Η ΑΕΚ έμοιαζε εξαφανισμένη για δέκα λεπτά στη φλογερή έδρα της Χάποελ Ιερουσαλήμ και βρέθηκε προ αδιεξόδων, όταν όμως γύρισε το ματς στο... τσάμικο, έδειξε ότι όχι μόνο μπορεί να κοντράρει την ισραηλινή ομάδα, αλλά είναι σε θέση και να την αποκλείσει. Το προβάδισμα, βεβαίως, πήγε στην αντίπαλό της, ωστόσο, την επόμενη (Μεγάλη) Τετάρτη στα Λιόσια, δεν υπάρχει άλλη επιλογή για τους κιτρινόμαυρους, πλην της ισοφάρισης.

Θα χρειαστεί να παίξει, ωστόσο, με το ίδιο πάθος που έδειξε μετά το 10 και σίγουρα με δυο παίκτες που ήταν παρόντες στο παρκέ, αλλά επί της ουσίας της... έλειψαν πολύ.

• Ο Μπρίντον Λεμάρ με 0/6 σουτ έπεσε θύμα της ασφυκτικής άμυνας της Χάποελ εναντίον του και δεν βοήθησε καθόλου. Μιλάμε για ένα παίκτη, που σκοράρει 12.3π κατά μέσο όρο και είναι δεύτερος σκόρερ της ομάδας του, πίσω από τον Ακίλ Μίτσελ. Η αστοχία του ήταν ένα από τα πιο κομβικά σημεία του ματς, αφού ο Κατζούρης έπρεπε να βρει εναλλακτικές λύσεις στο σκοράρισμα.
• Κι ο Πιέρ Οριόλα, επίσης με μηδενική παραγωγή πόντων (0/4 σουτ) μπορεί να έδωσε τις γνωστές του μάχες στην άμυνα, παίρνοντας ριμπάουντ και δίνοντας τις γνωστές βοήθειες, όταν όμως η ΑΕΚ ήθελε τους πόντους του (και σε φάσεις που βρέθηκε φάτσα με το καλάθι) δεν πήρε τίποτε.

Για να προκριθεί, όμως, στο Final Four χρειάζεται η παρουσία και η προσφορά όλων, κάτι που οι ίδιοι οι υστερήσαντες ξέρουν καλύτερα από τον καθένα.

Έξοδος από την κατηφόρα

Στα συν της ΑΕΚ μετράει, σίγουρα, η αντίδρασή της μετά το εφιαλτικό πρώτο δεκάλεπτο, όταν ξαφνικά έπαθε μπλακ άουτ, η Χάποελ έμοιαζε με τους Σέλτικς, πιέζοντας ασφυκτικά πάνω στην μπάλα, φεύγοντας στον αιφνιδιασμό και κλείνοντας το σκορ στο +20, πηγαίνοντας τη διαφορά (με το ξεκίνημα της επανάληψης) και στο +22.

Το γήπεδο έμοιαζε να κατηφορίζει επικίνδυνα. Ναι μεν η ΑΕΚ είχε μπει αποφασισμένη να αντέξει στο... ξύλο των Ισραηλινών, γρήγορα όμως το ματς της ξέφυγε, χωρίς να δείχνει ικανή να μπορεί να το μαζέψει.

Οι γηπεδούχοι είχαν 10/18 σουτ στην πρώτη περίοδο ενώ στο υπόλοιπο ματς 13/33. Η διαφορά φαίνεται πιο πολύ στα τρίποντα, καθώς οι γηπεδούχοι άρχισαν με 4/7 και κατέληξαν με 9/29 (δηλαδή στα τριάντα λεπτά που ακολούθησαν του εντυπωσιακού τους πρώτου δεκαλέπτου, είχαν 5/22).

Όλα αυτά αποδεικνύουν και την πολύ κακή άμυνα της ΑΕΚ, που ξεκινούσε από την ακόμη πιο κακή επίθεσή της. Η μπάλα δεν κυκλοφορούσε καλά, τα λάθη ήταν αρκετά (έξι συνολικά) και οι Ενωσίτες έδειχναν να μπλοκάρουν ακόμα και σε εύκολες φάσεις. Όλα αυτά είχαν αποτέλεσμα να βρίσκονται διαρκώς σε αμυντική ανισορροπία σχεδόν σε κάθε φάση. Και το ταμπλό άρχισε να γράφει επικίνδυνα υπέρ των Ισραηλινών.

Η ΑΕΚ έμεινε εφτά λεπτά χωρίς καλάθι, η ομάδα της Ιερουσαλήμ έδειχνε πολύ άνετη και ο Καντζούρης έπρεπε αναγκαστικά να πάει στην άκρη του πάγκου, να δώσει χρόνο και να ζητήσει κυρίως περηφάνια, άμυνα και αντίδραση...

Το γύρισε με το πάθος της ημέρας

Η ημέρα ήταν ιδιαίτερη για την ΑΕΚ χθες, καθώς συμπληρώθηκαν 55 χρόνια από τον θρίαμβο του 1968. Τόσο μακρινός ίσως άγνωστος για τους παίκτες της τωρινής ομάδας (κυρίως τους ξένους) αλλά πάντα συμβολικός για τον "κιτρινόμαυρο" οργανισμό.

Αν δεν ήξεραν την σημειολογία της ημέρας, σίγουρα οι παίκτες της ΑΕΚ είχαν το πάθος που αποπνέει κάθε χρονιά η 4η Απριλίου. Δεν έφτασαν, βέβαια, μέχρι το τέλος, άλλαξαν ωστόσο άρδην την εικόνα του ματς και αν ήταν κάπως πιο προσεχτικοί στην τέταρτη περίοδο, θα μπορούσαν να έχουν κάνει και τη μεγαλύτερη ανατροπή.

Δεν πρέπει να φοβηθούν οι "κίτρινοι" την Χάποελ. Όχι ότι δεν πρόκειται για μια καλή ομάδα, κάθε άλλο. Είναι τρίτη στη βαθμολογία του ισραηλινού πρωταθλήματος, έχει έναν εξαιρετικό προπονητή στον πάγκο (Αλεξάντερ Τζίγκιτς, που έχει και Έλληνα συνεργάτη, τον Θοδωρή Γιαννακόπουλο) και μετρούσε μέχρι τα playoffs 10 νίκες και 2 ήττες.

Η ΑΕΚ όμως έκανε μεγάλη προσπάθεια. Δεν λύγισε, δεν το 'βαλε κάτω, απάντησε με μια πολύ σκληρή δεύτερη περίοδο, όπου ξεβόλεψε την Χάποελ και ουσιαστικά την έριξε από το συννεφάκι της, υποχρεώνοντας την να μείνει μόλις στους δέκα πόντους.

Το τρίτο δεκάλεπτο ήταν το καλύτερο της "Ένωσης", γιατί βρήκε σκορ από την περιφέρεια (3/4τρ) κυρίως από τον δυναμικό Γουίλιαμς, ενώ ο Μίτσελ άρχισε να σαρώνει μέσα στη ρακέτα.

Ο Αμερικανός πρωταγωνίστησε στις μάχες κάτω από το καλάθι, με αντίπαλο τον Ζακ Χάνκινς, πρώτο σκόρερ της Χάποελ με μέσο όρο 15.5π που στο χθεσινό παιχνίδι έμεινε, όμως, καθηλωμένος στους 2π (1/7 σουτ). Ναι μεν πήρε 9 ριμπάουντ, έδωσε τρεις ασίστ και έκανε τρία κοψίματα, ωστόσο, η αντιμετώπιση του μέσα στη ρακέτα από τους ψηλούς της ΑΕΚ παίρνει σχεδόν άριστα,.

Κι ο Μίτσελ την ίδια ώρα έβρισκε τον τρόπο να σκοράρει στο ζωγραφιστό (5/9). Αν ήταν εύστοχος και από μακριά (0/4) θα είχε κάνει το τέλειο παιχνίδι.

Η ΑΕΚ πλησίασε ακόμη και στον πόντο, αλλά σε εκείνο το σημείο βιάστηκε να προηγηθεί, έκανε βιαστικά σουτ, με αποτέλεσμα να δει τους Ισραηλινούς να ξεφεύγουν ξανά. Ηθικός αυτουργός ο Σπίντι Σμιθ, που μοιάζει λες και έχει βγει από την ίδια πρέσα με τους Κέντρικ Πέρι και Πάρις Λι. Ο κοντόσωμος γκαρντ έβαλε πέντε μαζεμένους πόντους, πήγε τη διαφορά στο +5 και πέτυχε ένα μεγάλο τρίποντο για το +9, που δεν άλλαξε ως το τέλος του αγώνα.

Με 20π (7/13 σουτ) και 3 ασίστ, ήταν ο κορυφαίος της ομάδας του, έχοντας ... διπλάσια παραγωγή πόντων από τον συνηθισμένο μέσο όρο του (10.5)

Από το μηδέν για το 1-1

Στα playoffs είναι γνωστό ότι όσο και να λήξει ένας αγώνας, μετράει μόνο το αποτέλεσμα. Είτε με 22 πόντους, που προηγήθηκε η Χάποελ, είτε με 9 που νίκησε στο τέλος, το ίδιο είναι. Δεν αλλάζει κάτι, εκτός από το σκορ της σειράς που είναι στο 1-0.

Αλλά και η δεύτερη μονομαχία ξεκινάει από το μηδέν, άρα ό,τι συνέβη στον πρώτο αγώνα δεν έχει ιδιαίτερη σημασία, πλην της ανάλυσης των λαθών που πρέπει να κάνουν οι προπονητές στο βίντεο που θα δείξουν στους παίκτες, ετοιμάζοντας το επόμενο ματς.

Η ΑΕΚ ξέρει ότι πρέπει να κάνει υπέρβαση για να ισοφαρίσει, στην ομαδική προσπάθεια κυρίως στην επίθεση της, γιατί με ... 55 πόντους, όσο καλά και να παίξεις στην άμυνα είναι πολύ δύσκολο να κερδίσεις οποιοδήποτε ματς. Ειδικά όταν διεκδικείς την είσοδο στο Final Four.