Η τεράστια πατάτα

Η παταγώδης αποτυχία του Ολυμπιακού στον γ΄προκριματικό γύρο του Τσάμπιονς Λιγκ δεν ήρθε σαν κεραυνός εν αιθρία. Φαινόταν να έρχεται, από μακριά, χωρίς κανείς να φροντίζει να αποφύγει το τρακάρισμα. Κι αυτό οφείλεται, στη νοοτροπία των "ερυθρολεύκων". Την έχουν και οι περισσότερες ελληνικές ομάδες, ο Ολυμπιακός όμως σε υπερθετικό βαθμό...

Δεν θα πω ότι η Χάποελ Μπερσέβα είναι η ανερχόμενη δύναμη του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Δεν έχω πάθει, ακόμη αλτσχάιμερ. Παραμένει, ωστόσο, μια ομάδα πρωταθλήτρια, όπως όλες αυτές που θεωρητικά θα αντιμετώπιζε ο Ολυμπιακός σε αυτό τον προκριματικό γύρο. Κουτσές, στραβές, κωλοπετινίτσες, αλλά πρωταθλήτριες...

Το "έγκλημα" του Ολυμπιακού δεν είναι ότι αποκλείστηκε από κάποιαν Μπερσεβά, αλλά επειδή, ενώ ήξερε ότι ντάλα καλοκαίρι, τέλος Ιουλίου, αρχές Αυγούστου, θα έπαιζε μπάλα σε επίσημους αγώνες, έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να εμφανιστεί ολότελα απροετοίμαστος σε αγωνιστικό και ψυχολογικό επίπεδο. Θα ρωτήσετε, χρειάζεται ειδική προετοιμασία, για να αποκλείσει κανείς την Χάποελ Μπερσεβά; Μα τίποτε, πλέον, στο ποδόσφαιρο δε γίνεται χωρίς προετοιμασία. Χωρίς ένα πρόγραμμα. Μια μέθοδο. Τι είχε απ' όλα αυτά, ο Ολυμπιακός; Τίποτε. Το απόλυτο μηδενικό. Κι αν υπήρχε, ακόμη χειρότερη βαθμολογία, θα έπρεπε να του τη δώσουν δικαιωματικά.

Κι όμως, όσοι μπορούσαν να δουν πιο μπροστά, διαισθάνονταν τον κίνδυνο. Μόνο στον Ολυμπιακό, όλα κυλούσαν ... ήρεμα. Όταν το κατάλαβαν όλοι, καθώς περίμεναν την Σέριφ και τους προέκυψε η Χάποελ Μπερσέβα, τους έπιασε ένας πρωτοφανής πανικός.

Αλλά τα λάθη δεν έγιναν τώρα. Ξεκινάνε πολύ νωρίτερα.

• Ο Ολυμπιακός γνώριζε ότι θα παίξει προκριματικά από τον περασμένο Μάρτιο. Η διαφορά του με τους υπόλοιπους του πρωταθλήματος, ήταν τεράστια. Ήξερε και είχε όλο το χρόνο μπροστά του να προγραμματίσει τις κινήσεις του, έτσι ώστε να θωρακίσει από νωρίς την ομάδα του. Να διώξει όσους δεν του έκαναν, να πάρει εκείνους που του έλειπαν.
• Ο προπονητής, εφόσον είχε αποφασιστεί να μείνει, ήξερε πολύ καλά τι ήθελε και τί όχι
• Η προετοιμασία θα ξεκινούσε από νωρίς, με στόχο στη διάρκεια των προκριματικών η ομάδα να είναι ικανή να παίξει ποδόσφαιρο, όχι ακριβώς στο 100% αλλά εν πάση περιπτώσει όσο χρειαζόταν για να προκριθεί
• Όσο για τις μεταγραφές, κανείς δεν απαιτούσε να αποκτηθούν άπαντες στο τέλος Ιουλίου. Βασικές ελλείψεις, ωστόσο, θα μπορούσαν να είχαν καλυφθεί.

Σε κάθε δουλειά, σε κάθε εταιρεία, για να πετύχεις ένα στόχο, απαιτείται ένας προγραμματισμός. Αυτό το ξέρει καλύτερα από τον καθένα ο Βαγγέλης Μαρινάκης, ένας από τους πιο επιτυχημένους εφοπλιστές-επιχειρηματίες στην Ελλάδα. Αν ο ίδιος καθίσει και σκεφτεί, τι προγραμματισμό έκανε η ομάδα που κουμαντάρει, θα βρει μια τρύπα στο νερό. Μπορεί και δύο...

Αντί όλων αυτών, τι συνέβη;

• Ενώ η μεταγραφική περίοδος ξεκίνησε με την απόκτηση του Φιγκέιρας (άσχετο, αλλά εδώ ισχύει το "η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται" κλπ) για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα υπήρξε παύση, αεροπλάνο. Κανείς δεν ήξερε, κανείς δεν μιλούσε για μεταγραφές, ενώ ακόμη και οι αποχωρήσεις ήταν αιωρούμενες στο "εάν και εφόσον".
• Δύο μέρες πριν αρχίσει η προετοιμασία απομακρύνθηκε ο άμεσος συνεργάτης του προπονητή. Κανείς δεν έδωσε σημασία, λες και είναι συνηθισμένο.
• Η είδηση για τον Γεωργάτο, πέρασε στα ψιλά. Ο Ολυμπιακός έφυγε για προετοιμασία και στη δεύτερη μέρα ... άλλαξε και πρώτο προπονητή, με τον Βίκτορ να παίρνει τη θέση του Σίλβα, ο οποίος αποφάσισε να εγκαταλείψει το σκάφος.
• Οι προκριματικοί πέρασαν σε δεύτερη μοίρα, σαν ο Ολυμπιακός να έδινε απλά δυο φιλικά παιχνίδια προετοιμασίας. Για ορισμένους αδαείς, οι αγώνες του γ΄προκριματικού γύρου είχαν αυτό τον χαρακτήρα. Ξεχνώντας, βέβαια, ότι τα σκορ στα φιλικά δε έχουν σημασία. Στα επίσημα, μετράνε. Επικράτησε η λογική "θα κάνουμε μεταγραφές, αλλά μετά την πρόκριση στα πλέι-οφ..."
• Ο Βίκτορ ανέλαβε την ομάδα, αποφάσισε να παίξει ένα συγκεκριμένο σύστημα, καθώς θεώρησε ότι έπρεπε να θωρακίσει την ομάδα του στα χαφ, με τρεις κεντρικούς μέσους, έστω αν ο ένας εξ' αυτών (Καμπιάσο) ενσωματώθηκε στην ομάδα, ένα μήνα μετά την ...αποχώρησή του!
• Αυτό το σύστημα, ο προπονητής δεν το υπερασπίστηκε, ως το τέλος. Περίγυρος, κόσμος, εφημερίδες και προφανώς οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές δεν το υποστήριξαν, ο Βίκτορ "άλλαξε σκέψεις" θέλησε να έχει τους πάντες ικανοποιημένους, αλλά τα έκανε θάλασσα. Αποτέλεσμα, ο Ολυμπιακός σε δυο αγώνες προκριματικής φάσης να μη μπορεί να αλλάξει την μπάλα δυο φορές, ή να κάνει μια φάση της προκοπής, μπροστά από την αντίπαλη εστία.
• Στον Ολυμπιακό, που μέχρι να προκύψει η Μπερσεβα, ασχολιόντουσαν με όλα τα άλλα εκτός από ... το ποδόσφαιρο. Τους ξύπνησε το φιλικό με τον Ατρόμητο, αλλά ήταν πλέον αργά. Όλα είχαν δρομολογηθεί...
• Στους δυο αγώνες με τους Ισραηλινούς είδαμε τον χειρότερο Ολυμπιακό των τελευταίων ετών. Με μηδέν ευκαιρίες σε 180 λεπτά, τι άλλο να πει κανείς;

Η επόμενη μέρα

Ο Ολυμπιακός έχει υποστεί ένα σημαντικό πλήγμα στο πρεστίζ του. Θα χάσει, βέβαια, και αρκετά χρήματα αφού ακόμη και να προκριθεί στο Europa, τα λεφτά δεν συγκρίνονται με εκείνα του Champions League, από την άλλη όμως μπορεί να βρεθεί και μια άκρη, ώστε η ομάδα να ξαναβρεί τον δρόμο της.

Το "πάμε από την αρχή" είναι μια κουβέντα, γιατί είμαστε 4 Αυγούστου και όχι 4 Μαΐου. Να φύγει και ... δεύτερος προπονητής, πριν αρχίσει το πρωτάθλημα είναι παράλογο, αλλά μάλλον θα συμβεί. Λένε ότι ο Μαρινάκης έχει αποφασίσει να προβεί σε δραστικές αλλαγές στο έμψυχο υλικό, ακόμη και αν έχουν "βαριά" συμβόλαια.

Το κυριότερο, όμως, δεν είναι να φύγει ο Βίκτορ και να έρθει, ας πούμε, ο Ουζουνίδης. Ο Μαρινάκης είναι αρκετά εύστροφος για να συνειδητοποιήσει ότι αυτό που έκανε φέτος το καλοκαίρι όλος ο οργανισμός που λέγεται Ολυμπιακός ήταν μια τεράστια πατάτα! Χρειάζεται μια τελείως διαφορετική προσέγγιση, οργάνωση και προγραμματισμός βήμα προς βήμα.

Εκτός αν ο πρόεδρος του Ολυμπιακού θεωρεί λογικό να δηλώνεται από την ΠΑΕ παίκτης για τα ευρωπαϊκά ματς και να ...προπονείται εκτός της πρώτης ομάδας (Βέργος)! Μη τρελαθούμε κιόλας...