Η Εθνική καλύτερη του αναμενομένου!

Την ώρα που οι Σκοπιανοί φώναζαν "τσαμπιόνι" για την πρώτη θέση του ομίλου, τραγουδώντας μαζί με τους Βόσνιους ...πατριωτικά τραγούδια, σκέφτηκα το εξής:

Σε ένα όμιλο που πρώτη ήταν η ΠΓΔΜ που πάει με 4β στον β΄γύρο όπου ...πέρασε και η Φινλανδία (!), μάλλον πρέπει να είμαστε ικανοποιημένοι.

Πρώτα απ' όλα επιβιώσαμε σε ένα γκρουπ, που κανείς δεν περίμενε ότι θα εξελιχθεί έτσι. Στην αρχή υπολογίζαμε πως -καλώς εχόντων των πραγμάτων- το ματς με την Κροατία θα καθόριζε την πρώτη θέση.

Κι όμως φτάσαμε στο σημείο να είναι το ματς ...ζωής ή θανάτου, καθώς ο ηττημένος έφευγε κατευθείαν για το σπίτι!

Η Εθνική, ωστόσο, θα συνεχίσει το Ευρωμπάσκετ. Θα πάει στο Βίλνιους, όπου αρχίζει την Πέμπτη τους αγώνες της με την Σλοβενία (6μμ). Ακολουθούν η Ρωσία το Σάββατο και η Γεωργία την μεθεπόμενη Δευτέρα 12/9.

Η Ελλάδα μπαίνει στον όμιλο με 3β. Όσους έχει και η Σλοβενία. Πρώτες είναι η Ρωσία και η ΠΓΔΜ με 4β, ενώ με 2β, χωρίς νίκη δηλαδή απέναντι στις ομάδες με τις οποίες πέρασαν στην επόμενη φάση, μπήκαν Φινλανδία και Γεωργία.

Θεωρητικά μια νίκη μας φτάνει για να περάσουμε στους "8" αν και ...τώρα που υπάρχουν πολύ περισσότερα περιθώρια ξεκούρασης, πιστεύουμε ότι η Εθνική είναι ικανή για ακόμη πιο "καλές" στιγμές.

Συνολικά άλλωστε, μετά απ' αυτό το 4-1 στο Αλίτους κι αν εξαιρέσει κανείς την ήττα από την ΠΓΔΜ, οι εντυπώσεις που άφησε, ενδεχομένως να είναι καλύτερες του αναμενομένου!

Έχει μεσολαβήσει το στραπάτσο του Σαββάτου, γι αυτό και βλέπω τους περισσότερους ...μαγκωμένους, λες και στον αθλητισμό υπάρχει μόνο νίκη, μόνο καλές βραδιές και ποτέ...ήττες.

Αν δει κανείς τα πράγματα πιο ψύχραιμα θα διαπιστώσει ότι η Ελλάδα έπαιξε συγκριτικά το καλύτερο μπάσκετ απ' όλες τις ομάδες στο Αλίτους, έστω επαναλαμβάνω κι αν ηττήθηκε από την ΠΓΔΜ.

Το τρίτο δεκάλεπτο με το Μαυροβούνιο, το πρώτο ημίχρονο με την Κροατία, νομίζω ότι αποτελούν ορισμένες από τις καλύτερες αγωνιστικές στιγμές της Εθνικής Ομάδας σε οποιαδήποτε διοργάνωση με οποιαδήποτε σύνθεση!

Δεν προβλέπω ...θριάμβους στο Βίλνιους και στο Κάουνας, όπου ελπίζω να βρεθεί η ομάδα στην τελική φάση. Αυτά θα τα βρει η υπηρεσία και η συνέχεια μιας πολύ δύσκολης διοργάνωσης, με την πρόκριση να κρίνεται σχεδόν σε όλους τους ομίλους την τελευταία ημέρα!

Βλέπω όμως ένα συγκεκριμένο τρόπο παιχνιδιού, που όταν βγαίνει μέσα στο γήπεδο αρέσει πάρα πολύ ακόμη και στον πιο απαιτητικό μπασκετόφιλο.

Βλέπω ένα μπασκετικό επιτελείο προπονητών που σπάζουν το κεφάλι τους να είναι όσο το δυνατόν καλύτερα προετοιμασμένοι.

Βλέπω τέλος μια ομάδα -με τις όποιες αδυναμίες και τις όποιες παραξενιές της (γιατί υπάρχουν και τέτοιες)- που έχει τον μικρότερο μέσο όρο ηλικίας στο Ευρωμπάσκετ, αμέσως μετά την Λετονία (25.3, έναντι 22.9).

Και άκουσα τον Ντάνκο Ράντιτς τον πρώην διαιτητή (και ...καλό φίλο των Ελλήνων) να λέει στον Γ.Βασιλακόπουλο: "Από το πουθενά νομίζω ότι φτιάξατε μια ομάδα με πολύ μέλλον".

Σε αυτό θα επανέλθουμε. Αρκεί να πάνε όλα καλά. Και πρώτα απ' όλα να πάμε κι ...εμείς στο Βίλνιους. Καληνύχτα Αλίτους και ...ατσού (ευχαριστώ) όπως λένε και οι Λιθουανοί.