κανείς δεν πίεσε τον Ερτέλ, ή τον Ντιότ για να κλέψει την μπάλα. Ο Ρούμπιο ένας μοναδικός "κλέφτης", ο Γιουλ ή ο Ροντρίγκεθ που μπορούν να πιέσουν την μπάλα, είχαν άλλα πράγματα στο ... μυαλό τους.

Ο Ορένγκα είχε πιαστεί απροετοίμαστος. Όμως αυτό, όπως λένε οι Ισπανοί, δεν έγινε την ώρα του αγώνα, αλλά την προηγούμενη. Στην προπόνηση της Τρίτης, παραμονή, δηλαδή, του ημιτελικού το απουσιολόγιο κατέγραψε τις απουσίες των δυο Γκασόλ! Ο Πάου ήταν τραυματίας και έκανε ατομικό πρόγραμμα. Και ο Μαρκ είχε πάρει άδεια να πεταχτεί μέχρι την Βαρκελώνη για να δει τη νεογέννητη κόρη του Χούλια. Ωστόσο, οι πληροφορίες ήθελαν το ταξίδι μέχρι την Καταλανία να κάνει και ο "τραυματίας" Πάου, για να δει και αυτός την ανιψιά του!

Αν ισχύουν αυτά, εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς πως ο Χουάν Ορένγκα, είναι μεν ένας συμπαθής τύπος, δύσκολα όμως μπορεί να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Εδώ που τα λέμε δεν ήταν ποτέ του ένας προπονητής υψηλού επιπέδου. Η ισπανική ομοσπονδία τον ... φύτεψε κατευθείαν στην Εθνική Ομάδα.

Οι Γκασόλ, όπως λένε, τον έκαναν ό,τι ήθελαν, απόδειξη η εμμονή του προπονητή να παίζει και με τους δυο στην πεντάδα, ενώ στον προημιτελικό, ήταν φανερό ότι ο Μαρκ είχε ξεμείνει από ανάσες και είχε εγκλωβιστει στην τρομερή άμυνα του Ντιό.

Παρόλα αυτά, ο Ορένγκα δεν νίκησε τις εμμονές του. Οι δυο Γκασόλ στο παρκέ, οι Γάλλοι να ελέγχουν το ματς και καμιά εναλλακτική λύση-σχέδιο από τον πάγκο. Ο Ρέγες, μετρ των δυναμικών αγώνων και τουλάχιστον ικανός ριμπάουντερ είδε όλο το ματς από τον πάγκο, ο Κλαβέρ δεν χρησιμοποιήθηκε, το ίδιο και ο Αμπρίνες. Ο Ορένγκα έζησε και πέθανε με τα βαριά σχήματα και τα τρίποντα που δεν έβαλαν Ναβάρο, Γιουλ, Ροντρίγκεθ και Ρούντι.

Οι Ισπανοί πάγωσαν. Σιγά-σιγά άρχισαν να συνέρχονται και να ζητούν συγγνώμη. Πρώτα ο Πάου Γκασόλ, που δεν ξεκαθάρισε αν θα συνεχίσει ή όχι την καριέρα του στην Εθνική Ισπανίας

Και μετά όλοι οι άλλοι, όπως ο Ρίκι Ρούμπιο, που ήταν και πιο συναισθηματικός

"Δεν έχω λόγια να περιγράψω την απογοήτευση, σας ευχαριστώ για την συμπαράσταση σε αυτές τις δύσκολες στιγμές. Θα επιστρέψουμε" σχολίασε ο πλέι-μέικερ της Μινεσότα.

Αυτό είναι σίγουρο. Η απόσυρση των μεγάλων παικτών της Εθνικής Ισπανίας αναβάλλεται, τουλάχιστον για μια διετία. Μέχρι τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016, δηλαδή. Άρα του χρόνου, στο Ευρωμπάσκετ όπου οι Ισπανοί θα διεκδικούν το εισιτήριο για το Ρίο (το παίρνουν οι φιναλίστ του τελικού, ενώ οι άλλοι 4 της εξάδας μπαίνουν στο προολυμπιακό) αναμένεται ξανά ... πανστρατιά.

Το πιθανότερο, πάντως, είναι να δούμε την ρόχα με νέο προπονητή. Το κοινό απαιτούσε την απόλυση ή την παραίτηση του Ορένγκα και ο πρόεδρος της ισπανικής ομοσπονδίας ετοιμαζόταν να δώσει συνέντευξη Τύπου για την "βραδιά θλίψης του ισπανικού μπάσκετ" όπως έγραψε η Marca

Πάνε τα ΝΒΑ, πάνε και τα όνειρα...