Η Ελλάδα σε ματς χωρίς αύριο, κοντράρει στα ίσα την αήττητη Λιθουανία
Το παρελθόν, το παρόν και μια μάχη χωρίς αύριο. Ο Γιάννης Φιλέρης γράφει για τη μονομαχία της Ελλάδας με τη Λιθουανία, που θα καθορίσει την πορεία της ομάδας μας στη Μανίλα.
Κάποτε στην Ατλάντα, το μακρινό 1996, οι Έλληνες διεθνείς έστω κι αν δεν το παραδέχτηκαν (το εννόησαν περισσότερο) είχαν προτιμήσει να παίξουν στην προημιτελική φάση του ολυμπιακού τουρνουά με την Λιθουανία. Η "επιλογή" έγινε γιατί η άλλη λύση ήταν να παίξουμε με την Κροατία, κόντρα στην οποία μετρούσαμε τρεις σερί ήττες σε μικρούς τελικούς (Ευρωμπάσκετ 93 και 95, Μουντομπάσκετ 94)
Η ήττα με... 40 πόντους από την Αυστραλία ξένισε περισσότερο από την "επιλογή". Ο Γιώργος Σιγάλας απαντώντας στην κριτική προέτρεπε τους δημοσιογράφους να περιμένουν το ματς με τη Λιθουανία, αλλά η παρέα του Σαμπόνις, του Μαρτσουλιόνις και του Κουρτινάιτιτς περίμενε στη γωνία.
Σκορ 99-66, με πολλή γκρίνια για την ομάδα, η οποία μετριάστηκε ή μάλλον σταμάτησε ολότελα, όταν ακολούθησαν δυο νίκες και η 5η θέση, με τον Παναγιώτη Γιαννάκη στο τέλος του αγώνα εναντίον της Βραζιλίας -μέσα σε καθολική συγκίνηση- να ανακοινώνει το τέλος της καριέρας του στην Εθνική.
Παρεμπιπτόντως η Λιθουανία στην Ατλάντα είχε κατακτήσει το δεύτερο από τα τρία συνεχόμενα χάλκινα μετάλλια σε Ολυμπιακούς Αγώνες (1992, 1996 και 2000)
Γενικά οι "λιετούβος" δεν μας πολυταιριάζουν ως αντίπαλος. Το 2007 είχαν νικήσει σε ένα ακόμα χαμένο μικρό τελικό για την Ελλάδα (στο Ευρωμπάσκετ της Ισπανίας) και ουσιαστικά υπάρχουν τρεις σημαντικές ελληνικές νίκες. Μια στο Ευρωμπάσκετ 97, μία στο Μουντομπάσκετ 2006 (στην παράταση σε ένα καθοριστικό για την πρώτη θέση παιχνίδι) και κυρίως αυτή του 2017 στο νοκ-άουτ ματς της φάσης των "16", όταν με το ρεσιτάλ του Κώστα Σλούκα (21π με 5/7τρ) και του Νικ Καλάθη (14π-6ασ) η Ελλάδα έπαιρνε το εισιτήριο για τα προημιτελικά...
Τέσσερις παίκτες από το γαλανόλευκο ρόστερ βρίσκονται στη Μανίλα και σίγουρα θα θυμούνται ευχάριστα εκείνο το ματς (σε παρένθεση οι πόντοι που' χαν πετύχει): Παπανικολάου (11), Παπαγιάννης (4), Θανάσης Αντετοκούνμπο (5) και Παπαπέτρου. Τρεις είναι οι Λιθουανοί, που είχαν παίξει στο Σινάν Ερντέμ, πριν από έξι χρόνια: Βαλαντσιούνας (13), Μοτιεγιούνας (1) και Κουζμίνσκας (20)
Ο αντίχειρας του Σαμπόνις
Σε αυτό το Μουντομπάσκετ η Λιθουανία μοιάζει αρκετά με την Ελλάδα. Η προετοιμασία της έγινε μετ' εμποδίων και εν μέσω συνεχόμενων απουσιών, με κυριότερη αυτή του ΝΒΑερ και συμπαίκτη πλέον του Σάσα Βεζένκοβ, Ντομάντας Σαμπόνις. Ο σέντερ των Κινγκς ταλαιπωρήθηκε στη μισή σεζόν με ένα σοβαρό πρόβλημα στο δεξιό αντίχειρα του.
Αρχικά ειπώθηκε ότι θα ακολουθούσε συντηρητική θεραπεία και ενδεχομένως να προλάβαινε το Μουντομπάσκετ. Τελικά υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση και έτσι -λόγω και του πρωτοκόλλου αποθεραπείας που υπάρχει στο ΝΒΑ- ματαίωσε οριστικά το ταξίδι του στη Μανίλα.
Σα να μην έφτανε αυτό, "όχι" στο Παγκόσμιο Κύπελλο ανέκραξαν για διάφορους λόγους ο Ρόκας Γκιεντράιτις, ο Μάριους Γκριγκόνις, ο Εντγκάρας Ουλανόβας και ο Λούκας Λεκάβιτσους.
Υπήρξε έντονη κριτική από τα λιθουανικά ΜΜΕ, αλλά ο Κάζις Μακσβίτις κράτησε χαμηλούς τόνους. Δυο από τους "λιποτάκτες" (Ουλανόβας, Λεκάβιτσιους) είναι παίκτες του στη Ζάλγκιρις και έτσι ψέλισε δυο τρία λόγια για το "βαρύ πρόγραμμα της σεζόν, τα ξένα πρωταθλήματα που τελειώνουν αργά" κλπ, κλπ
Οι απουσίες έγιναν έξι, αφού νοκ-άουτ τέθηκε και ο Άρνας Μπουτκέβιτσους, ο οποίος υποβλήθηκε σε επέμβαση στον αστράγαλο.
Οι αρχικές επιφυλάξεις και η γενική δυσφορία για τους απόντες, έδωσαν τη θέση τους στον ενθουσιασμό για την πορεία της ομάδας στις Φιλιππίνες. Ο όμιλος, βέβαια, ήταν αρκετά εύκολος, ωστόσο η Λιθουανία νίκησε διαδοχικά Μεξικό, Αίγυπτο και Μαυροβούνιο, θέτοντας ισχυρές βάσεις για να φτάσει ψηλά στο Μουντουμπάσκετ.
Ο Γιόνας Ματσιούλις δήλωνε χθες ότι "αυτή η Λιθουανία μπορεί να φτάσει σε ένα μετάλλιο" και οι περισσότεροι θεωρούν ότι εύκολα ή δύσκολα θα κερδίσει το κομβικό παιχνίδι με την Ελλάδα.
Στο σχετικό δημοψήφισμα της ιστοσελίδας της διοργάνωσης για το ποιες ομάδες θα προκριθούν από τον όμιλο, η Λιθουανία με 43% έρχεται δεύτερο φαβορί, πίσω από τις ΗΠΑ που συγκέντρωσαν το 48% των προτιμήσεων. Η Ελλάδα συγκεντρώνει μόλις το 8% (και το Μαυροβούνιο 1%).
Ο Κουζμίνσκας της Εθνικής Ομάδας...
Ο Μακσβίτις, πάντως, δεν συμμερίζεται την υπέρμετρη αισιοδοξία στη Λιθουανία και έκανε λόγο για μια αμφίρροπη μάχη με τους Έλληνες, εκθειάζοντας τον Τόμας Γουόκαπ που θυμίζουμε ότι έκανε "όνομα" στην Ευρώπη παίζοντας δυο χρόνια στο Κάουνας και στη Ζαλγκίρις. Ο 46χρονος κόουτς -παρά τις συνεχόμενες απουσίες- έφτιαξε μια συμπαγή ομάδα.
Πολλοί φαντάζονται ότι γύρω από τον σταρ Γιόνας Βαλαντσιούνας, που φέτος θα μετρήσει 12 χρόνια στο ΝΒΑ, παίζει μια μικρή Ζαλγκίρις, αλλά δεν είναι ακριβώς έτσι. Ο Βαλαντσιούνας πρώτος σκόρερ και ριμπάουντερ της ομάδας (13.7π και 10ρ) δεν παίζει μόνος του, αφού τα νήματα επί της ουσίας κινεί ο αέρινος Ρόκας Γιοκουμπάιτις της Μπαρτσελόνα (12π, 5.3ασ), ενώ σημαντικό ρόλο έχει ο Μιντάουγκας Κουζμίνσκας (12.7π με 50%τρ και 5.3ρ).
Ο φόργουορντ που τη νέα σεζόν θα παίζει με την ΑΕΚ συνεχίζει το σερί των εξαιρετικών εμφανίσεων του με την Εθνική Ομάδα. Πάντα όταν φοράει τα πράσινα της Λιθουανίας ο ξανθομάλλης εξαιρετικός σουτέρ που πέρασε και από τον Ολυμπιακό δίνει τον καλύτερο εαυτό του και σίγουρα θέλει πολύ μεγάλη προσοχή από τον Ιτούδη και τους Έλληνες διεθνείς.
Παίκτες κλειδιά για τον Μακσβίτις, ο πάουερ φόργουορντ της Μπασκόνια Τάντας Σεντεργκέσκις (δεύτερος σε χρόνο συμμετοχής πίσω από τον Γικουμπάιτις, 7.3π και 7ρ η συνεισφορά του μέχρι τώρα) και οι δυο άσοι της Ζαλγκίρις, Μπραζντέικις (9.3π με 57.1%τρ) και Ντίμσα (7.3π). Ο έμπειρος Μοτεϊγιούνας της Μονακό έρχεται από τον πάγκο για να δώσει ανάσες στον Βαλαντσιούνας σε μια ομάδα που παίρνει πολλά απ' όλους.
Ο Μακσβίτις έχει χρησιμοποιήσει και τους 12 (οι έντεκα έπαιξαν στα δυο από τα τρία ματς) και παίκτες όπως ο Καρινιάουσκας που πριν από τέσσερα χρόνια αγωνιζόταν στην Κύμη, ή ο Μπέντζιους (της Σάσαρι) κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για τη Λιθουανία, που σκοράρει κατά μέσο όρο 93.3π με εντυπωσιακά ποσοστά ευστοχίας (60.3%δ, 38.2%τρ, 73.3%β), δίνει 21 ασίστ και κάνει 13 λάθη.
Δεν θα τους φοβηθούμε. Η Εθνική έχει τις δικές της αρετές κι αν μπορέσει να αντιμετωπίσει το δίδυμο μέσα στη ρακέτα έχει τις προσωπικότητες να επιβάλλει τις δικές της νόρμες πάνω στο παρκέ. Είναι κομβικό το μαρκάρισμα του Γιουκουμπάιτιτς, γιατί δεν υπάρχει ισάξιος παίκτης στο "1", ο μετρ του είδους Τόμας Γουόκαπ είναι έτοιμος για ένα ακόμα ρεσιτάλ.
Φυσικά η Εθνική θα ποντάρει ξανά στην καλή της άμυνα και θα αναζητήσει ξανά ομαδικότητα και πλουραλισμό στην επίθεση. Ο Παπαγιάννης είναι ένα βασικό ζητούμενο του ματς και ο Νίκος Ρογκαβόπουλος μπορεί να έρθει σε βοήθεια των πρώτων σκόρερ Παπαπέτρου και Λαρεντζάκη, για να κάνει τη διαφορά.
Είναι ένας τελικός. Για μας ειδικά, δεν υπάρχει αύριο, αφού η ήττα σημαίνει αυτόματα και οριστική έξοδο από την οκτάδα. Η μάχη, είναι σίγουρο ότι θα δοθεί μέχρι το τέλος.