Ο Γιάννης (ή Γιάνης, όπως το γράφει ο ίδιος) Βαρουφάκης είναι στο στόμα όλων των Ελλήνων. Ένας υπουργός που ντύνεται ακριβά αλλά χωρίς να φοράει γραβάτα, είναι σίγουρα το πρώτο χιτ της νέας ελληνικής κυβέρνησης. Το αν πετύχει, ή όχι δεν το ξέρουμε, άπαντες κρίνονται εκ του αποτελέσματος και όχι από τις προσδοκίες μας.

Ένας ... Βαρουφάκης στο είδος του, ήταν το καλοκαίρι του 2011, ο Κάιλ Χάινς που την Πέμπτη το βράδυ θα γνωρίσει την αποθέωση στο Ειρήνης και Φιλίας, έστω κι αν βρεθεί αντίπαλος του Ολυμπιακού. Ήταν η επαναστατική κίνηση του Ντούσαν Ίβκοβιτς, που έχοντας εικόνα από τον παίκτη από τα παιχνίδια των "ερυθρολεύκων" με την Μπάμπεργκ, εισηγήθηκε θερμά την απόκτησή του.

Ο "Ντούντα" είχε δει στο πρόσωπο ή μάλλον καλύτερα στο τεράστιο κορμί του Κάιλ, τον σέντερ της νέας εποχής του ευρωπαϊκού μπάσκετ.

Ένας σέντερ ... 1.96; "Σέντερ με αυτό το ύψος; Και ο Κέσελι που είναι 2.08 τι θα κάνει;" ήταν ένα από τα πιο ευγενικά σχόλια που είχαν αναρτηθεί σε πολλές ιστοσελίδες, όταν η ΚΑΕ Ολυμπιακός ανακοίνωσε την απόκτησή του. Πολλοί αμφισβητούσαν το ορθόν της επιλογής, άλλοι θεωρούσαν ότι πρόκειται για "κλασικό τεσσάρι" και άλλοι ότι επιβεβαιωνόταν η πρόθεση της διοίκησης να "διαλύσει την ομάδα". Λίγοι είχαν γνώση τι σόι παίκτη είχε πάρει ο Ολυμπιακός. Και κανείς δεν υποψιαζόταν τι θα επακολουθούσε.

Ο Χάινς έγινε ο βασικός σέντερ του Ολυμπιακού, που πρώτα στην Κωνσταντινούπολη καικ μετά στο Λονδίνο, κατέκτησε το τρόπαιο της Ευρωλίγκας.

Αυτοί, που αμφέβαλλαν, που στραβομουτσούνιαζαν στο άκουσμα της είδησης της μετακίνησης του Χάινς από την Μπάμπεργκ, αποθέωναν τον Κάιλ και απαιτούσαν από τη διοίκηση να τον κρατήσει πάση θυσία. Το ότι ο Ολυμπιακός δεν είχε ανανεώσει τη συνεργασία με τον παίκτη στα μέσα της χρονιάς θεωρήθηκε "μέγα λάθος" γιατί έτσι άνοιξε ο δρόμος της μετακόμισής του στη Μόσχα.

Στα δυο χρόνια, που κάθισε ο Χάινς στην Ελλάδα και στον Ολυμπιακό, δεν έγινε μόνο μια από τις πιο "έξυπνες μεταγραφές" όλων των εποχών για το ελληνικό μπάσκετ. Ο θησαυρός που ψάρεψαν Αγγελόπουλοι και Ίβκοβιτς από τη Γερμανία, ήταν μοναδικός. Και έγινε μόδα σε ολόκληρο το ευρωπαϊκό μπάσκετ.

Το να έχεις έναν undersize senter, δηλαδή ένα κοντό πεντάρι, ήταν must για οποιαδήποτε ομάδα σεβόταν τον εαυτό της. Η Ρεάλ Μαδρίτης προσπάθησε να μιμηθεί τον Ολυμπιακό, παίρνοντας τον διάδοχο του Χάινς στην Μπάμπεργκ, Μάρκους Σλότερ. Αυτή που τα κατάφερε ήταν η Μακάμπι του Τελ Αβιβ, με τον λίγο ψηλότερο του Κάιλ, Άλεξ Τάιους η οποία και διαδέχθηκε τον Ολυμπιακό στην κορυφή της Ευρωλίγκας. Όσο για τον Παναθηναϊκό, η προσπάθειά του να πάρει ξανά τα πρωτεία από τον Ολυμπιακό στηρίχθηκε εν πολλοίς σε ένα τέτοιο παίκτη. Τον Γκαμπονέζο Στεφάν Λάσμε, ένα σέντερ 2.03.

Πριν πάρει μεταγραφή για τον ΠΑΟ, ο Λάσμε έπαιζε στην άσημη Ομπραντόριο της λίγκας ACB. Τώρα, έχει απολαβές 1.200.000 δολαρίων, από την Εφές! Ο Τάιους πριν τη Μακάμπι, έπαιρνε δεν έπαιρνε 150-200 χιλιάρικα στην Καντού, ενώ πάνω από 1.000.000 ευρώ είναι πλέον και το συμβόλαιο του Κάιλ Χάινς. Η Μπαρτσελόνα, αντίθετα, που επένδυσε στον Τόμιτς έσπασε τα μούτρα της. Και στη Κωνσταντινούπολη και στο Λονδίνο, αλλά και στο Μιλάνο!

Το μπάσκετ της περιφέρειας

Παρεμπιπτόντως ο Κάιλ, μίλησε τουρκική ιστοσελίδα, για τη μόδα που έφερε στο ευρωπαϊκό μπάσκετ: "Πιστεύω ότι ήρθε μαζί με την εξέλιξη του μπάσκετ. Στο παρελθόν το κλειδί για μια επιτυχημένη ομάδα μπάσκετ, ξεκινούσε από τους σέντερ και την ασφάλεια μέσα στο καλάθι. Τώρα, όλα επικεντρώνονται στην περιφέρεια, οι παίκτες πρέπει να είναι πολύ πιο ικανοί ενώ το ίδιο το παιχνίδι έχει γίνει πιο γρήγορο και σίγουρα πιο αθλητικό. Έτσι λοιπόν στις ομάδες που έχουν αυτό το στυλ του περιφερειακού μπάσκετ, ταιριάζουν σέντερ πιο κοντοί μεν, αλλά και πιο κινητικοί και ασφαλώς πιο ικανοί να ανταποκριθούν στις δεδομένες συνθήκες. Γι αυτό και οι κοντοί σέντερ, έχουν πλέον τόσο μεγάλη επιτυχία..."

Προφανώς, για να πετύχει ο Χάινς χρειάστηκε να γίνει μέλος μιας ομάδας που μέσα στο γήπεδο μεταμορφώθηκε σε μια πολεμική μηχανή. Στην ίδια συνέντευξη το εξήγησε όσο καλύτερα μπορούσε ο ίδιος : "Η χημεία ήταν το βασικό στοιχείο που φτιάχνει μια ομάδα-πρωταθλήτρια. Έτσι έγινε και στον Ολυμπιακό, όπου ο ένας πίστευε πάρα πολύ στον άλλο. Κι αυτό φαινόταν μέσα στο γήπεδο, απ' όλους. Πιστεύαμε ότι εφόσον παλεύαμε και παίζαμε σκληρά, θα καταφέρναμε ό,τι είχαμε βάλει σαν στόχο, ανεξάρτητα πόσο είχε πάει το σκορ του αγώνα. Κάπως έτσι, νομίζω, ότι πετύχαμε τόσο μεγάλα πράγματα.

Θα έλεγα ότι ο κόουτς Ίβκοβιτς με επηρέασε με πολλούς τρόπους, στη μία χρονιά που δούλεψα μαζί του. Έχει ένα καταπληκτικό τρόπο να δίνει στους παίκτες αυτοπεποίθηση. Μας έκανε όλους να νιώθουμε έτοιμοι για μεγάλες επιτυχίες. Ο Ίβκοβιτς είχε τη μεγαλύτερη επιρροή στην καριέρα μου. Πρώτα απ' όλα γιατί με πίστεψε σαν παίκτη και με πήγε στον Ολυμπιακό και ύστερα επειδή μου έδωσε την αυτοπεποίθηση να παίξω στο υψηλότερο επίπεδο στην Ευρώπη. Ο Ίβκοβιτς δεν είναι μόνο ένας από τους μεγαλύτερους προπονητές στην Ευρώπη, αλλά και ένας από τους κορυφαίους δασκάλους"

Στην αρχή, λοιπόν, μπορεί πολλοί να γέλασαν. Μπορεί και ο ίδιος ο Χάινς να πάλευε με θηρία, χάνοντας αρκετές μάχες. Καθώς, όμως, ο Ολυμπιακός γινόταν ομάδα ολκής, αυτός μετατρεπόταν σε ...σουπερ-μαν. Πολλές φορές πηδούσε και έκοβε τους αντιπάλους και έδινε την εντύπωση πως το κεφάλι του περνούσε ξυστά από τα κρεμασμένα λάβαρα στον ουρανό του ΣΕΦ.

Η απαράμιλλη ευψυχία του ήταν σήμα κατατεθέν στο παιχνίδι του. Έχοντας μάθει μπάσκετ στα play grounds συνήθιζε να παίζει από μικρός με ψηλότερους. Έμαθε από νωρίς να παίζει κοντά στο καλάθι και δεν το ... ξέχασε ποτέ. Όταν συμφώνησε με τον Ολυμπιακό, έκανε μια δήλωση που είχε συζητηθεί: " Έρχομαι στην ομάδα για να γίνω ασπίδα για τον Βασίλη. Να του κάνω σκριν και τη ζωή πιο εύκολη. Όποιος τα βάλει μαζί του θα έχει να κάνει με εμένα. Είναι σπουδαίος παίκτης, ένας από τους καλύτερους στην Ευρώπη και πραγματικά είμαι πολύ ενθουσιασμένος που θα παίξω μαζί του"

Δύο χρόνια μετά όχι μόνο είχε γίνει ασπίδα, αλλά πολλές φορές ήταν και το ...δόρυ του αρχηγού, καθώς αξιοποιούσε στο έπακρο τις πάσες του, παίζοντας με κλειστά μάτια πικ εν ρολ μαζί του.

Ο λεοντόκαρδος Κάιλ, έγραψε τη δική του ιστορία σε αυτή την υπέροχη διετία του Ολυμπιακού, έρχεται σαν αντίπαλος στο Ειρήνης και Φιλίας, αλλά όλοι θα τον υποδεχθούν σαν ένα φίλο που δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσουν. Ένας πραγματικός ...sir!