Η σημαία και ο Αλαφούζος

Δεν γίνεται να τελειώσει ένα ντέρμπι στην Ελλάδα και η μετά του γηπέδου συζήτηση να μην προκαλεί ... συνθήκες, τουλάχιστον, φαρσοκωμωδίας απ' αυτές που έγραφαν παλιότερα, Γιαλαμάς, Πρετεντέρης (ο πατήρ) και Σακελλάριος. Τουλάχιστον τα διαβάζεις και σου φτιάχνεται η διάθεση, μέρες δύκολες που είναι...

Διαβάζεις, δηλαδή, ότι "ο βοηθός δεν σήκωσε τη σημαία στη φάση του γκολ, για να υποδείξει οφ-σάιντ τον Τσόρι". Δεν αμφισβητούμε την πληροφορία των καλών συναδέλφων, για να τη γράψουν κάτι θα ξέρουν περισσότερο, αλλά ρε παιδί μου, για ποιο άλλο λόγο, ο βοηθός του Κύζα, να σηκώσει τη σημαία του στη φάση του 1-1;

• Ήθελε να παραγγείλει σουβλάκια, για το ημίχρονο, και επειδή είχε χαλάσει η ενδοεπικοινωνία, βρήκε την ευκαιρία να αποσπάσει την προσοχή του Κύζα;
• Έκανε πρόβα ετοιμότητας, αν προλαβαίνει δηλαδή να δει κάποιον σε θέση οφ-σάιντ και έκανε τις σχετικές δοκιμές;
• Έπαθε "μπλακ-άουτ" και νόμιζε ότι βρισκεται σε Grand Prix F1 και ανέμιζε την καρώ σημαία, ανέμελλος

Εν τω μεταξύ στα social media έχουν πάρει μοιρογνωμόνια και τρίγωνα για να αποδείξουν ότι ο Τσόρι (δεν) έκρυβε το οπτικό πεδίο του Στιλ, άρα το γκολ του Ολυμπιακού καλώς (ή κακώς) δεν μέτρησε. Ανάλογα με τι ομάδα είναι ο καθένας, βέβαια.

Την ίδια ώρα σε ένα άλλο άρθρο, διαβάζαμε ότι ο Γιάννης Αλαφούζος πήγε στους παίκτες του Παναθηναϊκού και τους έλεγε ότι "δε γίνεται να κερδίζετε και τους διαιτητές".

Δικαιολόγησε έτσι ο πρόεδρος του ΠΑΟ και την ανακοίνωση της "πράσινης" ΠΑΕ, μετά το ντέρμπι, όπου είχε όχι μία, αλλά δώδεκα φάσεις όπου οι "πράσινοι" αδικήθηκαν από τους διαιτητές. Το προσέξατε ε; Δώδεκα και όχι δεκατρείς, γιατί ως γνωστόν στο Καραϊσκάκη έχουν ... αναφυλαξία με τον συγκεκριμένο αριθμό.

Όταν ο ίδιος ο πρόεδρος πέφτει στο τριπάκι, πώς να βρει άκρη η ομάδα του και κυρίως πως να βγει απο το ... τούνελ; Μα είναι φανερό ότι στον Παναθηναϊκό το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι πως θα προσαρμόσουν τις διαμαρτυρίες τους. Αν δεν τους δοθεί, μάλιστα, η αφορμή ... θα την βρουν μόνοι τους.

Ο Παναθηναϊκός σαν οργανισμός, έχει περάσει πλέον σε άλλη διάσταση. Λειτουργεί καλύτερα όταν μπαίνει είτε ισχύει, είτε όχι, στη θέση του μόνιμου θύματος και της ομάδας που αδικείται, βρέξει, χιονίσει ή κάνει καύσωνα. Όταν δεν μπορεί να φωνάζει, όταν δεν μπορεί να γράψει δώδεκα φάσεις που αδικήθηκε η ομάδα, μεταξύ των οποίων ένα αράουτ στο ξεκίνημα του αγώνα, ή ένα τάκλιν στο κέντρο του γηπέδου, τότε αισθάνεται άβολα.

Αδυνατούν στον ΠΑΟ να κάνουν σωστή ανάλυση, σωστή κριτική και αυτοκριτική, με αποτέλεσμα ακόμη και όποια πράγματα έχουν "κερδίσει" μέσα στο γήπεδο, να τα ανατρέπουν από μόνοι τους. Κάθε έξι μήνες, άλλωστε, φτιάχνουν και ξαναφτιάχνουν την ομάδα τους. Το καλοκαίρι έστελναν τον κόσμο στο αεροδρόμιο για τον Εσιέν, που τώρα έγινε "ο προκλητικός Γκανέζος, που τσακώθηκε με τον Στραματσιόνι".

Αντιθέτως, όταν ξεκινήσει η μουρμούρα ...πετάει η ομάδα. Ειδικά στην επικοινωνία, προσπαθεί να μην έχει αντίπαλο. Είναι ίσως η μοναδική ικανότητα που τον κάνει να ξεχωρίζει, γιατί στα αλήθεια έχει χίλιους και δυο τρόπους να διαμαρτύρεται!