Να πω την αμαρτία μου; Ρίχτη. Η Ιταλία στο μπάσκετ που δεν είχε κανένα πρόβλημα απέναντι στην αδύναμη Εσθονία, είναι μια από τις αδυναμίες μου. Εντάξει δεν σας νοιάζει, το ξέρω, αλλά επιμένω. Είναι καλή ομάδα, παίζει εντός έδρας και θέλει τη δέουσα προσοχή που είναι σίγουρο ότι θα της δώσουν το Σάββατο ο Δημήτρης Ιτούδης και οι συνεργάτες του.

Μου αρέσει γιατί έχει τους υιούς Τόνουτ και Μάνιον, για να θυμόμαστε τα παλιά, παίζει ωραίο, σύγχρονο μπάσκετ, της λείπει σίγουρα ένας ψηλός, αλλά διαθέτει και κλάση με παίκτες όπως ο βετεράνος Λούτιζι Ντατόμε και ο Νικολό Μέλι.

Μπορεί να μην είναι φαβορί για το χρυσό μετάλλιο, θα κάνουν όμως τη ζωή δύσκολη σε όλους τους αντιπάλους και στο Μιλάνο παίζουν εντός έδρας. Έχουν την τρέλα του Τζιανμάρκο Ποτσέκο, που κάποτε από τα νεύρα του έσκισε το σακάκι του (σαν παίκτης ήταν ακόμη πιο μουρλοκομείο) και βέβαια σαν Ιταλοί λένε υπέροχα τον εθνικό τους ύμνο (ο Παντελής Διαμαντόπουλος επιμένει ότι δεν υπάρχει σύγκριση με την αυθεντική Σκουάντρα Ατζούρα, του ποδοσφαίρου δηλαδή)

Πάνω απ' όλα, όμως, διαθέτουν ένα τρομερό ταλέντο, τον Σιμόνε Φοντέκιο που ετοιμάζεται να κατακτήσει το ΝΒΑ. Στα 26 του χρόνια σκοράρει με κάθε τρόπο. Σουτάρει για τρεις, για δυο, έχει ντράιβ, είναι ριμπάουντερ, έχει κέφια και προσφέρει τρομερές φάσεις όπως αυτή

Πόσο μπάσκετ ξέρει ο Γιόκιτς;

Να έπαιζαν ποδόσφαιρο Σέρβοι και Ολλανδοί, θα' χε μια κόντρα. Στο μπάσκετ όμως πως να φτουρήσουν οι τίμοι "οράνιε"; Δεν είναι και τουρνουά ... παραθύρων, για να βρουν την Σερβία με σύνθεση ανάγκης. Στο Ευρωμπάσκετ ο πανούργος Πέσιτς (τελευταίος πρωταθλητής Ευρώπης για τους γείτονες, το 2001 στην Κωνσταντινούπολη) έχει κατεβάσει μια ομάδα με απουσίες μεν, ικανή για το χρυσό δε.

Με συνοπτικές διαδικασίες η Σερβία έριξε κατοστάρα, ο Μίτσιτς μοίρασε ... 12 ασίστ (και έβαλε 15 πόντους), ο Μαρίνκοβις είχε 18, έπαιξε κι ο Νέντοβιτς που ταξίδεψε τελικά στην Πράγα και βλέποντας αυτή τη φάση που κάνει ο Νίκολα Γιόκιτς (19π-6ρ, 4ασ) πείτε μου πόσα κιλά μπάσκετ ξέρει αυτός ο άνθρωπος

Καλάθι ο Αβντίγια, καλάθι ο Μάρκανεν (... ή να χε και δεύτερη παράταση το Ισραήλ-Φινλανδία)

Κάποια στιγμή βλέποντας το Ισραήλ-Φινλανδία, μπερδεύτηκα. Από τη μια ο Ντένι Αβντίγια, από την άλλη ο Λάουρι Μάρκανεν, μας είχαν μεταφέρει σε κάποιο γήπεδο του ΝΒΑ, όπου συνήθως οι δυο ήρωες πυροβολούν ασύστολα με καπνισμένες κάνες. Αν δεν σας αρέσει το ΝΒΑ, ήταν σα να άκουγα στ' αυτιά μου τη θρυλική φωνή του Βασίλη Γεωργίου από ένα ιστορικό ντέρμπι Απόλλωνα Πατρών (Αχάια Κλάους)-Ηρακλή: "Καλάθι ο Ίνγκραμ, καλάθι ο Πετ(ι)γουέι". Έτσι έχει μείνει στο πάνθεον των ερτζιανών το ρεσιτάλ δυο εκ των κορυφαίων σκόρερ που έπαιξαν ποτέ στα ελληνικά γήπεδα.

Μάρκανεν και Αβντίγια τρέλαναν κόσμο. Κάρφωναν, έβαζαν τρίποντα, έπαιρναν ριμπάουντ, έκοβαν τους αντιπάλους τους. Γενικώς, έκοβαν και έραβαν, οπότε μάλλον είχε δίκιο ο επίσημος λογαριασμός της FIBA που ήθελε κι άλλο λίγο, μετά τη λήξη του ματς και τη σημαντική νίκη του Ισραήλ.

Να μην τελείωνε ποτέ; Κάπως έτσι. Ο Μάρκανεν (32π-12ρ) πέταγε ρουκέτες από το ξεκίνημα του ματς όταν οι Φινλανδοί έδειχναν και καλύτεροι. Σύμφωνα με τον κόουτς του Ισραήλ Γκάι Γκούντες (πάχυνε λίγο, ή μου φαίνεται;) το σχέδιο ήταν απλό: "Έτσι κι αλλιώς μιλάμε για ένα σουπερ-σταρ, που είχε μέσο όρο 19π με τους Μπουλς και 15 με το Κλίβελαντ. Όλοι ξέρουμε την ποιότητα του. Ό,τι κι αν κάνεις, είναι δύσκολο να τον σταματήσεις. Για μας ήταν πιο σημαντικό να περιορίσουμε τους υπόλοιπους, κυρίως τον Σάλιν και τον Κόπονεν, κι ας έβαζε ο Μάρκανεν 20 και 30 πόντους".

Πάντως να τον μαρκάρει η ισραηλινή άμυνα ήταν αδύνατο. Ο Φινλανδός δεν παιζόταν. Δείτε:

Οι Φινλανδοί πέρασαν με τρεις 22'' πριν το τέλος μετά το καλάθι του Μάρκανεν, όμως ο Ντένι (ς ο τρομερός) του Ισραήλ, περίμενε στη γωνία. Όχι ακριβώς γωνία, αλλά από την κορυφή, μπαμ, τρίποντο και ισοπαλία για να πάει το ματς στην παράταση.

Θα βγει στο τέλος νικητής με 23π, 15ρ, 3ασ και 2 κοψίματα. Μια χαρά για ένα παιδί 21 ετών, που ενσαρκώνει τα όνειρα του Ισραήλ για μια διάκριση σε αυτό το Ευρωμπάσκετ. Ο προπονητής της Φινλανδίας Λάσι Τουόβι του έδωσε συγχατηρήρια αλλά δεν ξέχασε και τον Ταμίρ Μπλατ, που τελείωσε το ματς με 10 ασίστ. Μπράβο και στον για του Ντέιβιντ, λοιπόν.

Που σε Πονίτκα και που σε σφάζει

Στην Πράγα, πάντως, οι 11.000 Τσέχοι πήγαν για μαλλί και έφυγαν κουρεμένοι γουλί. Ο Ματέους Πονίτκα και ο Σλότερ έβαλαν 46 πόντους, η Πολωνία έφτασε σχεδόν την κατοστάρα και δεν είχε κανένα πρόβλημα να χαλάσει την γιορτή των γηπεδούχων, που άλλα περίμεναν και άλλα είδαν να εκτυλίσσονται στο παρκέ.

Δεν ήταν εύκολο για τους Τσέχους να αποφύγουν πρώτα το άγχος της πρεμιέρας αλλά και να παίξουν, ουσιαστικά χωρίς τον Σατοράνσκι, που μπήκε στο παρκέ μεν, αλλά δεν είναι σε καμιά περίπτωση έτοιμος να παίζει σε φουλ-ρυθμούς. Και μόνο που τέθηκε στη διάθεση του προπονητή του Ρόνεν Γκίνσμπουργκ είναι ένα θαύμα. Ο κόουτς της Τσεχίας παραδέχθηκε ότι "αυτό δεν ήταν το ξεκίνημα που θέλαμε, απογοητεύσαμε τον κόσμο μας, αλλά θα επανέλθουμε. Σήμερα το πρωί αποφασίσαμε να ξεκινήσει το ματς ο Σατοράνσκι, αλλά να μη μείνει στον αγώνα πάνω από 15-20 λεπτά. Γι αυτό δεν τον έβαλα στο τέλος του ματς. Χρειάζεται ξεκούραση".

Η Πολωνία μπήκε από την αρχή αγριεμένη να χαλάσει το πάρτι των Τσέχων. Ο Σλότερ που έχασε αρκετά ματς προετοιμασίας ήταν το άλτερ έγκο του τρομερού Πονίτκα που τελείωσε το ματς με 26 πόντους και 9 ασίστ. Ο αρχηγός της Πολωνίας ήταν παντού. Ακόμη κι όταν οι Τσέχοι πλησίασαν στους τρεις πόντους, δεν άφησε το ματς να ... πάει στα χέρια των γηπεδούχων. Τρίποντο και χαίρετε, τι κάνετε, καλά ευχαριστώ.

Τι να λέει ο περίεργος αδερφός του Μαρσέλ, που φώναζε ότι ο Ματέους τον απέκλεισε από την Εθνική Πολωνίας, ενώ τόσο αυτός και οι (τουλάχιστον) διαβολικοί γονείς τους, επειδή δεν γούσταραν τη σύζυγο του καλού Πονίτκα, έκαναν τη ζωή κόλαση στο ζευγάρι που είχε ερωτευτεί από τα 19. Είδατε τι μαθαίνετε, διαβάζοντας την καθημερινή ανασκόπηση του Ευρωμπάσκετ. Ε τι θέλετε τώρα; Σαράντα πέντε μοίρες, κόρνερ θρι και ντιφλέξιονς. Σας παρακαλώ τώρα...

Πόλεμος και ειρήνη (και μπάσκετ)

Πίσω στο Μιλάνο, η Ουκρανία ξεκίνησε νικηφόρα το Ευρωμπάσκετ. Να είναι το μπάσκετ μια αχτίδα ειρήνης, ενώ πίσω στην πατρίδα τους μαίνεται ο πόλεμος; Δεν είναι εύκολο να αγνοείς τι γίνεται στην Ουκρανία και να' χεις το μυαλό σου στο μπάσκετ;

Ο Αρτέμ Πουστοβόι, που μένει βέβαια στην Ισπανία, εξηγεί:"Δεν είναι εύκολο. Στο μυαλό μου βρίσκεται μόνο οι δικοί μου άνθρωποι. Τους μιλάω κάθε μέρα, καμιά φορά όμως δεν έχουν ίντερνετ και χάνω την επαφή, ωστόσο, μετά από μια δυο μέρες μιλάμε ξανά και ησυχάζω όταν μου λένε ότι όλοι είναι καλά. Είναι πολύ σκληρό όλο αυτό, γιατί δεν ξέρεις τι θα γίνει την επόμενη ώρα, αύριο, μεθαύριο. Υπάρχει κίνδυνος; Μεγάλος. Δεν θέλουν, όμως,να εγκαταλείψουν το σπίτι τους, είναι και η γιαγιά μου εκεί, η οποία δεν μπορεί να φύγει, έτσι κι αλλιώς".

Ο 30χρονος σέντερ (πρώην της Μπαρτσελόνα) έβαλε 8π στο ματς όπου οι ΝΒΑερ της Ουκρανίας, Μίχαλιουκ και Λεν είχαν από 17 και 13 πόντους αντίστοιχα. Πάλευαν, πάλευαν οι Βρετανοί, αλλά ... τζίφος. Εδώ που τα λέμε ό,τι κι αν έκαναν οι Ουκρανοί τους έβγαινε μέσα στο παρκέ και κυρίως ψηλά στο καλάθι