Η μισοδυαλυμένη Μακάμπι πριν από ένα μήνα, γεμάτη αστάθεια και με τον Γιάννη Σφαιρόπουλο να πληρώνει το μάρμαρο, πέρασε "αέρας" από το ΟΑΚΑ και δεν αποκλείεται, στα πλέι-οφ, να επισκεφθεί το ΣΕΦ! Έχοντας 7 νίκες στα 10 τελευταία της παιχνίδια η ομάδα του Τελ Αβίβ, ισοβαθμεί με την Εφές στην 5η θέση, άρα τα αποτελέσματα των τριών αγωνιστικών που μένουν θα καθορίσουν και την τελική κατάταξη.

Με ρεκόρ 14-11 η Μακάμπι δεν έχει εξασφαλίσει ακόμα και μαθηματικά τα πλέι-οφ (θέλει μια νίκη ακόμη), βλέπει μια θέση ανάμεσα στην 5η και την 6η, άρα εν δυνάμει αποτελεί ένα πιθανό αντίπαλο του Ολυμπιακού και ανάλογα φυσικά με το τελικό πλασάρισμα των "ερυθρολεύκων". Είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα η μάχη που θα δώσει με την Εφές για τις δυο θέσεις που συμπληρώνουν την εξάδα. Αμφότερες οι ομάδες έχουν δυο ματς εντός και ένα εκτός, μέχρι να ολοκληρώσουν την κανονική περίοδο.

Η Μακάμπι υποδέχεται Βιλερμπάν και Φενέρ και παίζει εκτός με την Μπάγερν, ενώ η Εφές έχει εντός Άλμπα και Μπάγερν και εκτός τον Ερυθρό Αστέρα. Η ισοβαθμία ευνοεί την Εφές που έχει νικήσει δυο φορές τους Ισραηλινούς, άρα για να χάσει τη μάχη η τουρκική ομάδα πρέπει να κάνει μια νικη λιγότερη.

Η απελευθέρωση της ενέργειας

Δεν παίζει ξαφνικά μπάσκετ υψηλής ποιότητας η Μακάμπι. Ούτε άλλαξε μέσα σε μια νύχτα, επειδή ο Άβι Έβεν που διαδέχθηκε τον κόουτς Σφαιρόπουλο και μετράει 4 νίκες σε 5 αγώνες, έκανε μια μικρή επανάσταση. Απλά η τεράστια ενέργεια που διαθέτει το αμερικάνικο ρόστερ της ισραηλινής ομάδας απελευθερώθηκε και αποτελεί το μεγάλο όπλο της σε αυτή την τελική ευθεία της EuroLeague.

Η Μακάμπι επέστρεψε στις δικές της αρχές. Παίζει όπως την μάθαμε τόσα χρόνια, ποντάροντας στην πίεση που εξασκεί στην μπάλα, θέλει να κερδίζει ριμπάουντ για να τρέχει στο ανοιχτό γήπεδο, ποντάρει πολύ στο ένας εναντίον ενός, στο τρίποντο. Πολλές φορές παίζει το μπάσκετ ... χωρίς πάσα και αν σε παρασύρει στον ρυθμό της δεν έχεις τύχη.

Αυτό έγινε και στο ΟΑΚΑ. Από την στιγμή που ο Παναθηναϊκός σήκωσε το γάντι και πήγε στο παιχνίδι των πολλών επιθέσεων, με την μπάλα να πηγαίνει άνω-κάτω, ήταν επόμενο να κυριαρχήσει η καλύτερη -σε αυτό τον τομέα- ομάδα.

Η Μακάμπι αντιμετωπίζεται πιο εύκολα όταν ο αντίπαλος της ελέγξει τον ρυθμό, της πάρει τα ριμπάουντ και κυκλοφορήσει σωστά την μπάλα. Απ' όλα αυτά ο Παναθηναϊκός έκανε μόνο το τρίτο. Οι φιλοξενούμενοι ήταν αυτοί που ήθελαν να πάνε το παιχνίδι σε πολλές επιθέσεις, χωρίς να φοβούνται και τα λάθη τους, αφού ήξεραν ότι στο ρυθμό που διάλεξαν και πήγε ο αγώνας δεν έχαναν με τίποτε.

Δεν σημαίνουν όλα αυτά ότι δεν είχαν και σχέδιο για το παιχνίδι. Ήθελαν εξ αρχής να περάσουν την μπάλα μέσα στη ρακέτα, το έκαναν με συνέπεια σχεδόν σε ολόκληρη τη διάρκεια του ματς. Ο Παναθηναϊκός κατάφερε να βγάλει άμυνες στην πρώτη περίοδο, κυρίως απέναντι στον Ζίζιτς, από την στιγμή που μπήκε ο Ρέινολντς ωστόσο στο παιχνίδι άρχισαν τα προβλήματα.

Τα 12/15 δίποντα που έγραψε η στατιστική της Μακάμπι στο δεύτερο δεκάλεπτο οφείλεται αφενός στην καλύτερη λειτουργία των ψηλών της Μακάμπι και αφετέρου στο παιχνίδι της σε ανοιχτό γήπεδο, που έφεραν και ένα 12-0 στο τελευταίο τρίλεπτο του ματς. Ουσιαστικά σε αυτό το σημείο κρίθηκε και ο αγώνας, αφού ήταν το διάστημα που η Μακάμπι πήρε τη διαφορά την οποία εν πολλοίς δεν έχασε ποτέ στη συνέχεια.

Ακόμη κι όταν ο Παναθηναϊκός προσπάθησε να γυρίσει το ματς δυο τρίποντα του Ντέρικ Γουίλιαμς έκοψε τα πόδια των "πράσινων" και έγειρε την πλάστιγγα οριστικά υπερ των φιλοξενουμένων. Τέτοιες φάσεις η Μακάμπι δεν έχασε καμιά. Θυμηθείτε δυο ακόμη τρίποντα. Εκείνο στο τέλος της πρώτης περιόδου απο τον Ζιβ (πίσω από το κέντρο του γηπέδου) και ένα ακόμη από τον Νάναλι, χωρίς ισορροπία, με τον χρόνο επίθεσης να εκπνέει.

Καλύτερα να παίζει (ο Μαντζούκας)

Η ήττα αφήνει τον Παναθηναϊκό στην τελευταία θέση (μαζί με την Ζάλγκιρις), οι αδυναμίες φάνηκαν και αυτό το βράδυ, έστω κι αν υπήρξαν και καλές στιγμές. Πιο πολύ για τον Λευτέρη Μαντζούκα, που στην καλύτερη εμφάνιση του μέχρι στιγμής με τα "πράσινα" ήταν αφορμή να σκάσουν χαμόγελα στην εξέδρα. Εδώ που τα λέμε, από τη στιγμή που ο Παναθηναϊκός δεν πάει για τίποτε, καλύτερα να παίζει ο Μαντζούκας (και τα άλλα νεαρά παιδιά της ομάδας). Μόνο κέρδος θα έχει ο 18χρονος φόργουορντ με σωματικά προσόντα... πολύ μεγαλύτερου άνδρα και προοπτική να εξελιχθεί στο πέρασμα του χρόνου.

Καταλαβαίνει εύκολα κανείς και τη θέση του Δημήτρη Πρίφτη. Την ανέλυσε πριν από λίγες μέρες στο ματς με τον ΠΑΟΚ: "Ήταν ίσως δικό μου λάθος, που δεν έπαιξαν περισσότερο οι νεαροί, γιατί η διαφορά δεν ήταν μεγάλη, μπορούσε να μειωθεί ανά πάσα στιγμή". Ο κόουτς του Παναθηναϊκού πρέπει να υπολογίζει τα πάντα. Ειδικά στο πρωτάθλημα, όπου η ομάδα του είναι στο "κόλπο" και μέχρι στιγμής, μάλιστα, λόγω της νίκης της στο ΣΕΦ έχει πλεονέκτημα.

Στην Ευρωλίγκα, όμως, που έτσι κι αλλιώς όλα έχουν κριθεί ποιος ο λόγος να μην παίζουν οι... Μαντζούκες.

Θα σημειώσουμε, βέβαια, και την επιστροφή του Ιωάννη Παπαπέτρου που έλειψε δυο μήνες (και από σημαντικά παιχνίδια) θα παίξει σημαντικό ρόλο, όχι βέβαια στους αγώνες της EuroLeague που έχει να δώσει η ομάδα του, όσο στα ματς του πρωταθλήματος με πρώτο και καλύτερο το επικείμενο ντέρμπι της 11ης Απριλίου, εναντίον του Ολυμπιακού.