Δεν χρειαζόταν να έχει κάνει κάποιος εμπεριστατωμένο σκάουτινγκ για να ξέρει ότι η Ντόρτμουντ μπαίνει δυνατά σε κάθε παιχνίδι της. Ούτε πρέπει να έχεις παίξει δεκάδες ματς στο τσάμπιονς-λιγκ για να γνωρίσεις ότι τα πρώτα δέκα λεπτά τέτοιων αγώνων είναι σημαντικά, ειδικά για τον γηπεδούχο.

Όπως δεν χρειαζόταν να φοράει ...γυαλιά ο Ρώσος ρέφερι Μπεζμπορόντοφ για να δει τη χερούκλα του Χούμελς στη φάση του 43΄που ένα πέναλτι θα έδινε το δικαίωμα στους Πειραιώτες να ισοφαρίσουν.

Ωστόσο το μεγάλο πρόβλημα του Ολυμπιακού στο Βεστφάλεν δεν ήταν το γρήγορο γκολ που δέχθηκε, έστω κι αν πιάστηκε στον ύπνο και κυρίως δεν είχε τις σωστές τοποθετήσεις σε μια απλή φάση, όπου οι Γερμανοί παίζουν τη μπάλα σαν σε προπόνηση. Ούτε θα πρέπει να "κάτσει" πάνω στο εξόφθαλμο πέναλτι που δεν έδωσε ο Ρώσος, γιατί δεν θα βγάλει τα σωστά συμπεράσματα από ένα ματς το οποίο -όπως εξελίχθηκε- καταλήγει στο γνωστό κλισέ "τζάμπα ήττα".

Από τον Ολυμπιακό μέσα στην καυτή έδρα της Ντόρτμουντ έλειψε η δημιουργία. Σε μια βραδιά, όπου οι Μιραλάς και Τζεμπούρ έδειξαν στο πρώτο ημίχρονο ότι είναι ζεστοί και μπορούν να δημιουργήσουν πρόβλημα στο όχι και τόσο σοβαρό δίδυμο των στόπερ της γερμανικής ομάδας, ο Ολυμπιακός δεν είχε τον κατάλληλο παίκτη να περάσει τη μπάλα στους δυο επιθετικούς. Ο Ιμπαγάσα προσπάθησε περισσότερο στο πρώτο ημίχρονο, όσο δηλαδή είχε δυνάμεις. Ο Ορμπάιθ προσπάθησε επίσης, ωστόσο οι μπαλιές του Βάσκου είναι συνήθως μακρινές και όχι στην πλάτη της αντίπαλης άμυνας.

Πάνω η μπάλα, αντί για κάτω

Ο Βαλβέρδε φώναζε από το πρώτο ημίχρονο να μένει η μπάλα κάτω, ελάχιστες στιγμές όμως το κατάφερε ο Ολυμπιακός. Ουσιαστικά σε δυο φάσεις το πέτυχε με ακρίβεια. Μια στο πρώτο μέρος με τον καλό συνδυασμό Χολέμας, Ιμπαγάσα, Μιραλάς (σουτ του Βέλγου που μπλόκαρε ο Βαϊντερφέλερ) και άλλη μία στο ξεκίνημα της επανάληψης όταν κυκλοφόρησε καλά τη μπάλα και ο Χολέμπας σούταρε πάλι δυνατά για να αποκρούσει πάλι ο γκολκίπερ της γερμανικής ομάδας. Συνήθως η μπάλα βρισκόταν πάνω, αντί για κάτω...

Το πρόβλημα των "ερυθρολεύκων" ήταν στη μεσαία γραμμή όπου:

• Ο Φέισα ήταν φανερά επηρεασμένος από την απουσία του, δεν είχε ρυθμό, κάλυψε μεν χώρους αλλά δεν πέρασε μια σωστή πάσα. Ακόμη και σε ένα γύρισμα που έκανε προς τον Μέγκερι, λίγο έλειψε να δημιουργήσει προβλήματα στον τερματοφύλακά του.
• Αλλά και ο αντικαταστάτης του, Ζαν Μακούν, δεν έκανε αισθητή την παρουσία του. Ο Γάλλος μάλιστα έδειξε ...πιο κουρασμένος από τον Σέρβο (παρότι έπαιξε λιγότερο) και είναι ζήτημα αν κέρδισε μια προσωπική μονομαχία.

Με τον Ιμπαγάσα να κουράζεται και από το στενό πρέσινγκ των Γερμανών, που είχαν διαγνώσει ότι ο Αργεντίνος είναι ο εγκέφαλος του Ολυμπιακού, οι Πρωταθλητές Ελλάδας δεν είχαν την κατάλληλη ηρεμία στο παιχνίδι τους για να βγάλουν φάσεις. Είναι άλλωστε χαρακτηριστικό ότι στο δεύτερο ημίχρονο Μιραλάς και Τζεμπούρ πήραν ελάχιστες πάσες για να ...φτιάξουν κάτι, ή να φτάσουν σε απόσταση βολής.

Έτσι λοιπόν και καθώς η Ντόρτμουντ πήγε συντηρητικά για να πάρει το αποτέλεσμα, ο Ολυμπιακός είχε δυο καλές στιγμές με δυο κεφαλιές από στημένες μπάλες. Μια στο 63' και μία ...στο 93' .Χολέμπας και Μέλμπεργκ δεν μπόρεσαν να βρουν τον στόχο. Για μια ομάδα που ήθελε να ισοφαρίσει και στο τέλος έπαιζε με τρεις επιθετικούς (και ο Πάντελίτς στο τερέν) είναι ελάχιστες.

ΥΓ: Ο Τοροσίδης είναι ενδεχομένως η μεγαλύτερη απώλεια για τον Ολυμπιακό καθώς ο διεθνής ακραίος μπακ είναι ικανός να δημιουργήσει ρήγματα από τη δεξιά πλευρά. Χωρίς αυτόν ο Ολυμπιακός μοιάζει ακίνδυνος, ειδικά σε τέτοια παιχνίδια. Λείπει επίσης και ο Φουστέρ, που έχει ένα ιδιαίτερο "ρόλο" σε ματς που χρειάζονται τρεξίματα, αλλά και κάποιες πάσες προς τους δυο επιθετικούς.

ΥΓ 2: Ο Μέγκερι παρότι κι αυτός είχε τρακ στο ξεκίνημα "κέρδισε" πόντους με την σταθερότητά του σε εξόδους και μακρινά σουτ. Έχει προσόντα και ίσως ο Ολυμπιακός να βρήκε λύση σε ένα μεγάλο πρόβλημα που διαπιστώθηκε από το ξεκίνημα της χρονιάς.

ΥΓ 3: Αν ο Κοστάνσο είπε πράγματι "δεν μπορώ να παίξω" καταλαβαίνει κανείς ότι η πίεση που δέχεται είναι τεράστια. Από την άλλη, όμως, μια τέτοια δικαιολογία συνιστά σοβαρό λόγο για διακοπή της συνεργασίας μαζί του.

ΥΓ 4: Δυο τακουνάκια, μια πάσα που έβγαλε αντεπίθεση των Γερμανών. Ο Αμπντούν έχει πάρει σχεδόν ...σκανδαλωδώς ευκαιρίες από τον Βαλβέρδε χωρίς να δικαιώσει μέχρι τώρα την παρουσία του.