Είχε πάρει αρκετές ανάποδες ο Φώτης Κατσικάρης με τον Τσοτ Ρέγες, αλλά ό,τι έγινε στο τέλος του αγώνα με τις Φιλιππίνες έγινε. Η Ελλάδα ξεχνάει τα δυο πρώτα παιχνίδια της και συγκεντρώνεται για αυτά που ακολουθούν.

"Μπαίνουμε σε πιο ευρωπαϊκούς ρυθμούς" είπε ο ομοσπονδιακός προπονητής, θεωρώντας ότι οι δυο πρώτες αγωνιστικές είχαν πολύ "περίεργο" μπάσκετ. Πρώτα οι αθλητές της Σενεγάλης, μετά οι κοντοί των Φιλιππινών, όπως και να το κάνουμε δεν συνιστούν και το πιο ορθόδοξο μπάσκετ, που θα μπορούσε να αντιμετωπίσει η Εθνική.

Παρόλα αυτά, αν κρίνουμε από την εξέλιξη των αγώνων της Κροατίας με Φιλιππίνες και Σενεγάλη, το επιτελείο των προπονητών αλλά και ολόκληρη η ομάδα παίρνει πολύ καλύτερο βαθμό ετοιμότητας, διαβάσματος και όρεξης.

Γενικά, η ομάδα μοιάζει να ασχολείται ... μόνο με το μπάσκετ. Πολύ σημαντικό, ειδικά σε μια τέτοια διοργάνωση. Φτου μη τους ματιάσουμε, αλλά αυτή η Εθνική δεν έχει -ευτυχώς- συσκέψεις στα αποδυτήρια, ούτε παράπονα, ούτε γκρίνια. "Ξεφύγαμε λίγο από τη μιζέρια..." έλεγε ο Κατσικάρης και αποκάλυπτε ότι οι παίκτες του, "ενοχλούν" τους συνεργάτες του για το σκάουτινγκ των αντιπάλων πριν τις καθιερωμένες συσκέψεις.

"Μιλάμε πολύ για μπάσκετ. Για το πως πρέπει να αντιμετωπίσουμε τον κάθε αντίπαλο. Αυτό είναι κάτι που δείχνει ξεκάθαρα ότι η ομάδα έχει αφιερωθεί ψυχή τε και σώματι στην προσπάθειά της να κάνει κάτι καλό εδώ..." εξομολογείται ο Φώτης, μόλις κλείνουν οι κάμερες.

Η Εθνική είχε διαβάσει απόλυτα τα δυο πρώτα παιχνίδια. Εναντίον της Σενεγάλης δεν ήθελε σε καμιά περίπτωση να παρασυρθεί από το "ενεργητικό" παιχνίδι των Αφρικανών, πίεσε πανέξυπνα τον μοναδικό γκαρντ που διαθέτουν (Νταλμέιντα) με αποτέλεσμα να "κόψει" τον αντίπαλο στα δυο.

Με τις Φιλιππίνες το σχέδιο ήταν διπλό. Το τεσσάρι (Πρίντεζης-Καϊμακόγλου) πάνω στον Μπλατς και ακόμη πιο ... γρήγορος ρυθμός! Ναι, όπως το διαβάζετε. Η Εθνική ήθελε να παίξει πιο γρήγορα από τους Φιλιππινέζους. Το γιατί το εξήγησε ο Έλληνας προπονητής: "Αυτοί έχουν ένα στόχο σαν ομάδα. Να κάνεις εσύ επιθέσεις πέντε εναντίον πέντε και να αποφασίζουν εκείνοι να τρέξουν και να κάνουν άνω κάτω το παιχνίδι. Ε, εμείς θέλαμε να τρέξουμε περισσότερο, για να τους εκνευρίσουμε και να τους δημιουργήσουμε σύγχυση. Το καταφέραμε στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα. Απλά δεν έπρεπε να μας παρασύρουν σε σουτ τριών πόντων. Όχι ότι δεν έπρεπε να πάρουμε σουτ. Ωστόσο σαν ομάδα, προκαλούν το σουτ του αντιπάλου..."

Όλα αυτά εμείς τα μεταφράζουμε σαν ένδειξη καλής ομαδικής λειτουργίας και εξαιρετικής συνεργασίας ανάμεσα σε παίκτες και προπονητή: "Και οι 12 που έχουμε έρθει εδώ γουστάρουμε που παίζουμε στην Εθνική" είπε ο Γιώργος Πρίντεζης και ο προπονητής του υπερθεμάτισε: "Εμείς να δείτε πως γουστάρουμε που βλέπουμε ότι αμέσως εφάρμοσαν στο παρκέ την φιλοσοφία και τον τρόπο με τον οποίο θέλουμε να παίζει η ομάδα".

Αλλά είπαμε, θα πάμε βήμα-βήμα. Η Εθνική έχει ένα ωραίο 2-0, υπολογίζει ότι με νίκη επί της Κροατίας αγκαλιάζει την πρώτη θέση, αλλά μεσολαβεί άλλο παιχνίδι. Αυτό με το Π.Ρίκο. Μια λαβωμένη ομάδα, που έχει χάσει δυο παιχνίδια στη σειρά και παίζει σήμερα το τελευταίο της χαρτί.

Με τους Πορτορικάνους έχουμε ... ιστορία. Καλή, μάλιστα. Οκτώ ματς, εφτά νίκες μια ήττα. Και η ήττα που στην αρχή θα μας στενοχωρούσε λόγω της διαφοράς των 8 πόντων (στο Μουντομπάσκετ του Καναδά) τελικά δεν μας πείραξε καθόλου. Τελευταία φορά τους νικήσαμε εύκολα στο Καράκας, στο προολυμπιακό τουρνουά. Υποτίθεται ότι ήταν ο πιο σοβαρός αντίπαλός μας, πήραμε τη νίκη, αλλά την πάθαμε από τη Νιγηρία. Εδώ στην Ισπανία, η ομάδα έχει πάρει μαθήματα από το παρελθόν.

Ακόμη και η ήττα από τη Φινλανδία πέρσι μας δίδαξε πράγματα. Ή μήπως δεν μοιάζουν σαν ομάδες Φιλλιπινέζοι και Φινλανδοί;

Όπως λέει και ο Κατσικάρης "φέτος δεν κινδυνεύσαμε ποτέ. Είχαμε διαρκώς τον έλεγχο του αγώνα". Αυτό θα επιχειρήσει και σε λίγες ώρες απέναντι στον Μπαρέα, τον Μπάλκμαν, τον δεινόσαυρο Σαντιάγκο και τον λαβωμένο Αρόγιο, η Εθνική. Μια ομάδα που διαβάζει και της αρέσει να μιλάει πολύ για μπάσκετ...

Δείτε σε βίντεο όλες τις δηλώσεις του Φώτη Κατσικάρη, μετά τον αγώνα με τις Φιλιππίνες. Τα εξηγεί καλά ο κόουτς