Η γοητεία του μεσημεριού
Ο Γιάννης Φιλέρης γράφει για την "γοητεία" των μεσημεριανών αγώνων ποδοσφαίρου και την χρησιμότητα των πρωινών στο μπάσκετ
Την Κυριακή στον αγώνα με τον Παναθρακικό, που ξεκίνησε στις 3μμ, ο Ολυμπιακός έκοψε σχεδόν 17.000 εισιτήρια. Δεδομένης και της δυναμικότητας των αντιπάλων, ο αριθμός είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακός.
Πριν από δυο εβδομάδες, στο μπάσκετ ο Ολυμπιακός είχε μαζέψει 2.000 φιλάθλους στον αγώνα με τον Κολοσσό, που είχε ξεκινήσει στις 12.30 το μεσημέρι. Είχαν μάλιστα προγραμματίσει ένα σωρό "χάπενινγκς" για τους μικρούς φίλους της ομάδας, που όλοι είχαν μείνει εντυπωσιασμένοι.
Κάποιοι πίστευαν ότι Παρασκευή βράδυ ήταν αδιανόητο να υπάρχουν αγώνες Ευρωλίγκας. Κι όμως στα γήπεδα (όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά και σε όλη την Ευρώπη) αυτή την μέρα μαζεύεται ο περισσότερος κόσμος.
Εντάξει, το ξέρουμε. Η τηλεόραση πληρώνει, άρα αυτή καθορίζει πότε θα ξεκινούν οι αγώνες. Με βάση τα "θέλω" των καναλιών, ορίζονται οι ώρες έναρξης των παιχνιδιών. Καμιά φορά βλέπουμε και ... υπερβολές, όπως τζάμπολ και σέντρα στις δέκα το βράδυ (όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες).
Παρόλα αυτά, όταν οι ομάδες καταφέρνουν (μαζί με την τηλεόραση) να συμφωνούν σε ώρες εκκίνησης που βολεύουν τους φιλάθλους τους δεν το έχουν μετανιώσει. Αντίθετα, γεμίζουν τα γήπεδα τους με ευδιάθετους φιλάθλους, που σε αυτή την κατάσταση, είναι και διαθέσιμοι "καταναλωτές".
Το ποδόσφαιρο, παραδοσιακά έχει συνδεθεί με τα κυριακάτικα μεσημέρια. Όπως σωστά σημείωσε ο Παντελής Διαμαντόπουλος, οι περισσότεροι έτσι έχουμε μεγαλώσει. Κυριακή μεσημέρι, με μπάλα. Είτε στο γήπεδο, είτε στο σπίτι με το ραδιόφωνο ανοιχτό ... και τη μάνα να φωνάζει "άσε το ποδόσφαιρο επιτέλους και τελείωνε τα μαθήματά σου".
Η ιεροτελεστία του κυριακάτικου αγώνα, μένει πάντοτε ανεξίτηλη. Με τον ποδαρόδρομο, ή τον ηλεκτρικό, μέχρι να φτάσουμε στο γήπεδο και να στηθούμε στην ουρά για ένα εισιτήριο. Αν ήταν και "φοράκι" τόσο το καλύτερο. Η διασκέδαση ξεκινούσε από την στιγμή, που φεύγαμε από το σπίτι, μαζί με την υπόλοιπη παρέα...
Τρεις το μεσημέρι. Και πιο νωρίς. Τρεις παρά τέταρτο. Για να έχεις και μετά ώρα, να πας για ένα ... late lunch, δηλαδή ένα βρώμικο έξω από το γήπεδο ("με πολύ κρεμύδι και μπόλικη μουστάρδα" αδερφέ). Οι εποχές έχουν αλλάξει, αλλά το "βρώμικο" παραμένει μια βασική επιλογή έξω από το γήπεδο, όπως και η ευκαιρία για μια ωραία βόλτα αυτή την ώρα της Κυριακής. Μαζί με τα παιδιά σου, ή τους φίλους σου.
Να μπορέσουν να πάνε μετά το ματς, να δουν από κοντά τους "ήρωές" τους. Όπως έγινε την Κυριακή στο Καραϊσκάκη, όταν περικυκλώθηκε ο Ρομπέρτο από καμιά πενηνταριά πιτσιρίκια που έβγαζαν φωτογραφίες και του ζητούσαν αυτόγραφα.
Θα μου πείτε, δεν είναι δυνατόν να παίζουν ... κάθε Κυριακή στις 3μμ. Συμφωνούμε. Αλλά δεν μπορεί να παίζουν μόνο μια φορά το χρόνο, τέτοια ώρα. Το παράδειγμα των Άγγλων είναι χαρακτηριστικό. Έχοντας, άλλωστε, εμμονή με την παράδοση, οι ώρες που αρχίζουν οι αγώνες αρχίζουν σχετικά νωρίς. Ακόμη κι αν πρόκειται για ντέρμπι, όπως έγινε το Σάββατο με το Λίβερπουλ-Τσέλσι.
Στο μπάσκετ η ιδέα των πρωινών αγώνων την Κυριακή, ξεκίνησε σε Ισπανία και Ιταλία. Πριν από δυο-τρια χρόνια εφαρμόστηκε και στην Ελλάδα, αλλά χωρίς ... συνέπεια (και συνέχεια).Θυμάμαι ότι είχαμε αυτή τη συζήτηση στον ΑΝΤ1 όταν τη σεζόν 2008-09 συμμετείχα στις μεταδόσεις του πρωταθλήματος της Α1. Το μεγάλο ερωτηματικό δεν ήταν η προσέλευση του κόσμου, όσο η αποδοχή εκ μέρους των διαφημιζόμενων να πληρώσουν σποτ σε ώρες μηδενικής τηλεθέασης (Κυριακή πρωί) ... υπό κανονικές συνθήκες.
Φέτος επαναφέρει το πείραμα ο Ολυμπιακός (σε συνεργασία και με τον ΟΤΕ Τv), που όταν αγωνίζεται Κυριακή, θα παίζει στις 12.30μμ. Όπως έκανε με τον Κολοσσό, όπως θα κάνει με τον ΠΑΟΚ την μεθεπόμενη εβδομάδα.
Εδώ η συνδρομητική τηλεόραση λειτουργεί αντίστροφα. Δεν ψάχνει για διαφημίσεις, αλλά την βολεύει η ώρα, αφού το απόγευμα της ίδιας μέρας κυριαρχεί το ποδόσφαιρο, άρα θα έψαχνε τρόπο να στριμώξει το μπάσκετ. Τώρα εξυπηρετείται και το κανάλι, αλλά και οι φίλοι της ομάδας, που μπορούν να πάνε στο ΣΕΦ για να περάσουν ένα ωραίο χειμωνιάτικο κυριακάτικο πρωινό.
Κι όταν εξυπηρετείται ο ... πελάτης, δηλαδή ο φίλαθλος, όλα είναι καλύτερα. Και για τις ομάδες και για τον κόσμο.